Bebeğimi benden daha mı cok dusunuyorlar

Küçücük bebeği kendilerine oyuncak yapmışlar ne kadar düşüncesiz insanlar var şu hayatta. Bir rahat vermiyorlar biz o bebeklerin annesiyiz bizden daha çok düşünen kimse olamaz ama gel de anlat bunu böyle insanlara.

Emzirirken elinden bebegi almak ne oluyor? Firsat vermeyeceksin. Biraz sert davran bence... Emrivaki yaptiklarinda gitme.

PabucumunNicki .!.:

Kapina gelip aldiklarinda itirazsiz binip gidersen daha cok karisirlar.

Genişletmek için tıkla...

aynen, fazla taviz veriliyor

Sylvia Plath .!.:

Cevaplariniz için sağolun hanımlar. Tek tek cevap veremiyorum şuan ama mesajlarınızı okuyorum ve nerde yanlış yaptığımı bulmaya çalışıyorum. Herhafta gitmiyoruz. Hatta bebekten önce, üç dört ayda bir giderdik ama bu ara böyle oldu nedense.

Burada anlatmıştım, bebeğim henüz dört gunlukken güya yanımda duracağını söyleyen kayınvalidem tartışma çıkarıp evine döndü. Ki zaten bebeğime kendim bakıyordum ve ilk günden ayaktaydım. Tartışma esnasında iki lafından biri, sana hiçbir şey söyleyemiyorumdu. Halbuki aklına ne eserse söyler, yumuşak huylu olduğumu ve kırıcı olmak istemediğimi iyi biliyor. Ama söyledikleri kocakarı lafları, bebekle ilgisi olmayan şeyler. Kendisi hiç emzirmemis, bana su içme, çay süt yapar diyordu mesela. Kansızim ve bunun için ilaç içtiğimi biliyor halbuki. Su içmeme bile karışmaya çalışan bir insan düşünün.

Yine tartışma çıkmasın diye birçok seyi güzel güzel söylüyorum ama pek anladıkları söylenemez. Bebeğimin beslenme vakti diyorum, kayınvalidem yok uykusu var diyip uyutuyor mesela. Kalkıyor bebek emziricem bı bakıyorum tek tek hoplata hoplata sevme merasimi başlamış. Biraz sevelim öyle götür diyorlar. Yani anlamıyorlar.

Onlarda kaldık geçen gün üç gun. Sabah uyaniyoruz bebeğin altını değiştirip, ellerini yüzünü yıkayacağım. Lavaboya bir geliyorum, kucakta kucağa dolaşıyor yavrum. Aç diyorum bı bakıyorum kahvaltı sofrası kuruluyor, yedikten sonra emzir diyorlar. Kayınvalidem bebeğimi ikide bir sallayıp, uyutuyor amacı ev işlerine yardım ettirmek. Bİr şey dediğimde bebek bir şey yapmıyor, duruyor. Sen bak işine gibisinden konusuyor. Yılbaşında yine gelecekler. Yine aynı şeyler olacak ve ben çok sıkıldım. Bu ayda ki bir bebeğin ağzına minik yemek koymaları da çabası. Neymiş, dort aylikmis. Süt içen bebeğin ihtiyacı varmış gibi. Ya hangi birini anlatayım ki. En çok emzirdikten sonra kucağımdan bir hısımla alip ziplatmalari ve yavrumun olduğu gibi bütün sütü kusmasi üzüyor. Aldiniz bari dik tutun bir süre, kusuyor diyorum. Kayınvalidem curutup kusuyor birşey olmaz diyor. Yahu daha şimdi içti, ne çürümesi diyemiyorum işte.

Genişletmek için tıkla...

haddinden fazla taviz veriyorsun. Korkuyor musun onlar kalabalik sen tek kisisin diye acaba? Bu yapilanlara musamaha gosterilmez. 4 aylik bebek ziplatilmaz hele ki kusturulacak kadar!!!

Sarsilmis bebek sendromu gecirir bak...

Hadlerini bildirmezsen daha cooook konu acarsin. Yemek verilmesini engelleyememen falan aklim almiyor bunlari. At tabagi yere kir bakalim bir daha yapabiliyorlar mi???

Sylvia Plath .!.:

Merhaba hanımlar.

