Bebekli Hayat Bana Göre Değilmiş

Morcivert34 .!.:

Kesinlikle öyle. Çocuğun yoksa acınacak haldeymişsin gibi, belli bir yaşa gelip evli değilsen yine ikinci plana atılma durumları olur hatta daha üst seviyeye çıkılır ve evli olmayan yaşı biraz geçmiş insanlarla dalga geçilir saçma sapan bel altı imalar yapılır. Bunlar çok ayıp şeyler ve bu kafa değişmiyor bizim toplumumuzda maalesef ki..

Genişletmek için tıkla...

Bu tarz davrananlar da bulur Allahtan bişeyini dicem şimdi tövbest. İğrenç insanlar ya.

Koalina .!.:

Selam herkese. Doğum yapalı 2 hafta oldu. İlk bir kaç gün ne olduğunu anlamadık geçti gitti ama günler geçtikçe anne olmak ve bebek bakımı bana ağır gelmeye bşladı. Kayınvalidem ve annem dönüşümlü kalıyorlar, ev işlerinde yardımcılar sağolsunlar. Bebeğim de çok sevmli, büyük bir aşk olmadı henüz ama seviyorum tabii ki, minik elleri, muhtaç hali içimi acıtıyor. Ama ben eski hayatımı çok özlüyorum, eşimi özlüyorum, deliksiz uyumayı özlüyorum, eşimle dizi izlerken uyuyakalmayı özlüyorum. Herkes geçecek diyor ama çok ruhum daralıyor, sanki büyük br hata yapmışım ve dönüşü yokmuş gibi geliyor. Bebeği bırakıp bir kaç kere dışrı çıktık, o uyuyunca ben de uyuyorum, rahatlatacak her şeyi yapıyorum ama eski düzenimi düzenimi çok özlüyorum.
Evde sürekli meme açık gezmek, pijama veya eşofmanla dolaşmak, uzun bir banyo sefası için vakit bulamamak çok sıkıcı. Bir yandan da sadece bana muhtaç bebeğime karşı vicdan azabı içinde kalmak çok can yakıcı. Her gün ağlamaktan sinirim bozuldu.
Eşim de hiç bir şey hissetmiyor bebeğe karşı, bana da manevi destek olamıyor. Acaba hiç mi bir şey hissetmeyecek hep böyle mi olacak, hayatım düzene girecek mi, 2 ay sonra işe başlayınca tempoyu kaldırabilecek miyim...

Genişletmek için tıkla...

Önce insan bi inkar moduna giriyo bu benim hayatım olmamalı diye ben yanımda kimseyi de istemedim minimum müdahale ile daha iyi olurum diye arada yemek bıraktıkar bana şimdi üç aylık oldu bebeğim hala eski günlerimi özlüyorum evet ama o bana gülmesi varya o zaman işler değişiyo bana artık tepki veriyo emmeleri düzenlendi artık sürekli göğüs dışarda değil onunla dışarı çıkabiliyorum onu ana kucağı veya oyun halısına alıştırdım o sıralarda kendime vakit ayırıyorum başta ağlıyodu her ağladığında kucağa alınmadığını onunla konuşarak ağladığı zamanlarda çözdük uykularımız düzene girdi artık 3 ay içinde çok şey değişiyomuş ondan merak etme geçicek diğer yandan ilk doğduğunda bebek gibi olmuyolar bi canlı var kucağında kalbi atıyo bu senin tamamen ama sadece bakımıyla uğraşıyosun ve bişey hissetmek zorlaşıyo merak etme geçicek kendine zaman ayır kabullenmeye çalış hayat onla da güzel olmaya başladı yavaştan büyüdükçe daha kolay olucak biyere bırakması vs bi de çok emzir emzirmek senin hormonlarını da devreye sokucak sütünde artıcak karnı tok bebek sıkıntısız bebek kesinlikle fazla fazla emzirip dolaba bi sürü süt sağdım senin için bu daha önemli çalışmaya başlıycağın için çok uzun yazdım ama hayatımız değişiyo hep bencil taraf bizdik pervasızca yaşıyoduk şimdi verme sırası bize geçti olarak düşün eşinden destek olarak ne beklediğine göre değişir bakımı falansa bizde hormonlar var ona rağmen bebeği zor bakıyoruz onlarda hormon yok e etrafta anneanneler babaanneler var yardım edicek eşin devam eder hayatına ne zaman gülmeye başladı eve gelip eşimi gördüğünde heyecanlanmaya başladı şimdi anlıyo benim eşimde ondan sakin ol ve bu monoton hayatın geçici bir askerlik görevi gibi olduğunu düşün gün geçtikçe düzene giricek sürekli ağlamaya uyanmak yerine acıkma saatlerinde vücut saatin seni uyandırıcak öyle emziriceksin çalışmaya başlayınca büyük çoğunlukla zaten normal yaşamtına geri dönüceksin akşam özlemeye başlıycaksın ben geçen bırakıp gezmeye gittiğimde özlediğimi farkettim ha bu süreçte en güzel şey kendine rahat bi ortam ayarla emzirmek için sezon sezon dizi izle o emerken gazı çıkarken otur ve dizi izle zaman daha hızlı akıyo böylece

