Babaya bile güven(e)memek... Var mı yaşayan?

Çocukların çocukluklarının, dolayısıyla tüm yetiskinliklerinin mahvolmasi çoğu zaman elalem eline kalmiyo zaten, ailelerimiz bunu başkaları için seve seve yapıyo. Babaniz sizi asagiladiginda kendinizi savunabiliyo musunuz? Bence imkanınız varsa artik babanız sizden para istediğinde vermeyin. Napicak evden mi kovucak? Kimin evinden kimi kovucak?
 
Çocuklarına destek olmak yerine köstek olan ebevynler gördükçe gerçekten çok sinirleniyorum..Sırtta kambur olmaktan başka bir şey değil..Allah yardımcınız olsun,bir an önce kurtar kendini..
 
Ben babamın bize son 3 ayda yaşattıklarını anlatsam kendinize teselli bulursunuz inanın. Her doğuran anne baba olamıyor ne yazık ki. Saçımda beyazlarım babam sayesinde arttı. İmkanım olsa zamanı geri alır ve annemle evlenmelerine mâni olurdum. Bazı babalar baba olduklarının farkında olamıyor ne yazık ki. Allah yardımcınız olsun sizin de
 
Ondan görmediğim bir şeyi nasıl gösterebilirim, bilen var mıdır?
Bunun cevabını bende bilmiyorum. Benzer sorunlar bende de var ama öyle bağırma, kızma vs bir şey yok daha doğrusu iletişim yok aramızda. Hep tvlerde, filmlerde gösterilen "kızların ilk aşkları babalarıdır" bunu yaşamayı çok isterdim ama olmadı. Hep duam Rabbim karşıma çıkaracak kişiye babalık duygusunu öyle bir versin ki bende ilerde çocuklarım olduğunda "çok şükür benim eksik kaldığım hiç yaşamadığım duyguyu çocuklarım yaşadı diye mutlu olayım."
Kaç yaşındasın bu yazdıkların dışında neler yaşadın bilmiyorum ama göremediğimiz o eksiklik hep eksik olarak kalacak.
 
Öncelikle kendinize bir yol çizin babanıza para vermeyi bırakın oda çalışıyorsa parasını çar çur etmesin.
Zaten asgarî ücret sınırında bile olmayan maaşım ev ihtiyacı ve faturalara gidiyor. Hayattayız en azından. :)
 
Bunun cevabını bende bilmiyorum. Benzer sorunlar bende de var ama öyle bağırma, kızma vs bir şey yok daha doğrusu iletişim yok aramızda. Hep tvlerde, filmlerde gösterilen "kızların ilk aşkları babalarıdır" bunu yaşamayı çok isterdim ama olmadı. Hep duam Rabbim karşıma çıkaracak kişiye babalık duygusunu öyle bir versin ki bende ilerde çocuklarım olduğunda "çok şükür benim eksik kaldığım hiç yaşamadığım duyguyu çocuklarım yaşadı diye mutlu olayım."
Kaç yaşındasın bu yazdıkların dışında neler yaşadın bilmiyorum ama göremediğimiz o eksiklik hep eksik olarak kalacak.
26 yaşındayım. Yaşadıklarım teferruat kalır, ama onların da kaynağını öğrendiniz.
Hiçbir psikolojik tedavi ve kişisel gelişim kitabı, kendini yetiştirememiş ebeveynlerle aynı evde yaşadığımız sürece bizi maalesef iyileştirmiyor.
 
Ben babamın bize son 3 ayda yaşattıklarını anlatsam kendinize teselli bulursunuz inanın. Her doğuran anne baba olamıyor ne yazık ki. Saçımda beyazlarım babam sayesinde arttı. İmkanım olsa zamanı geri alır ve annemle evlenmelerine mâni olurdum. Bazı babalar baba olduklarının farkında olamıyor ne yazık ki. Allah yardımcınız olsun sizin de
Çok teşekkür ederim, siz de mi ailenizle yaşıyorsunuz?
 