Dört aylık bir bebeğim var. kayinvalidem, kayınpederim, kaynım ve iki görümcem bebeği her fırsatta gormek istiyor. Aramızda arabayla yarım saatlik bir yol var. Önceleri üç ayda bir belki giden bir insandim bebek olunca onlar gelip gitmeye başladılar. Dun akşam oturuyoruz pat diye kaynım arabasıyla bizi almaya geldi. Şok oldum. Bebegimi emzirecek, üstünü degistirecektim fırsat olmadı. Bu aceleye ne gerek vardı, önceden söyleyebilirlerdi diye eşimle tartışma çıktı aramızda. Zaten ailesi ne zaman hayatımıza dokunsa, eşimle tartışmaya başlıyoruz, neyse ki hallettik.

Benim derdim su, ne zaman gitsek küçücuk bebeği baştan aşağı suzüyorlar. Bir ton tavsiye veriyorlar. Gorumcelerim bekarlar bu arada ve yaşları yirmi civarlarında (küçükler bana göre aslında) Dün de konuları bebeğimin diğer gelisine göre zayıflamış olmasıydı. Tabii bunu onlar söylüyor, bebeğim kilo bile aldı. Bunu da şu lafimdan sonra söylemeye başladılar, gittiğimde akşamdı ve yemek yemistim. Çayın yanında börekler, sarmalar vardı ve ben sadece bir bardak çay içtim
Neden birşey yemedigimi sorduklarında artık çok dikkat ediyorum, emziriyorum diye önüme geleni yemeyeceğim dedim gülerek. Ki gerçekten bu dikkat sonucunda bir haftada bir buçuk kilo vermişim.

Bebeğim aniden sessiz evimizden o kalabalığa girince ve gaz problemide olunca huysuzlandi arada doğal olarak. Kayınvalidem yanıma gelip, bu huysuzluk açlıktan demeye başladı. Güya ben diyet yaptığım için sütum olmuyor, bebeğimde açlıktan huysuzlaniyormus zaten kilo da vermiş gibiymis. Anlatıyorum, sütum bol, zaten ekmeği ve yağı azalttım sadece diyorum anlamıyorlar.

Bir de bebeğin onlara devamlı gülme, kendini sevdirmek zorunluluğu varmış gibi davranmaları beni çok geriyor. Bebek aç mı, uykusuz mu, gazı mi var, başka bir derdi var mı diye bakmadan bebeği yüksek sesle korkutarak sevip, güldürmeye çalışıyorlar. Haliyle şaşıran bebekte gülmek bir yana, şaşkın şaşkın yüzlerine bakıyor. Ondan sonrada söylenmeye başlıyorlar, bugün hiç sevimli değil, hiç pas vermiyor, niye gülmüyor diye. Emzirmeye gidiyorum, daha bitmeden, emmiyor diyip çekip götürüyorlar kucagimdan, sonra da kusuyor yavrum. gitsem dert gitmesem dert, bıktım.

Genişletmek için tıkla...

Bebeğin yanında olumsuz cümle duymak istemiyorum ne demek bugün hiç sevimli değil oyuncak bebek bulun kendinize o zaman diyip kestirip atın.
Emzirmeden sonra en az 15 dk kucağınızda dursun emzirme bitti diyip alamazlar reflü yaparsınız bebeği.
Siz sınır çizeceksiniz yoksa sapıtırlar. Görümceler birşey derse çocuğu olmayan yorum yapmasın gereksiz yere dinlemiyorum bile diyin gülerek.
Onun dışında bebeğiniz kalabalık bir ailede sevgi dolu yetişecek. Güvenli bağlanma sağlayacak hızlı konuşacak, zeka gelişimi daha iyi olacaktır. Bu kadar artı özelliğin yanında birkaç densizlik sizin frenlemeniz ile göz ardı edilebilir.
Mutlulukla büyütün bebeğinizi.

Sylvia Plath .!.:

Emzirmek için ayrı odaya gidiyorum, sırf karışmasinlar diye. Yine de gidip gelip emiyor mu, ne zaman bitecek, babam sevecek hadi diyip duruyorlar. Umursamiyorum, bir bakıyorum arkama geçip emen bebeğin dikkatini çekmeye çalışıyorlar. Bebek emmeyi bırakıp, onlara bakıyor. On kere yapıyorlar aynı şeyi. Emzirirken durup gitmelerini bekliyorum. Bin kere söyledim emerken dikkatini dağıtmayın diye ama kime diyorum ki.

