- 20 Temmuz 2019
- 1.510
- 2.756
- 133
- 37
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
-
- #41
Eski nesil bizim gibi ilgileniyo muydu çocuklarıyla? Kızım 16 aylık. Salon yastığı mutfakta. Mutfak malzemeleri yatak odasında10 ayini dolduran bir oğlum var. Ben calisiyorum. Oğluma kayinvalidem ve annem dönüşümlü olarak bakıyorlar. Yani gun icinde ben işten gelene kadar evde onlardan biri oluyor. Benim hafta ici bi gun ve h.sonu iznim var. Izinli olup tam gun sabahtan akşama oğluma tek başıma baktigim günlerde ev resmen savaş alanına donuyor. Oğlum iyice hareketlenmeye basladi, tek başına oyun kurmak icin de küçük haliyle. Tum ilgimi ve enerjimi ona harcıyorum ve inanın tatil günlerimde is yerinde olduğından kat be kat fazla yoruluyorym. Gun içindeki uyku süreleri cok kisa. O uyuduğunu yiyeceklerini ara öğünlerini vs hallediyorum. Iki dk dinleneyim demeden hop uyanıyor. Oyun parkımız, oyun çitlerimiz bir sürü de ilgi çekici oyuncağı var ama sadece 2 dk wc 'ye gitmek icin yalnız bırakabiliyorum katiyen bensiz durmuyor. Haliyle ev savaş alanı gibi. H.sonuna dag gibi çamaşır utu vs yığılı kaliyor. Yemek filan yapmak cok zor hic zaman kalmiyor. Zaten çocuktan once de hamarat biri değildim haftanın 2 günü vs kafamıza gore disarda yerdik veya kahvalti vs gecistirirdik. Canımız bsy çektiğinde yemek yapardım. H.ici harala gurele geçiyor h.sonuna ev isleri birikiyor. Nefes almaya zamanım yok cok bunaliyorum...hem eve hem ise hem bebeğime yetemiyorum enerjim yok. Kvalidem habire 4 cocugunu yalniz büyüttüğünü, benim tek cocukla ve yardim aldigim icin halime şükretmem gerektigini soyleyip duruyor.
Depresyona girmeden su ev işlerini pratik kotarma konusunda fikirler istiyorum. Kucuk çocuklu anneler, sirriniz nedir? Bir ben miyim beceriksiz olan...
Nedense hiç şaşırmadım. Yapamayacağı şeyler insanın diline vuruyorben hamileyken sevinçten ölüyordu kayinvaldem
hergün şunu alcam bunu diktircem diye çıldırıyordu torunum olacak diye
ben doğumlarımı ailemin yanında yurtdışında yaptım
ikisinide 3 aylıkken gördü
devamlı sevmeye geldi
ama bir kerede olsa gece kalayımda yardım edeyim demedi, teklif bile etmedi
Uykusuzluk çok zormuş, ama sevgisi baktırımış diye bana teselli verdi hep sağolsun.
Hem zaten çocuk bakmakta ne varmişki bez hazır, emmiyorda, Emzir uyut sende yat uyu kimse senden iş beklemiyor ya diye eklemeyide ihmal etmiyordu giderken.
Sonra çocuklar büyüdükçe (2yaşından sonra) baktı ama sağolsun.
Halen ara ara hastalanırlar okula gidemeyecek gibi olurlar gelir yanlarında durur ben işteyken hakkını yiyemem şimdi.