Çocukların çocukluklarının, dolayısıyla tüm yetiskinliklerinin mahvolmasi çoğu zaman elalem eline kalmiyo zaten, ailelerimiz bunu başkaları için seve seve yapıyo. Babaniz sizi asagiladiginda kendinizi savunabiliyo musunuz? Bence imkanınız varsa artik babanız sizden para istediğinde vermeyin. Napicak evden mi kovucak? Kimin evinden kimi kovucak?
Zaten iki kere biriktirdiğim parayı aldı, onu dil kursu için biriktirmiştim. Tabii yıl o zaman 2016, daha kolay birikim yapılıyordu. Kendisi rahmetli amcamın yerine kredi çekmiş, onu ödüyormuş. Annemin ısrarı üzerine verdim o parayı. Keşke birikim yaptığımı dahi söylemeseydim...
Annemi de affedemiyorum benim ve kardeşimin geleceğini bu şekilde kurduğu için. Geçen gün "atandığın zaman ev almayacak mısın, paranın hepsi boşuna mı gidecek" dedi. "Birikim yapmak bu kadar kolaysa kocan neden elini taşın altına koymadı? Bize bir şey bırakmadınız, bir de size oturacağınız ev için borç altına giremem. Kirada oturmak daha iyi bir seçenek." cevabını verdim. Ki, 30 yıl önce şimdiki 1000 TL ile arsa alınıyormuş. Ama insanlar buldukça kıymet bilmiyor.
Babam da bunun vicdan azabı içinde yaşıyor, ama içince. Sonra israf dolu hayatına kaldığı yerden devam.
 
Çok teşekkür ederim, siz de mi ailenizle yaşıyorsunuz?
Yok ben evliyim ve evliyken ailenizin sorun çıkarması inanın katbekat zor. Her ne olursa eşimin de gözünün önünde oluyor,mahçubiyet öfke kırgınlık yorgunluk had safhaya çıkıyor
 
Zaten iki kere biriktirdiğim parayı aldı, onu dil kursu için biriktirmiştim. Tabii yıl o zaman 2016, daha kolay birikim yapılıyordu. Kendisi rahmetli amcamın yerine kredi çekmiş, onu ödüyormuş. Annemin ısrarı üzerine verdim o parayı. Keşke birikim yaptığımı dahi söylemeseydim...
Annemi de affedemiyorum benim ve kardeşimin geleceğini bu şekilde kurduğu için. Geçen gün "atandığın zaman ev almayacak mısın, paranın hepsi boşuna mı gidecek" dedi. "Birikim yapmak bu kadar kolaysa kocan neden elini taşın altına koymadı? Bize bir şey bırakmadınız, bir de size oturacağınız ev için borç altına giremem. Kirada oturmak daha iyi bir seçenek." cevabını verdim. Ki, 30 yıl önce şimdiki 1000 TL ile arsa alınıyormuş. Ama insanlar buldukça kıymet bilmiyor.
Babam da bunun vicdan azabı içinde yaşıyor, ama içince. Sonra israf dolu hayatına kaldığı yerden devam.
Atanırsanız annenıze gelın deyın gelmezsede para deıl dolabı doldurun.Elden para annenıze harclık verın.Babanıza para vermeyın
 
Söylemesi yerinde oluru bilemem, sizin ailece yaşadığınız attan inip eşeğe binmek olmuş resmen. Babanız girdiği işin arkasını hiç mi sormamış? Milyonları gözünü kırpmadan nasıl harcayabilmiş?
Babam bunu ilk kez de yapmamış inanın. Ben doğmadan önce de sürekli bir şeyleri batırmış bir insan. O yüzden attan inip eşeğe binmek olayı da bizim aile için yeni bir kavram olmamış haliyle. Ne yapıp ne edip parayı kazanmanın bir yolunu her zaman bulmuş. Kaybetmeyi de aynı şekilde.