Gorumceler, bize bakmıyor, kıtlıktan mi çıkmış diyip duruyor. Ne tür saçmalıklar yaşadığımı, şuan yazarken daha iyi anladım.

Genişletmek için tıkla...

kapiyi kilitleyeceksin kilit de yoksa banyoda emzir oranin kapisi kilitleniyodur buyuk ihtimalle... Girmeyin odaya demek de zor degil ama...

Sylvia Plath .!.:

Merhaba hanımlar.

Dört aylık bir bebeğim var. kayinvalidem, kayınpederim, kaynım ve iki görümcem bebeği her fırsatta gormek istiyor. Aramızda arabayla yarım saatlik bir yol var. Önceleri üç ayda bir belki giden bir insandim bebek olunca onlar gelip gitmeye başladılar. Dun akşam oturuyoruz pat diye kaynım arabasıyla bizi almaya geldi. Şok oldum. Bebegimi emzirecek, üstünü degistirecektim fırsat olmadı. Bu aceleye ne gerek vardı, önceden söyleyebilirlerdi diye eşimle tartışma çıktı aramızda. Zaten ailesi ne zaman hayatımıza dokunsa, eşimle tartışmaya başlıyoruz, neyse ki hallettik.

Benim derdim su, ne zaman gitsek küçücuk bebeği baştan aşağı suzüyorlar. Bir ton tavsiye veriyorlar. Gorumcelerim bekarlar bu arada ve yaşları yirmi civarlarında (küçükler bana göre aslında) Dün de konuları bebeğimin diğer gelisine göre zayıflamış olmasıydı. Tabii bunu onlar söylüyor, bebeğim kilo bile aldı. Bunu da şu lafimdan sonra söylemeye başladılar, gittiğimde akşamdı ve yemek yemistim. Çayın yanında börekler, sarmalar vardı ve ben sadece bir bardak çay içtim
Neden birşey yemedigimi sorduklarında artık çok dikkat ediyorum, emziriyorum diye önüme geleni yemeyeceğim dedim gülerek. Ki gerçekten bu dikkat sonucunda bir haftada bir buçuk kilo vermişim.

Bebeğim aniden sessiz evimizden o kalabalığa girince ve gaz problemide olunca huysuzlandi arada doğal olarak. Kayınvalidem yanıma gelip, bu huysuzluk açlıktan demeye başladı. Güya ben diyet yaptığım için sütum olmuyor, bebeğimde açlıktan huysuzlaniyormus zaten kilo da vermiş gibiymis. Anlatıyorum, sütum bol, zaten ekmeği ve yağı azalttım sadece diyorum anlamıyorlar.

Bir de bebeğin onlara devamlı gülme, kendini sevdirmek zorunluluğu varmış gibi davranmaları beni çok geriyor. Bebek aç mı, uykusuz mu, gazı mi var, başka bir derdi var mı diye bakmadan bebeği yüksek sesle korkutarak sevip, güldürmeye çalışıyorlar. Haliyle şaşıran bebekte gülmek bir yana, şaşkın şaşkın yüzlerine bakıyor. Ondan sonrada söylenmeye başlıyorlar, bugün hiç sevimli değil, hiç pas vermiyor, niye gülmüyor diye. Emzirmeye gidiyorum, daha bitmeden, emmiyor diyip çekip götürüyorlar kucagimdan, sonra da kusuyor yavrum. gitsem dert gitmesem dert, bıktım.

Genişletmek için tıkla...

Gitme sevdirme al ellerinden zor bişey değil annesi sensin onun herkes kapatsin cenesini.

Sylvia Plath .!.:

Cevaplariniz için sağolun hanımlar. Tek tek cevap veremiyorum şuan ama mesajlarınızı okuyorum ve nerde yanlış yaptığımı bulmaya çalışıyorum. Herhafta gitmiyoruz. Hatta bebekten önce, üç dört ayda bir giderdik ama bu ara böyle oldu nedense.

