Babanızın yeni eşiyle de , kardeşiniz ile de görüşmeniz en doğrusu
Yadırgayanların çiğ insanlar olduğunu düşünüyorum, bunun annenize zarar verecek bir yanı yok
O sizin kardeşiniz, tabi ki görüşeceksiniz
Eşi ile de görüşeceksiniz oda o çocuğun annesi, can ciğer olmak zorunda değilsiniz ama babanızın eşi olarak saygı göstermeniz gerekir. Anneniz ile aralarında ne yaşandı bilemeyiz, her boşanma acılı maalesef ama evlat olarak sizler eşit mesafede kalmaya gayret gösterin.
Kendinden 37 yaş büyük adamın kaşı gözü icin degil, parası için evlendiğini bildiğim bir kadınla görüşmemek kimseyi çiğ insan yapmaz bence...
Kadın babasının eşi olabilir bu ona saygı duymayı gerektirmez, saygıyı hak etmek için, saygın hayat yaşamak durumunda insanlar.
Düşüncenizi gerçekten takdir ettim. Evet onun bir suçu yok o yuzden gorusmenizde de bir sıkıntı yok. Isterseniz gorusebilirsiniz. Milletin ne dediğine aldırmayın. Onları ilgilendiren bir konu değil zira.Merhaba kızlar,
Bundan 12 sene önce annemle babamın mutlu giden evliliği bitti. Üni de tanışmışlar ve çok seviyordu babam annemi ta ki 12 sene öncesine kadar. Andropoz mu bilmiyorum inanın artık büyü falan bile olduğunu düşünüyorum. Neyse kavga dövüş ayrıldılar çünkü ortada bir neden yoktu ( yada biz öyle sanıyorduk ) (son aylarda başladı yoksa çok mutluydular) Babam garip giyinmeye başladı. Anneme uzak davranmaya. Hergün evde kavga çıkarıp sokaklara çıkıyordu . Hepimiz ağlıyorduk ama sanki içine şeytan girmiş gibi yabancı bakıyordu bize. Bir akşam kendine engel olmaya çalışan ablamı döverek evden gitti.. 5 sene görüşmedim. Dğer kardeşlerim görüştüler. Kendinden 37 yaş küçük biriyle evlendi, çocuğu oldu. Büyük travma yaşadım kardeşim yaşında bir kızla evlendiği için..Nefret ettim herkesten,herşeyden..Düğünümden önce artık içimde büyüyen bu öfkenin kendime zarar verdiğini gördüm.. Her gün içimde büyüyen öfkeyi aşıp herkesi affetmeye karar verdim. Tabii gönülden affedemedim ama unutmak istedim. Babamla görüşüyorum artık daha çocuğunu görmedim zaten hazır da değilim. Senede 3-4 kez görüşüyoruz. nezaman görüşssem ayrılırken ağlamamak için kendimi zor tutuyorum çünkü sanki her defasında hayatıma girip çıkıyor. Babama kızgınım hala ama nefret etmiyorum aslında onu seviyorum..Hatta öyleki ya ileride eşi çocuğu ona kötü davranırsa diye endişe duyuyorum.. Bu süreçte hep anneme destek olduk hala da öyle.. Sürekli gider gelirim, diğer kardeşlerim de öyle. Ve babam gittikten sonra şunu anladım ki annem aşıır zor birisi. Asla tatmin olmuyor, mutsuz.. Ne yaparsak yapalım yeterince mutlu edemiyoruz.. Bardağın boş tarafına odaklanmış ve erkek kardeşime aşırı düşkün.. Babam gittikten sonra erkek kardeşimle aralarında saçma bir ilişki oluştu, bağımlı gibiler birbirlerine ve endişeleniyorum . ( ama bu başka bir konu) Babam varkende annem asla mutlu olamazdı, şikayet eder dururdu. Babam onu defelarca arardı, hediyeler çiçekler alırdı ama annem sevgisini asla belli edemezdi. Bunları anlatıyorum yani anneminde hataları var tabii babamın bu yaptıklarını haketmedi.. Asıl konu şu ki şuan sülalede bir konu var : ileride kardeşinizle görüşcekmisiniz ????????? diyor herkes. Ve ben kendi adıma eğer o çocuk görüşmek isterse görüşürüm diyorum. Onun günahı yokki.. Bu görüşümü çok yadırgıyorlar ve annenize bunu yapamazsınız diyorlar, ama ben kadınla görüşmeyeceğim ki .. o çocuğu olanlardan meshul tutmak haksızlık değil mi ?? Annem yorumsuz ama bence oda istemiyor görüşmemizi. Kaldı ki babamla görüşmemi de asla istemiyordu .. Babam durumu iyi bir adam kızlar.. ama maddi hiçbir beklentim yok.. Düğünümde gelip bilezik taktı diye bile vicdan azabı duydum.. Evet belki çok saçma düşünüyorum ama bana harcadığı her para beni utandırıyor..
çok karışık yazdım çünkü kafam çorba gibi.. Siz olsanız kardeşinizle görüşür müsünüz ???