Geçen gün öğrendim mesela bir ara teknik direktörlük bile yapmış şok olmuştum ne alaka diye. Bir sürü meslek yapıp çok iyi paralar kazanmış. Eline para geçtikten sonra da her seferinde bireyci bir yaklaşım sergileyerek batırmış işleri. Şu an özellikle benim için bir şeyleri değiştirmek istediğinin farkındayım. Bana ev almak için uğraşıyor mesela. Ailemden bir beklentim yok ama insan en azından gördüğü günlerden daha kötüye düşmesin gerçekten. Belirsizlik ve gelecek kaygısı çok kötü bir şey.
 
Babam bunu ilk kez de yapmamış inanın. Ben doğmadan önce de sürekli bir şeyleri batırmış bir insan. O yüzden attan inip eşeğe binmek olayı da bizim aile için yeni bir kavram olmamış haliyle. Ne yapıp ne edip parayı kazanmanın bir yolunu her zaman bulmuş. Kaybetmeyi de aynı şekilde.

Geçen gün öğrendim mesela bir ara teknik direktörlük bile yapmış şok olmuştum ne alaka diye. Bir sürü meslek yapıp çok iyi paralar kazanmış. Eline para geçtikten sonra da her seferinde bireyci bir yaklaşım sergileyerek batırmış işleri. Şu an özellikle benim için bir şeyleri değiştirmek istediğinin farkındayım. Bana ev almak için uğraşıyor mesela. Ailemden bir beklentim yok ama insan en azından gördüğü günlerden daha kötüye düşmesin gerçekten. Belirsizlik ve gelecek kaygısı çok kötü bir şey.
Haklısınız. Bu zamanda yetişen bireyler olarak ailemizden kalma bir ev veya arsa beklentimiz yok. Tamam, durumun orta hallidir, aldıkların sadece hayatta kalmanı sağlamıştır. Ama insan evlenip çoluğa çocuğa karışmadan önce de bireysel yaklaşımını bir kenara bırakır yahu. Bizim erkeklerde böyle bir sorun var işte, nefslerinden kolay vazgeçemiyorlar. Sizin babanız bu saatten sonra ev alsa ne olur, faizlerin üstesinden gelebilecek mi? Onu da geçtim, bu çabayı göstermeye başladığı zamana kadar nelere geciktiğinin farkındadır umarım. Yine de, umarım bir ev sahibi olursunuz. Babanızın çabasını takdir ediyorum.
Önceki mesajınızda babanızın size tutarlı bir sevgi gösterdiğini yazmışsınız. Hadi para mühim bir konu değil, çocuğuna onu yeterince sevmesen de bir paket çikolata alırsın. :) Ama bu eylemi "sevgiyle" yap, ya da sana olan sevgimi parayla satın alma. Gerek yok. Dediğim gibi, ben onun gölgesini koruyucu bulamıyorum. Bir hata yapıyor, ya hesap sorunca kızıyor ya da bizlerle hiç muhatap olmuyor. "Koca kızsın, alış" diyorlar, belki o bu hassasiyet yapımda var? Alkol zaten başa bela. Bugün de yasak gelmiş zaten, buna içten içe sevinsem de babam maalesef evde rakı yapıyor, bunu bilmek de beni ayrıca kızdırıyor. İnsan bu kadar zeki olmamalı yahu. :D
 
Açtığım ilişki konularında bazı kullanıcılar tarafından aşırı olduğuna karar verilen tepkilerimin sebebi işte bu adamdır: Aileyi ilgilendiren kriz anlarında bize açıklama yapmak yerine tepkisini kızarak, bağırarak, masaya vurarak gösteren, hatasını asla kabul etmeyen, en ufak bir sıkıntıda kendini alkole veren ve ta küçükken sevgi ve güvenini kızından esirgeyen bu adamdan, söyleyin bakalım, ne kadar sağlam bir insan çıkabilir? Başka insanlara güvenebilir mi? Sağlam bir ilişki kurabilir mi? Çocuğuna iyi bir anne olabilir mi? Onu da geçtim, "babalık" vasfı taşıyan birini bulabilir mi?

kımse ses edemesın dıye bılınclı sekılde bagırıp cagırıyor..
sızde tepkılerınızı babanızın yaptıgı gıbı gosterın..
alısmıs ıdare edılmeye
 
