Öncelikle herkese merhaba. Biraz uzun olacak ama lütfen okuyun fikirlerinize çok ihtiyacım var. 22 yaşında üniversite son sınıfım. Erkek arkadaşım 24 yaşında okulu bitti. 4. Yılda giden bir ilişkimiz var lakin 1.5 sene ayrıydık. Babasının işini yapmak istemediği için amerikaya gidip orada bir hayat kurmak istedi biz de bu nedenle yollarımızı ayırmıştık ben gidemeyeceğim için. Ben üniversite 2 yi o komple üniversiteyi bitirdiğinde gitmişti. Sevgili değildik ama oradayken de iletişimi kopartmamıştık. İkimiz de aynı yerde yaşıyorduk pandemi zamanı tesadüfen spor salonunda tanışıp ilişkiye başladık. İkimiz de aynı şehirde üni okuyormuşuz. Okullar başladığında beraber yaşamaya başladık ve 1 yıl böyleydi. Çok güzel bir ilişkimiz vardı, ilişkimizin en başında bana okulunu bitirdiğinde amerikaya gideceğini bir ilişkimiz olacaksa bunu bilerek başlamamız gerektiğini söyledi. Benim o amerikaya gidecek diye bu ilişkiye başlamamak gibi bir şansımda hiç olmadı çünkü ilk gördüğüm anda bir şeyler hissetmiştim. İlişkiye başladık 1 yıl da beraber yaşadık daha sonrasında o gitti. 1.5 yıl yoktu çok zor zamanlar geçirdim kendi içimde atlatmaya çalıştım çok zorlandım ama yine de okuluma hayatıma devam ettim. Bu yıl eylül başında geri döndü ve dünyalar benim oldu. Buluştuk ve onu ilk gördüğümde o 1.5 sene hiç yaşanmamış hiç gitmemiş gibi ona sarıldım ve ilişkimize sanki 1 ay görüşmemişiz gibi devam ettik. Soğukluk,sorgulama hiçbir şey olmadı aramızda. Hala da yok. Benim sorunum kendimle. Onu çok fazla seviyorum ve yanından hiç ayrılmak istemiyorum. O şuan maalesef babasının işi kaynaklı ailesinin yanında ve beni görmek için okuduğum şehire gelip kalıyor. Çok güzel zaman geçiriyoruz ama uzun süreli olmuyor tabi bu buluşmalar. Artık birbirimizi bırakmak gibi bi durum söz konusu değilken ve benden sadece 1 saat mesafedeki şehire gitmesi için ondan ayrılmak bile o kadar koyuyor ki size anlatamam. Evlenmek onunla iki kişilik bir aile olmak istiyorum ancak o tam olarak bir iş sahibi olup gelir elde etmeden bunu yapmayacağını söylüyor. Aslında o mantıklı olanı söylüyor ama ben geçmişte onu kaybettiğim ve bu acıyı bildiğim için midir, o zamanları çok zor atlattığım için midir bilmiyorum ama hiç ayrı kalmak istemiyorum. O refah içinde bi evlilik isterken ben sen yanımda ol da simit ayran yerim kafasındayım. Bu kafayı hiç doğru bulmuyorum ama maalesef böyle hissediyorum. Her akşam onla uyumak sabaha onla uyanmak akşamları işimden çıktığımda onun olduğunu bildiğim bi eve gelmek istiyorum. Daha okulum bile bitmemişken bu kafada olmam dünyanın en saçma şeyi ama önüne geçemiyorum. Ona çok aşığım yüzüne bakarken gözlerim doluyor. Duygularımı ifade edecek kelime bulamıyorum. Evlilik çocuk oyuncağı değil hele bu kadar duygusal alınacak bi karar ise hiç değil. Ama düşüncelerimin önüne geçemiyorum. Ona bağımlıyım