• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bana neler oluyor 😔

Aynı seyleri yasadm su saatte uyku tutmadı aynı duygulardayim ... Bir evladm var üç yaşında bende sizin gibi şeyler yasadm ilki kadar sevinemedm mi dedm. Aslında sevindm çok istyrdm ama birincinin heyecanı başka benim gebeligimde kotu geçiyor kusma bulantı o yüzden ilk üç ay anlamyrm hasta gibiyim 10 haftalik iken kalbi durdu gelişimi geride kalmış doktor bu ara çok oluyor dedi ve diğer yasadgnz kısmın aynısını yasadm bir evladm var ya bana bişey olursa kurtajda diye korku girdi çıkınca yasiyorm diye içimde bir hafiflik oldu ama bikac gün sonra huzunde vardı cinsiyetini ogrenecektim belkide bu hafta( 10 gün oldu kürtaj olalı) duygusal gecislerm oluyor sizi anlyrm
 
Iki çocuk arası en az 5 yas fark olacak. Sizi uzmek istemem ama abilik ablalık yapar büyük olan ama arkadas gibi oynamaları vs pek mumkün değil bu kadar arayla. Bir dönem biri ilkokuldayken digeri lisede olacak yorgun beynim beni yanıltmıyorsa... Yani karar verirken sadece kendi isteginizi düsunün derim.
 
Hayırlı aksamlar herkese. Uzun olacak biraz ic dokme gibi biraz da yardim istiyorum.

4 yasinda bir kızım var. Ilk testin pozitif geldigi günü hatırlıyorum. Harika bir duyguydu. Kendimi cok guclu hissetmiştim. Miyomlu gebelikti. Cook zorluklar yasayip hamd olsun saglikla kucağıma aldim. Her anne baba gibi cok seviyorum kizimi. Bayılıyorum. Iletisimimiz cok guzel. Tam hayalimdeki cocuk binlerce şükür olsun.
Buraya kadar bir sıkıntı yok.
Ikinci cocuga niyet ettik. Acikcasi hem kalabalik aile olmak cok guzel hem de kizim tek buyusun istemiyorum. Maddi imkanlarimiz da cok sukur musait. Aile huzurumuz yerinde.
Sonra bir gun test yaptım pozitif. Cok mutlu olmam gerekmiyor muydu? Sadece saskindim esime gosterdim heyecanlandim. Kan testi verdim biraz dusuk bir degerle pozitif.
Sonra zorlu bir bekleyis basladi. Ara lekelenmeler oldu, bazi olumsuzluklar vardi ve 9 haftalıkken bebegin gelisimi durmustu dun de kürtaj oldum. Gercekten kotu tecrubeler. Rabbim kimseye yasatmasin.
Ama ben mutsuz degilim. Bugun gorumcem aradi agladi cok uzgunum dedi. Ben onu teselli ettim. Ve bu duygum yuzunden kendimi suclu hissediyorum. Kurtajdan cok korkuyordum onu atlattim ve rahatlama geldi. Direk sevdigim ve gebelikte yasak olan seyleri yemeye basladim.
Simdi de kendimi sorgulayıp duruyorum. Acaba şöyle biri miyim boyle biri miyim diyip kendimi yiyip bitiriyorum. Cocuk mu istemiyordum yoksa kizim bana yetiyor mu? Hamilelikten mi korkuyorum? Ikinci cocuk gereksiz mi? Bunlari sorup duruyorum kendime. Icime kapandim.
Bu surecleri yasayip da yol gosterecek sakinlestirecek veya icimi rahatlatacak arkadaslarim varsa su an cok makbule gececek.
İlk gebelikte ki gibi heyecan olmuyor.
Benim kizim sanirim 6 aylık idi gebeligi ogrendigimde kızim kolik bebekti çok zorluyordu o yuzden üzüldüm hazir hissetmemiştim ama bağlandım sonra o bebegimin kalbi durdu kendimi suçladım onu istemediğimi hissetti beni bıraktı diye
Kürtaj kolay bi surec degil ben hatırlamak istemediğim için genel anestezi almıştım.
Sonrasinda dünyaya 2 bebegim daha geldi kalabalik bi aileyiz.
Benimde esim benden daha çok etkilendi hastaneye giderken gözlerinden yaşlar süzülerek arabayı kullanıyordu onu oyle görünce kendimi kötü hissettim
 
