Bebeğimi benden daha mı cok dusunuyorlar

Merhaba hanımlar.

Dört aylık bir bebeğim var. kayinvalidem, kayınpederim, kaynım ve iki görümcem bebeği her fırsatta gormek istiyor. Aramızda arabayla yarım saatlik bir yol var. Önceleri üç ayda bir belki giden bir insandim bebek olunca onlar gelip gitmeye başladılar. Dun akşam oturuyoruz pat diye kaynım arabasıyla bizi almaya geldi. Şok oldum. Bebegimi emzirecek, üstünü degistirecektim fırsat olmadı. Bu aceleye ne gerek vardı, önceden söyleyebilirlerdi diye eşimle tartışma çıktı aramızda. Zaten ailesi ne zaman hayatımıza dokunsa, eşimle tartışmaya başlıyoruz, neyse ki hallettik.

Benim derdim su, ne zaman gitsek küçücuk bebeği baştan aşağı suzüyorlar. Bir ton tavsiye veriyorlar. Gorumcelerim bekarlar bu arada ve yaşları yirmi civarlarında (küçükler bana göre aslında) Dün de konuları bebeğimin diğer gelisine göre zayıflamış olmasıydı. Tabii bunu onlar söylüyor, bebeğim kilo bile aldı. Bunu da şu lafimdan sonra söylemeye başladılar, gittiğimde akşamdı ve yemek yemistim. Çayın yanında börekler, sarmalar vardı ve ben sadece bir bardak çay içtim
Neden birşey yemedigimi sorduklarında artık çok dikkat ediyorum, emziriyorum diye önüme geleni yemeyeceğim dedim gülerek. Ki gerçekten bu dikkat sonucunda bir haftada bir buçuk kilo vermişim.

Bebeğim aniden sessiz evimizden o kalabalığa girince ve gaz problemide olunca huysuzlandi arada doğal olarak. Kayınvalidem yanıma gelip, bu huysuzluk açlıktan demeye başladı. Güya ben diyet yaptığım için sütum olmuyor, bebeğimde açlıktan huysuzlaniyormus zaten kilo da vermiş gibiymis. Anlatıyorum, sütum bol, zaten ekmeği ve yağı azalttım sadece diyorum anlamıyorlar.

Bir de bebeğin onlara devamlı gülme, kendini sevdirmek zorunluluğu varmış gibi davranmaları beni çok geriyor. Bebek aç mı, uykusuz mu, gazı mi var, başka bir derdi var mı diye bakmadan bebeği yüksek sesle korkutarak sevip, güldürmeye çalışıyorlar. Haliyle şaşıran bebekte gülmek bir yana, şaşkın şaşkın yüzlerine bakıyor. Ondan sonrada söylenmeye başlıyorlar, bugün hiç sevimli değil, hiç pas vermiyor, niye gülmüyor diye. Emzirmeye gidiyorum, daha bitmeden, emmiyor diyip çekip götürüyorlar kucagimdan, sonra da kusuyor yavrum. gitsem dert gitmesem dert, bıktım.

Onlar kendilerine bir oyuncak ariyorlarmis. Bulmuslar da. Ama siz cocugunuzu onlarin eline oyuncak etmeyin.

Sylvia Plath .!.:

Merhaba hanımlar.

Dört aylık bir bebeğim var. kayinvalidem, kayınpederim, kaynım ve iki görümcem bebeği her fırsatta gormek istiyor. Aramızda arabayla yarım saatlik bir yol var. Önceleri üç ayda bir belki giden bir insandim bebek olunca onlar gelip gitmeye başladılar. Dun akşam oturuyoruz pat diye kaynım arabasıyla bizi almaya geldi. Şok oldum. Bebegimi emzirecek, üstünü degistirecektim fırsat olmadı. Bu aceleye ne gerek vardı, önceden söyleyebilirlerdi diye eşimle tartışma çıktı aramızda. Zaten ailesi ne zaman hayatımıza dokunsa, eşimle tartışmaya başlıyoruz, neyse ki hallettik.

