Bebeklerinin arası 30 ay ve ya daha az olan anneler

hero_gril .!.:

Benim bebeklerimin arasında 11 ay var psikolojik olarak çöktüm 60 kiloydum 80 oldum en son ne zaman dışarı çıktım hatırlamıyorum bile ev işleri cocuklar derken akşam oluyor zaten açıktan üniversite okuyorum mezun olup bi iş bulup hayata atılmak insan içine cikmak istiyorum 4 duvar arasında yok olup yaşamadan ölmek istemiyorum..düşün yani psikolojiyi etrafımda yardım edecek anne kv felanda yok eşim sadece eleştiriyor hic biseyi beğenmiyor ama kılını bile kıpırdamıyor cocuklar için olsun ev için olsun bütün yük bende sen çok şanslısın evine yardımcı alabiliyorsun..Allah benim yardımcım olsun ne diyim

Genişletmek için tıkla...

zeysmother .!.:

Benimkileri arasında 22 ay idi cok zorlandım ama geçti gitti
İlk kızım sizin kiziniz gibi cok zor bi bebekti ele avuca sığmayan oğlumda da ayni şeyleri yaşarım diye düşünürken tam tersi cok uslu sakin bi bebeklik geçirdi
Umarım sizinde oyle olur
Tek başımaydim bende eşimle birlikte bakardık o ise gidince ben bakardım
Yinede cok zordu ama yaşlarının yakin olması cok guzel bence hem arkadaş hem kardeş
İkisi birden buyur rahatlarsın birini büyütüp yeniden bebek gelince sil bastan duzenin vs. Boylesj daha güzel simdi biri 7 diğeri 5 yaşına girecek birde 1 yas bebegim var

Genişletmek için tıkla...

NilMeSeKer .!.:

Benimkinin biri 24 ay biri 12 ay biri 36 ay seç beğen al

Genişletmek için tıkla...

kelebek_gibi .!.:

Aslında iş biriktirmek gibi bi huyum yoktur. Evi toplar öyle yatarım ama uykusuzluk beni çok etkiliyor ve mızmız 3 yaş bebesi 2. Bebek henüz büyük kızım kadar zorlamıyor. Haftada 2-3 gün birini alabilirim her gün olması gerçekten sıkıcı ve tanımadığın insanla hayatını paylaşıyorsun çok zor alışmıştım. Ama kendime güvenemiyorum da su an bile her yerim ağrıyor bitkinim cok

Genişletmek için tıkla...

zeraseba .!.:

Benim küçük çok yorucu çok ağlayan bı bebek. Hala sürekli kucakta taşınmak istiyor. Mutfağı toplarken çok büyük kriz çıkıyor bizde. . Madem imkan var. Neden almayasin.

Genişletmek için tıkla...

strawberry_cake .!.:

Cocuklarimin arasi 26 ay kucugu su an 17 aylik olmasina ragmen hala bir rutine oturtamadim ben benimde buyugu anormal derecede zor bir cocuk her gunumuz stresle basliykr stresle bitiyor. Surekli kardesini dovuyor arkami dondugum gibi kucugu aglamaya basliyor. Kardesini dovmedigi zamanlarida aglama ve sinir krizleriyle geciyor. Maddi manevi tukendim bu yuzden size pek oneride bulanamayacagim. Sadece allah yardimciniz olsun diyebilirim.

Genişletmek için tıkla...

MaviBirLiman .!.:

Ben varım 31 ay araları

Genişletmek için tıkla...

karlarduser .!.:

2.5 yaş ve 3.5 yaş . Ağlamaları çığlıkları kavgaları olmasa herşeyin üstesinden gelirim diyorum Uyku ve yeme sıkıntım yok çok şükür düzenlidir. Zaten gün aşırı babanneye gidiyorlar sırayla kayınvalidem elim ayağım o olmasa zaten dağınığım iyice dağılırdım psikolojik olarak. Ama pandemiden kaynaklı mı bilmiyorum sıfır enerji ve sıfır tahammül. Geçiyor mu geçiyor ama öyle de böyle de yıpranıyor insan. Canları sağolsun

Genişletmek için tıkla...

kelebek_gibi .!.:

Herkese merhaba. 2. Bebeğim henüz bir aylık. İki kızımın arasında tam 30 ay var. İlk kızım açıkçası zor bi bebek tam sendrom zamanlarında inatcı ona sormadan adım dahi atamıyoruz. Her gün yardıma gelen biri vardı ama işi bıraktı. Tek basıma idare edebilir miyim bilmiyorum aslında yeni birini bulmayı çok isteniyorum her gün birinin evde olması bir yandan işimi kolaylaştırırken bir yandan beni sıkıyordu. Merak ettiğim şu nasıl rutine oturttunuz iki bebekle nasıl baş edebildiniz? Tek basınıza altından kalkabildiniz mi?

Genişletmek için tıkla...