2 bebekli anne olarak söyleleyim, o his hiç geçmeyecek.
Derinlerde kalacak ama bu sefer bebeğiniz büyüdükçe sevginiz artacak.
Eski hayatınızı özleseniz de geri dönme lüksü verseler, tereddütsüz 1 saniyesini bile bebeğiniz olmadan istemeyeceksiniz.
Yani sakin olun, daha çok yenisiniz.
Her kadın anne olmak zorunda değil ama her anne olan kadın bebeğine layığıyla bakmak zorunda.
Bu zorunluluk da zamanla, büyüdükçe sevgisi milyonlarca kat arttıkça gözünüzde kayboluyor emin olun.
Meleğinizi öpün benim için.

Koalina .!.:

Beklemediğim bir hamilelikti. Bazen keşke aldırsaydım diye düşünüyorum sonra bebeğime bakıp inanılmaz üzülüyorum dünyaya gelmesini engelleyecektim diye. O kadar mutsuzum ki anlatamam...

Genişletmek için tıkla...

Benimde sürpriz oldu hiç düşünmüyodum ama grldi yeni yeni demeye başladık iyi ki gelmiş hayatımıza o yazdığın herşey o kadar tanıdıkki hamileliğimde aylarca ağladım gerçek olamaz diye tövbe est ilk öğrendiğimde sanki tümör sağtamışlar gibi hastane koridorlarında nasıl ağlıyodum şimdi vakınca komik geliyo bi de kendini zorlama herşey mükemmel olmuycak asla bi bebeği mükemmel yetiştirmek eksiksiz yapmak diye bişey yok böyle hissetmemiz çok normal çünkü hiç hayat amacımız çocuk yapmak üzere yetişmiyoruz birden atom bombası gibi düşüyo hayatımıza ama öyle bi alışıcaz ki belki darlıycaz ilerde sevgiden

İnsan bir zaman sonra çocuktan önce nasil yaşadiğini unutuyor,ciddiyim :)
Yaklaşik 10 senedir anneyim,öncesinde ne yapiyordum,zaman nasil geçiyordu vallahi unuttum :)
Yani eskiden nasil hissettiğini unutuyorsun,sanki hep çocuk varmiş gibi geliyor.Fazlasiyla alişiyorsun vesselam...

Kurumus-Maskara .!.:

Hamile kaldığında konu açtın istemiyorum,emin değilim diye. Bence sizin gibi düşünenler lütfen bebek sahibi olmasın. Anne olmak fedakarlık yapmak demektir kısacası bencilliğe yer yok..

Genişletmek için tıkla...

Bu zihniyetle boğaz köprüsündeki kişiye atlıycaksan atla diyen zihniyet aynı ne zaman bu kadar anlayışsız olduk biz?

