Bu erkek milletine insan akıl erdirmekte zorlanıyor bazen.Dolduruşa gelme konusunda haklısınız.İş aranızda zıtlaşmaya dönüşmüş.Kısa bir anımı anlatmak isterim bu konuyla ilgili.Aynı şehirde oturduğumuz için eşimin ailesinde yatılı kalmak gibi bir düşüncem olmamıştı.Ama eşimden de hiç böyle bir teklif gelmemişti.Annesi bir gün neden hiç bizde yatılı kalmıyorsunuz diye sordu oğluna.Eşimde bana dönüp niye hiç kalalım demiyorsun sen diye annesinin yanında topu bana attı.Öyle şaşırdımki.Ağzım açık kaldı resmen.Eve gidene kadar kavga ettim.Sen sanki kalmak istiyormuşsunda benim yüzümden kalamıyormuşsun gibi neden öyle söyledin?falan filan derken(aslında kendide kalmak istemiyordu).Bir dahaki gidişimizde pijamalarımızı bile götürdüm ona söylemeden.Annesigilin evine varınca dedimki kayınvalideye,bugün sizde yatılı kalmaya geldik.Pijamalarımızı bile getirdim dedim.Kadın pek mutlu oldu.İyi kalın tabi diyerek.Oğlunun bana ayar verdiğini düşündü sanırım.Sonrasında oğlu ne yaptı peki?Annesinin akşam için pişirdiği yemeği beğenmediğini bahane gösterip,hadi eve gidelim başka zaman kalırız deyip akşama geri eve gelmeyi kendi istedi.Sözün özü;böyle konular için canınızı sıkıp,inatlaşmayın.Huzurunuzu ego savaşı yapacağım diye bozmayın diyorum.Nacizane fikrim.