- 14 Kasım 2014
- 665
- 739
- 36
-
- Konu Sahibi Uniqueangel
- #41
Az once annemle konustum izmire gidince gidelim bi doktora dedi.bulundugum yerde psikolog en yakini 45 km uzaklikta.gidip gelebilmem zor olur.izmiri beklicem mecburCanim depresyon malesef
Acilen yardim alman lazim bence yoksa sonuclar kotu olur Allah korusun
Ewet bende hep uyumak istiyorum.sizi cok iyi anliyorum oyuzden.kesinlikle gidicem bu halim beni ve oglumu cok etkiliyor21 yaşında annemin dizinin dibinde olmama rağmen işsizlik, borçlar ve annemin hastalığı benide sizin gibi yaptı. Yaşımı yaşamıyorum, evden çikmıyorim, kolumu kaldırmaya üşeniyorum, hep uyumak sabahları uyanmak istemiyorum. Sürekli içim daralıyor sürekli suratım asık annem ve babam çok üzülüyor. Hayat şartları yaşadığımız sıkıntılar bizi böyle yapıyor. Zira ben psikoloğa gitmeye karar verdim. İmkanınız varsa sizede öneririm.
Hayatta herseyin caresi var canim yeter ki ustune git ve dayanAz once annemle konustum izmire gidince gidelim bi doktora dedi.bulundugum yerde psikolog en yakini 45 km uzaklikta.gidip gelebilmem zor olur.izmiri beklicem mecbur
Yeni tasinmadim.uni okudugum yerde kaldim.ama uni bitince tum cevrem gitti.herkes farkli ilden gelmisti.kucuk bi ilcedeyim uni zamani yerli halkiyla arkadasligim olmadi hic hep okul cevremdi.ewlendim esiminde cevresi yok burda.yani var ama hep is cevresi.esleride benden cok buyukler.esimden burali degil benim gibi.esimle konusup dertlesemiyorum.beni dinlemez.sorsan beni anlayip dinleyen biridir ama aslinda oyle degil.hep o konusur isi anlatir dinlerim.ben bisey anlatmaya baslayinca ya baska seylerle ilgilenir yada sacmaladigimi dusunur.kesinlikle duygusal degil hep mantikla yurutur herseyi.hic bi zaman anlamadi beni anlamayacakta.oyuzden ona ozel bi cabam yok artik ugrasmiyorum beni anlasin dinlesin diyeBaşka sorunlarınız mı var....
Ailenizin yanına daha sık gidin...Nerde yaşıyorsunuz ki..
Mevsimsel geçiştende olabilir...
Yeni mi taşınızdınız ki Hiç arkadasınız vs. yok.?
Çalışmayı düşün diyecektim ama , çoçugunu bakan yok...Yeni tasinmadim.uni okudugum yerde kaldim.ama uni bitince tum cevrem gitti.herkes farkli ilden gelmisti.kucuk bi ilcedeyim uni zamani yerli halkiyla arkadasligim olmadi hic hep okul cevremdi.ewlendim esiminde cevresi yok burda.yani var ama hep is cevresi.esleride benden cok buyukler.esimden burali degil benim gibi.esimle konusup dertlesemiyorum.beni dinlemez.sorsan beni anlayip dinleyen biridir ama aslinda oyle degil.hep o konusur isi anlatir dinlerim.ben bisey anlatmaya baslayinca ya baska seylerle ilgilenir yada sacmaladigimi dusunur.kesinlikle duygusal degil hep mantikla yurutur herseyi.hic bi zaman anlamadi beni anlamayacakta.oyuzden ona ozel bi cabam yok artik ugrasmiyorum beni anlasin dinlesin diye
İns oyledir ins tesekkur ederim yorumun icin cnmÇalışmayı düşün diyecektim ama , çoçugunu bakan yok...
Canım ayak uydurmaya çalışacaksın..
Bol bol kitap oku , kendine oyalanacaklar hobiler edin falan...
Yani sen evde oldugun ve çevrende kimse olmadıgı için çok sıkılmışsın Ki çok normal...
Eşinde böyle devam edecektir. Sen nekadar desende değişmiyorlar...
Umarım geçici bir dönemdir senin için canım...
