4 aylık bir bebeğim var. Benim ve eşimin ailesinden herhangi bir destek alamıyoruz. Ailelerimiz hep parçalanmış durumda. Başka şehirde ya da yoğun çalışan teyze halaları vs var. Ananeler babaneler yok. Olanlarla da yakın bir ilişkimiz yok. İşten ayrılıp bebeğime kendim bakıyorum ve elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum. Sorun bebeğin bakımında değil ama günlerimiz çok yalnız geçiyor. Geniş bir aile ortamımız olsun çok isterdim. Bebeğim şimdiden etrafta insan aramaya başladı. Misafir gelince acayip mutlu oluyor. Ama arkadaşlarımızın İstanbul gibi bir yerde müsait olup gelmesi bile bir mesele biliyorsunuz. Arkadaşlarım gündüz hep çalışıyor zaten benim durumumda arkadaşım yok. Apartmanımız küçük ve komşular ya çalışıyor ya yaşlı. Bizim gibi büyükşehirde bu şekilde yalnız çocuk büyüten var mı, kışın vs günleriniz nasıl geçiyor? Bir çocuğu bir mahalle büyütür derler aslında. Bu durum beni şimdiden üzüyor. Lohusalık dönemimde psikolojik destek görmemek beni yıprattı ama atlattım. Neyse ki eşim çok iyidir tek gerçek desteğim o.