Burada anlatmıştım, bebeğim henüz dört gunlukken güya yanımda duracağını söyleyen kayınvalidem tartışma çıkarıp evine döndü. Ki zaten bebeğime kendim bakıyordum ve ilk günden ayaktaydım. Tartışma esnasında iki lafından biri, sana hiçbir şey söyleyemiyorumdu. Halbuki aklına ne eserse söyler, yumuşak huylu olduğumu ve kırıcı olmak istemediğimi iyi biliyor. Ama söyledikleri kocakarı lafları, bebekle ilgisi olmayan şeyler. Kendisi hiç emzirmemis, bana su içme, çay süt yapar diyordu mesela. Kansızim ve bunun için ilaç içtiğimi biliyor halbuki. Su içmeme bile karışmaya çalışan bir insan düşünün.

Yine tartışma çıkmasın diye birçok seyi güzel güzel söylüyorum ama pek anladıkları söylenemez. Bebeğimin beslenme vakti diyorum, kayınvalidem yok uykusu var diyip uyutuyor mesela. Kalkıyor bebek emziricem bı bakıyorum tek tek hoplata hoplata sevme merasimi başlamış. Biraz sevelim öyle götür diyorlar. Yani anlamıyorlar.

Onlarda kaldık geçen gün üç gun. Sabah uyaniyoruz bebeğin altını değiştirip, ellerini yüzünü yıkayacağım. Lavaboya bir geliyorum, kucakta kucağa dolaşıyor yavrum. Aç diyorum bı bakıyorum kahvaltı sofrası kuruluyor, yedikten sonra emzir diyorlar. Kayınvalidem bebeğimi ikide bir sallayıp, uyutuyor amacı ev işlerine yardım ettirmek. Bİr şey dediğimde bebek bir şey yapmıyor, duruyor. Sen bak işine gibisinden konusuyor. Yılbaşında yine gelecekler. Yine aynı şeyler olacak ve ben çok sıkıldım. Bu ayda ki bir bebeğin ağzına minik yemek koymaları da çabası. Neymiş, dort aylikmis. Süt içen bebeğin ihtiyacı varmış gibi. Ya hangi birini anlatayım ki. En çok emzirdikten sonra kucağımdan bir hısımla alip ziplatmalari ve yavrumun olduğu gibi bütün sütü kusmasi üzüyor. Aldiniz bari dik tutun bir süre, kusuyor diyorum. Kayınvalidem curutup kusuyor birşey olmaz diyor. Yahu daha şimdi içti, ne çürümesi diyemiyorum işte.

Genişletmek için tıkla...

Demelisiniz

O Bebek konuşamıyor kendini savunamıyor onu savunmak senin zorunluluğun

Bizim de bebeklerimiz küçük oldu öyle uysal falan değildir Kv ama asla benim olduğum bir ortamda uyutmaya vs kalkamaz ki

Uyuyacaksa da ben uyuturum

Biraz kötü gelin olun zaten yaranamazsınız bari çocuğunuz heder olmasın

Yani kahvaltı sofrası hazırlandı ise hazırlandı siz oturun yiyin ben emzirdikten sonra gelirim deyip döneceksin arkanı ona yorum yapma imkanı dahi tanımayacaksın ki

Siz dişli olursanız boşa konuşmaları bir süre sonra susar arkanızdan konuşurlar ama yüzünüze diyemezler

Örneğin oğlum zayıf bir çocuk

Ama Kvalideden çok yer yedirmiyorsun zayıf diyordu bir ara ben de evet dedim önünden alıp ben yiyorum bak o sayede kilo aldım dedim bir daha diyemiyor

Adaşını düşünürsek senden daha fazla düşünüyor olabilirler ;-)

Sylvia Plath .!.:

Emzirmeye gidiyorum, daha bitmeden, emmiyor diyip çekip götürüyorlar kucagimdan

Genişletmek için tıkla...

Kusura bakma sen annesisin izin vermiyceksin. Ne demek kucagindan almak bağır verme. Sen dur demedikce her seyi yaparlar.

Sylvia Plath .!.:

Merhaba hanımlar.

Dört aylık bir bebeğim var. kayinvalidem, kayınpederim, kaynım ve iki görümcem bebeği her fırsatta gormek istiyor. Aramızda arabayla yarım saatlik bir yol var. Önceleri üç ayda bir belki giden bir insandim bebek olunca onlar gelip gitmeye başladılar. Dun akşam oturuyoruz pat diye kaynım arabasıyla bizi almaya geldi. Şok oldum. Bebegimi emzirecek, üstünü degistirecektim fırsat olmadı. Bu aceleye ne gerek vardı, önceden söyleyebilirlerdi diye eşimle tartışma çıktı aramızda. Zaten ailesi ne zaman hayatımıza dokunsa, eşimle tartışmaya başlıyoruz, neyse ki hallettik.

