• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

bebeğim şehit oldu

Bu durumda ne denir nasıl teselli edilir bilmiyorum Allah sabırlar versin dualarımız hep meleğinle olsun :5:
 
Bu durumda ne denir nasıl teselli edilir bilmiyorum Allah sabırlar versin dualarımız hep meleğinle olsun :5:

teşekkür ederim canım 3 ay olmak üzere aşkımı kaybedeli çok özlüyoruz..babası daha bugun ağladı her gün işe gitmeden ziyaret ediyor eşim ...ama napalım Allahın takdiri buymuş,çok araştırdım neden bizim başımıza bu geldi diye ölüm saatleri ve şekli asla değişmezmiş ruhlar aleminde yazılırmış
3 şey değişmezmiş
rızkın
ölüm saati
kiminle evleneceğin
bunlar asla değişmezmiş...
 
Rabbim sabırlar versin....diyecek söz bulamıyorum ki..:(((((((((((((nasıl teselli edilir kiii:((((((((((ebedi alemde şafaatçiniz olarak bekliyor kızınız sizi....nolur güçlü olun....Rabbim kimselere yaşatmasınnn...
 
Rabbim sabırlar versin....diyecek söz bulamıyorum ki..:(((((((((((((nasıl teselli edilir kiii:((((((((((ebedi alemde şafaatçiniz olarak bekliyor kızınız sizi....nolur güçlü olun....Rabbim kimselere yaşatmasınnn...

evet inşallah sonsuzlukta ebedi alemde hiç ayrılmamak üzere kavuşacağız...
 
Öksüz ilk geçem yazmışsınız ama soluğu internette almışsiniz. Biraz tuhaf geldi ben olsaydım sanırım hayattan kopardım...
 
Onsuz ilk geçem yazmışsınız ama soluğu internette almışsiniz. Biraz tuhaf geldi ben olsaydım sanırım hayattan kopardım...
 
:14: :14: :14:rabbim yardımcın olsun acını dindirsin inşlallah tez zamanda kelimelerin bittigi yer dualım seninle canım ben zaten sulu gözlüyüm hap aglarım
 
Onsuz ilk geçem yazmışsınız ama soluğu internette almışsiniz. Biraz tuhaf geldi ben olsaydım sanırım hayattan kopardım...

dimi yaaaa bebeği ölmüş ne ki can acısı bu oturup ağlamalı, sızlanmalıi Allaha isyan etmeliydi dimi, soluğu internette aldı diye hadi kınayalım..Yok öyle bir şey arkadaşım karşımızda sadece acısyla yüzleşebilen canını kaybetmiş güçlü durmaya çalışan bir anne var o geceyi kimbilir nasıl geçirdi kimsenin haberi yoktur ama siz burda onun internete girmesine takılıyorsunuz...Destek olmuyorsunuz bence yargılamayın da...Allah korusun sizde olmayın hayattan da kopmayın....
 
Uzun zaman sonra durumunuzu kontrol etmek için tekrar forumdaki başlığı okumaya karar verdim.Hala eminimki bu olayın sizin başınıza neden geldiğini içten içe soruyorsunuzdur.Aklınızı dağıtmak ve bazı taşları yerine koymanıza yardımcı olmak için R. Şanal'ın kitaplarını size tavsiye etmek istiyorum.Dini inancınızda sanırım güçlü isterseniz Kuantum ve Kur'an adlı kitabından başlayarak devamını getirebilirsiniz.Kadere inanın!!!!!
 
Onsuz ilk geçem yazmışsınız ama soluğu internette almışsiniz. Biraz tuhaf geldi ben olsaydım sanırım hayattan kopardım...
Bende aynı şeyleri düşünmüştüm ve hala aklımda diğer konularda soru işaretleri yok diyemem ama siz yinede pozitif empati yapmaya çalışın.Bende babamı kazada kaybettiğimde çeneme vurmuştu durmadan babamı anlatıyor,kazayı analiz ediyor bir cevap bulmaya çalışıyordum.Bu ani şokların etkisini herkes çevresine farklı şekilde yansıtıyor.Sizde varyasyonları düşünüp bunlardan birinin ''çevresiyle acısını paylaşamadığı için burada hiç tanımadığı insanlarla en derinde hissettiklerini konuşması kendisi için daha kolay olmuş olabilir '' diye farzedebilirsiniz.Bazen dostla değil duvarla konuşmak daha kolaydır veya konuşmak dile getirmek değil yazıya dökmek daha iyi kendimizi ifade etmemizi sağlayabilir.Hayatınızdada en ufak yargılamalara girmemeye çalışmanız dileğimle ve sevgilerimle
 
Onsuz ilk geçem yazmışsınız ama soluğu internette almışsiniz. Biraz tuhaf geldi ben olsaydım sanırım hayattan kopardım...