Ben gorusmezdim.
37 yas kucuk kadin yazmissiniz, bu cok utanc verici bir durum.
Kadinla gorusmezdim, evli barkli adami bosandiran bir metresle gorusmezdim asla. Belli ki annenle baban evliyken baban aldatiyormus. Bana kalsa babamla da gorusmezdim ama siz gorusuyorsunuz. Metres f.hise takimina da saygi duyma gibi bir zorunluluk da yok bence.
Cocuk da zaten sizden anladigim kadariyla yas olarak cok cok kucuk, yani birlikte de buyumemissiniz, zaten kardeslik hissedebileceginizi sanmiyorum.
Cok istiyorsaniz babanizla gorusun. Ama ne annenizin evliligini yikan kadinla, ne de bu garip durumdaki cocukla gorusme zorunlulugunuz yok bence.
Saygın hayat yaşamadığına dair bir ibare görmedim
Babanın anneyi aldattığı yazmıyor, babanın hareketlerinin değiştiği ve evi terk ettiği yazıyor, bu kadının ailenin yaşantısına bir müdahalesinden bahsedilmiyor. Kaldı ki evlilikler bitebilir, sevgi bitebilir, anlaşma bitebilir ben şimdi kocamı ömür boyu benimle yaşamaya mecbur edebilir miyim ? Başka birine aşık olur ya da benimle anlaşamaz ise gidip başkasıyla evlenebilir, samimi olarak bunu ifade etmesi yeterli benim için, kendi görüşüm olarak benim için tahammül edilemez olan ikili bir hayattır, yani karım evde dursun ben de diğeriyle takılayım türünden bir hayat saygın olmayan bir hayattır. Diğer türlü eşim bana dese ki, biriyle tanıştım, sevdim senden de edebimle boşanmak istiyorum, el sıkışır ayrılırım, ben kimseyi yaftalamam kocamı kandırdı diye, naçizane görüşüm bu.
Kimin ne için evlendiğini de bilemeyiz, tanımadığımız insanlara karşı bu kadar ön yargı neden ?
Kadın evlenmiş, çocuğu olmuş , namusuyla bir aile kurmuş yaşının küçük olması ille de para peşinde olmasının kanıtı değildir benim için. Kadın sevmiş olabilir, ailesi olmayabilir birine sığınmak istemiş olabilir, her şey olabilir. Ayrıca evet insanlar ebeveynlerinin eşlerine saygı duymalılar, benim babam seçip evlenmiş ise bana saygı duymaktan başka düşen bir şey yok.
20 yaşındaki bir kızın 57 yaşındaki adamdan beklentisini farklı türde yorumlayamıyorum.
Yada 57 yaşındaki adam için 20 yaşındaki kız çocuk olmalı.. diye düşünüyorum.
Evet yetişkin insanlar ama 10 degil 20 degil.
37 yaş fark.
Benim aklım böyle bir aşk yada sevgi anlayışını almıyor.
Konu sahibi yaşı belirtmese idi ben de sanırım sizin gibi yaklaşırdım, insanlar boşanmış ve hayatlarını kurmuş, kimse ölene kadar ayni insanla evli kalacak diye bir şey yok. Mutlu olduğu nasılsa öyle yapsın, ahlaki değerlerin dışına çıkmadan.
Sizin için aldatarak evden gitseydi bu iş nasıl ucuzlaşacaksa, bu yaş farkı da bana aynı hissettiriyor.
şu hababam sınıfındaki adamlardan ikisi isimleri gelmedi aklıma şimdi:)
beş parasızlar ikiside kendinden çok küçük kadınlarla evli. ağaoğluda bir örnek mesela.
ama konu sahibesinin babasının eşini biz bilemeyiz. dediğin gibi de olabilir olmayabilirde..