Benim derdim su, ne zaman gitsek küçücuk bebeği baştan aşağı suzüyorlar. Bir ton tavsiye veriyorlar. Gorumcelerim bekarlar bu arada ve yaşları yirmi civarlarında (küçükler bana göre aslında) Dün de konuları bebeğimin diğer gelisine göre zayıflamış olmasıydı. Tabii bunu onlar söylüyor, bebeğim kilo bile aldı. Bunu da şu lafimdan sonra söylemeye başladılar, gittiğimde akşamdı ve yemek yemistim. Çayın yanında börekler, sarmalar vardı ve ben sadece bir bardak çay içtim
Neden birşey yemedigimi sorduklarında artık çok dikkat ediyorum, emziriyorum diye önüme geleni yemeyeceğim dedim gülerek. Ki gerçekten bu dikkat sonucunda bir haftada bir buçuk kilo vermişim.

Bebeğim aniden sessiz evimizden o kalabalığa girince ve gaz problemide olunca huysuzlandi arada doğal olarak. Kayınvalidem yanıma gelip, bu huysuzluk açlıktan demeye başladı. Güya ben diyet yaptığım için sütum olmuyor, bebeğimde açlıktan huysuzlaniyormus zaten kilo da vermiş gibiymis. Anlatıyorum, sütum bol, zaten ekmeği ve yağı azalttım sadece diyorum anlamıyorlar.

Bir de bebeğin onlara devamlı gülme, kendini sevdirmek zorunluluğu varmış gibi davranmaları beni çok geriyor. Bebek aç mı, uykusuz mu, gazı mi var, başka bir derdi var mı diye bakmadan bebeği yüksek sesle korkutarak sevip, güldürmeye çalışıyorlar. Haliyle şaşıran bebekte gülmek bir yana, şaşkın şaşkın yüzlerine bakıyor. Ondan sonrada söylenmeye başlıyorlar, bugün hiç sevimli değil, hiç pas vermiyor, niye gülmüyor diye. Emzirmeye gidiyorum, daha bitmeden, emmiyor diyip çekip götürüyorlar kucagimdan, sonra da kusuyor yavrum. gitsem dert gitmesem dert, bıktım.

Genişletmek için tıkla...

Bu senin ve esinin cocugu sizin kurallariniza gote buyuyecek ayrica rmen cocuk memeden cekilmez verme ye ceksin!!! Karnini doyursun ben getiririm de sende oyle futursuz olmasinlar
Esin nasil etkisiz eleman mi bazi babalar oyle ???
Bu koca takimiyla cok diyaloga gitme bunlarin yaninda kendinden esinden ewden bahsetme genelde dinleyici ol tavsiyem

Hanımlar cevap yazacağım fırsat buldukça ama şimdilik şunu yazıp çıkmak istedim. Kayınvalidem, kayınpederim, kızlar hepsi okumuş, okuyan insanlar. Hani dağ başında yaşasalar, ne nasıl olur bilmeseler cahiller diyip geçeceğim ama nasıl olduysa bebekten sonra bir tuhaf oldular. Özellikle kayınvalidem. Birazda bu yeni hallerinin şaşkınlığı var üzerimde sanırım.

Sezeryan doğum yaptım. İlk doğumum olmasına rağmen hemen süt gelmeyeceğini biliyorum. O 3 doğum yapmış beni gerdi de gerdi. Bütün gün basımda durdu. Neden sütüm gelmiyormuş vah vah edip durdu.
Kulaklarını tıkayacaksın canım. O kadar çok gitmenin de gereği yok. Bahane bul gitme kabul etme. Bize de ne zaman misafir gelse ne uyku düzeni kalıyor ne beslenmeleri. Kabul etmiyorum artık kolay kolay.

Ben onların davranışında çok büyük sorun görmedim. Benim de bebeğim var annem çok daha sık gelmeye başladı. O da geldiğinde sürekli güldürmeye çalışıyor. Her şeye karışıyor şunu yap bunu yapma gibi. Bir de annem olduğu için çoğu lafını hiç düşünmeden yapıyorum sonra kendime kızıyorum neden yaptım diye. Gündüzleri zor uykuya dalıyor zaten o gelince çok daha zor oluyor. Falan filan. Niye çünkü 3. Kişi gelince düzen bozuluyor ister istemez.