Merhaba.

Sanırım genç bir insansınız.

Kendinizi konu sahibi yerine koymaya çalışınca, böyle bir durum size tuhaf gelmiştir. Belki haklısınız, direk olarak böyle yaklaşırsanız.

Yani sadece "soluğu inernette almışsınız" gibi önü ve arkası olmayan tek bir cümleyle bakılınca hakikaten tuhaf olur.

Ben ne konu sahibini, ne de buradan okurken tanıştıkları anlaşılan diğer üyeleri tanımıyorum ve bu forumu da öyle çok çok iyi bilemiyorum ve çok sık takipçisi değilim.

Tüm bunlara rağmen, burada pek çok insanın, özellikle hamilelik safhalarını, daha öncesini ve tabi ki devamında da bebeklerini gün gün, ay ay derken biri iki yaşına belki de daha fazla yaşlarına gelinceye kadar her bir gelişmeyi yakinen paylaştıklarını pek çok yerde okuduğum konular içindeki metinlerden anlayabiliyorum.

Bebeğini kaybettikten sonra, onsuz ilk gecesinde bu anlamda daha önce her süreci paylaşmış olduğu arkadaşlarına duygularını yazmak istemiş olabilir konu sahibi.

Bu şekilde bakarsanız belki o zaman çok tuhaf gelmeyebilir bu olay.

Ayrıca, ne olursa olsun böylesi bir olay, Allah göstermesin sizin de dediğiniz gibi, bırakın yaşamış olmayı, daha düşüncesiyle bile "hayattan kopardım" diye ifade ettiğiniz bir olayı gerçek hayatında bire bir yaşamış olan bir insana, fikriniz böyle bile olsa onu dillendirmek ne kadar doğru?

Bence bu açıdan yaklaşırsanız, belki siz de bana katılacaksınızdır diye düşünüyorum, kesinlikle iyi niyetli biri olsanız da, yine de acaba böyle bir cümleyi kullanmanız ne kadar doğru veya uygun mu sizce?

Yazmayabilirdim de ancak beni anlayabileceğinizi düşündüğüm için ve kendimce keşke yazmasaydınız diye düşündüğüm için bu duygularımı paylaşmak istedim.

Daima sevgiyle ve sağlıcakla, mutlulukla kalın.
 
Onsuz ilk geçem yazmışsınız ama soluğu internette almışsiniz. Biraz tuhaf geldi ben olsaydım sanırım hayattan kopardım...

Kurmamanız gereken bir cümle. Konu sahibi anne ve kaybettiği canının parçası bunun altında asla '' tuhaflık'' arayamazsınız. O an ki hisleri psikolojisini yaşamadan bilemezsiniz kimseyede yaşatmasın rabbim. Konu sahibi okuyunca üzülecektir silin yorumunuzu yada sildirin. kendine belki daha yeni yeni gelmeye başlayan insan tekrar üzülmesin bunu okuyunca....
 
Onsuz ilk geçem yazmışsınız ama soluğu internette almışsiniz. Biraz tuhaf geldi ben olsaydım sanırım hayattan kopardım...

