doğum yapmadan en büyük zevkim gözyaşları içinde buradaki hikayeleri okumaktı işte buda bizim hikayemiz teyzeleri...
normal doğum yapmak için hergün dua ettiğim gebeliğimin 39. haftasında bir pazar gün akşam almanyadan gelen eşimin teyzesinin bi akrabasında ilk kez misafiriz kardeşim telefonda ne işin var misafirlikte karnın burnunda doğuracaksın die söylendi bizi gelecek die perde pilavı yapılmış ilk kez tadıyoruz herkes benle dalga geçiyo hadi burdan doğuma gidersin die yemek yeniyor çay içiliyor saat akşam 10 kalkmak üzereyiz annem kayınvalidem ev ahalisi mutfakta sigara içiyor eşim yan odada playstation oynuyor:)) benim içimde bir balon patladı ufak su dolu bi balon dedim galiba bişi oldu ayağa kalktım suyum gelmeye başladı o kadar panik oldumki titriyorum ve ağlıyorum önce mutfağa gittim dedim suyum geldi herkes nasıl ayaklandı görün benden kovadan akar gibi su geliyor (kadının evinide batırdım) sonra eşimin yanına gittim dedim gidiyoruz bu eve sandı ok dedi yavaşça kalkıyo dedim ama eve değil hastaneye bir kalkışı var yerinden görmeyin sonra belime bir şal sarılıyor ve dörtlüleri yakıp çıkıyoruz yola sancım hiç yok dru aradım korkma ılık duş al hastaneye git nöbetçi dr bakacak bende gelicem dedi eve gittik duş aldım valizi aldık hastaneye yolculuk başladı hala sancım yok drum haber vermiş bizi karşıladılar doğumhaneye aldılar nöbetçi dr geldi baktı 2 cm açılma var dedi ama bebeğin başı yerleşmemiş saat pazar akşam 11 beni odaya aldılar nstye bağladılar hafif hafif sancım geliyo dr epidural istiyormusun dedi sancım az ya ,yokkk dedim sabah 4te 3 cm açılma ve korkunç ağrıyla yalvardım epidural die epiduralim yapıldı ağrım geçti doktorum sabah 7 de geldi çünkü açılma hala 3 cm bana suni sancı verilmeye başlandığında ağrılar geri geldi eşim hep başımda sabah saat 9 da 7 cm açılma oldu 9:30 da çatala alındım bebek aşağı inmedi hiç dr vaktimiz kalmadı dedi ve vakum yardımıyla bebeğim 9:50 de dünyaya ses verdi o an bana bakışını görmek (cöm cöm bakıyodu oğluşum) o cılız sesini duymak dünya hazinelerine bedel bunu anladım 3620 gr 54 cm doğdu cennet kokulum buraya kadar herşey süperdi dikişim atıldı odaya çıktık bebiş geldi herkes mutlu ama yarım saat sonra bende korkunç ağrı yıkıyorum ortalığı vakum sırasında damarım patlamış ve iç kanama başlamış hemen ameliyata alındım tüm asistan drlar başımda drum bakmış durum kötü hocasını çağırmış başka hastaneden 1 saat süren ve bana makattan rahme kadar sayısı belli olmayan dikişlere mal olan bir operasyonla hikayemi bitiriyorum şimdi evimizdeyiz çok şükür kötü zamanları unuttuk :))
annelik dünyanın en güzel şeyiymiş allahım herkese nasip etsin en sonunda canım eşime tşkler beni bu kadar sevdiği ve biran bile beni yalnız bırakmadığı için ...
normal doğum yapmak için hergün dua ettiğim gebeliğimin 39. haftasında bir pazar gün akşam almanyadan gelen eşimin teyzesinin bi akrabasında ilk kez misafiriz kardeşim telefonda ne işin var misafirlikte karnın burnunda doğuracaksın die söylendi bizi gelecek die perde pilavı yapılmış ilk kez tadıyoruz herkes benle dalga geçiyo hadi burdan doğuma gidersin die yemek yeniyor çay içiliyor saat akşam 10 kalkmak üzereyiz annem kayınvalidem ev ahalisi mutfakta sigara içiyor eşim yan odada playstation oynuyor:)) benim içimde bir balon patladı ufak su dolu bi balon dedim galiba bişi oldu ayağa kalktım suyum gelmeye başladı o kadar panik oldumki titriyorum ve ağlıyorum önce mutfağa gittim dedim suyum geldi herkes nasıl ayaklandı görün benden kovadan akar gibi su geliyor (kadının evinide batırdım) sonra eşimin yanına gittim dedim gidiyoruz bu eve sandı ok dedi yavaşça kalkıyo dedim ama eve değil hastaneye bir kalkışı var yerinden görmeyin sonra belime bir şal sarılıyor ve dörtlüleri yakıp çıkıyoruz yola sancım hiç yok dru aradım korkma ılık duş al hastaneye git nöbetçi dr bakacak bende gelicem dedi eve gittik duş aldım valizi aldık hastaneye yolculuk başladı hala sancım yok drum haber vermiş bizi karşıladılar doğumhaneye aldılar nöbetçi dr geldi baktı 2 cm açılma var dedi ama bebeğin başı yerleşmemiş saat pazar akşam 11 beni odaya aldılar nstye bağladılar hafif hafif sancım geliyo dr epidural istiyormusun dedi sancım az ya ,yokkk dedim sabah 4te 3 cm açılma ve korkunç ağrıyla yalvardım epidural die epiduralim yapıldı ağrım geçti doktorum sabah 7 de geldi çünkü açılma hala 3 cm bana suni sancı verilmeye başlandığında ağrılar geri geldi eşim hep başımda sabah saat 9 da 7 cm açılma oldu 9:30 da çatala alındım bebek aşağı inmedi hiç dr vaktimiz kalmadı dedi ve vakum yardımıyla bebeğim 9:50 de dünyaya ses verdi o an bana bakışını görmek (cöm cöm bakıyodu oğluşum) o cılız sesini duymak dünya hazinelerine bedel bunu anladım 3620 gr 54 cm doğdu cennet kokulum buraya kadar herşey süperdi dikişim atıldı odaya çıktık bebiş geldi herkes mutlu ama yarım saat sonra bende korkunç ağrı yıkıyorum ortalığı vakum sırasında damarım patlamış ve iç kanama başlamış hemen ameliyata alındım tüm asistan drlar başımda drum bakmış durum kötü hocasını çağırmış başka hastaneden 1 saat süren ve bana makattan rahme kadar sayısı belli olmayan dikişlere mal olan bir operasyonla hikayemi bitiriyorum şimdi evimizdeyiz çok şükür kötü zamanları unuttuk :))
annelik dünyanın en güzel şeyiymiş allahım herkese nasip etsin en sonunda canım eşime tşkler beni bu kadar sevdiği ve biran bile beni yalnız bırakmadığı için ...