Benim derdim su, ne zaman gitsek küçücuk bebeği baştan aşağı suzüyorlar. Bir ton tavsiye veriyorlar. Gorumcelerim bekarlar bu arada ve yaşları yirmi civarlarında (küçükler bana göre aslında) Dün de konuları bebeğimin diğer gelisine göre zayıflamış olmasıydı. Tabii bunu onlar söylüyor, bebeğim kilo bile aldı. Bunu da şu lafimdan sonra söylemeye başladılar, gittiğimde akşamdı ve yemek yemistim. Çayın yanında börekler, sarmalar vardı ve ben sadece bir bardak çay içtim
Neden birşey yemedigimi sorduklarında artık çok dikkat ediyorum, emziriyorum diye önüme geleni yemeyeceğim dedim gülerek. Ki gerçekten bu dikkat sonucunda bir haftada bir buçuk kilo vermişim.

Bebeğim aniden sessiz evimizden o kalabalığa girince ve gaz problemide olunca huysuzlandi arada doğal olarak. Kayınvalidem yanıma gelip, bu huysuzluk açlıktan demeye başladı. Güya ben diyet yaptığım için sütum olmuyor, bebeğimde açlıktan huysuzlaniyormus zaten kilo da vermiş gibiymis. Anlatıyorum, sütum bol, zaten ekmeği ve yağı azalttım sadece diyorum anlamıyorlar.

Bir de bebeğin onlara devamlı gülme, kendini sevdirmek zorunluluğu varmış gibi davranmaları beni çok geriyor. Bebek aç mı, uykusuz mu, gazı mi var, başka bir derdi var mı diye bakmadan bebeği yüksek sesle korkutarak sevip, güldürmeye çalışıyorlar. Haliyle şaşıran bebekte gülmek bir yana, şaşkın şaşkın yüzlerine bakıyor. Ondan sonrada söylenmeye başlıyorlar, bugün hiç sevimli değil, hiç pas vermiyor, niye gülmüyor diye. Emzirmeye gidiyorum, daha bitmeden, emmiyor diyip çekip götürüyorlar kucagimdan, sonra da kusuyor yavrum. gitsem dert gitmesem dert, bıktım.

Genişletmek için tıkla...

Şu kv neden boyle ya hepsi mi aynı olur iyileride vardir ama bizim sansimiz yok 7 ay sonra bende aynilarini cekerim. Bidahakine siz karisamazsiniz ben biliyorum diyin ben oyle yapcam istedigi kadar küssün valla ben kocişi çöpsuz üzüm die aldim ama çöpleri cikti artvindeler normalde allah kolaylik versin hic cekilmez bebek bu yiyebildigi kadar yer yani zorla agzina tıkamazsinz ki

Allah ıslah etsin böyle aklı kıtları. Hepsini bi kaşık suda boğasım var..

Olay sizde bitiyor. Bu şekilde davranılmasına izin vermeyin

Cahil insanla uğraşmak çok zor maalesef o yavrum ağzı var dili yok. Bebeği emerken çekip aldıkların da tepkinizi koymalıydınız.

Allah akıl versin.

Öncelikle emrivaki ile giymeyin

Arasınlar onlar gelsinler Bebek düzeninin dışına çıkmasın

Hizmet ettirirler bana gelirlerse ben gideyim derseniz de bu gitmeye siz karar verin

Bebeğim açsa üstü değişecekse beklesin Kaynım hayat meselesi değil ya 10 dakika sonra gidilir

Sylvia Plath .!.:

Merhaba hanımlar.

Dört aylık bir bebeğim var. kayinvalidem, kayınpederim, kaynım ve iki görümcem bebeği her fırsatta gormek istiyor. Aramızda arabayla yarım saatlik bir yol var. Önceleri üç ayda bir belki giden bir insandim bebek olunca onlar gelip gitmeye başladılar. Dun akşam oturuyoruz pat diye kaynım arabasıyla bizi almaya geldi. Şok oldum. Bebegimi emzirecek, üstünü degistirecektim fırsat olmadı. Bu aceleye ne gerek vardı, önceden söyleyebilirlerdi diye eşimle tartışma çıktı aramızda. Zaten ailesi ne zaman hayatımıza dokunsa, eşimle tartışmaya başlıyoruz, neyse ki hallettik.

