kelimelerin bittiği yerdeyim
konu başlığını okuduğumda bir irkildim önce..konuyu okuyunca gözlerimde yaş içimde tarif edilmez bir acı vardı..bende yeni anne olmuş biriyim..anneliğin tarif edilemez duygusunu sonuna kadar yaşıyorum...çok zor bir hamilelik süreci ve doğumumda çok zor geçmiş biri olarak ben bu acıyı hissedebiliyorum...hergün çocuğumu kaybetme duygu hissinden hastenelik olmuştum sağlığımı kaybetmiştim...zorlu bir doğum sonrası günlerce hastanede kaldım.o sürede çocuğumu benden alıcaklar diye yatağını hiç bırakmadığımı biliyoruem..günlerce uykusuz bebeğimin başında durduğum içim doktorum kafayı yiyebileceğimi bile söylemişti..şimdi ben bunları düşünürken senin yazdıklarını okuyunca nekadar bencil olduğumun farkına varıyorum
yazdıkların içime okadar işlediki içimi okadar acıttıki senin acının tarifini düşünemiyorum bile....Rabbim sana bu acıyı verirken biryandanda öyle güçlü sağlam bir kadın yapmışki kendini bukadar naif ve güzel anlatabilmişsin...güzel anne bilki seni tanımasam bile çok seviyorum:) kızımla yaşadıklarımızdanmı bilemiyorum aramızda çok güçlü bir bağ var.ağladığımda üzüldüümde o anlar vede başlar ağlamaya...bu satırları sana yazarken gece uykusu çok derin olan kızım uyandı ve bana bakarak içli içli ağlamaya başladı
seni onun yerine senin adına bağrıma basarak öptüm öptüm öptümmmmm.umarım sende o güzel anneliğine en kısa sürede kavuşacaksın :) cennette kavuşmak üzere yol alan güzel melek suyun sana meleklerini tekrardan gönderecek :) güzel annemmmm dualarım seninle...sağlıcakla kal