Sağlam bi psikolojiniz var, bilinçaltın üzülmemen kahrolmaman için sana bardağın dolu tarafını gösteriyor ama ısrarla kendini suçlu çıkarmaya çalışıyorsun. Nasip rabbim hayırlı zamanda gönlünüze göresini nasip etsin düşünüp üzülmeyin rahat geçirmişsiniz çok şükür. Sorunlu gebelikleri vücut sonlandırıyor belki de bunun bişincimde olduğunuz için beklediğiniz gibi perişan olmadınız zannettiğinizden daha güçlüsünüz kendinizi dürtmeyin artık 😀🤗
 
Benimde oğlum 1.5 yaşındayken bir gebeliğim oldu.. hazır değildim henüz icimdede hissediyordum bunu ama kabullenmistim yani sonra dr.a gittim 6 haftalık kalp atışı yok 2 hafta sonra gel dedi. 2 hafta sonra gittim bebek yok goremiyorum bekleyelim falan dedi bı an üzüldüm ama sizin dediğiniz gibi öyle aman aman uzulemedim. Zaten kontrolden 2 gün sonra kanamam başladı düştü ama parça kalmıştı kürtaj falan oldum . Çok şükür bir sıkıntı olmadı bende kürtajdan korkuyodm sadece onun dışında çok bı uzuntu yaşayamadım yani bilmiyorum acaba doktor bebek göremediği için mi yoksa kalp atışını hic duymadığım icinmi bı bebek oluştuğunu düşünmedim galiba.. Sonra oğlum 2 yaşındayken bidaha hamile kaldım bu sefer isteyerek tabi ☺️ Ama onda bile dusunyodum acaba oğluma haksızlık mı oldu yeterince ilgi gösterebilecek mıyım ikinciye gerk var miydi diye yani bu sorular hiç bitmiyo anlayacagnz ☺️ Şimdi birde kızım var 1 yasinda elhamdülillah çok tatlı iyiki doğmuş meleğim❤️Belkide yeterince hazır değilsiniz biraz daha bekleyin rahminiz toparlansin. Umarım hayırli sağlıklı ve kaygısız bı gebelik geçirirsiniz❤️🌹
 
Gerçekten rahatladim. Cok tesekkur ediyorum yorum yapan herkese. Herkesten bir miktar cevap kaptim ve kendimi daha iyi hissediyorum. Sanırım icim sıkıldıkça burayi okuyup rahatlayacagim.
Soylenilenleri de düşüneceğim ❤
Size 2. çocuk baskısı yapıyor olabilirler mi? Bilinçaltınızda kendinizi mecbur hissediyor olabilir misiniz?
 
Hayırlı aksamlar herkese. Uzun olacak biraz ic dokme gibi biraz da yardim istiyorum.

