Babamı kaybettim:(((((

Yaklaşık 2 aylık tedavi sürecinin sonunda her şey iyiye giderken, biz artık iyileşti derken, babam hastaneden çıktıktan sonra bir sürü planlar yaparken her şey bir gecede oldu.. Böbrek sorunuyla başlayan bir süreç sonrasında akciğer mantarı ve zatürre….bir gece içinde bizi yalnız bıraktı ve sonsuzluğa gitti.
1 haziran pazar akşamı son kez telefonda konuştuğumu bilemezdim. bilseydim koşardım yanına sarılırdım boynuna nefes alırken. sabah 6 da telefon çok acı bir şekilde çaldı. Annem ağlıyordu. "Baban öldüüü" diye. Nasıl yani? Rüya mı acaba?? Nasıl giyinip çıktım evden bilmiyorum. Hastaneye vardım herkes ağlıyor, babam yoğun bakımda ve uyanma ihtimali sadece 10% olarak uyutulmuş. Yalvardım, yakardım göstermedi derken kafamı uzattığım an canım babamın ağzından kanlar geldiğini gördüm. O an anladım sanırım artık bizimle olmayacağını.
1 saat sonra içeri aldılar beni. babamın gözleri açık ve tavana bakıyordu. ama uyuyordu. Belli artık..
Elini tuttum sıcaktı, öptüm “bırakma bizi dayan baba” dedim. Olmadı.. Dayanamadı babacım..
3 kez kalbi durdu 4. De çalıştıramadılar..İnsan kendi babasından ürkmüyormuş, normalde mezarlığın kıyından geçerken tırsan ben morgda babamı öptüm, konuştum, gözlerini kendi ellerimle kapattım. Sonrası malum.. şimdi yapayalnızım. Bir tarafım hiç dolmayacak gibi, hep kanıyor.
Yaşayan arkadaşlar nasıl ve kadar zamanda atlattınız bunu?

canımmmm :KK14: çok acı allahım cennet etsin mekanını
 
Yaklaşık 2 aylık tedavi sürecinin sonunda her şey iyiye giderken, biz artık iyileşti derken, babam hastaneden çıktıktan sonra bir sürü planlar yaparken her şey bir gecede oldu.. Böbrek sorunuyla başlayan bir süreç sonrasında akciğer mantarı ve zatürre….bir gece içinde bizi yalnız bıraktı ve sonsuzluğa gitti.
1 haziran pazar akşamı son kez telefonda konuştuğumu bilemezdim. bilseydim koşardım yanına sarılırdım boynuna nefes alırken. sabah 6 da telefon çok acı bir şekilde çaldı. Annem ağlıyordu. "Baban öldüüü" diye. Nasıl yani? Rüya mı acaba?? Nasıl giyinip çıktım evden bilmiyorum. Hastaneye vardım herkes ağlıyor, babam yoğun bakımda ve uyanma ihtimali sadece 10% olarak uyutulmuş. Yalvardım, yakardım göstermedi derken kafamı uzattığım an canım babamın ağzından kanlar geldiğini gördüm. O an anladım sanırım artık bizimle olmayacağını.
1 saat sonra içeri aldılar beni. babamın gözleri açık ve tavana bakıyordu. ama uyuyordu. Belli artık..
Elini tuttum sıcaktı, öptüm “bırakma bizi dayan baba” dedim. Olmadı.. Dayanamadı babacım..
3 kez kalbi durdu 4. De çalıştıramadılar..İnsan kendi babasından ürkmüyormuş, normalde mezarlığın kıyından geçerken tırsan ben morgda babamı öptüm, konuştum, gözlerini kendi ellerimle kapattım. Sonrası malum.. şimdi yapayalnızım. Bir tarafım hiç dolmayacak gibi, hep kanıyor.
Yaşayan arkadaşlar nasıl ve kadar zamanda atlattınız bunu?

Başın sağ olsun allah yaşayanlara uzun ömürler versin ama hepimiz kayıplar veriyoruz hepimizin kayıpları var kimisinin yakını kanserden ölüyo kimisinin trafik kazasından mesela benim babamda kanserden öldü ama bunun nasıl atlatılacığı bellidir yani sadece zaman doğanın kanunu bu ölüm tabiki insan kabullenemez başlarda ama ben bunda akıl alıcak bi durum göremiyorum bunu herkes yaşıyo yani koskoca insanlarınız bunun ilacı yok bir zaman sonra normal hayata dönüyo insan buraya yazılacak pek bişey göremedim ben çünkü bu bellidir bir süre yaran kanıyıcak sonra işlerini yapmaya yaşamaya devam edeceksin her zamanki gibi iz kalıyo tabi ama bunun bir süre zaman sonrasında atlatılması belli bişey yani bu soruyu sorana kadar ruhu için kuran okusan hem rahatlarsın hem daha iyi......
 