SSelinn_88 .!.:

onuda yapar baksana ısınamamiş cocuguna.. 2 aylık cocuk birakıp işe mi gidilir allah akıl fikir versin.Yazıktır... herşey para değil hayatta. Evlat acısından yanan onca insan var yavrusu olsun diye senelerce tedavi olan... hanım benege ısınamamış.... daha neler duycagiz

Genişletmek için tıkla...

yazmamak için çok çabaladım ama dayanamadım ya canavarmısınız demişsiniz ya aynen canavarmısınız hadi burdaki konu sahibini psikolojisini geçtim belki çalışmak zorunda yoksa taksitleri ödeyemiycekler o çocuğa bakıcak durumları olmuycak kimse yeni bebeğiyle zevkine çalışmaz zaten çok istediniz de zar zor mu anne oldunuz bu nasıl bir üslup ne önerirsiniz mesela eleştirirken çocuğu çocuk esirgemeye mi versin arkadaş çocuk yapsam mı diye sormamış ortada bir çocuk var yazarken o kadar “anaç” duygularınızla moralini bozucağınız annenin çocuğuna da acıyın o kadar anneyseniz gerçekten şaka gibi...

Acaba konu sahibi bu yorumlari okuyormu cok merak ettim.yorumlari okudukca kizimin dogdugu gune dondum yemek yemeyi unutuyordum resmen heryerde uyuya kalirdim arabada,yerde hic fark etmiyordu 5 dk bile uyumak icin neler vermezdim kizim cok zordu 1 yil agladi simdi 5.5 yasinda zaman cabuk geciyor.sana tek soyleyecegim sey bunlarin hepsii gecici seyler

Koalina kendini onun bakıcısı gibi düşün bence bir süre.
Ben kendimi sorguluyorum çocuk konuşmaya başlayıp bana anne diyene kadar ben de anneyim ben diye düşünemeyeceğim sanırım.
Eve yavru kedi getirmiş gibi hissediyorum. :)

bakımını yapmak kendini yırtarcasına ağlamadığı anlarda hoşuma gidiyor
Bazen de çaresiz hissediyorum ki bence çok normal. O esnada eşim yanımdaysa ona veriyorum ve gevşemeye çalışıyorum. Senin annen ve kayınvaliden varmış şanslısın, biraz kendine zaman ayırabilirsin. Ben ne yapayım? Bende ikisi de yok :) bazı günler eşim beni dışarı çıkarıyor avm ye falan. O bebekle arabada bekliyor ben geziyorum. Arabada ikisini bırakıp arkama bile bakmıyorum 1 saat bile o eski ben olmak öyle iyi geliyor ki. Gerçi döndüğümde bebeği çok özlemiş oluyorum. :) ama kendime alan yaratmazsam da bunalırım.
Mükemmeliyetçi olmayı bırakıp işleri biraz daha akışına bırakmanı tavsiye ederim.

Melodiaa .!.:

Sırf bu yüzden çocuk yapmıyorum.
Evliliğimin 4. yılı dolmak üzere

Genişletmek için tıkla...

Yarın öbür gün çocuk sahibi olduğunuzda o boş geçen yıllarınıza üzüleceksiniz unutmayın ben de sizin gibiydim ne gereksiz zaman geçirmişim diyorum ee nasip vakti saati bu zamanmış isteyince hemen de olmadı düşük de oldu toplam 7sene sonunda çocuk sahibi olduk He 4 sene de istemedik Allah sağlıkla büyütmek nasip etsin

Bebekli hayat kimseye göre değil üzülme

Sevde_88 .!.:

Yargılamak istemiyorum ama sizin ki normal mi gerçekten 5 buçuk yıldır sinema yüzü görmüyorsunuz tamam tercih meselesi ama bununla övünmek çok garip geldi bana, gitmeyince kimse madalya takmayacak size, 2 evladım var , elbette ki çok seviyorum ama kimse benim dünyamın tamamını teşkil edemez bu evladim da olsa..

Genişletmek için tıkla...

Aaaaa lütfen çünkü o "mükemmel anne" sinemaya bile gitmez, kendinden hayatından vazgeçer çocuğu için....