4 yasinda bir kızım var. Ilk testin pozitif geldigi günü hatırlıyorum. Harika bir duyguydu. Kendimi cok guclu hissetmiştim. Miyomlu gebelikti. Cook zorluklar yasayip hamd olsun saglikla kucağıma aldim. Her anne baba gibi cok seviyorum kizimi. Bayılıyorum. Iletisimimiz cok guzel. Tam hayalimdeki cocuk binlerce şükür olsun.
Buraya kadar bir sıkıntı yok.
Ikinci cocuga niyet ettik. Acikcasi hem kalabalik aile olmak cok guzel hem de kizim tek buyusun istemiyorum. Maddi imkanlarimiz da cok sukur musait. Aile huzurumuz yerinde.
Sonra bir gun test yaptım pozitif. Cok mutlu olmam gerekmiyor muydu? Sadece saskindim esime gosterdim heyecanlandim. Kan testi verdim biraz dusuk bir degerle pozitif.
Sonra zorlu bir bekleyis basladi. Ara lekelenmeler oldu, bazi olumsuzluklar vardi ve 9 haftalıkken bebegin gelisimi durmustu dun de kürtaj oldum. Gercekten kotu tecrubeler. Rabbim kimseye yasatmasin.
Ama ben mutsuz degilim. Bugun gorumcem aradi agladi cok uzgunum dedi. Ben onu teselli ettim. Ve bu duygum yuzunden kendimi suclu hissediyorum. Kurtajdan cok korkuyordum onu atlattim ve rahatlama geldi. Direk sevdigim ve gebelikte yasak olan seyleri yemeye basladim.
Simdi de kendimi sorgulayıp duruyorum. Acaba şöyle biri miyim boyle biri miyim diyip kendimi yiyip bitiriyorum. Cocuk mu istemiyordum yoksa kizim bana yetiyor mu? Hamilelikten mi korkuyorum? Ikinci cocuk gereksiz mi? Bunlari sorup duruyorum kendime. Icime kapandim.
Bu surecleri yasayip da yol gosterecek sakinlestirecek veya icimi rahatlatacak arkadaslarim varsa su an cok makbule gececek.
Çocuğunuza kardeş istemekle çok haklısınız, kalabalım aile istiyorsanız çok haklısınız, 2.hamilelik sıkıntılı bir süreç olmuş sonlanınca rahatlama hisettmişsiniz çok haklısınız vs vs her ne yaşsdıysanız insanca duyhılar yaşamışsınız. Bebeğin gelişimin durması kürtaj vs hiçbiri basit şeyler değildie. Bilinç altınızda neler oldu neler o kısmı çook derindir mutlaka. Görümcrnizi teselli etmişsiniz, zor bir süreçten geçtiniz ama şükür ki güçlü biriymişsiniz. İyi ki öylesiniz çünkü size ihtiyacın olan bir kızınız var o sizin yaşadığınız bu olumsuz durumdan etkilenmeyecek demektir. Kendinizi negatif anlamda sorgulamayın bence. Çok şükür sağlıklısınız, eğer isterseniz yine bir kardeşi olabilir kızınızın. Ki olmaması da büyük bir sorun değil. Yani kendinizi hiç daraltmayın, zamanla kafanızdaki, tüm sorular netleşir zaten. Ve ona göre yine yeni kararlar alırsınız. An'da kalın sağlıklı, mutlu çekirdek ailenizle hayatın keyifli yanlarına odaklanın derim. 🤗
 
Aynı seyleri yasadm su saatte uyku tutmadı aynı duygulardayim ... Bir evladm var üç yaşında bende sizin gibi şeyler yasadm ilki kadar sevinemedm mi dedm. Aslında sevindm çok istyrdm ama birincinin heyecanı başka benim gebeligimde kotu geçiyor kusma bulantı o yüzden ilk üç ay anlamyrm hasta gibiyim 10 haftalik iken kalbi durdu gelişimi geride kalmış doktor bu ara çok oluyor dedi ve diğer yasadgnz kısmın aynısını yasadm bir evladm var ya bana bişey olursa kurtajda diye korku girdi çıkınca yasiyorm diye içimde bir hafiflik oldu ama bikac gün sonra huzunde vardı cinsiyetini ogrenecektim belkide bu hafta( 10 gün oldu kürtaj olalı) duygusal gecislerm oluyor sizi anlyrm
Doktor buara çok oluyor deerken benzer vakalar çok anlamında değil mi? Neden acaba 😳
 
Hayırlı aksamlar herkese. Uzun olacak biraz ic dokme gibi biraz da yardim istiyorum.

