Güzelim bu pekte iyi bir durum değil. Arkadaşımın oğluda böyleydi, önceleri küçüktür diye önemsemedi, bu sene ana sınıfına başladı tabiki dertlerde aynen başladı.
Anasınıfından çıkınca işyerine geliyor (okula gitmemek için elinden geleni yapıyor tabiki) inanırmısın babasının yanından bir saniye ayrılmıyor, müdür çağırıyor babasının paçasında buda içeri giriyor, adam tuvalete gitse peşinde sanki yapışık gibiler. Adam iş yapamaz oldu.
Bugün baktım müdürün kapısında duruyor, babası içeriye girmiş kapıda onu bekliyor, tabi kapı açık. "Gel bakim buraya bekleme orada müdür kızar" dedim. Tabi hiç kaale almadı, bende kızdım "babanı rahat bırak içerde işte neden kapıda duruyorsun" dedim. Ben kızınca kapının yanından çekildi başladı ağlamaya. Hiç oralı olmadım. Çünkü yaş itibariyle bu durumu çoktan aşmış olması lazım.
Kısacası sen önce kısa aralıklarla sonraları bu aralıkları uzatarak güvendiğin bir yakınına bırakıver. Sana bağımlılığından vazgeçsin, ileride sorun çekmezsin.