Anlıyorum sizi .Benım babamda kredı cekmez ama olan parayı yemez.1 kez bıle tatıle gıttımızı hatırlamıyorum .Hep bırıkım .Bırde verdıgı psıkolojık baskı .Anlatılmıyor baxı seyler .Bısanıp geldım ama sankı masumlar apartmanı .Bugun 800 tlye aldıgım ayakkabıya camasır suyu dokulmus.Evde bıldıgın kavga cıkardım .Artık dayanamıorum .Dayanacak guvum kalmadı .Ne yapacagımı bılmıorum .Elıme krem kutusunu aldım sınırden attım .Ablamın dudagına geldı dıkıs atıldı.Dureklı bır oflke kontrolsuzlugu .Olan ısımdende ayrıldım .ücretsız ızındeyım .Ne yapıcagımı bılmıorum .
Cok uzuldum keske tartısmasaydınız..neden fırlattınız ablanıza
Krem kutusunu
 
Yorumları okurken sanki kendi babamı gördüm. Benim babamda senelerdir kumar oynar. Öyle elinde büyük paralar çeviren birisi de değil memur dümdüz. Ben babamın net kaç para maaş aldığını bile bilmem. Asla hesap vermez. Kendisi herkese hesap sorar psikolojik baskı yapar ama kendine gelince hesap sordurmaz. Benim maaşım istediğimi yaparım kafasında. Maaşının yarısından azını eve verir bizde anca mutfak masraflarını falan çıkarırız çok bi lüksümüz yoktur. Kendisi de paraları kumarda batırır yeri geldi mi bulamazsa kredi çeker oynar. 22 yaşındayım 1.5 ay sonra 23 hatta ben kendimi bildim bileli böyleyiz. Sadece bu olsa gene Neyse çekilecek bi insan değildir. Zamanında annemi kaç kere de aldattı burda konu açmıştım. Fiziksel psikolojik şiddet aldatma hakaret her şey var. Ama annem boşanmıyor yapacak bir şeyim de yok çok kızıyordum eskiden şimdi sadece kendimi kurtarmaya bakıyorum banane diyorum o noktaya geldim çünkü. Sende sakın paranı verme kredi de asla çekme. Kendin için biriktir eline geçen ilk fırsatta da çık git çünkü ben öyle yapıcam bazı şeyler düzelmiyor bazı aileler evler bataklık gibi durdukça daha fazla içine batiyosun en iyisi uzaklaşmak.
 
Geçmiş olsun ve allah kurtarsın ınsallah. Ben au pair sürecinizi merak ettım oncekı konunuzda yazmıstınız
 
26 yaşındayım.

Psikolojisi kesinlikle iyi değil, ama tedavi almayı da reddediyor.

Ücretli öğretmenlik yapıyorum. Bu şartlarda evden çıkmam mümkün değil. En çok da anneme üzülüyorum... Düşünsenize bize kalan bir ev, ya bir arsa bile yok. Yıllardır dayımın dairesinde yaşarız, Allah razı olsun kendisi bizden kira istemedi. Ama orayı satacak olursa annem ne yapar, nereye gider? Babamla kalmasını istemem, ama benim geleceğim de belli değil inanın. Sürekli işim yok şimdilik.

Valla ben üstüme kredi çekme ihtimalinin gerçekleşmeyeceğini düşünmekle birlikte, geçen günlerde "kakaokafa bankadan kredi çeksin, bankaya faiz ödenerek de birikim yapılabiliyormuş" dediğini duydum. O an zaten tepki gösterdim.

Bu yıl bir aksilik çıkmazsa atamalar sonuçlanacak. Ancak ben atandıktan bir süre sonra bu adamın yine kredi çekeceğine ve benden her ay para isteyeceğine kesinlikle eminim.
Valla oyle aklı basında neden olması lazım keyfe keder alkol sıgara bılmem ne harcamalarına yetısemeyen ınsana kredı cekılmez
 
Back
X