tabi ki görüşürdüm. o çocuğun suçu ne ki?? Kim ne derse desin görüşürdüm..Görüşmemek çocukca geliyo bana hatta.Merhaba kızlar,
Bundan 12 sene önce annemle babamın mutlu giden evliliği bitti. Üni de tanışmışlar ve çok seviyordu babam annemi ta ki 12 sene öncesine kadar. Andropoz mu bilmiyorum inanın artık büyü falan bile olduğunu düşünüyorum. Neyse kavga dövüş ayrıldılar çünkü ortada bir neden yoktu ( yada biz öyle sanıyorduk ) (son aylarda başladı yoksa çok mutluydular) Babam garip giyinmeye başladı. Anneme uzak davranmaya. Hergün evde kavga çıkarıp sokaklara çıkıyordu . Hepimiz ağlıyorduk ama sanki içine şeytan girmiş gibi yabancı bakıyordu bize. Bir akşam kendine engel olmaya çalışan ablamı döverek evden gitti.. 5 sene görüşmedim. Dğer kardeşlerim görüştüler. Kendinden 37 yaş küçük biriyle evlendi, çocuğu oldu. Büyük travma yaşadım kardeşim yaşında bir kızla evlendiği için..Nefret ettim herkesten,herşeyden..Düğünümden önce artık içimde büyüyen bu öfkenin kendime zarar verdiğini gördüm.. Her gün içimde büyüyen öfkeyi aşıp herkesi affetmeye karar verdim. Tabii gönülden affedemedim ama unutmak istedim. Babamla görüşüyorum artık daha çocuğunu görmedim zaten hazır da değilim. Senede 3-4 kez görüşüyoruz. nezaman görüşssem ayrılırken ağlamamak için kendimi zor tutuyorum çünkü sanki her defasında hayatıma girip çıkıyor. Babama kızgınım hala ama nefret etmiyorum aslında onu seviyorum..Hatta öyleki ya ileride eşi çocuğu ona kötü davranırsa diye endişe duyuyorum.. Bu süreçte hep anneme destek olduk hala da öyle.. Sürekli gider gelirim, diğer kardeşlerim de öyle. Ve babam gittikten sonra şunu anladım ki annem aşıır zor birisi. Asla tatmin olmuyor, mutsuz.. Ne yaparsak yapalım yeterince mutlu edemiyoruz.. Bardağın boş tarafına odaklanmış ve erkek kardeşime aşırı düşkün.. Babam gittikten sonra erkek kardeşimle aralarında saçma bir ilişki oluştu, bağımlı gibiler birbirlerine ve endişeleniyorum . ( ama bu başka bir konu) Babam varkende annem asla mutlu olamazdı, şikayet eder dururdu. Babam onu defelarca arardı, hediyeler çiçekler alırdı ama annem sevgisini asla belli edemezdi. Bunları anlatıyorum yani anneminde hataları var tabii babamın bu yaptıklarını haketmedi.. Asıl konu şu ki şuan sülalede bir konu var : ileride kardeşinizle görüşcekmisiniz ????????? diyor herkes. Ve ben kendi adıma eğer o çocuk görüşmek isterse görüşürüm diyorum. Onun günahı yokki.. Bu görüşümü çok yadırgıyorlar ve annenize bunu yapamazsınız diyorlar, ama ben kadınla görüşmeyeceğim ki .. o çocuğu olanlardan meshul tutmak haksızlık değil mi ?? Annem yorumsuz ama bence oda istemiyor görüşmemizi. Kaldı ki babamla görüşmemi de asla istemiyordu .. Babam durumu iyi bir adam kızlar.. ama maddi hiçbir beklentim yok.. Düğünümde gelip bilezik taktı diye bile vicdan azabı duydum.. Evet belki çok saçma düşünüyorum ama bana harcadığı her para beni utandırıyor..
çok karışık yazdım çünkü kafam çorba gibi.. Siz olsanız kardeşinizle görüşür müsünüz ???
Babanızın yeni eşiyle de , kardeşiniz ile de görüşmeniz en doğrusu
Yadırgayanların çiğ insanlar olduğunu düşünüyorum, bunun annenize zarar verecek bir yanı yok
O sizin kardeşiniz, tabi ki görüşeceksiniz
Eşi ile de görüşeceksiniz oda o çocuğun annesi, can ciğer olmak zorunda değilsiniz ama babanızın eşi olarak saygı göstermeniz gerekir. Anneniz ile aralarında ne yaşandı bilemeyiz, her boşanma acılı maalesef ama evlat olarak sizler eşit mesafede kalmaya gayret gösterin.
Belli ki adam karısını aldatmış ve hiçbi kadın 37 yaş büyük bi adamla kaşı gözü için görüşmez ve evli barklı çocuklu bi adamla. Bunun sözlükteki anlamı metreliktir. Bunu normal karşılayanlarında ilerde başına gelir. Asıl bunu normal görmek çiğ olmaktır. Annesi her ne kadar memnuniyetsiz olsa da hiç bi kadın aldatılmayı haketmez. Ben annesine ve onlara bu travmayı yaşatma sebebi olarak görülen o kadınla görüşülmesini yadırgarım siz de çiğ diyemezsiniz ki herkesin kendi fikri konu sahibi fikir istemiş zaten. Normal karşılayanlarında başına gelmez umarım aynı durum
kadınla asla görüşmem, saygı da duymuyorum asla. Ama çocuk isterse görüşürüm sanırım, zorunluluk değil asla sadece çocuğun bir suçu olmadığından ötürü olabilir.Ben gorusmezdim.
37 yas kucuk kadin yazmissiniz, bu cok utanc verici bir durum.
Kadinla gorusmezdim, evli barkli adami bosandiran bir metresle gorusmezdim asla. Belli ki annenle baban evliyken baban aldatiyormus. Bana kalsa babamla da gorusmezdim ama siz gorusuyorsunuz. Metres f.hise takimina da saygi duyma gibi bir zorunluluk da yok bence.
Cocuk da zaten sizden anladigim kadariyla yas olarak cok cok kucuk, yani birlikte de buyumemissiniz, zaten kardeslik hissedebileceginizi sanmiyorum.
Cok istiyorsaniz babanizla gorusun. Ama ne annenizin evliligini yikan kadinla, ne de bu garip durumdaki cocukla gorusme zorunlulugunuz yok bence.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?