Normalinin bu olmadığını, ebeveynin kendine de zaman ayırması gerektiğini, böylelikle kendi mutluluğunu sağlayarak çocuğuna daha çok pozitif enerji ve mutluluk vereceğini bir türlü anlamak istemiyor bizim cefakar ve fedakar annelerimiz...

Mutlu anne , mutlu çocuk demek. Benim annem kısa bir süre evden çalıştı, sonra hep ev kadınıydı. Ama o kadar mutsuzdu ki, keşke hiç evde olmasaydı da, akşam eve mutlu gelseydi.

Koalina .!.:

Yok o daha ılımlı. Sağlıklı çocuk şükret ağlaya ağlaya başımıza bir şey gelecek modunda. Öyle bir aşk hissetmiyormış hhenüz ama gece duyarsa kalkıp alt değiştiriyor. Ben emzirdiğim için eşimin çok bir işi yok aslında.

Genişletmek için tıkla...

Koalina belki de eşin belli etmiyordur, yapısı budur. Sen daha iyi tanırsın ama. Benim eşim de dışardan soğuk duruyor çünkü.

damdan .!.:

Ama herkesin şartları bir değil

Haftada 6 gün çalışıp çocuğu sadece akşamları bir kaç saat görünce evde bırakayım sinemaya gideyim demek de makul olmuyor

Ya da günün 11 saatini bakıcı ile geçiren çocuğu biz sinemaya gidelim diye küme bırakalım

Bunun yerine alternatifler geliştirmek evde aktivite yapmak da bir seçenek

Genişletmek için tıkla...

Orda sinemayı genel olarak düşünün. Alt metinde ben çok fedakar bir anneyim, bakın bebeğimi bırakıp bir sinemaya bile gitmedim demek istiyor.

greengirll .!.:

Orda sinemayı genel olarak düşünün. Alt metinde ben çok fedakar bir anneyim, bakın bebeğimi bırakıp bir sinemaya bile gitmedim demek istiyor.

Genişletmek için tıkla...

Ben o yorumu görmedim bile ben Deniz e yazdım sadece

Sonra anladım

Aa sen dogurdun mu? Daha vardi sanki senin gunun.. deli gibi cocuk isteyen biri bile ilk aylar yorgunluktan uykusuzluktan bunalima giriyo.. benim ilk cocugum 6 yasinda ve ben oncesini ozluyorum, birak anne olmayi bekarlik zamanimi bile cok ozluyorum ama cocuklarimi cok seviyorum. Zamanlada cok sevdiriyolar kendilerini, heleki kizlar. Zamanla alisacaksin insallah ve bi bakmissin alisirken sevmeye baslamissin.. umarim oyle olur yani

Bu konularda orta yolu bulamayan arkadaslar var.. birileri cocugundan baska birsey koymuyo gibi hayatina.. bi kesimde varki burda.. cocugu cok basit birsey gibi goruyolar. Herkes nasil mutluysa oyle yapsin. Isi birakmak istiyosa biraksin, istemiyosada calissin. Guzel seyler zordur yani.. cocugu dogurayim camekanin icinde buyusun olmuyo. Fedakarlik sart, herkesinki ayni olmasada..

Birde soyle dusunuyorum cocuklarim yururken yanimda.. benden 3 tane daha her ne kadar hepsi deli gibi babaci olsalarda, onlari ben dogurdum. Buyuk basari degil filan demeyin.. valla dogurmak buyuk cesaret ve basari.. esim ilk oglumda doguma girdi.. dedigi sey: siz kadinlar kafayi yemissiniz.. hadi 1. Cocugu istiyosunuz basiniza ne gelecegini bile bile neden 2. Yi istersiniz:)) hah iste o yuzden ureme ozelligini mevla bize vermis, erkeklere degil

gercek bu, artik hayatiniz degisti, hicbir zaman eskisi gibi olmayacak.
bebeginizden arta kalan zamanlarda yapabildiklerinizle mutlu olmayi ogrenmeniz lazim.
bir iki ay sonra hala ayni seyleri hissediyorsaniz, lutfen tuplerinizi baglatin.