Aynen ya lohusayız binbir tane kişinin çenesiyle uğraşıyoruz çok sinir bozucu çok yıpratıcı gerçekten. Bende bebeğim her istediğinde kucağıma alıyorum, merak ettiğim bir şey var. Şu an sizin bebeğiniz hala sürekli kucakta durmak istiyor mu? Yoksa geçici mi oluyor? Her istediğinde alıyorum ama bazen kahvaltıyı bile zar zor yapıyorum tuvalete koştura koştura gidiyorum yorucu oluyor gerçekten
Valla bende ağladığında stres yapıyorum hemen gidip kucağıma alıyorum tıpkı sizin eşiniz gibi. Keşke benim eşim de böyle olsaydı. Şu an ona çok sinirliyim gerçekten. Size bir şey soracağım sizin bebeğiniz 4 aylık olmuş ya, bu her dakika kucak isteme arzusu devam ediyor mu hala yoksa azaldı mı? Gerçekten yorucu oluyor tamam bebeğim her istediğinde kucağıma alıyorum emziriyorum ama tuvalete koştur koştur gidiyorum doğru dürüst kahvaltı bile yapamıyorum zorlanıyorum inşallah geçicidir diyorumBizim ki 4 aylık oldu. Benim eşim de tam tersi aman ağlatma aman şöyle böyle diyip duruyor. Özel bir taktik yapmıyorum elim boşsa hemen alıp ilgileniyorum ama lavabodaysam veya elim bulaşık falansa bir iki dakika ağlaması beni stres etmiyor. Elimi yıkayıp gidip ilgileniyorum. Biraz sakin olmak ve akışına bırakmak gerekir diye düşünüyorum. Eşim koşa koşa gider stres yapar ağladı diye. Ona da karışmıyorum istediğini yapsın
Çünkü aile ya da çevrelerinden öyle görmüşler öyle biliyorlar ama doğrusunu öğrenmek istemiyorlar ya da kolaylarına öyle geliyor orda öylece yatsın kucakta gezdirmekle uğraşmayalım devamlı diye bence. sadece eşler değil büyüklerimiz etrafımızdaki insanlar da aynısını yapıyor aman kucagına alıştırma emzik ver seni emzik yapmasın falan ugraştırmasın seni yormasın seni diyorlar. Ben ugrasmaktan memnunum şahsen yeni doğmuş kucak istiyor memede rahatlıyor kendini güvende hissediyor hem en güzel zamanları doya doya kucaklamak istiyorum kucağında tutmak istemeyen emzirip koysun
Uykusu falan geldiğinde huysuzlandığında kucağa çok istiyor ama gün içerisinde yerde oyun halısında vs oynuyor.
Normalde tam tersi olur süt gelmemiştir az mama verelim diye darlarlar genelde
Hayır hiç olmadı, sık sık emzirirdim sadece açlıktan değil duygusal yakınlaşma ihtiyacından da anneyi emmek ister bebek, o yüzden hiç bir zaman bırakayım ağlasın diye dusunmedim üstelik kolik bir bebekti sürekli ayakta geziyordum aç kaliyordum duş bile anlamıyordum uyuyamıyordum fakat bir kez bile aman ağlasın susar diye düşünerek kendi haline birakmadim gönlüm el vermezdi o yüzden de resmen yaşlandım bu ilk 8 ayda, şu son 1 aydır emeklemeye başladı da rahatladım. Ama birşey itiraf etmem gerekirse başa donecek olsam kendimi bu kadar yipratmazdim, o ağlıyor diye karalar baglamazdim, çünkü büyüyor ne yaparsan yap kolik bebekse ağlaya ağlaya büyüyor ve sen perişan oldugunla kaliyorsun, ikinci olursa bu kadar dert edinecegimi sanmıyorum. Ben evet sogukkanliydim ama ilk zamanlarında değil o zamanlar üstüne çok düşüyordum , ama şuan emekledigi için düşebilir hastalanabilir bunlarin hepsi bir süreç yaşanacak diye düşünüyorum. Bu arada emekleyene kadar sürekli kucaktaydi yere koysan bas bas bagirirdi, emeklemeyi ogrenince yerde zaman gecirmekten oyuncaklarla oynamaktan keyif almaya başladı ve şükür, eskiden oğlumla bakkala gitmeye cesaret edemezken simdi şuan sana parktan yazıyorum
oğlumla baş başa pikniğe geldik. Ben yeni yeni anneligin tadını çıkarmaya başladım diyebilirim.