Benim derdim su, ne zaman gitsek küçücuk bebeği baştan aşağı suzüyorlar. Bir ton tavsiye veriyorlar. Gorumcelerim bekarlar bu arada ve yaşları yirmi civarlarında (küçükler bana göre aslında) Dün de konuları bebeğimin diğer gelisine göre zayıflamış olmasıydı. Tabii bunu onlar söylüyor, bebeğim kilo bile aldı. Bunu da şu lafimdan sonra söylemeye başladılar, gittiğimde akşamdı ve yemek yemistim. Çayın yanında börekler, sarmalar vardı ve ben sadece bir bardak çay içtim
Neden birşey yemedigimi sorduklarında artık çok dikkat ediyorum, emziriyorum diye önüme geleni yemeyeceğim dedim gülerek. Ki gerçekten bu dikkat sonucunda bir haftada bir buçuk kilo vermişim.

Bebeğim aniden sessiz evimizden o kalabalığa girince ve gaz problemide olunca huysuzlandi arada doğal olarak. Kayınvalidem yanıma gelip, bu huysuzluk açlıktan demeye başladı. Güya ben diyet yaptığım için sütum olmuyor, bebeğimde açlıktan huysuzlaniyormus zaten kilo da vermiş gibiymis. Anlatıyorum, sütum bol, zaten ekmeği ve yağı azalttım sadece diyorum anlamıyorlar.

Bir de bebeğin onlara devamlı gülme, kendini sevdirmek zorunluluğu varmış gibi davranmaları beni çok geriyor. Bebek aç mı, uykusuz mu, gazı mi var, başka bir derdi var mı diye bakmadan bebeği yüksek sesle korkutarak sevip, güldürmeye çalışıyorlar. Haliyle şaşıran bebekte gülmek bir yana, şaşkın şaşkın yüzlerine bakıyor. Ondan sonrada söylenmeye başlıyorlar, bugün hiç sevimli değil, hiç pas vermiyor, niye gülmüyor diye. Emzirmeye gidiyorum, daha bitmeden, emmiyor diyip çekip götürüyorlar kucagimdan, sonra da kusuyor yavrum. gitsem dert gitmesem dert, bıktım.

Genişletmek için tıkla...

Ne acayip ailesi varmıs
Benim de yegenim oldu 2 bucuk aylık
Zırt pırt kendi bencilliğim için ne kardesımı ne de karısını rahatsız etmek istemem
Bebege asla öyle yorumlar da yapmayız
Sizinkiler düşüncesiz belli

Bu arada biz de güldürmeye calısırız orası ayrı:)

Benim bebeğimde 6 bucuk aylik ilk başta bana öyle yaptılar bi iki büyük tepki verdim şimdi o kadar değil ama hala gittikçe zayiflamis diyorlar bebeğim den için halbuki zayifladiği falan yok kıyafeti ne yedirdigime herseyime bir fikirleri var kp de aynı şekilde en iyisi bildiğini okumak ve bebeğine sahip çıkmak

Onların size gelip bebekle bir de ev işi çıkarmasındansa, sizin onlara gidip yiyip içip gelmeniz daha kolay bence, yalnızca emrivaki istemediğinizi, haftada bir onlara gidebileceğinizi söyleyin bence.

Kapina gelip aldiklarinda itirazsiz binip gidersen daha cok karisirlar.

Ne kadar sinir bozucular böyle Allah sabır versin. Biraz araştırıp önüne verin okusunlar azıcık. Dikkat etmek sütü kesmiyor normal öğünlerini yesen yetiyor ki zaten süt yapan genelde sudur. Bol su içtiğinde sorun olmicaktır.
Ki varmış zaten sütün. Eşinle konuş daha az gidip gel küçücük bebekle zırt pırt gidilmez ayrıca. Gitsen de bare saygılı olsunlar.

Eşin mi önemli çocuğun mu? Eşim diyorsan bu ızdıraba devam et, çocuğum diyorsan çek restini otur evinde.

Sylvia Plath .!.:

Emzirmeye gidiyorum, daha bitmeden, emmiyor diyip çekip götürüyorlar

Genişletmek için tıkla...

Herseyi anlarim da buna tepkisiz kalmanizi anlayamam.

Düşünürler düşünürler, gereğinden fazla düşünürler. Hatta çoğu zaman boşa düşünürler. Kulaklarınızı tıkayın. Yapıcak hiçbir şey yok. Çocuk her zaman gülemez, ağlarken de kimse olmaz zaten yanınızda. Bir süre oyuncal bebek muamelesi gösterecekler. Siz bildiğiniz gibi davranmaya devam edin.

