Evlilik boyle birsey olmamali guzelim. Senden gozlerini alamamali, sana hayran olmali esin, hele ilk aylar. Ustune titremeli, azicik seni uzse kendisi kat kat kahrolmali. O cirkin sozleri hele sana kesinlikle sarf etmemeli. Cok buyuk bir kavga olsa (ayin, yilin basinda bir), sinirle soylenmistir dersin belki (ki soyledikten sonra bin pisman olmali). Sarilip uyumaya, el tutmaya cok birsey soyleyemeyecegim. Belki tarzi oyledir. Cok sevdigim, bana sarilmazsa uyuyamadigim kocam, ben hamileyken bana sarilmasin diye elimden geleni yapiyordum, gercekten fenalik basiyordu. Olabiliyor yani ama sana sevgi ve sefkatini baska sekillerde de gosteriyordur belki. Bir dusun esine dair sevdigin seyler neler...
Aslinda sana sunu soylemek istemistim. Bir kac ay once annemle konusuyordum. Herhangi bir isi yaparken esine danisip fikrini almayan insanlari anlayamadigimi, esimin her zaman benimle konustugunu, bana danistigini soylemistim . Annem de esin senden daha iyi bilmiyor ki, tabi ki sana herseyi danisir demisti. Dusundum gercekten, her hususta, ben evlendigimde esimden bile iyi durumdaydim. Annem sagolsun, cok cekmis, ilkokula bile yollamamislar sonra babam vefat edince uc cocukla kala kalmis koca bir sehirde. Biz iyi yerlere gelelim diye gece gunduz didindi.
Gerci bu mevzubahis olmamali esler arasinda ama, malesef insan psikolojisi, ugrasip bir yerlere gelmis insanlar daha cok saygi goruyor. Senin esinin de problemi bu sanirim, seni yetersiz gordugunden sana saygi duymuyor, yoksa saygi duydugu insana insan o kelimeleri sarf etmez.
Simdi gelelim cozumune. Cok zor biliyorum, sinava hazirlanmak berbat bir psikoloji ama guzel tarafi bunun sadece cok kisa sureli olmasi. Deli gibi sinava hazirlaniyorsun. Sosyal cevreyi filan unutuyorsun, kafaya da takmiyorsun (universiyete girince istemedigin kadar cevren olacak), zaten sosyallesmeye zamanin olmayacak kadar calismalisin guzel bir yer icin. Aslanlar gibi sinava giriyorsun (bu sene kazanamasanda cok uzulmuyorsun, cunku belli ki simdiye kadar zamaninin cogunu bunalim takilarak gecirmissin, gelecek yila konsantre oluyorsun) ve universiye gidip, guzel bir bolumden mezun oluyorsun. Guzel bir is cevresi, guzel bir diploma, sanirim esin gibi bir insanin takdirini epey bir toplar, madem bu dilden anliyor. Sana bir de abla tavsiyesi, bir cok korunma yontemi var, aman ne olacak araya bir de cocuk sikistirayim demiyorsun. Sanirim yasin kucuk, baski da olsa hepsine kulak tikayip 5-6 yil cocuk yapmiyorsun. Cocuk olunca boyut degisiyor, malesef cogu cift icin gecerli, ilk donemler esler biraz daha uzaklasiyor gayri ihtiyari. Bir de okul tehlikeye giriyor.
Diger hususlar da da esinle tatli tatli konusuyorsun. Mesela yaptigi negatiflerden ziyade, pozitifleri one cikarayorsun. Atiyorum sarilip filim mi seyrediyorsunuz, cok abartmadan ara ara ona sarilip filim seyretmekten ne kadar hoslandigini soyluyorsun. Ya da sacini mi oksuyor cok nadir de olsa, bunun seni ne kadar mutlu ettigini soyluyorsun. Ya da caktirmadan guzel ortamlar olusturmaya calisiyorsun. Ne bileyim bir kafeye gidip bir cay icmek, konusurken gozlerine bakmak gibi. Cok caktirmamani tavsiye ederim, kendini hint kumasi zannetmesin. Kacan kovalaniyor malesef. Arada benim gibi de yapabilirsin. Durup dururken surat asip, sana ne oldugunu cozmek ya da seni mutlu etmek icin ugrasmasi da iyi fikir (cok cok nadiren yapmani tavsiye ederim). vs. vs.
Sanki bana ustesinden gelemeyecegin meseleler degil gibi geldi.
Allah yardimcin olsun canim.
Bir de burdan sosyal icerikli bir duyuru yapabilir miyim, kusuruma bakma,
Sevgili kizlarimiz,
Okulu bitirmeden, ayaklarinizin ustunde durmadan, evlenmeyin ne olur, hele bir de imkanlariniz varsa. Hayatta hicbirsey garanti degil, kabul ediyorum calismak her zaman eglenceli de degil ama kimseye muhtac olmamak yeri geldiginde oyle muthis guzel bir duygu ki anlatamam... Rabbim kimseyi kimseye muhtac etmesin.