Son düzenleme:
benipek basiniz sagolsun canim :KK43: INNA LILLAHI VE INNA ILEYHI RACIUN
ALLAHcc taksiratini affeylesin mekani cennet olsun...
 
Benim babam da on üç yıldır böbrek hastası diyalize bağlı şekilde yaşıyor.
Anneler elbette kutsal ama babanın yeri daha bir ayrı.
Hastaneden belki ağrısıyla acısıyla gelse de gelir gelmez canım kızım diye sarılması dünyaya bedel.
Bazen duyuyorum babam gibi hasta olup da vefat edenleri boğazım düğümleniyor.
Düşünüyorum aklıma takılıyor ya ölürse...
Dayanamıyorum işte o an tutamıyorum kendimi istemsiz ağlıyorum.
Rabbim uzun ömürler versin ona.
Ağlamak,üzülmek,sevdiklerimizi bir gün kaybetmek biz insanoğluna ait bir durum malesef.
Hayatımda sevdiğim değer verdiğim dedem,anneannem,amcam,halamı kaybettim.
Bir baba gibi olamaz belki ama sevdiklerindir sonuçta bir paylaşılmışlık var değer var.
Unutursun diyemem unutulmuyor ama emin ol canım acı ilk gün ki gibi kalmıyor insan nasıl dayansın yoksa bir acıyı ilk gün ki gibi yaşamaya.
Rabbim sabrını veriyor.Hayat devam ediyor çünkü yeni güzel olaylar olacak günler gelecek unutulmayacak elbet baba sonuçta ama acı geçecek sabretmeye çalışmalısın sevdiklerinle birlikte sabredip bu günleri de aşmaya çalışmalısın.
Rabbim sizlere sabır versin babana gani gani rahmet eylesin mekanı cennet olsun inşallah.
 
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun sizlerede Allahtan sabırlar dileriz. ölüm cok soğuk ve acı ... :KK43::KK43:
 
Hayatta kaybetmek korktuğum tek insan babam...
Belki yanlış ama Allah'ım babamın canını benden önce alma iye dua ederim hep...
Babanız içinde çok üzüldüm gözyaşlarıma engel olamadım başınız saolsun
Mekanı cennet olur inşallah
 
Allah günahlarını affetsin , mekanı cennet olsun , sizlere de bol sabır versin insallah .
 
Hayat ne ilginç bir tarafta biten bir hayat; bir tarafta başlayan bir hayat.
Geçen hafta ptesi gecesi salıya bağlanan gece 2 de babam fenalaştı. 1 hafta sonra yani dün gece 2 de telefon çaldı yine. Geberdim korkudan sanırım bunun korkusunu atamayacağım üstümden. Arayan kardeşimdi. Eşinin doğumu başlamış. Geçen hafta sabah 4 te babam uyutuldu. Bu sabah 4,30 civarı kızımız doğdu.
Ne tuhaf hayat.
 
Başın sağolsun, Allah mekanını cennet etsin..

Saol çok teşekkür ederim. Geçen sene sanırım belki ondan önceki sene. İlk senin konunu okumuştum annenle ilgili. Çok derin yazmıştın… Çok üzülmüştüm sana. Şimdi aynılarını yaşıyorum.
 
