Bebeğime yetemediğimi düşünmek

K

Kafkefo

Üye
Kayıtlı Üye
16 Kasım 2020
91
194
Günaydın hanımlar. 11 aylık bir oğlum var, onu çok seviyorum. Bu aralar grip oldu aynı zamanda alt yan kesici dişler geliyor, nispeten sakin bebek gitti çok hırçın sinirli uyumayan, uykusunda sık sık bağıran bir bebek geldi. Ben kendimce değişen zamanlar olsa da bir düzen oturtmuştum, şimdi o kayboldu gibi on beş gündür. O düzenin bir daha geri gelmeyeceği anksiyetesi ile harap oldum. Geçen hafta tek başımaydım evde bu hafta annem yanımda, aynı şehirde yaşıyoruz zaten gelip kalıyor sağolsun. Sorun şu ki ben bebeğime fiziksel olarak iyi bakıyorum bu konuda mütevazı olmak istemem açıkçası onunla oyunlar da oynuyorum, şarkı söylüyorum kitap okuyorum, merakını destekliyorum hiç yerinde durmuyor, ekrandan uzak büyütmeye çalışıyorum. Ama bu son on beş gündür biraz yıprandım sanırım, gerginliğimi anlıyor. Akşam ateşi vardı ilaç verdim annemin yanında uyudu çünkü ben çok yorgundum, beşte uyandı aldım yanıma tekrar ilaç verdim oynadık, uykusu geldi uyutmak istedim, bu ara uykuya direniyor, sanırım biraz gergin davrandım ağlamaya başladı. Annem uyandı geldi ona gülücükler saçıyor, bana da göz ucuyla arada bakıyor ama kucağıma gelmek istemedi. Kendimi çok kötü hissediyorum, yorgunluk uykusuzluk zaten sinirli yapımı iyice arttırdı. Biraz uzun oldu kusura bakmayın, tecrübeli anneler bana fikir verirseniz çok sevinirim. Bebeğim benden uzaklaşacak bana olan güvenini kaybedecek mi diye tuhaf bir düşünceye kapıldım. Bu kadar yorgunlukla ve gerginlikle nasıl başa çıkıyorsunuz, ona hissettirmemek için kendinizi nasıl telkin ediyorsunuz.
 
Son düzenleme:
Yaşında yazmışım dalgınlıkla, 11 aylık bebeğim üç hafta sonra yaşına girecek
 
Valla zor ne diyim ki bende de bi takıntı var dediğiniz gibi bi düzene bindi biraz bozuldu mu aşırı modum düşüyodu hemen kendi kendime ben kötü bi anneyim yetemiyorum galiba beceremiyorum kafasına giriyodum. Yani sonra dedimki nereye kadar böyle her seferinde düşün agla sinirlen nolucak dedim. Kızımda 8aylık hani sizinki ladar büyük degil bebegim o aşamalara gelemedik ama canınızı sıkmayın kendinize bi bitki çayı yapın hazır annenizde varken birqz kendinize vakit ayırın bi kitap okuyun bi dısarı cıkın yani elinizde hangi imkan varsa kullanabilirsiniz. Benim cevremde kimse yok mesela bende çözümü aksam kızımı erken uyutup ya spor yapmada ya da kitap okuma bi bölüm dizi izlemede buldum bu sekilde seyler yapıp yatıp sabah kalkınca da daha dinç sakin olumlu bi insan olmaya basladım. Evladınızda sizden uzaklasmaz tabiki benim kızımda hep yapıyo aksama kadar tüm nazını cekiyorum aksam babası gelir bambaska bi bebek olur güler oynar hani ben babasına anlatırım bugun huysuzdu vs diye ama kızım aksini gösterir
 