Tüm gün yatması mümkün değil elbette ama bizimki kucakta gezmeye alışmıştı . Oda oda gezip incelemek istiyor. Sabah kalkınca yatakta biraz oynuyoruz. Sonra mutfağa geçiyoruz. O mutfağı incelerken ben kahvaltı yapıyorum. Sonra kanguruya koyup gezerek evi topluyoruz. Biraz gezince biraz yatmayı kabul ediyor. Dönmeye başlaması yerde vakit geçirmesi için iyi oldu. Daha uzun oyalanıyor. Sıkılınca kucağıma alıp gezdiriyorum. Balkondan çevreye bakıyoruz. Sonra yine biraz bırakıp işlerimi yapıyorum. Öyle orta yolu buluyoruz oğlumla. Sizinki de biraz daha büyüyüp çevreye ilgisi arttıkça daha kolay olacak. O bir şeyleri incelerken her işinizi halledeceksiniz. Ama biraz daha sakin olmanızı öneririm çünkü siz ne hissederseniz bebeğiniz aynısını hissediyor. Siz stres yaptıkça bir sıkıntı var gibi hissedip daha çok yakanıza yapılacaktır. Çünkü siz onun güvenli limanısınız. Çok uzun yazdım kusura bakmayın yardımcı olmak istedim sadece kuzunuza sevgiler
Lahusasiniz bir şey diyemez...
Bizede kv sürekli bırakın ağlasın öyle alıştırmayın falan filan diyordu eşimde ondan duyup aynılarını söylüyodu bana ama hiç sallamadım kendi bildiğimi okudum. Bilerek ağlatamam çocuğumu kusura bakmayın diyip dediğimi yaptım. O acıktığından diil sizinle temas kurmak için sürekli emmek istiyor sonra normale dönecek merak etmeyin böyle gitmiyor yani. Siz rahat olun eşinizide çok sallamayın
çok teşekkür ederim, çok güzel açıklamışsınız. İnşallah dediğiniz gibi ben de bir süre sonra rahatlarim. Stres olmamaya çalışıyorum ama malum dış etkenler pek müsade etmiyor. Tekrardan çok sağ olun ne güzel bir annesiniz sizTüm gün yatması mümkün değil elbette ama bizimki kucakta gezmeye alışmıştı . Oda oda gezip incelemek istiyor. Sabah kalkınca yatakta biraz oynuyoruz. Sonra mutfağa geçiyoruz. O mutfağı incelerken ben kahvaltı yapıyorum. Sonra kanguruya koyup gezerek evi topluyoruz. Biraz gezince biraz yatmayı kabul ediyor. Dönmeye başlaması yerde vakit geçirmesi için iyi oldu. Daha uzun oyalanıyor. Sıkılınca kucağıma alıp gezdiriyorum. Balkondan çevreye bakıyoruz. Sonra yine biraz bırakıp işlerimi yapıyorum. Öyle orta yolu buluyoruz oğlumla. Sizinki de biraz daha büyüyüp çevreye ilgisi arttıkça daha kolay olacak. O bir şeyleri incelerken her işinizi halledeceksiniz. Ama biraz daha sakin olmanızı öneririm çünkü siz ne hissederseniz bebeğiniz aynısını hissediyor. Siz stres yaptıkça bir sıkıntı var gibi hissedip daha çok yakanıza yapılacaktır. Çünkü siz onun güvenli limanısınız. Çok uzun yazdım kusura bakmayın yardımcı olmak istedim sadece kuzunuza sevgiler
Herhalde tam olarak bunları istiyor
Ay zaten bizim de kv öyle diyordu benim eşim de ondan duyduklarını tekrarlıyor… anlamadığım şey onlarda bu bebeklerin babaları ağlamalarına nasıl içleri el veriyor bilmiyorum. Bir de bıraktığımız zaman kendi kendilerine, susmuyorlar ancak yine biz kucağa alıp emzirdiğimizde susuyorlar. Bırak ağlasın demek çok saçma o yüzden mantıklı değil bir kere. Peki siz eşinizi takmadığınızda eşiniz size tavır aldı mı?Bizede kv sürekli bırakın ağlasın öyle alıştırmayın falan filan diyordu eşimde ondan duyup aynılarını söylüyodu bana ama hiç sallamadım kendi bildiğimi okudum. Bilerek ağlatamam çocuğumu kusura bakmayın diyip dediğimi yaptım. O acıktığından diil sizinle temas kurmak için sürekli emmek istiyor sonra normale dönecek merak etmeyin böyle gitmiyor yani. Siz rahat olun eşinizide çok sallamayın
Tabiki öyle çok küçük şu an tek istediği sizin kucağınızda kendini güvende hissetmek. Eşim tavır almadı çünkü çok net oldum kucaklarından çekip aldım. Bide eşimde benim gibi düşünüyordu bence ama annesinden etkileniyodu yani ben öyle düşünüyorum. Tavır alsada umurumda olmazdı. Bazen bişey diyince tamam sen doğurunca öyle yap diyorum
benim çocuğum ben doğurdum kafasındayım ben 
adamın empati düzeni düşük değişeceğini sanmıyorum çocuk olduktan sonra tartışmalar kaçılnılmaz bir de anlayışı kıt ise çocuğun ergenliğinde ne yapacaksın , işin zor
Bende sizin gibi düşünüyorum, keşke benim eşim de sizin eşiniz gibi benimle aynı fikirde olsaydı ama yok