4 yasinda bir kızım var. Ilk testin pozitif geldigi günü hatırlıyorum. Harika bir duyguydu. Kendimi cok guclu hissetmiştim. Miyomlu gebelikti. Cook zorluklar yasayip hamd olsun saglikla kucağıma aldim. Her anne baba gibi cok seviyorum kizimi. Bayılıyorum. Iletisimimiz cok guzel. Tam hayalimdeki cocuk binlerce şükür olsun.
Buraya kadar bir sıkıntı yok.
Ikinci cocuga niyet ettik. Acikcasi hem kalabalik aile olmak cok guzel hem de kizim tek buyusun istemiyorum. Maddi imkanlarimiz da cok sukur musait. Aile huzurumuz yerinde.
Sonra bir gun test yaptım pozitif. Cok mutlu olmam gerekmiyor muydu? Sadece saskindim esime gosterdim heyecanlandim. Kan testi verdim biraz dusuk bir degerle pozitif.
Sonra zorlu bir bekleyis basladi. Ara lekelenmeler oldu, bazi olumsuzluklar vardi ve 9 haftalıkken bebegin gelisimi durmustu dun de kürtaj oldum. Gercekten kotu tecrubeler. Rabbim kimseye yasatmasin.
Ama ben mutsuz degilim. Bugun gorumcem aradi agladi cok uzgunum dedi. Ben onu teselli ettim. Ve bu duygum yuzunden kendimi suclu hissediyorum. Kurtajdan cok korkuyordum onu atlattim ve rahatlama geldi. Direk sevdigim ve gebelikte yasak olan seyleri yemeye basladim.
Simdi de kendimi sorgulayıp duruyorum. Acaba şöyle biri miyim boyle biri miyim diyip kendimi yiyip bitiriyorum. Cocuk mu istemiyordum yoksa kizim bana yetiyor mu? Hamilelikten mi korkuyorum? Ikinci cocuk gereksiz mi? Bunlari sorup duruyorum kendime. Icime kapandim.
Bu surecleri yasayip da yol gosterecek sakinlestirecek veya icimi rahatlatacak arkadaslarim varsa su an cok makbule gececek.
Bende ikinci bebeğime hamileyim sizin gibiydim çok heyecanlıydım ama suan sanki sevemiyorum içimde bomboş bir his var bulantı çok yaşadım gerçekten kaybetsem üzülür müyüm diye düşündüm bazen utandım kendimden ama kucağımıza aldığımızda biliyoruz ki o zaman tam sevgimizi gösterebiliyoruz bence bu şekilde atlatmanız Allah’ın bir hikmeti çünkü başka çocuğunuz var onu düşünmek için yeterince kafanızı meşgul ediyorsunuz bende sadece kızım istediği için çocuk yaptım açıkçası bunun İçin de suçluyorum kendimi ama doğunca geçer diyorum beynimiz bizimle oyun oynamayı seviyor siz kızınızla sağlığınıza bakın 🥰😊
 
Biz hep işin psikolojik boyutunu düşünüyoruz ama size hiç bahsedilmeyen bir şeyden bahsedeyim, gebeliğin fizyolojik boyutu. Gebelik kadın bedeni için çok pahalı ve riskli bir durum. Beyniniz bütün organların düzgün çalışması için mineral, vitamin ve hormon rezervleri ayırıyor ve gebelik olduğu anda bir anda elde avuçta ne varsa bebeğe gidiyor. Bu yüzden bedenimiz sağlıklı olmayan hiçbir bebeğe bu kadar büyük bir yatırım yapmak istemez. Bedeniniz bebeğin sağlıksız olduğunun farkındaydı. Bu gebeliğin yolunda olmadığının farkındaydı. Siz bilinçli bir şekilde neden üzülmüyorum bilmiyorum diyorsunuz ama bilinçaltınızda aslında bütün bedeninizi yöneten beyniniz çok büyük bir riskten kıl payı kurtulduk diyor. Az kalsın elde avuçta ne varsa muhtemelen başarısız sonlanacak bir gebelikte harcayacaktık diyen bir beyniniz var. Ve hormonlarınızı ona göre salgılıyor. Kendinizi boşuna sıkmayın yada kötü anne olarak düşünmeyin. Bir süre ara verin. Mümkünse gebelik düşünmeden önce düzenli bir şekilde vitamin ve mineral desteği alın öyle deneyin. Yaşınız genç, tıp ileri artık ,insanlar 50de bile doğuruyor. Önce kendinize yatırım yapın ki bedeniniz hazır olsun gebeliğe.
 
Doktor buara çok oluyor deerken benzer vakalar çok anlamında değil mi? Neden acaba 😳
Evet benzer vakalar çok ben burda 2022 Ağustos annelerini takip ediyordm orda bile çok fazla oldu şaşırdım açıkçası doktor da diyince hala bu cümle beynimde yankilaniyor
 
