Evet çocuklarınızı korumanız, sağlıkları için endişelenmeniz normal. Ama bu kadar sakınılması bu kadar abartılması da sağlıklı gelmiyor bana. Bizim ailede aralarında birer yaş olan iki bebek var. Biri bir diğeri iki yaşında. Bir yaşında olanın annesi çok rahat bir anne, yedi aylık doğdu üstelik. Hayırlı olsuna gittim daha bir aylık ya var ya yok küçücük bir şey ben almayayım desem de zorla bir şey olmaz diye verirdi. Şimdi bir yaşında düşüyor mesela ağlayacak oluyor, annesi kalk kalk olmadı bir şey der çocuk ağlamaz bile unutur devam eder. Anne rahat olunca pimpirikli olmayınca, çocuk da çok sıcak. Yollarda teyzeler öper sever mıncırır bir kez rahatsız olmadı. Biz de böyle büyüdük, hatta bu kadar hijyenik bir ortam evde bile yoktu, çocuk bu böyle büyür der. Bazen bana bırakıp gittiğinde daha içim rahat bakıyorum, çocuğu da daha bir seviyorsun, annesi seni delici bakışlarla süzmeyince.
Diğer bebeğin annesi babaanneye bile vermezdi bebeği. Önce elbise değişilirdi odasına girmek için. Bir gün bebek parkta düştü, Allahıım yavruum, annem, acıdı mı diyor ama çocuk da bir şey yok. Popo üstü çime düşmüş alt tarafı, kuzen oraya baktı buraya baktı ağlamayan çocuğu ağlattı. Bize elletmedi, öptürmezdi. Ondan sanırım iki yaşında ama diğerinden daha çekingen oldu. Kimse yanaştırılmayınca yanına ne çocuk ne yetişkin çocuk kimseye gitmez, mızmız bir şey oldu. Üstelik sürekli hastalanıyor, her gün hasta hemen hemen. İnsanın da sevesi gelmiyor ne yalan söyleyeyim.
İkisi de yeğenim ama bir yaşındaki canım resmen. Anne de sevme elleme diye bana mikroplu muamelesi yapmıyor.
Sizden başkalarıyla da sevgi bağı kurabiliyor çocuk. Tam kucak çocuğu oluyor, bir ana baba sevgisini tatmıyor.
Şimdi 12 yaşındaki yeğenimi de biz kucakta büyüttük, sokaktakiler sevdi okşadı, yaşlılar tütütü yaptılar. Hijyenik büyümedi ama şimdi çok sosyal bir çocuk oldu. Bir sürü arkadaşı olan, ilişkilerini kurabileni annesinin eteğinde gezmeyen sosyal bir çocuk. Anne aman mikroplu havuzlar denizler demedi mesela. Üç yaşındaydı yüzme kursuna yazıldı, tüm sülale o havuzlar mikroplu, bakterili, bir sürü çocuk giriyor, işeyen de vardır dedi. Anne bir şey olmaz dedi, şimdi kelebekleme yüzen, balıklama atlayan, suda taklalar atan bir çocuk oldu. Minicikti bir yaşındaydı kediler severdi sokakta annesi ıyy mikroplu kedi elleme demezdi, şimdi hayvansever bir çocuk oldu. O rahat bırakılmadan işte, sosyal kendini ifade eden, sıcakkanlı, sportif, bıcır bıcır bir kızımız oldu maşallah.
İleride kısmet olurda anne olursam rahat annelerden olup, çocuğu da sık boğaz etmeden büyütmeyi hayal ediyorum. Kuzenlerim, yeğenlerim, aile büyüklerim de doya doya sevsinler. Biz de çamurda, mikroplu insanlarla büyüdük. Anneannem babaannem kesin nazar değmesin tütütü de yapmıştır. Ölmedim çok şükür.