Teşekkür ederim cevabınız tavsiyeleriniz için. O takıntı yüzünden oluyor işte ne oluyorsa, düzene girdi aman bozulmasın diyorum ama o düzen iki yaşından önce zor zaten illa ki bozulacak (diş, atak haftaları, hastalıklar, aşı vb yüzünden). Bu iki haftadan önce ben de dediğiniz gibi yaşıyordum, akşam erken uyurdu zaten ben de uyuyana kadar duş alır kitap okurdum, eliptik bisiklet var evde onda yürürken haberleri izlerdim, dediklerinizde çok haklısınız insanın kendine vakit ayırması gerekiyor. Ama çok yorgunken malesef kişilik özelliği de eklenince insan biraz geriliyor. Sonra da vicdan azabı, sen ne biçim annesin düşünceleri. Zor gerçekten Allah hepimize kolaylık versin. Ücretsiz izindeyim şu sıra, sonuna kadar kullanmayı düşünüyorum inşallah ama bazen işe mi başlasam diyorum, her ne kadar yapamayacak olsam da. Siz çalışıyor muydunuz?
 
Hayır ben çalışmıyorumevet gercekten öyle ama unutmayın gecicek acı bi gercek ama asıl dertleri biraz daha büyüyünce baslayacak ben kendimi bu sekilde düşünerek baskıladım. Yani su andaki dertleri kücük sıkıntılarını dişlerini aglamaları sızlanmalarını bu sekilde görüyorum tabi yine Allah büyük dert vermesinde sorumluluk büyüyecek şimdinin tadını cıkarıyorum. Şimdiden bile geriye dönüp bakınca bosa sinirlenmişim üzülmüşüm aglamısım bebek bu diyorum kendi kendime eminim o dönemlere gecip okul dönemlerine falan girersek bu günlere şükür ederiz
 
Allah hastalık kaza bela vermesin dediğiniz gibi. Ben de umutla o günleri bekliyorum çünkü bence tam anlamıyla iletişim kurmak şuandan daha iyidir. Evet sorumluluklar artacak ama konuşup derdini anlayabilmek benim için çok önemli. Hepsini bir kenara atıp bugünlerin tadını çıkarmak en iyisi gibi
 
Ayni hisleri bende yasiyorum sinirlilik hali degilde yetememek kaygısı tıpkı sizin gibi etkinlikler yapiyorum ve hergün parka goturuyorum baska cocuklarla vakit gecirmesi icin .. benim oglum 9 aylık ve babıldamasi durdu gel git byby alkis yapmaz ismine bakmaz kahkaha atmaz halbuki okdar ilgileniyorum .. hissettirmemeye calisiuorum kaygimi uzuntumu ama bence onlarin sezileri herseyi algiliyor biz nekdar belli etmesekte cok zor saklamak bu duygulari. Bende yorgun ve uykusuzm dis yuzunden bizde gece cok uyanip gec yatip erken kalkiyoruz ben careyi haftda 1 kayinvalideme gidip bikaç saat uyumak bebegimin guvenilir birinde oldugunu bilerek beynimi dinlendirmekle buldum.
 
Gerçekten hissediyorlar herşeyi, yani bendeki sinirlilik hali de bebeğe en az yansıttığım hani en çok bakışlarımdan yüz ifademden anlıyordur diye korkuyorum ama kendimi harap ediyorum o sinirle. Bay bay el sallama gibi hareketleri ben de çok çalıştım hatta yapmıyor diye sizin gibi çok kaygılandım, doktorumuz kaydeder istediği zaman yapar dedi, gerçekten öyle bir süre sonra alakasız şekilde yapmaya başladı. Ben çalıştırdığım dönem gayet alakasız bir şekilde bakıyordu. Kaygılanacak şey bitmeyecek gibi bizim belki de biraz kendimizi değiştirmemiz rahatlatmamız mı lazım, ne kadar mümkün bilemiyorum da gerçekten zor bir süreç. Siz de hiç kaygılanmayın, dokuz aylıkken benim bebeğim de bay bay yapmazdı hatta etraftaki insanlara sinir olurdum bebeğime el sallarlardı bizimki onlara el sallamayınca AA bilmiyor mu yapamıyor mu daha gibi saçma sapan şeyler duymuştum. Dediğim gibi kendi kendine yaptı. Hiç dert etmeyin.
 
Yetebildiğini düşünen var mı acaba? Benim çevremde yok, her gece uyumadan önce günün muhasebesini yapıyorum kafamda, hep eksi çıkıyorum. Bunu birkaç tecrübeli anne arkadaşımla paylaştığımda “annelik tam da bu.” demişlerdi..
 