Biz hep işin psikolojik boyutunu düşünüyoruz ama size hiç bahsedilmeyen bir şeyden bahsedeyim, gebeliğin fizyolojik boyutu. Gebelik kadın bedeni için çok pahalı ve riskli bir durum. Beyniniz bütün organların düzgün çalışması için mineral, vitamin ve hormon rezervleri ayırıyor ve gebelik olduğu anda bir anda elde avuçta ne varsa bebeğe gidiyor. Bu yüzden bedenimiz sağlıklı olmayan hiçbir bebeğe bu kadar büyük bir yatırım yapmak istemez. Bedeniniz bebeğin sağlıksız olduğunun farkındaydı. Bu gebeliğin yolunda olmadığının farkındaydı. Siz bilinçli bir şekilde neden üzülmüyorum bilmiyorum diyorsunuz ama bilinçaltınızda aslında bütün bedeninizi yöneten beyniniz çok büyük bir riskten kıl payı kurtulduk diyor. Az kalsın elde avuçta ne varsa muhtemelen başarısız sonlanacak bir gebelikte harcayacaktık diyen bir beyniniz var. Ve hormonlarınızı ona göre salgılıyor. Kendinizi boşuna sıkmayın yada kötü anne olarak düşünmeyin. Bir süre ara verin. Mümkünse gebelik düşünmeden önce düzenli bir şekilde vitamin ve mineral desteği alın öyle deneyin. Yaşınız genç, tıp ileri artık ,insanlar 50de bile doğuruyor. Önce kendinize yatırım yapın ki bedeniniz hazır olsun gebeliğe.
Çok güzel yazmissiniz
 
Bence hamile kalir kalmaz ben bunu nasil cikarcam dogurcam dusuncesi oluyor.. ve 1 de olsa olsa boyle 5 te olsa. Bence hizli yasamissin biraz gebe kalmak gelisim durmasi kurtaj vs hizlica dusunmek ogutmek zorunda kalmissin. Kurtaj zaten korkutucu geliyor kulaga..onu dusunup skmissin kendini ve atlatinca rahatlamissin. Bu normal bir psikoloji emin ol. En azindan onunu goruyorsun suan. Bi kac ay dinlen tekrar cocuk istiyorsan denersiniz, kismette varsa olur zaten. Buarada bence ilk cocugunda boyle birsey yasamis olsan daha cok sarsilirdin.. neyseki simdi kizin var kucaginda teselli bulabilirsin ona sarilip.
 
Yazdığınız kısa yazıdan dahi aklı başında, ayakları yere basan biri olduğunuzu hissettim. Biraz sakince, hayatın koşuşturmasından uzak şekilde kendinizle kalıp düşünün, gerçekten ikinci çocuğu isteyip istemediğinizi sakin kafayla net şekilde kararlaştırabilirsiniz. O güce sahip olduğunuza inanıyorum yaklaşımınızdan. Sizi en çok mutlu edecek gelişmeler olsun yaşamınızda 🌺

Son olarak da çok geçmiş olsun
 
Benimde oğlum 1.5 yaşındayken bir gebeliğim oldu.. hazır değildim henüz icimdede hissediyordum bunu ama kabullenmistim yani sonra dr.a gittim 6 haftalık kalp atışı yok 2 hafta sonra gel dedi. 2 hafta sonra gittim bebek yok goremiyorum bekleyelim falan dedi bı an üzüldüm ama sizin dediğiniz gibi öyle aman aman uzulemedim. Zaten kontrolden 2 gün sonra kanamam başladı düştü ama parça kalmıştı kürtaj falan oldum . Çok şükür bir sıkıntı olmadı bende kürtajdan korkuyodm sadece onun dışında çok bı uzuntu yaşayamadım yani bilmiyorum acaba doktor bebek göremediği için mi yoksa kalp atışını hic duymadığım icinmi bı bebek oluştuğunu düşünmedim galiba.. Sonra oğlum 2 yaşındayken bidaha hamile kaldım bu sefer isteyerek tabi ☺️ Ama onda bile dusunyodum acaba oğluma haksızlık mı oldu yeterince ilgi gösterebilecek mıyım ikinciye gerk var miydi diye yani bu sorular hiç bitmiyo anlayacagnz ☺️ Şimdi birde kızım var 1 yasinda elhamdülillah çok tatlı iyiki doğmuş meleğim❤️Belkide yeterince hazır değilsiniz biraz daha bekleyin rahminiz toparlansin. Umarım hayırli sağlıklı ve kaygısız bı gebelik geçirirsiniz❤️🌹
Ayni süreçleri yasamisiz benim geldigim asamaya kadar. Demek tekrar hamile kalsam ve yine benzer seyler yasasam bile normal aslinda ❤ yaşadıklarınızı hissettiklerinizi paylaştığınız icin cok tesekkur ederim. Yavrularınızla hayirli omurler diliyorum
 
