Bu yaziyi hamile oldugum donemde okumustum ve bir yere saklamistim... Hazir "bebek hakkinda hersey" demisken, tum hamile annelerin de okumasini isterim... Faydali bilgiler, hepsine katiliyorum, hele ki yavrum dunyaya geldikten sonrada okudugumda daha da hak verdim... Sizin de keskeleriniz olmasin istiyorsaniz, cok tatli bir dille kaleme alinmis bu yaziya vakit ayirip okumanizi tavsiye ederim... En azindan aklinizda bir cok nokta kalacaktir... 
Ben yaptım siz yapmayın!
Bu yazı tamamen henüz bebeğini kucağına almamış anne adaylarına ithafen yazılmıştır:
Tamam! Anne oluyorsunuz! Gözünüz aydın! Şahane bir şey bu! Ötesi var mı? Ama abartmayın! Benim gibi yapmayın! Psikopata bağlamayın!
Madde 1:
Bebeğinizin uyku düzeni biraz oturduğunda, yani 2-3 saatlik periyotlarla uyumaya başladığında, uyanana kadar tepesinde dikilmeyin! Aman yan odaya bile geçmeyeyim ben, ya uyanırsa da duymazsam telaşına kapılmayın! Merak etmeyin duyarsınız! Duymazsanız da o size kendini duyurur, emin olun! Hatta mümkünse bi dışarı çıkın, yaz kış fark etmez, biraz hava alın, iki insan yüzü görün, bakın hayat devam ediyor, durmamış yani!! Ne ilginç di mi?
Madde 2:
Bebekler hasta olur! Normaldir! Allah korusun ciddi bir şey olmadıkça, nezle grip ya da bronşit gibi hastalıklar için panik yapmayın! Dünyanın en kötü annesi olduğunuzu zannetmeyin! Ne yaptım da el kadar çocuğu hasta ettim diye dertlenmeyin ! Hastalık bu! Şu ya da bu sebepten olabilir, sonra da geçer! Herhangi bir şeyi eksik ya da yanlış yapmış değilsinizdir! Öyle olsa bile isteyerek olmamıştır ve bunu etrafınızdaki herkes bilir! Siz de kabul edin! Evet biraz gözyaşı, uykusuz geceler ,biraz da ilaç takviyesi lazım gelir lakin dünyanın sonu değildir! Bütün çocuk doktorlarının söylediği gibi bebekler sandığınızdan çok daha güçlüdürler.Bunu hep hatırlayın!
Madde 3:
Bebeğin kilosunu takıntı yapmayın! Özellikle de ilk haftalarda gram gram hesap yapıp acaba sütüm mü yok, yoksa bebeğime yaramıyor mu diye kendi kendinizi tüketmeyin! Acaba yanlış mı emziriyorum diye endişe komalarına girip gecenin bi yarısı soluğu doğum yaptığınız hastanede almayın! “Ben berbat bi anneyim, daha bebeğimi bile besleyemiyorum” diye zarıl zarıl ağlarken bebek hemşirenizin suratındaki şaşkın ifadeye bi bakın! “Yoo gayet de güzel emziriyorsunuz ” demesine kulak verin! Sakinleşin! Vazgeçmeyin, denemeye devam edin! En kötü mama takviyesi yaparsınız! Bebeğine mama vermek zorunda kalınca zehir veriyormuşçasına azap duyan annelerden de olmayın! Tamam tercih etmiyoruz, illa da anne sütü diyoruz ama bazen olmayınca olmuyor işte! Siz hiç mamayla beslenip de zarar gören bir bebek gördünüz mü? Muhtemelen hayır! Bunu unutmayın!
Madde 4:
Kimseyi ayıplamayın kınamayın! Ben hayatta bunları yapmam demeyin! Misal Temmuz’da doğan çocuğunuz dışarıda güzel uyuyor diye Kasım ayında da battaniyeye sarıp dışarıda uyutmaya kalkmayın! Allah korusun orta kulak iltihabı olur sonra! (Bunu nerden bildiğimi sormayın) E, zaten bunu kim yapar ki de demeyin! Her türlü acayip, mantıksız, deli işi şeyi yapabilir anneler! Yeter ki uyusun diye, sabahın dördünde, bebeği pusetine koyup evin içinde parkta gezinirmiş gibi saatlerce dolaşmak da buna dahil! Çaresizlik neler yaptırıyor insana bi bilseniz! Sakın büyük konuşmayın!
Madde 5:
Her şeye atlamayın! “Savulunnn Malkoçoğlu geliyorrr” edasıyla ben yediricem, ben yıkıycam, ben uyutucam, ben! ben! ben! diye kendinizi ortalara atmayın! Bırakın babası yıkasın, anneannesi yedirsin, babaannesi giydirsin, olmaz bi şey merak etmeyin! Ve en önemlisi: Asla ve asla bebeğinizi tek uyutabilen kişi siz olamayın! Aman aman sakın bunu yapmayın! Emzirdikten sonra memenizde dalmasına müsaade etmeyin, hafif sersemleyince karnı da doyunca hoop yatağa! İnanın kendi bebeğimde keşke yapmasaydım dediğim en önemli şey bu! Bu konuda çok çektim. Kısacası ben ettim siz etmeyin.
Madde 6:
Bu liste böyle uzaaar gider! Siz tecrübenin sesine kulak verin, ama kalbinizin sesini bastırmasına izin vermeyin! Ortak noktalar olsa da her bebek-anne ilişkisi farklıdır, kimselere benzemeye çalışmayın! Siz sadece bebeğinizi dinleyin, ama gerçekten dinleyin! O size her zaman doğru yolu gösterecektir.
Bu yazıyı okuyor ve bebek bekliyorsanız son sözüm şudur ki:
Ne kadar şanslı olduğunuzu bir an bile unutmayın,
Dua edin, şükredin!
Hep ama hep güzel şeyler düşünün.
Ve o gün geldiğinde
Sağlıkla alın inşallah en kıymetlinizi kucağınıza…
Tanışmasak da kalplerimiz bir.
Hepinizi çok öpüyorum. Sevgiyle kalın.
Özden ben.
2.5 yaşındaki Kemal Emir in bu aralar bol “keşke”li annesi
)