sen okuduklarını anlamıyorsun yada yüzeysel okuyup basitce yorum yapıyorsun...bebeğimsiz evimde geçen ilk gecem yazdım...
ben bebeğimi kaybettikten sonra haftalarca evime giremedim kayınvalidemde kaldım,bebğimsiz o eve ilk girişimdede cok kötü oldum...tüm eşyaları ortadaydı..
siz o gün benim neler çektiğimi nereden bilebilirsiniz ki...bebeğimin hastanede ölüsünü(bu cümleyi yazarken bile ciğerlerim kopuyor) bırakıp kayınvalidemlere gittiğimizde ben sürekli saate bakıyordum 2 saate bir karnını doyurmalıydım ,oysa ki bebeğim hayatta değil di...göğüslerim taş olmuştu sütlerim akıyordu hastanede sağdılar ve benim sütümü bebeğimin rızkını alıp döktüler,yalvardım vermediler oysa ki ben yavrumun mezarına dökecektim ,gözlerim sürekli kapalı insanlara yalvarıyordum.... o günleri 3 aydan sonra takrar hatırlattın..yani dediğin gibi netin başında değildim..
hem siz nereden bilebilirsiniz ki ben bunları buraya yazarken benım en kıymetlimin eşyalarını evden birilerinin toplayıp götürmesi ne kadar iç acıtıcı bir durum ben tüm eşyalarını özenle aldığım evımın baş köşesine koyduğum herşeyi topladılar benden izinsiz!daha hiçbirini eskitemeden yatağında birkez yatamadan hayallerimin hepsi yarıda kaldı...

ve benım hakkımda tek bir kişi böyle düşünüyorsa lütfen bu konuyu silin ...konumun silinmesini istiyorum!!!
ben bebeğimi en kıymetlimi böyle şeylere dahil etmek istemiyorum..

ben onu birkez görebilmek için canımı bile veririm...

yazımı okuyan herkes gözyaşı döktü ağladı sizin ise aklınıza başka şeyler geldi...sizde bir yürek olduğuna inanmıyorum...
 
Merhaba.

Sanırım genç bir insansınız.

Kendinizi konu sahibi yerine koymaya çalışınca, böyle bir durum size tuhaf gelmiştir. Belki haklısınız, direk olarak böyle yaklaşırsanız.

Yani sadece "soluğu inernette almışsınız" gibi önü ve arkası olmayan tek bir cümleyle bakılınca hakikaten tuhaf olur.

Ben ne konu sahibini, ne de buradan okurken tanıştıkları anlaşılan diğer üyeleri tanımıyorum ve bu forumu da öyle çok çok iyi bilemiyorum ve çok sık takipçisi değilim.

Tüm bunlara rağmen, burada pek çok insanın, özellikle hamilelik safhalarını, daha öncesini ve tabi ki devamında da bebeklerini gün gün, ay ay derken biri iki yaşına belki de daha fazla yaşlarına gelinceye kadar her bir gelişmeyi yakinen paylaştıklarını pek çok yerde okuduğum konular içindeki metinlerden anlayabiliyorum.

Bebeğini kaybettikten sonra, onsuz ilk gecesinde bu anlamda daha önce her süreci paylaşmış olduğu arkadaşlarına duygularını yazmak istemiş olabilir konu sahibi.

Bu şekilde bakarsanız belki o zaman çok tuhaf gelmeyebilir bu olay.

Ayrıca, ne olursa olsun böylesi bir olay, Allah göstermesin sizin de dediğiniz gibi, bırakın yaşamış olmayı, daha düşüncesiyle bile "hayattan kopardım" diye ifade ettiğiniz bir olayı gerçek hayatında bire bir yaşamış olan bir insana, fikriniz böyle bile olsa onu dillendirmek ne kadar doğru?

Bence bu açıdan yaklaşırsanız, belki siz de bana katılacaksınızdır diye düşünüyorum, kesinlikle iyi niyetli biri olsanız da, yine de acaba böyle bir cümleyi kullanmanız ne kadar doğru veya uygun mu sizce?

Yazmayabilirdim de ancak beni anlayabileceğinizi düşündüğüm için ve kendimce keşke yazmasaydınız diye düşündüğüm için bu duygularımı paylaşmak istedim.

Daima sevgiyle ve sağlıcakla, mutlulukla kalın.

teşekkür ederim...arkadaş okuduğunu anlamayan birisi..hangi anne baba evladını kaybettikten hemen sonrasına internetin başına oturur bunu düşünmek bile öyle saçma ve cahilce ki..hem eşime hem bana 2şer tane sakinleştirici yaptılar zorla haberi vermeden önce...bırak nete girmeyi ağzıma lokma koymadım bebeğimde aç diye..arkadaşın olaylara bakış açısı çok basit...

yazıklar olsun ya bana tekrar o günleri hatırlattın..
 
Back