İlk gebelikte ki gibi heyecan olmuyor.
Benim kizim sanirim 6 aylık idi gebeligi ogrendigimde kızim kolik bebekti çok zorluyordu o yuzden üzüldüm hazir hissetmemiştim ama bağlandım sonra o bebegimin kalbi durdu kendimi suçladım onu istemediğimi hissetti beni bıraktı diye
Kürtaj kolay bi surec degil ben hatırlamak istemediğim için genel anestezi almıştım.
Sonrasinda dünyaya 2 bebegim daha geldi kalabalik bi aileyiz.
Benimde esim benden daha çok etkilendi hastaneye giderken gözlerinden yaşlar süzülerek arabayı kullanıyordu onu oyle görünce kendimi kötü hissettim
Kadinlar olarak aslinda hepimiz uc asagi bes yukari ayni duygulardan geçiyormusuz. Benimki tecrubesizlikten kaynaklı korku olmus demek ki. Insallah Rabbim herkese hayirli zamanda hayirla saglikla evlatlar nasip etsin.
 
Çocuğunuza kardeş istemekle çok haklısınız, kalabalım aile istiyorsanız çok haklısınız, 2.hamilelik sıkıntılı bir süreç olmuş sonlanınca rahatlama hisettmişsiniz çok haklısınız vs vs her ne yaşsdıysanız insanca duyhılar yaşamışsınız. Bebeğin gelişimin durması kürtaj vs hiçbiri basit şeyler değildie. Bilinç altınızda neler oldu neler o kısmı çook derindir mutlaka. Görümcrnizi teselli etmişsiniz, zor bir süreçten geçtiniz ama şükür ki güçlü biriymişsiniz. İyi ki öylesiniz çünkü size ihtiyacın olan bir kızınız var o sizin yaşadığınız bu olumsuz durumdan etkilenmeyecek demektir. Kendinizi negatif anlamda sorgulamayın bence. Çok şükür sağlıklısınız, eğer isterseniz yine bir kardeşi olabilir kızınızın. Ki olmaması da büyük bir sorun değil. Yani kendinizi hiç daraltmayın, zamanla kafanızdaki, tüm sorular netleşir zaten. Ve ona göre yine yeni kararlar alırsınız. An'da kalın sağlıklı, mutlu çekirdek ailenizle hayatın keyifli yanlarına odaklanın derim. 🤗
Cok tesekkur ederim ❤ cok rahatlatici bir mesajdı. Haklisiniz galiba..
 
Bende ikinci bebeğime hamileyim sizin gibiydim çok heyecanlıydım ama suan sanki sevemiyorum içimde bomboş bir his var bulantı çok yaşadım gerçekten kaybetsem üzülür müyüm diye düşündüm bazen utandım kendimden ama kucağımıza aldığımızda biliyoruz ki o zaman tam sevgimizi gösterebiliyoruz bence bu şekilde atlatmanız Allah’ın bir hikmeti çünkü başka çocuğunuz var onu düşünmek için yeterince kafanızı meşgul ediyorsunuz bende sadece kızım istediği için çocuk yaptım açıkçası bunun İçin de suçluyorum kendimi ama doğunca geçer diyorum beynimiz bizimle oyun oynamayı seviyor siz kızınızla sağlığınıza bakın 🥰😊
Siz boyle yazinca aklima gelinimiz geldi. Ikinci gebeligi icin pozitif testi gorunce bizi arayip uzuntuden agladigini hic hazir olmadigini ilk cocuguna haksizlik yapacagini dusundugunu söylemişti. Simdi ikinci cocugu 1 yasinda. Gelinimiz o kadar mutlu ve guzel bir anne ki. O zamanki halini hatirladiginda kendisi kendi haline gülüyor.
Dogru söylüyorsunuz. Bebek dunyaya geldiginde hormonlarin da etkisiyle tam adapte ancak oluyor galiba
 
Back