Öncelikle bebeğiniz sağlıkla büyüsün. Çok küçükse normal zaten anasınıfına filan gelince ancak kendi odasında oyun oynuyor o zamana kadar her yer keşfetmek ve dağıtmak için onun için. Sadece tavsiye verebileceğim şey çok fazla oyuncak almayın alsanız da sıra ile çıkartın. Hem her seferinde yeni gibi hevesleniyor hem de daha az eşya olur ortalıkta. Biraz daha ayaklansın oyuncak toplamayı oyuna çevirin hem de alışmış olur eşyalarını kaldırmaya. Yemeği ya mutfakta ya salonda yemek masasında yiyin her odaya tepsi ile yemek taşımayın ( eşiniz de çay kahve içerse en azından mutfak tezgahına hatta gelmişken makineye koysun bi zahmet) eğer evde boş oda varsa oyuncaklar ile salonda oynamak yerine oyun odası yapın ben öyle yaptım çok memnunum bir süredir. Ama ne derler bilirsiniz çocuklu ev toplu olmaz. Eğer aşırı toplu ise ihmal edilen bir çocuk ve aile yaşamı vardır.10 ayini dolduran bir oğlum var. Ben calisiyorum. Oğluma kayinvalidem ve annem dönüşümlü olarak bakıyorlar. Yani gun icinde ben işten gelene kadar evde onlardan biri oluyor. Benim hafta ici bi gun ve h.sonu iznim var. Izinli olup tam gun sabahtan akşama oğluma tek başıma baktigim günlerde ev resmen savaş alanına donuyor. Oğlum iyice hareketlenmeye basladi, tek başına oyun kurmak icin de küçük haliyle. Tum ilgimi ve enerjimi ona harcıyorum ve inanın tatil günlerimde is yerinde olduğından kat be kat fazla yoruluyorym. Gun içindeki uyku süreleri cok kisa. O uyuduğunu yiyeceklerini ara öğünlerini vs hallediyorum. Iki dk dinleneyim demeden hop uyanıyor. Oyun parkımız, oyun çitlerimiz bir sürü de ilgi çekici oyuncağı var ama sadece 2 dk wc 'ye gitmek icin yalnız bırakabiliyorum katiyen bensiz durmuyor. Haliyle ev savaş alanı gibi. H.sonuna dag gibi çamaşır utu vs yığılı kaliyor. Yemek filan yapmak cok zor hic zaman kalmiyor. Zaten çocuktan once de hamarat biri değildim haftanın 2 günü vs kafamıza gore disarda yerdik veya kahvalti vs gecistirirdik. Canımız bsy çektiğinde yemek yapardım. H.ici harala gurele geçiyor h.sonuna ev isleri birikiyor. Nefes almaya zamanım yok cok bunaliyorum...hem eve hem ise hem bebeğime yetemiyorum enerjim yok. Kvalidem habire 4 cocugunu yalniz büyüttüğünü, benim tek cocukla ve yardim aldigim icin halime şükretmem gerektigini soyleyip duruyor.
Depresyona girmeden su ev işlerini pratik kotarma konusunda fikirler istiyorum. Kucuk çocuklu anneler, sirriniz nedir? Bir ben miyim beceriksiz olan...
Ayda bir kadın geliyor temizliğe dip köşe temizlik hali cam silme vs onda. Ama yetmiyor tabiigücünüz varsa ev işleri için kadın tutsanız ?
Kvalidem habire 4 cocugunu yalniz büyüttüğünü, benim tek cocukla ve yardim aldigim icin halime şükretmem gerektigini soyleyip duruyor.
Yok öyle bişiyy yeaa, misafirden önce ışık hızında ora bura tıkıştırılan şeyler var ancak
Bebekli/çocuklu evde ilk 3 seneyi gözden çıkaracaksın. Biraz daha hareketli, oyuncakları toplama görevine direnen, kuralları daha asi karşılayabilen bir mizaçta olursa da en az 4 sene diyorum... Dağılacak yani, topla, yine dağılacak, topla yine dağılacak...
Eski açtığım konular geldi aklıma, anaa; oğlum ne zordu ya; laftan anlamayan o ilk meraklı, ilk ayaklandığı dönemde, bebekli evde derli toplu olmanız, her işe yetişmeniz "İm-kan-sız" . Kim "Ben full derli topluydum" diyorsa, ya yardım alıyordur eşi, anası, bakıcısı, temizliğe yardıma gelen hanımı vs vs, ya çocuğu düzenli uyuyan beslenen maşallahlık bir çocuktur, ya başka hiçbir şey yapmıyordur sadece ev düzeniyle uğraşıyordur ya da halisülasyon görüyordur.
Günde 93047238 kere dolapların deşilip toplandığı o dönemi hele hatırlamak dahi istemiyorum:
Benden 3-4 tane klonlasalar ne güzel olur
Selam hanımlar; Şu güzelim, romantik sonbahar günleri tatlı bir serinlikle buluşmuşken, şimdi tam gezmeler tozmalar ohh... İyisiniz umarım. Ben de aynı sonbahar günlerini, evde bebeyle delirerek geçiriyorum-bazen de sokakta bebeyle delirerek. Biraz yazayım, şikayet edeyim çocuğumu da...www.kadinlarkulubu.com
Plastik kaplar, kepçeler, tahta kaşıklar salondaki koltuğun altından filan çıkıyordu.
