- 22 Kasım 2010
- 11.117
- 19.559
- 498
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
- #1
10 ayini dolduran bir oğlum var. Ben calisiyorum. Oğluma kayinvalidem ve annem dönüşümlü olarak bakıyorlar. Yani gun icinde ben işten gelene kadar evde onlardan biri oluyor. Benim hafta ici bi gun ve h.sonu iznim var. Izinli olup tam gun sabahtan akşama oğluma tek başıma baktigim günlerde ev resmen savaş alanına donuyor. Oğlum iyice hareketlenmeye basladi, tek başına oyun kurmak icin de küçük haliyle. Tum ilgimi ve enerjimi ona harcıyorum ve inanın tatil günlerimde is yerinde olduğından kat be kat fazla yoruluyorym. Gun içindeki uyku süreleri cok kisa. O uyuduğunu yiyeceklerini ara öğünlerini vs hallediyorum. Iki dk dinleneyim demeden hop uyanıyor. Oyun parkımız, oyun çitlerimiz bir sürü de ilgi çekici oyuncağı var ama sadece 2 dk wc 'ye gitmek icin yalnız bırakabiliyorum katiyen bensiz durmuyor. Haliyle ev savaş alanı gibi. H.sonuna dag gibi çamaşır utu vs yığılı kaliyor. Yemek filan yapmak cok zor hic zaman kalmiyor. Zaten çocuktan once de hamarat biri değildim haftanın 2 günü vs kafamıza gore disarda yerdik veya kahvalti vs gecistirirdik. Canımız bsy çektiğinde yemek yapardım. H.ici harala gurele geçiyor h.sonuna ev isleri birikiyor. Nefes almaya zamanım yok cok bunaliyorum...hem eve hem ise hem bebeğime yetemiyorum enerjim yok. Kvalidem habire 4 cocugunu yalniz büyüttüğünü, benim tek cocukla ve yardim aldigim icin halime şükretmem gerektigini soyleyip duruyor.
Depresyona girmeden su ev işlerini pratik kotarma konusunda fikirler istiyorum. Kucuk çocuklu anneler, sirriniz nedir? Bir ben miyim beceriksiz olan...
Depresyona girmeden su ev işlerini pratik kotarma konusunda fikirler istiyorum. Kucuk çocuklu anneler, sirriniz nedir? Bir ben miyim beceriksiz olan...