Yaa ben yazdım sandım yorumu o kadar ben kiBenimde kızım 14.5 aylık. İlk dönemler çok ağladım o kadar çok ağladım ki anlatamam. Onu istemedim, sevemedim. Kolikti bir de benim kız hiç uyumuyor sürekli ağlıyordu. Emzirmek bile istemedim sütüm kesildi o yüzden. Yaşadığım o günleri bir ben bir allah bilir. İkinci cocugu asla yapmam asla. Bence biz sizinle aynıyız anneliğe hazırım sanıyordum ama değilmişim ve hiçbir zamanda hazır olmayacakmışım çünkü yapımda yok anaç değilim. Tabii ki su an daha iyiyim, kızımı çok seviyorum ama hala köpek gibi eski günlerimi özlüyorum ve bunu söylerken utanıyorum ama hala pişmanım. Ben henüz daha atlatamadım o zamanları affedersin ama b@k gibide bir anne oldum…
Ben yalnız vakit baya geçirebiliyorum ya da eşimle baş başa kalıyoruz annem ve kayınvalidemle yakın oturuyoruz onlar sağolsun seve seve bakıyorlar yani birine bırakabiliyorum ama bu seferde aklım orada yedi mi içti mi uyudu mu iyi mi vs vs sonra bıraktığım için vicdan azabı çekiyorum ne biçim annesin diye saçmasapan bir surum anneliği beceremiyorum yok olmuyor.Yaa ben yazdım sandım yorumu o kadar ben ki
Ne olacak bizim halimiz
Böyle isyan ediyor gibi olunca da korkuyorum ya başına bir şey gelirse diye.
Gerçekten bu durumun bir çözümü var mı ki. Kendine vakit ayırabiliyor musun ben ne kadar ayırsam da yetmiyor. Şuan zaten çok az yalnız kalıyorum.
Misal bu sabah. Namaza kalktım isteğim kızım uyurken sakince bir kahvaltı yapıp kitap okurken kahve içmekti.
Namazı bitirmemle uyanması bir oldu.
O kadar moralim bozuldu ki.
Belki yarım saat ağladım
Normal değil belki de böyle hissetmem
Ama bu söylediğin çok normal.Ben yalnız vakit baya geçirebiliyorum ya da eşimle baş başa kalıyoruz annem ve kayınvalidemle yakın oturuyoruz onlar sağolsun seve seve bakıyorlar yani birine bırakabiliyorum ama bu seferde aklım orada yedi mi içti mi uyudu mu iyi mi vs vs sonra bıraktığım için vicdan azabı çekiyorum ne biçim annesin diye saçmasapan bir surum anneliği beceremiyorum yok olmuyor.
Böyle yorumları görene kadar evet ya tamam 10 senedir beraberiz, artık hazırım diyorum. Sonra böyle bir yorum görünce ya pişman olursam diye çok korkuyorum. Kaç yaşında çocuk yaptınız?Benimde kızım 14.5 aylık. İlk dönemler çok ağladım o kadar çok ağladım ki anlatamam. Onu istemedim, sevemedim. Kolikti bir de benim kız hiç uyumuyor sürekli ağlıyordu. Emzirmek bile istemedim sütüm kesildi o yüzden. Yaşadığım o günleri bir ben bir allah bilir. İkinci cocugu asla yapmam asla. Bence biz sizinle aynıyız anneliğe hazırım sanıyordum ama değilmişim ve hiçbir zamanda hazır olmayacakmışım çünkü yapımda yok anaç değilim. Tabii ki su an daha iyiyim, kızımı çok seviyorum ama hala köpek gibi eski günlerimi özlüyorum ve bunu söylerken utanıyorum ama hala pişmanım. Ben henüz daha atlatamadım o zamanları affedersin ama b@k gibide bir anne oldum…
Nedense ben hiç iyi bir anne olduğumu düşünmüyorum. Kızımın hala uyku problemi var asla uyumuyor bazen saat başı kalkıyor bazen yarım saatte bir. O kadar sinirleniyorum ki kendimi ona bağırırken buluyorum bazen sonra üzülüp özür diliyorum..Ama bu söylediğin çok normal.
İnsanın zaten aklı kalır
Bu aksine iyi anne olduğunu gösterir
Ben küçük anne oldum diyebiliriz. 22 yaşında doğurdum kızımı.Böyle yorumları görene kadar evet ya tamam 10 senedir beraberiz, artık hazırım diyorum. Sonra böyle bir yorum görünce ya pişman olursam diye çok korkuyorum. Kaç yaşında çocuk yaptınız?
O sakın kalıp mutlulukla ilgilenen annelere hep imreniyorumNedense ben hiç iyi bir anne olduğumu düşünmüyorum. Kızımın hala uyku problemi var asla uyumuyor bazen saat başı kalkıyor bazen yarım saatte bir. O kadar sinirleniyorum ki kendimi ona bağırırken buluyorum bazen sonra üzülüp özür diliyorum..