Yaşına gelmekten ve diş olayından diye düşünüyorum bizimde öyleydi ama merak etmeyin daha da azalıyır o huysuzlukları kendinizi kötü hissetmeyin insan anne olunca daha da etkileniyor ama biz sakin kalmalıyız
 
Evet bir yaş da bebek için farklı bir eşikmiş doktorumuz söylemişti, diş bir yandan bir de üşüttü biraz. Annem de ikiye doğru rahatlayacaksın diyor inşallah doğru yapıyorumdur, bebeğimin beni gergin ya da üzgün görmesini hiç istemiyorum ama sanırım bu pek gerçekçi bir istek değil
 
Üzgün ve gergin olduğumuzda onlar hissediyor gerçekten hele 1 yaşında benim kızım sürekli kriz halindeydi şuan 16 aylık biraz daha iyi ama yine huysuzluk falan had safhada
 
Oğlum da öyle yürümeye başladı, diş, bir yaş bir de üşütme hepsi bir arada sanırım onu hırçın yaptı ki pek hırçın bir bebek sayılmzdı. Doktorumuz artık kişilik özelliklerinden yansımalar görmeye başladık dedi, sanırım biraz da inatçı bir çocuk olacak. Ben hep yürümeye başlasa kendimi bir nebze rahat hissedeceğim diyordum sizde nasıl durumlar yürüme sonrası daha zor oldu diyenler çoğunlukla gibi
 
1 yaş civarı her şey değişiyor. 12-15 ay arası bence en zor dönemiydi özellikle uyku açısından. Yürüme, konuşma, hayal gücü hepsi gelişiyor ve çocuğun ne düzeni kalıyor ne de eski huyu. Önümüz bahar. Kendinizi ve çocuğu bol bol dışarı atın, park bahçe dolaşın. Bu günlerin geçeceğini (ve ileride yine böyle günlerin geleceğini ve onların da geçeceğini) bilin. Ben de o dönemde çok kötü olmuştum ve günlük tutmaya başlamıştım. Ergenlikte bile tutmadığım halde :) Çocuğunuz o an sizin yerinize başkasını tercih ediyorsa tadını çıkarın. Evet insan kendini kötü hissediyor ama pek de yapabileceğiniz bir şey yok. Belki sizden bağımsız olma denemesi yapıyor, belki o da sizi dinlendirmesi gerektiğini biliyor. Desteğiniz varsa utanmazca kullanın. Kolay gelsin.
 
Çok teşekkür ederim bu yollardan geçmiş bir anne olarak söyledikleriniz bana çok iyi geldi. Biz zaten pek evde durmayız bebekle de sık sık dışarıda oluruz, onun çok faydasını gördüm şimdiye kadar, bu yaz pek eve girmem gibi geliyor bakalım.
 
Benim kız da çok inat ve hırslı Bence yorucu ama çok iyi oldu yürümesi özgürce gidip geliyoe evin içinde dolanıyor dışarda biraz zor oluyor ama dikkat etmek lazım orada da
 
Burçlara pek inanmam ama benim oğlumun burcu Koç yükseleni akrep, kimse söylesem inatçı hırslı diyor gözüm korktu artık benim de Bence de yürümesi biraz daha rahat çünkü herşeyi merak ediyorlar en azından gidebilme stresi kalkıyor ortadan
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

H
  • Kilitli
Evliliğim ne olacak çıkmazdayım sanki
Yorumlar
17
Görüntüleme
8K
Aystkaramelmahkiyato
A
Bebeğimle ilgili herseyi benden daha çok iyi biliyormus gibi davranmalari artik canimi cok sıkıyor napmam lazim ????
Yorumlar
16
Görüntüleme
1K
aysesum
I
Sanki kayboldum
6 7 8
Yorumlar
148
Görüntüleme
20K
SARILARIN FILIZ
D
Boşanma depresyonu
6 7 8
Yorumlar
159
Görüntüleme
20K
Helene
H
Kafam Yandı Artık
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
3K
sma-21
S
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…