resmen. Hayatıma devam ediyorum ve bu bağımlılık onun hayatını kısıtlamıyor ama beni bazen çok yoruyor. Onla uyuyup uyanmak güzel bir yemek yaptığımda o da yesin güzel olduğumda o da görsün istiyorum. Yanındayken hiçbir şey düşünmüyorum gelecek kaygım mutsuzluk her şeyi sadece onun varlığı alıp götürüyor. Geldiğinden beri yüzüne bakıp ben bu çocuktan nasıl ayrılıp da bir daha gelecek mi gelmeyecek mi bilmeden amerikaya gitmesini bu kadar sakin karşılamışım şaşırıp kalıyorum. Kısacası sizdeb fikir istiyorum. Bu geçici bir süreç midir yoksa ben onla evlenene kadar ki bu belki 2-3 yıl demek böyle mi hissedeceğim? Bu geçici bir dönem midir yoksa bir psikoloğa mı gitmeliyim? O yanımda değilken modum düşük aslında güzel bir hayatım var ama sanki o etrafımdayken her şey daha başka. Yediğim yemeğin tadı bile başka. Bu durumla nasıl başa çıkabilirim çok zor durumdayım.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Bağımlılık derecesinde seviyorum yardım
- Konu Sahibi thepony
- Başlangıç Tarihi
- 3 Ocak 2011
- 6.288
- 16.386
- 39
- 23 Ağustos 2012
- 49.514
- 229.520
Bence de bir terapiste danış.sevmek, bağlanmak ve biriyle mutlu bir hayat kurmak istemek güzel şeyler ama dozunda olduğunda. sizinkisi takıntıya dönüşmüş ve öz benliğinizi kaybetmiş gibisiniz. birisi olmadan hayatınıza devam edemeyeceğinizi düşünmek tehlikeli bir şeydir, karşıdaki adam sizi sevse bile bir süre sonra tehlikeli olduğunu fark edip uzaklaşabilir. terapiste gitmenizi öneririm, sağlıklı bir mental yapıda değilsiniz.
Sevgilin çok mantıklı bir adammış. Helal olsun. Evlenince simit ayran için bile günlük 100 TL lazım elektrik su kira iviri ziviri hiç de hayal ettiğin gibi olmuyor.madem birbirinize sadiksiniz sonu güzel biter. Ben bu kadar sevginin hastalık olduğunu düşünüyorum. Hayatta herkes bir gün gider. Her şey bir gün biter. Her gece gündüz olur.
- 7 Mayıs 2021
- 393
- 675
- 20 Temmuz 2008
- 6.479
- 13.211
Ay Allahım bunları ben mi yazdım dedim =)
Kıyamam, çok güzel ifade etmişsiniz duygularınızı.
Ben de böyle oluyordum aşık olunca.
Bakın şu an 37 yaşındayım, başımdan 2 nişan 1 evlilik geçti ve terapi alıyorum.
Evet, aşk dünyanın ennnnnn güzel duygusu. Hala çok kıymetli bir şey aşk benim için.
Amaaa, hiç kimseyi asla ama asla hayatınızın merkezine koymayın.
Hiç kimseye bağımlı olmayın.
Hayatınızda sevgiliniz olsun ama başka şeyler de olsun. Arkadaşlarınız dostlarınız hobileriniz aileniz...
Sevgiliniz sadece sevgiliniz olarak kalsın. Tadını çıkarın.
Şimdiki aklım olsaydı sizin yaşlarınızda kesinlikle destek alırdım.
Çünkü benzer ruh hallerine girip o zamanki ilişkilerimi de kendimi de çoook yordum.
Ve korkunç hatalar yaptım...
Kendimi sevmeyi, bağımlı olmadan birini sevebilmeyi, hissettiğim aşk ne kadar büyük olursa olsun kendimi kontrol etmeyi ve kendimi her şeyden çok sevmeyi daha bu sene öğrendim.