Cahillerle ugrasmak ne kadar zor.

Cevaplariniz için sağolun hanımlar. Tek tek cevap veremiyorum şuan ama mesajlarınızı okuyorum ve nerde yanlış yaptığımı bulmaya çalışıyorum. Herhafta gitmiyoruz. Hatta bebekten önce, üç dört ayda bir giderdik ama bu ara böyle oldu nedense.

Burada anlatmıştım, bebeğim henüz dört gunlukken güya yanımda duracağını söyleyen kayınvalidem tartışma çıkarıp evine döndü. Ki zaten bebeğime kendim bakıyordum ve ilk günden ayaktaydım. Tartışma esnasında iki lafından biri, sana hiçbir şey söyleyemiyorumdu. Halbuki aklına ne eserse söyler, yumuşak huylu olduğumu ve kırıcı olmak istemediğimi iyi biliyor. Ama söyledikleri kocakarı lafları, bebekle ilgisi olmayan şeyler. Kendisi hiç emzirmemis, bana su içme, çay süt yapar diyordu mesela. Kansızim ve bunun için ilaç içtiğimi biliyor halbuki. Su içmeme bile karışmaya çalışan bir insan düşünün.

Yine tartışma çıkmasın diye birçok seyi güzel güzel söylüyorum ama pek anladıkları söylenemez. Bebeğimin beslenme vakti diyorum, kayınvalidem yok uykusu var diyip uyutuyor mesela. Kalkıyor bebek emziricem bı bakıyorum tek tek hoplata hoplata sevme merasimi başlamış. Biraz sevelim öyle götür diyorlar. Yani anlamıyorlar.

Onlarda kaldık geçen gün üç gun. Sabah uyaniyoruz bebeğin altını değiştirip, ellerini yüzünü yıkayacağım. Lavaboya bir geliyorum, kucakta kucağa dolaşıyor yavrum. Aç diyorum bı bakıyorum kahvaltı sofrası kuruluyor, yedikten sonra emzir diyorlar. Kayınvalidem bebeğimi ikide bir sallayıp, uyutuyor amacı ev işlerine yardım ettirmek. Bİr şey dediğimde bebek bir şey yapmıyor, duruyor. Sen bak işine gibisinden konusuyor. Yılbaşında yine gelecekler. Yine aynı şeyler olacak ve ben çok sıkıldım. Bu ayda ki bir bebeğin ağzına minik yemek koymaları da çabası. Neymiş, dort aylikmis. Süt içen bebeğin ihtiyacı varmış gibi. Ya hangi birini anlatayım ki. En çok emzirdikten sonra kucağımdan bir hısımla alip ziplatmalari ve yavrumun olduğu gibi bütün sütü kusmasi üzüyor. Aldiniz bari dik tutun bir süre, kusuyor diyorum. Kayınvalidem curutup kusuyor birşey olmaz diyor. Yahu daha şimdi içti, ne çürümesi diyemiyorum işte.

WOLFROG .!.:

Herseyi anlarim da buna tepkisiz kalmanizi anlayamam.

Genişletmek için tıkla...

Emzirmek için ayrı odaya gidiyorum, sırf karışmasinlar diye. Yine de gidip gelip emiyor mu, ne zaman bitecek, babam sevecek hadi diyip duruyorlar. Umursamiyorum, bir bakıyorum arkama geçip emen bebeğin dikkatini çekmeye çalışıyorlar. Bebek emmeyi bırakıp, onlara bakıyor. On kere yapıyorlar aynı şeyi. Emzirirken durup gitmelerini bekliyorum. Bin kere söyledim emerken dikkatini dağıtmayın diye ama kime diyorum ki.

Gorumceler, bize bakmıyor, kıtlıktan mi çıkmış diyip duruyor. Ne tür saçmalıklar yaşadığımı, şuan yazarken daha iyi anladım.

Benim yasadigimi anlattin :) cok sinir bozucu bi durum anliyorum seni

bir süre gitmeyeceksin, kabul etmeyeceksin.
sana çat kapı gelirlerse, bebekle yatak odasına kapan çıkma. çocuğu emzir uyut, sen de uyu.
olan bebeğe oluyor. susma.
kırman gerekiyorsa kıracaksın.