Üçüncü kalkmasına kadar tabii bende sakin oluyorum ama sonra ardı arkası kesilmeyince ne sakinlik kalıyor ne de sabırO sakın kalıp mutlulukla ilgilenen annelere hep imreniyorum
Ben de hiç onlardan olamıyorum
Bu durum düzelince inşallah daha iyi olacak.Üçüncü kalkmasına kadar tabii bende sakin oluyorum ama sonra ardı arkası kesilmeyince ne sakinlik kalıyor ne de sabır
Evet ben o yönden yine şanslıyım yine allah size gani gani sabır versin. Benim lohusa depresyonu biraz garipleşti ve bende öyle kaldı. Mesela doğum yapmadan önce yemek yapmayı, evimi temizlemeyi, temiz tutmayı, işte düzenli çamaşırlarımı yıkamayı düzenli duş almayı bunları yapan seven biriydim ama şu an yemek yapmayı hiç sevmiyorum. Evimi temizleyemiyorum içimden gelmiyor. Çamaşır yıkamayı sürekli erteliyorum artık yıkamam gerekene kadar bütün düzenim bozuldu evim dağınık. Sürekli uyumak istiyorum yataktan kalkmak zor geliyor eskiden yaptığım basit şeyleri bile şu an yapamıyorum içimden gelmiyor istemiyorum. Belki oha diyeceksin ama yazlık kıyafetleri kaldırıp kışlıkları bile çıkarmadım gerisini sen düşün. Robot süpürge var evde genelde sürekli o süpürüyor sanırım en son bir ay önce evi viledayla sildim.Bu durum düzelince inşallah daha iyi olacak.
Hem annelerden destek de alıyormuşsunuz bu çok iyi bir şey.
Benim öyle bir avantajım yok
Valla hiçbir şeye oha demem yaEvet ben o yönden yine şanslıyım yine allah size gani gani sabır versin. Benim lohusa depresyonu biraz garipleşti ve bende öyle kaldı. Mesela doğum yapmadan önce yemek yapmayı, evimi temizlemeyi, temiz tutmayı, işte düzenli çamaşırlarımı yıkamayı düzenli duş almayı bunları yapan seven biriydim ama şu an yemek yapmayı hiç sevmiyorum. Evimi temizleyemiyorum içimden gelmiyor. Çamaşır yıkamayı sürekli erteliyorum artık yıkamam gerekene kadar bütün düzenim bozuldu evim dağınık. Sürekli uyumak istiyorum yataktan kalkmak zor geliyor eskiden yaptığım basit şeyleri bile şu an yapamıyorum içimden gelmiyor istemiyorum. Belki oha diyeceksin ama yazlık kıyafetleri kaldırıp kışlıkları bile çıkarmadım gerisini sen düşün. Robot süpürge var evde genelde sürekli o süpürüyor sanırım en son bir ay önce evi viledayla sildim.
Yüksek ihtimalle ben depresyondayım zaten farkındayım. Loossyken gitmiştim ilaç vermişti sonra saçma buldum kullanmadım o yüzden bir daha da gitmedim zaten. Eşim de gitmemem gerektiğini bu durumun normal olduğunu çok büyük bir yük yüklendiğimi ve geçici bir süreç olduğunu söylemişti biraz ona da inanmıştım. Gitmemem de tabii şunun da etkisi vardı devlete gidiyordum ben ve öylesine dinleyip ilaç yazıyordu yani olumlu bir yönlendirmesi yoktu özele gidecek kadar da maddi durumum yok maalesef.Valla hiçbir şeye oha demem ya
Ben kendi psikiyatri doktoruma sormuştum.
İlk başta lohusalıktan olur ama bu devam ediyorsa o durumda normal depresyon deriz demişti.
Hiç gittin mi doktora vs
Ben de devlete gidiyorum şuan ilaç kullanıyorum birazcık rahatlattıYüksek ihtimalle ben depresyondayım zaten farkındayım. Loossyken gitmiştim ilaç vermişti sonra saçma buldum kullanmadım o yüzden bir daha da gitmedim zaten. Eşim de gitmemem gerektiğini bu durumun normal olduğunu çok büyük bir yük yüklendiğimi ve geçici bir süreç olduğunu söylemişti biraz ona da inanmıştım. Gitmemem de tabii şunun da etkisi vardı devlete gidiyordum ben ve öylesine dinleyip ilaç yazıyordu yani olumlu bir yönlendirmesi yoktu özele gidecek kadar da maddi durumum yok maalesef.
Eğer bir gün cesaretimi toplayabilirsem ben de devlet hastanesine tekrar gitmeyi düşünüyorum zaten yoksa böyle işin içinden çıkamıyorum belki de depresyondan dolayı böyleyimdir geçse çok iyi bir anne çok iyi bir insan olabilirimBen de devlete gidiyorum şuan ilaç kullanıyorum birazcık rahatlattı
Bize başka ne iyi gelir açıkçası bilemiyorum
Muhtemelen öyle olacakEğer bir gün cesaretimi toplayabilirsem ben de devlet hastanesine tekrar gitmeyi düşünüyorum zaten yoksa böyle işin içinden çıkamıyorum belki de depresyondan dolayı böyleyimdir geçse çok iyi bir anne çok iyi bir insan olabilirim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?