Sorun şu ki bu kadar sevgiyi ne kadar iyi biri olursa olsun kimseye verilmemesi gerektiğini düşünüyorum. Gerçekten hayatta her şeyin sonu var insanlar ve durumlar ve mesafeler bile sizi ayırmasa insan ölümlü bir varlık. Hayatta insanın başına her an her şey gelebilir ve bir insana bu kadar bağlanmayı doğru bulmuyorum. Yorumlarda birçok kişinin dediği gibi mental sağlığımdan bende endişe duyuyorum artık. Hayatta her şeyin fazlası zarar ilacın bile fazlası zehirdir derler ya o hesap.Ne kadar güzel seviyorsunuz ya. Kendimi buldum resmen bizimki de uzak ilişki. Olsun son senen olabilirse okul bittikten sonra onun yanına taşınırsın. O da seni bu kadar çok seviyorsa sorun ne ki :3
Yorumunuz için çok teşekkür ederim kesinlikle haklısınız kendimi de çook seviyorum ama onu daha çok seviyor gibiyim. Durum öyle görünüyor işe başladığımda ilk yapacağım şey terapiye başlamak olacak sanırım
aşkın terapisimi olur yahu:) bende esime boyleydim. Gözlerine bakınca gözlerim dolardı. Su içişine bile hayrandım:) evlendikten sonra alisinca öyle olmuyor tatlim tabikide yine ayni sekilde cok seviyorsun ama şuan sen istedigin zaman goremedigin icin böyle oluyor. Bu duygular cok guzel tabiki karsiligi varsa dahada guzel. Heee karsiligi yoksada kendi kendine yasamak bile cok guzell. Ayrilirsan üzülürsün elbet üzülmek az kalir belkide ama yapacak birsey yok kim deliler gibi sevipte üzülmedi ki. Sende hicbir sorun yok canim sıkma canini
Çoook teşekkür ederim güzel ve rahatlatıcı yorumunuz için. Belki de dediğiniz gibi her istediğimde göremediğim içindir. Çok şükür duygularımın karşılıklı olduğunu hissediyorum ve biliyorum. Beni tek yoran şey bu önüne geçilmez görme ve beraber olma isteği. Umarım ilerde ben de alışınca geçti diyecek konuma gelebilirimm :))
- 25 Aralık 2014
- 8.151
- 27.720
Rica ederim. Benimki platonikti ama pes etmedim ve evlendik:) gorme istegin o kadar normal ki ben yanimdayken zaman nasil geciyodu anlamiyordum. Kendimi farkli bir gezegende hissediyordum sanki:) yanimdaydı ama yine özlüyordum. Çok şükür evlenince böyle olmuyor. Ufak çaplı tartismalar hayat telasina kapiliyorsun. Birbirimiz olmadan bakkala bile gitmiyoruz. Umarim sizinkide mutlu sonla biter. Bitmese bile bu duygular çok özel ve güzel. Şahsen benim bitmese de ben asla pisman olmayacaktım. 4 yıl platonik olarak yasadim. Onu sevmek bile herseyden çok güzeldi.
- 13 Nisan 2008
- 5.850
- 27.249
Bu hayatta insanın başına her şey gelebilir. Siz kendinizi bu adam olmazsa nefes alamayacak kıvama getirmişsiniz. Sevgiliniz mantıklı biri, mantığıyla hareket ediyor. Aslında Amerikadan döndüğünde görüşmeseydiniz iyiydi. Size yine bir şey vaad etmemiş belirsizliğin ortasında ve gelecek için bir planı yok. Yani maddi durumum iyi olsun refaha çıkalım tamam da iş planı vadesi tarihi belli bir şey yok. Yarın bir gün babasıyka takışırsa yine Amerika'ya gitmeyeceğinin garantisi var mı? Böyle böyle olursa benimle gelir misin diye soruyor mu hiç? Yani buluşup gezmenin beraber yaşamanın dışında var mı bir ilerleme? Sevin aşk yaşayın güzel şeyler bunlar, ama bu kadar aşırı bağlanmanın getirisi kötü de olabilir. Sen beni çok sıkıyorsun nefes alamıyorum diyebilir, aşırı ilginizden bunalabilir. Büyüğünüz olarak tecrübelerime istinaden yazıyorum, bağımlılığınız tehlikeli boyutta. Bu kadar uçta yaşamayın, tersini de düşünün biraz. Hayat sadece sizin düşündüğünüz istediğiniz yönde ilerlemez.
- 2 Temmuz 2023
- 8.550
- 23.548