Yaklaşık 2 aylık tedavi sürecinin sonunda her şey iyiye giderken, biz artık iyileşti derken, babam hastaneden çıktıktan sonra bir sürü planlar yaparken her şey bir gecede oldu.. Böbrek sorunuyla başlayan bir süreç sonrasında akciğer mantarı ve zatürre….bir gece içinde bizi yalnız bıraktı ve sonsuzluğa gitti.
1 haziran pazar akşamı son kez telefonda konuştuğumu bilemezdim. bilseydim koşardım yanına sarılırdım boynuna nefes alırken. sabah 6 da telefon çok acı bir şekilde çaldı. Annem ağlıyordu. "Baban öldüüü" diye. Nasıl yani? Rüya mı acaba?? Nasıl giyinip çıktım evden bilmiyorum. Hastaneye vardım herkes ağlıyor, babam yoğun bakımda ve uyanma ihtimali sadece 10% olarak uyutulmuş. Yalvardım, yakardım göstermedi derken kafamı uzattığım an canım babamın ağzından kanlar geldiğini gördüm. O an anladım sanırım artık bizimle olmayacağını.
1 saat sonra içeri aldılar beni. babamın gözleri açık ve tavana bakıyordu. ama uyuyordu. Belli artık..
Elini tuttum sıcaktı, öptüm “bırakma bizi dayan baba” dedim. Olmadı.. Dayanamadı babacım..
3 kez kalbi durdu 4. De çalıştıramadılar..İnsan kendi babasından ürkmüyormuş, normalde mezarlığın kıyından geçerken tırsan ben morgda babamı öptüm, konuştum, gözlerini kendi ellerimle kapattım. Sonrası malum.. şimdi yapayalnızım. Bir tarafım hiç dolmayacak gibi, hep kanıyor.
Yaşayan arkadaşlar nasıl ve kadar zamanda atlattınız bunu?

canım benim tesadüfen gördüm konunu başın sağolsun çok üzüldüm bi an babamı düşündüm uzakta ve ben de ona doyamıyorum ..:KK43: mekanı cennet olsun bu kayıpları malesef sırayla yaşayacağız allah sabır versin kalanlarına
 
Alıntı yapamadığım destek olan herkese sonsuz teşekkür ederim. Herkesten Allah razı olsun.
 
canım benim tesadüfen gördüm konunu başın sağolsun çok üzüldüm bi an babamı düşündüm uzakta ve ben de ona doyamıyorum ..:KK43: mekanı cennet olsun bu kayıpları malesef sırayla yaşayacağız allah sabır versin kalanlarına

Hiçbir zaman doyamazsın yanı başında olsa dahi..
Şimdi düşünüyorum da basit meseleler için bazen yaşanan kırgınlıklar.. kıymetini bilin nefes alırken...
 
Hayat ne ilginç bir tarafta biten bir hayat; bir tarafta başlayan bir hayat.
Geçen hafta ptesi gecesi salıya bağlanan gece 2 de babam fenalaştı. 1 hafta sonra yani dün gece 2 de telefon çaldı yine. Geberdim korkudan sanırım bunun korkusunu atamayacağım üstümden. Arayan kardeşimdi. Eşinin doğumu başlamış. Geçen hafta sabah 4 te babam uyutuldu. Bu sabah 4,30 civarı kızımız doğdu.
Ne tuhaf hayat.

Hala oldun yani:) ömrü uzun olsun inşallah. Rabbim yaralarınıza merhem gönderdi bence


iPhone 'den Tapatalk aracılığı ile gönderildi
 
ipekcim şimdi sana özel mesaj atacaktım.nezamndır yoktun.. acaba tatile falanmı çıktı dedim...inan çok üzüldüm.rabbim mekanını cennet etsin..rahmetini babnın üzerinden esirgemesin.sizlerede sabrını versin inş
 
Hayat ne ilginç bir tarafta biten bir hayat; bir tarafta başlayan bir hayat.
Geçen hafta ptesi gecesi salıya bağlanan gece 2 de babam fenalaştı. 1 hafta sonra yani dün gece 2 de telefon çaldı yine. Geberdim korkudan sanırım bunun korkusunu atamayacağım üstümden. Arayan kardeşimdi. Eşinin doğumu başlamış. Geçen hafta sabah 4 te babam uyutuldu. Bu sabah 4,30 civarı kızımız doğdu.
Ne tuhaf hayat.

hayatın kanunu bu aslında.. sevdiklerimiz vefat ederken, yeni seveceklerimizin doğması..
bende yakın zamanda 37 yaşında amcamı kaybettim :KK50: onların bizden beklediği dua. hatim.. onların hayrına yapalacek şeyler..bunu sende en güzel şekilde yapacaksın :KK50::KK50: rabbim mekanını cennet etsin..
 
Hala oldun yani:) ömrü uzun olsun inşallah. Rabbim yaralarınıza merhem gönderdi bence


iPhone 'den Tapatalk aracılığı ile gönderildi

Evet elmy kızımız oldu. Son haftalarda hep izinli olduğum için gidemiyorum. Çok merak ediyorum. Akşam çıkar çıkmaz gideceğim. Hayat bir taraftan ağlatıyor bir taraftan sevindiriyor.
 
X