Ama bebegin gelişimi açısından kalabalık ortamlar çok çok önemli. O hareketliliğe alışırsa sizde cok rahat edersiniz. Sizin tek yapmanız gereken bebek öncelikli önce onu kafanıza koyun. Kayanınız mi geldi hadi hadi mi diyor. Sen otur biz hatırlanacağız ama önce emmesi lazım diyip kapını kapatıyorsun. Sonra işini görüp çıkıyorsun. Bekleyecek. Kayinvaliden sütun yetmiyor mu diyor he he diyip gülüyorsun. Emzirirken gelip kucağından mi çekiyorlar, geçip içeri kapıyı kitliyorsun vs. Yani bildiğinden sasmiyorsun.

Sylvia Plath .!.:

Merhaba hanımlar.

Dört aylık bir bebeğim var. kayinvalidem, kayınpederim, kaynım ve iki görümcem bebeği her fırsatta gormek istiyor. Aramızda arabayla yarım saatlik bir yol var. Önceleri üç ayda bir belki giden bir insandim bebek olunca onlar gelip gitmeye başladılar. Dun akşam oturuyoruz pat diye kaynım arabasıyla bizi almaya geldi. Şok oldum. Bebegimi emzirecek, üstünü degistirecektim fırsat olmadı. Bu aceleye ne gerek vardı, önceden söyleyebilirlerdi diye eşimle tartışma çıktı aramızda. Zaten ailesi ne zaman hayatımıza dokunsa, eşimle tartışmaya başlıyoruz, neyse ki hallettik.

Benim derdim su, ne zaman gitsek küçücuk bebeği baştan aşağı suzüyorlar. Bir ton tavsiye veriyorlar. Gorumcelerim bekarlar bu arada ve yaşları yirmi civarlarında (küçükler bana göre aslında) Dün de konuları bebeğimin diğer gelisine göre zayıflamış olmasıydı. Tabii bunu onlar söylüyor, bebeğim kilo bile aldı. Bunu da şu lafimdan sonra söylemeye başladılar, gittiğimde akşamdı ve yemek yemistim. Çayın yanında börekler, sarmalar vardı ve ben sadece bir bardak çay içtim
Neden birşey yemedigimi sorduklarında artık çok dikkat ediyorum, emziriyorum diye önüme geleni yemeyeceğim dedim gülerek. Ki gerçekten bu dikkat sonucunda bir haftada bir buçuk kilo vermişim.

Bebeğim aniden sessiz evimizden o kalabalığa girince ve gaz problemide olunca huysuzlandi arada doğal olarak. Kayınvalidem yanıma gelip, bu huysuzluk açlıktan demeye başladı. Güya ben diyet yaptığım için sütum olmuyor, bebeğimde açlıktan huysuzlaniyormus zaten kilo da vermiş gibiymis. Anlatıyorum, sütum bol, zaten ekmeği ve yağı azalttım sadece diyorum anlamıyorlar.

Bir de bebeğin onlara devamlı gülme, kendini sevdirmek zorunluluğu varmış gibi davranmaları beni çok geriyor. Bebek aç mı, uykusuz mu, gazı mi var, başka bir derdi var mı diye bakmadan bebeği yüksek sesle korkutarak sevip, güldürmeye çalışıyorlar. Haliyle şaşıran bebekte gülmek bir yana, şaşkın şaşkın yüzlerine bakıyor. Ondan sonrada söylenmeye başlıyorlar, bugün hiç sevimli değil, hiç pas vermiyor, niye gülmüyor diye. Emzirmeye gidiyorum, daha bitmeden, emmiyor diyip çekip götürüyorlar kucagimdan, sonra da kusuyor yavrum. gitsem dert gitmesem dert, bıktım.

Genişletmek için tıkla...