Artı bi de çocuk için evi güvenli hale getirmeye çalıştıkça yine karışıklık çıkıyor. Sehpaların sivri köşelerini sünger kaplayıp banlamak, artık ora buradan leke silmekten bıkıp koltukların, halıların üzerini örtmek, tehlikeli şeylerin olduğu (Deterjan, bıçak vb.) çekmece ve dolaplara plastik kilit, çocuk kilidi vb bir şeyler bağlamak, orada camlı bir şey var, şurada sivri bir şey var diye ortalıktan toplayıp bir yere yığıp kapatmak, koltuklardan tepe taklak düşmesin diye koltukları duvarlara bitiştirene kadar itmek vs vs... Ev dilek ağacına dönüyor o dönem, her yerde bir şeyler sarılı, bağlı, renkli renkli ohh
Sonra başlıyor çiş kaka faslı... Orada lazımlık, açılan saçılan peçeteler, 948029 kere çişin var mı çocum sorusu, alta kaçırırsa halıyı sil, halılar batmasn diye halıları kaldırdınsa onları bir yere istifle ev göç evine dönsün, üst baş sürekli leke, değiştir, yıka, çocuk şunu yemedi öbürünü pişir, bulaşık; kendi yemeyi öğrenmeli bırak deyip ver eline çorbaları çörekleri, oturttuğun yerde durmasın gezelesin evin içine kırıntı dökülsün yine süpür, hep süpür ....
Ya yok ya, kimsenin evi düzenli tertemiz, o kataloglarda gördüğümüz gibi değil; diyom ya, misafir gelmeden önce hoop her şeyleri dolaplara tık, koltukların altına tekmele tamam. İlk iki senemiz böyle geçti, yardımcı olmadan, bebekli ev, dağılır arkadaşım, işler tam tekmil yetişmez.
Sonra, büyüdükçe girecekler düzene, ev de girecek, çocuğunuza da sorumluluklar vereceksiniz, o da kendi oyuncağını toplayacak, çamaşırını kaldıracak, kendi başına oyunlar kurmaya başlayacak... İlk 3 sene dağılacak, hiçbir şey yetişmeyecek, bir şeyler bir yerde yığılıp duracak ama, takmayın.
Artı görev paylaşımı yapın eşinizle.
Ütüsünü kendisi yapıversin mesela; bizim evde, ütü işi eşimde, iki gömlek bi pantolonunu da ütüleyemeyecekse yani.. Yapsınlar kendi ütülerini adamlar da canım, analara da her şey yığılmaz böyle. Çocuk ille de sizi istiyor, tepenizden inmiyorsa (Benim oğlan da bi dönem öyleydi) evi de eşiniz düzenleyiversin o boşlukta.
saniyorsun ki buyuyunce geciyor,
buyuyunce bir de senin o dolaplara sokusturdugun seyleri cikarip "anne bunlari neden duzgun yerlestirmedin" deyince gorursun gununu.
ahaha bir de su vardi ya, bizim bir arkadasin basina gelmis,
evdeki cocuga hediye diye bu oyuncak temizlik moplarindan aliyor misafir gelen aile,
cocuk da hemen acip oynamaya basliyor tabi, dolaplarin arkasindan falan mopla bir suru toz / obje falan cikariyor misafirlerin icinde
10 ayini dolduran bir oğlum var. Ben calisiyorum. Oğluma kayinvalidem ve annem dönüşümlü olarak bakıyorlar. Yani gun icinde ben işten gelene kadar evde onlardan biri oluyor. Benim hafta ici bi gun ve h.sonu iznim var. Izinli olup tam gun sabahtan akşama oğluma tek başıma baktigim günlerde ev resmen savaş alanına donuyor. Oğlum iyice hareketlenmeye basladi, tek başına oyun kurmak icin de küçük haliyle. Tum ilgimi ve enerjimi ona harcıyorum ve inanın tatil günlerimde is yerinde olduğından kat be kat fazla yoruluyorym. Gun içindeki uyku süreleri cok kisa. O uyuduğunu yiyeceklerini ara öğünlerini vs hallediyorum. Iki dk dinleneyim demeden hop uyanıyor. Oyun parkımız, oyun çitlerimiz bir sürü de ilgi çekici oyuncağı var ama sadece 2 dk wc 'ye gitmek icin yalnız bırakabiliyorum katiyen bensiz durmuyor. Haliyle ev savaş alanı gibi. H.sonuna dag gibi çamaşır utu vs yığılı kaliyor. Yemek filan yapmak cok zor hic zaman kalmiyor. Zaten çocuktan once de hamarat biri değildim haftanın 2 günü vs kafamıza gore disarda yerdik veya kahvalti vs gecistirirdik. Canımız bsy çektiğinde yemek yapardım. H.ici harala gurele geçiyor h.sonuna ev isleri birikiyor. Nefes almaya zamanım yok cok bunaliyorum...hem eve hem ise hem bebeğime yetemiyorum enerjim yok. Kvalidem habire 4 cocugunu yalniz büyüttüğünü, benim tek cocukla ve yardim aldigim icin halime şükretmem gerektigini soyleyip duruyor.
Depresyona girmeden su ev işlerini pratik kotarma konusunda fikirler istiyorum. Kucuk çocuklu anneler, sirriniz nedir? Bir ben miyim beceriksiz olan...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?