Annem vardiyali calisiyor.sk sk gidip gelmem esim acisindan skinti yaratiyor istemez gitmemi.hep dizinin dibinde olayim.en fazla 3 yada 5 ayda bir gidebiliyorum.ama bu ay sonu mutlaka gidicem.hem oglumun dogum gunu var orda kutlariz hemde stres atmam lazim.keske aileme yakin olsaydim.cok hasret cekiyorum.onlarla yakin olsam boyle olmazdim eminimhamilelikten önce hamilelik sonrası kadınlarda olan depresyon ...ihtiyaçın olan biraz ailenin yanına git çoçugunla annen ilgilenirken senin bol bol uyuman biraz gezmen kendine vakit ayırman ... birhafta 10 gün dene derim en azından dinlenmiş olursun
eşe bakyaa hem dizin dibinde olmanı isteyecek ihtiyacın oldugunda ailene ambargo koyacak hem yardıma ihtiyaçın oldugunda yardımcı olmayacak.canım bu psikolojiden kurtulman çoçugunun 3-4 yaşını doldurmasıylaolur ancak o daha bebek zamanla senden kopacak kendi arkadaşları olmasını isteyecek kreşi anaokulu olcak şuanda hiç birşey yapamam dersen zaman bırakıp bu psikolojide devam edeceksin ( yazdıklarım tercübeyle sabittir)Annem vardiyali calisiyor.sk sk gidip gelmem esim acisindan skinti yaratiyor istemez gitmemi.hep dizinin dibinde olayim.en fazla 3 yada 5 ayda bir gidebiliyorum.ama bu ay sonu mutlaka gidicem.hem oglumun dogum gunu var orda kutlariz hemde stres atmam lazim.keske aileme yakin olsaydim.cok hasret cekiyorum.onlarla yakin olsam boyle olmazdim eminim
anneliğe hazır olmadan anne olmuşsun bunun depresyonu bu, başka bişey değil..Hic uyanmak istemiyorum.2 yasinda bir oglum var sabah 8 de kalkar kahvalti yapariz biraz ortaligi toplar tv bakar 12 de yatar ogleden sonra 3 te kalkariz.okadar derin uyuyorumki oglen uykusunu bi dunya ruya goruyorum.sanki gece uykusu uyur gibi oluyorum.uyandigimda mutsuz bitkin yorgun oluyorum elim hic bi ise gitmiyor.canim cok skiliyor.daha once yapmaktan zevk aldigim seyleri yapiyorum ama maalesef mutlu olamiyorum.faranjit oldum bogazim berbat heryerim agriyor.disari cikayim diyorum ayaklarim gitmiyor.yuzumun rengi soldu vucudum balon gibi sondu.istahim yok acliktan midem agriyor ama yiyemiyorum.annemi cok ozledim.ne zaman izmire gitsem yuzum gozum canlaniyor hissediyorum kendimdeki degisimi.ama ewime donunce o kasvet aninda oturuyor uzerime. Gulmek gezmek yemek icmek hiiiiic bisey istemiyorumSuan ailemin yaninada gidemem bikac is yuzunden.bulundugum yerde hic arkadasim yok yanlizim sabahtan aksama kadar ewdeyim Esim kavga ediyor benimle cik disari gez diye ama inanin disari cikinca oglumun pesinden kosmaktan bi yere oturup bi kahve icip etrafi bile seyredemiyorun yorgun bitkin donuyorum ewe Mutsuzum iste mutsuzum ben Hep uykum geliyor hep.esimlede konusamiyorum.pek ayni dili konusmuyoruz.o genelde isiyle mesgul Aslinda suan buraya yazarken bile biraz rahatladim.kizlar yardim edin bana akil verin ne yapayim ben.kurs falan demeyin oglumu birakacagim yer yok ve oglum coook haraketli sizce bana ne oluyor boyle.uzun oldu kusura bakmayin ama icim cok kotu
İnanirmisin kendime itiraf etmekten korktugum gercegi yazdin.maalesef oyle.tabiki ewladim olmadan bi dunya hayal edemiyorum o benim canimdan ote.ama ewlenir ewlenmez hamile kaldim hemen.ne ewliligi yasadim ne bisey.berbat bir gebelik daha da berbat ve korkunc lohusalik gecirdim ve maalesef esimle aninda 3 yilda monotonlastik.sanki 3o yillik ewli gibiyiz okadar yani.ama cooook dogru bi yorum yapmissinanneliğe hazır olmadan anne olmuşsun bunun depresyonu bu, başka bişey değil..
Haklisin galiba en iyisi zamana birakmak olacak.bugun kres arastirdim yarim gunluk oyle bir fiyat verdilerki sok oldum. MEB in kresleride en az 4 yas dedi.sanirim biraz daha skicam disimi.eşe bakyaa hem dizin dibinde olmanı isteyecek ihtiyacın oldugunda ailene ambargo koyacak hem yardıma ihtiyaçın oldugunda yardımcı olmayacak.canım bu psikolojiden kurtulman çoçugunun 3-4 yaşını doldurmasıylaolur ancak o daha bebek zamanla senden kopacak kendi arkadaşları olmasını isteyecek kreşi anaokulu olcak şuanda hiç birşey yapamam dersen zaman bırakıp bu psikolojide devam edeceksin ( yazdıklarım tercübeyle sabittir)