Ayy ayne beni anlattiniz benim de eltimle kayinvalidem ayni valla. 3 cocuk dogurdum 3 unde de ayni seyleri yasadim onlar geldikleri zaman o kadar huzursuz oluyordum ki anlatamam. Mesela 3. Bebegim 6 aylikken gecirdigi cis yapamama durumundan ameliyat oldu bu surec 1 ay kadar surdu ve ebebgim emmemeye basladi ne kadar ugrassamda olmadi birakti oglum emmeyi. Tabii bende madem emmiyor artik eskisi gibi yememe gerek yok dikkat edeyim dedim kayinvalidem bana sirf zayiflamak icin bebegini emzirmedin dedi o kadar uzuldum kizdim ki cevabini da verdim artik ne derlerae cevaplarini veriyorum raharim sende susma izin verme derim taviz tavizi getiriyor cunku

Bütün kayınvalideler aynı ya. O kadar sinir oluyorum ki hele böyle konularda. Bik bik bik konuşuyorlar anca. Ama sen de çok pasifsin sylvia, tamam yüzsüz insan her türlü yapar yapacağını da bu kadar değil. Kapıyı açmamak ya da kafanıza göre bizim üzerimizden plan yapmayın demek bu kadar zor olmamalı. Eşin ne düşünüyor bu konuda? Onu da yazmamışsın ya da ben göremedim.

Sana çok pasifsin diyorum da ben de pasifim aslında. Ama işte bizde eşim benim yanımda, o gereken yerlerde müdahale ettiği için, ailesini karıştırmadığı için pasifim. Eşim böyle olmasaydı carlardım tahminim. Misal senin bu yaşadıklarını o yokken de olsa ben yaşamış olsam müdahale eder. Sessiz kalmaz. Ailesi de br daha yapamaz.

heramora .!.:

Olay sizde bitiyor. Bu şekilde davranılmasına izin vermeyin

Genişletmek için tıkla...

+1
kardeşleri öğütlere başladığında pis pis gülerim ben olsam "ahh canım yazık kaç çocuk büyüttün de bunları biliyorsun"
2. emzirmeden elinizden almalarına asla ama asla izin vermeyin emziriyorum müsaade eder misiniz diye söylenin
başka odaya geçin başkası oluca dikkati dağılıyor diyin

sonra çok üzülürsünüz

Eşim sert misacli bir insan normalde. Bebeğimize de çok düşkün. Çocuğu için ne gerekiyorsa fazlasıyla yapar, yapıyor. Ama konu ailesi olunca, çok taviz veriyor. Mesela kaynim o akşam bizi almaya geldiğinde, bebeğimi emziricem, sonrada uyuması gerekiyor, bu ne dedim çok sinirlendim. Bana, sana telefon etmiş bir şey dememişsin bana bakıyorsun ben de gidelim dedim diyor. Sen hayır deseydin diyor. İyi tamam da, bir kerede sen düşün, bebeğin emmesi uyuması gerekiyor de. Akşam akşam yolculuk yaptırmayalim simdi de. Ama nerde, ailesiyle ilgili herseyde beni öne atıyor ben de kırıcı olmamaya çalışan biriyim tamam diyorum daha sonra da olan bana ve bebeğime oluyor. Yolda arıyor, nasıl geri dön diyecektim ki?

Şimdi bu insanlar alışık ya, onları onemsememe, yumuşak olmama, bir şey olduğu zaman gulerek, kırmadan, uyarma çalışmama, sizin dediklerinizi yapsam çok büyük tepki alırım gibime geliyor. Zaten kayınvalidem tüm aileyi yöneten biri. Ben emzirme vaktinde odanın kapısını kilitlesem, bir gelirler, iki gelirler, üçüncüsünde niye kilitliyorsun diye bir sürü soru sorarlar. Gelmeyin diye desem bir sürü sürat ve gerginlik olur. Zaten evin içinde bir oraya bir buraya gidip gelen, hareketli insanlar. Odadan mutlaka birşey almaları gerekiyor, ikide bir kalkamayacagima göre kilitlemiyorum ben de.

Dediğim gibi herşey kayınvalidem de bitiyor. Ona ters bir cevap versem herkes bana anında düşman olur ve esimle de tartisirim eminim. Eşim ailesine laf söyletmez her ne kadar sen bildiğini oku, karıştırma, cevabını ver dese de durum bu.


