101 sayfa olmuş konu ama hala kimse birbiriyle anlaşamamış. Genel olarak da sorunumuz bu zaten, birbirimizi anlamaya, empati kurmaya çalışmıyoruz.
Konu sahibi geçen seneki konusunda bebek arabasıyla asansöre, tramvaya binenleri yererken şimdi aynı durum kendi başına gelince saygı duyulmasını bekliyor.
Çocuk sahibi olmayan yada bazı zorlukları yaşamayan üyeler atıp tutuyor, bazı anneler "annelik" sadece kendilerine bahşedilen olağanüstü bir durummuş gibi davranıyor. En son bıraktığımda 3-4 yaşında çocuk yol yürür mü yürümez mi diye tartışılıyordu. Nerden nereye geldik?
Konuya dönecek olursam genel anlamda konu sahibini haklı buldum ama üslubu yanlış. Yıl olmuş 2019 hala insanları dış görünüşüyle, kolundaki çantayla, ayağındaki 15 cm topuklu ayabakkabıyla yargılıyoruz. Zaten konu sahibinin bu kadar tepki almasının sebebi buydu "üslup"...
Benim de 3 yaşında bir çocuğum var, öncesinde üst geçitlerdeki yada avm lerdeki asansörleri hiç kullanmamıştım. Çocuktan sonra kullanmak zorunda kaldım. 1 kere bende buna benzer bir durumla karşılaştım ama kimseyle de kavga etmedim. Tam 20 dk asansör bekledik eşimle. 2 yaşından beri de avm ye bebek arabasıyla gitmeyi tercih etmiyorum kafam daha rahat oluyor. Uyku saatine denk gelmeyince sıkıntı olmuyor zaten kızımda hareketli bir çocuk olduğu için arabada oturmayı pek sevmez.
Bu arada otobüslerde (eğer çok boş değilse) bebek arabamı katlamaya dikkat ederim, tek bebekli insan ben değilim. Aynı otobüse 3-4 tane bebek arabalı insan binse ve arabalarını kapamasa kim bilir kaç kişinin hakkına girmiş oluruz. Çünkü gerçekten baya yer kaplıyorlar.