- Konu Sahibi Findikkiran
-
- #261
Annem kanser hastası.
İlk cerrahi müdahale edildi.
Ameliyatını oldu.
Servise alındı.
Bir hafta boyunca yanında kaldım.
Gündüz hemşirelerini de gece hemşirelerini de gördüm.
Kimisi maşallah mesleğinin gereğini yapıyordu. Kimisi biraz daha umursamazdı ama ihmal etmiyordu.
Velhasıl bir hemşireye denk geldik. Kadın bir afralı bir tafralı.
Azarlayarak konuşuyor.
Neyse dedim.
Ağrı kesiciler-antibiyotikler serum olarak veriliyor. Akşam bir ara vizite geldi. Bi antibiyotik bi ağrı kesiciyi masanın üstüne koydu gitti. Bilmediğimden bir şey demedim. Aradan bir kaç saat geçti. Bunlar niye burada duruyor diye içime süphe düştü. Daha önce olmamıştı. Kıza dedim ki "bak bunlar burada,böyle mi kalacak" (ses yükseltme falan yok. Gayet insani söyledim) vay efendim niye söylemiyormuşum. Onları anneme takacakmış. Neden takip etmiyormuşum. Diye. Bir azar yedim.
Sustum. Annem hasta diye gık demedim.
Kadına damar yolu açılıyor devamlı. Aynı hemşireye dedim ki annemin eli davul oldu ne olacak. "Birşey olmaz iner o" dedi. Ertesi gün ameliyatı yapan doktor gördü elini. " bu el ne böyle hemen ultrasona gitsin" deyip gönderdi bizi. Kadının elinde damar atlatılmış meğerse.
Hemşireye deli oldum. Raporlardan kızın adını aldım. Hastaneden çıkar çıkmaz bimere yazdım. Bana gelen cevap.
"İlgili hemşire o gün hastaymış,morali bozukmuş"
Ben de memurum.
Benimde canım sıkılıyor. Benim de moralim bozuluyor. Ama gidip kimseye afra tafra yapmıyorum ki onun mesleği adra tafrayı kaldıracak bir meslek değil.
Hastaysa da gidip rapor alsın. Hasta hasta geliyorlar ki rapor hakkı bitmesin sonra onu izinle vs ile bağlıyorlar.
Ama kimse onun hastalığını da afrasını da çekmek zorunda değil.
Yapamıyorsa bıraksın.
İlk cerrahi müdahale edildi.
Ameliyatını oldu.
Servise alındı.
Bir hafta boyunca yanında kaldım.
Gündüz hemşirelerini de gece hemşirelerini de gördüm.
Kimisi maşallah mesleğinin gereğini yapıyordu. Kimisi biraz daha umursamazdı ama ihmal etmiyordu.
Velhasıl bir hemşireye denk geldik. Kadın bir afralı bir tafralı.
Azarlayarak konuşuyor.
Neyse dedim.
Ağrı kesiciler-antibiyotikler serum olarak veriliyor. Akşam bir ara vizite geldi. Bi antibiyotik bi ağrı kesiciyi masanın üstüne koydu gitti. Bilmediğimden bir şey demedim. Aradan bir kaç saat geçti. Bunlar niye burada duruyor diye içime süphe düştü. Daha önce olmamıştı. Kıza dedim ki "bak bunlar burada,böyle mi kalacak" (ses yükseltme falan yok. Gayet insani söyledim) vay efendim niye söylemiyormuşum. Onları anneme takacakmış. Neden takip etmiyormuşum. Diye. Bir azar yedim.
Sustum. Annem hasta diye gık demedim.
Kadına damar yolu açılıyor devamlı. Aynı hemşireye dedim ki annemin eli davul oldu ne olacak. "Birşey olmaz iner o" dedi. Ertesi gün ameliyatı yapan doktor gördü elini. " bu el ne böyle hemen ultrasona gitsin" deyip gönderdi bizi. Kadının elinde damar atlatılmış meğerse.
Hemşireye deli oldum. Raporlardan kızın adını aldım. Hastaneden çıkar çıkmaz bimere yazdım. Bana gelen cevap.
"İlgili hemşire o gün hastaymış,morali bozukmuş"
Ben de memurum.
Benimde canım sıkılıyor. Benim de moralim bozuluyor. Ama gidip kimseye afra tafra yapmıyorum ki onun mesleği adra tafrayı kaldıracak bir meslek değil.
Hastaysa da gidip rapor alsın. Hasta hasta geliyorlar ki rapor hakkı bitmesin sonra onu izinle vs ile bağlıyorlar.
Ama kimse onun hastalığını da afrasını da çekmek zorunda değil.
Yapamıyorsa bıraksın.