Mesela dört gunlukken tartıştık kayinvalidemle, kadın kızlarını da aldı gitti. Eşim onları ikna etmek için gitti ve geldiğinde bana bir sürü ağır cümle kullandı. Nasıl annesine bağırırmisim, o onun annesiymis, yazık kovulur gibi gitmiş. O gün boşanma noktasına geldik, ailemi çağırdım, gitmek istemediğimde beni zorladığıdan
bahsettim. O esnada biraz daha esnek davranicam falan demişti ama yok. O ailesi gel dese hemen gitmek ve beni götürmek istemede hala çok kararlı. Dün konuşurken, havalar soğudu birkaç ay gidemeyiz dedi ama zaten onlar gelecek. Bilmiyorum ya, tepki çekmeyeyim, gerginlik olmasın diye diye kanser olacağım sanırım. Ama her halükarda bebeğim konu olunca daha daha dikkatli olacağım, taviz vermemeye çalışacağım bundan sonra.

Sylvia Plath .!.:

Eşim sert misacli bir insan normalde. Bebeğimize de çok düşkün. Çocuğu için ne gerekiyorsa fazlasıyla yapar, yapıyor. Ama konu ailesi olunca, çok taviz veriyor. Mesela kaynim o akşam bizi almaya geldiğinde, bebeğimi emziricem, sonrada uyuması gerekiyor, bu ne dedim çok sinirlendim. Bana, sana telefon etmiş bir şey dememişsin bana bakıyorsun ben de gidelim dedim diyor. Sen hayır deseydin diyor. İyi tamam da, bir kerede sen düşün, bebeğin emmesi uyuması gerekiyor de. Akşam akşam yolculuk yaptırmayalim simdi de. Ama nerde, ailesiyle ilgili herseyde beni öne atıyor ben de kırıcı olmamaya çalışan biriyim tamam diyorum daha sonra da olan bana ve bebeğime oluyor. Yolda arıyor, nasıl geri dön diyecektim ki?

Şimdi bu insanlar alışık ya, onları onemsememe, yumuşak olmama, bir şey olduğu zaman gulerek, kırmadan, uyarma çalışmama, sizin dediklerinizi yapsam çok büyük tepki alırım gibime geliyor. Zaten kayınvalidem tüm aileyi yöneten biri. Ben emzirme vaktinde odanın kapısını kilitlesem, bir gelirler, iki gelirler, üçüncüsünde niye kilitliyorsun diye bir sürü soru sorarlar. Gelmeyin diye desem bir sürü sürat ve gerginlik olur. Zaten evin içinde bir oraya bir buraya gidip gelen, hareketli insanlar. Odadan mutlaka birşey almaları gerekiyor, ikide bir kalkamayacagima göre kilitlemiyorum ben de.

Dediğim gibi herşey kayınvalidem de bitiyor. Ona ters bir cevap versem herkes bana anında düşman olur ve esimle de tartisirim eminim. Eşim ailesine laf söyletmez her ne kadar sen bildiğini oku, karıştırma, cevabını ver dese de durum bu.


Mesela dört gunlukken tartıştık kayinvalidemle, kadın kızlarını da aldı gitti. Eşim onları ikna etmek için gitti ve geldiğinde bana bir sürü ağır cümle kullandı. Nasıl annesine bağırırmisim, o onun annesiymis, yazık kovulur gibi gitmiş. O gün boşanma noktasına geldik, ailemi çağırdım, gitmek istemediğimde beni zorladığıdan
bahsettim. O esnada biraz daha esnek davranicam falan demişti ama yok. O ailesi gel dese hemen gitmek ve beni götürmek istemede hala çok kararlı. Dün konuşurken, havalar soğudu birkaç ay gidemeyiz dedi ama zaten onlar gelecek. Bilmiyorum ya, tepki çekmeyeyim, gerginlik olmasın diye diye kanser olacağım sanırım. Ama her halükarda bebeğim konu olunca daha daha dikkatli olacağım, taviz vermemeye çalışacağım bundan sonra.

Genişletmek için tıkla...

Allah korusun öyle hastalıkları aklınızdan geçirmeyin
dediğim gibi tatlılıkla sokun bundan sonra
emzirmeye giderken işi olna var mı orda sonra kapıyı açmam haaa diyin gülerek

nasıl davranırsın bilmem ama sanırım biraz dıkkat ediyorum kilo vermek için falan demezsin artık ,
sen kendın ellerine koz vermişsin , onalrın yanında ye eve gelince azalt ama kımseye fırsat verme