Babamı kaybettim:(((((

Tek söylenecek söz ' İNNA LİLLAHİ VE İNNA İLEYHİİ RACİUN' ( O'ndan geldik yine dönüş O'nadır)...

Başınız sağ olsun mekanı cennet olsun Rabbim sizlere sabır versin inşallah..
 
Son düzenleme:
Basiniz sagolsun canim.Allah rahmet eylesin.babaciginin mekani cennet olsun ins.

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
Başın sagolsun :KK43: öncelikle yüce Allah o kadar merhametli ki insanlara unutma duygusunu vermis. Acı ama gercek zamanla unutacaksın. Babanı asla unutmayacaksın ama acini unutacaksın. Zamanla yaşadığınız guzel zamanlar konuşup tebessüm edeceksin. Simdi bir evlat olarak senin uzerine düşen babanın arkasından bol bil Kur'an okuyup onun ruhunu ferahlatmak. Rabbim sabrini artırsın senin ve ailenin..
 
Yaklaşık 2 aylık tedavi sürecinin sonunda her şey iyiye giderken, biz artık iyileşti derken, babam hastaneden çıktıktan sonra bir sürü planlar yaparken her şey bir gecede oldu.. Böbrek sorunuyla başlayan bir süreç sonrasında akciğer mantarı ve zatürre….bir gece içinde bizi yalnız bıraktı ve sonsuzluğa gitti.
1 haziran pazar akşamı son kez telefonda konuştuğumu bilemezdim. bilseydim koşardım yanına sarılırdım boynuna nefes alırken. sabah 6 da telefon çok acı bir şekilde çaldı. Annem ağlıyordu. "Baban öldüüü" diye. Nasıl yani? Rüya mı acaba?? Nasıl giyinip çıktım evden bilmiyorum. Hastaneye vardım herkes ağlıyor, babam yoğun bakımda ve uyanma ihtimali sadece 10% olarak uyutulmuş. Yalvardım, yakardım göstermedi derken kafamı uzattığım an canım babamın ağzından kanlar geldiğini gördüm. O an anladım sanırım artık bizimle olmayacağını.
1 saat sonra içeri aldılar beni. babamın gözleri açık ve tavana bakıyordu. ama uyuyordu. Belli artık..
Elini tuttum sıcaktı, öptüm “bırakma bizi dayan baba” dedim. Olmadı.. Dayanamadı babacım..
3 kez kalbi durdu 4. De çalıştıramadılar..İnsan kendi babasından ürkmüyormuş, normalde mezarlığın kıyından geçerken tırsan ben morgda babamı öptüm, konuştum, gözlerini kendi ellerimle kapattım. Sonrası malum.. şimdi yapayalnızım. Bir tarafım hiç dolmayacak gibi, hep kanıyor.
Yaşayan arkadaşlar nasıl ve kadar zamanda atlattınız bunu?

Ay ben ipekcim cok cok uzuldum basinsagolsun rabbim babaninnmekanini cennrt eglesin insalla
bizde hic ummadigimiz anda on iki gun icinde kv mi kaybettik
cok zor olum be arkadasim onu bir daha gorememek ozleme ozlemek
rabbim sizlerw sabur versin babacigind icinde bir fatiha okudum
 
başınız sağolsun çok zor, bende 4 yıl önce kaybettim
 
Başınız sağolsun, Allah rahmet eylesin, acı zamanla geçmiyor, yıllar geçtikce yokluğunu daha çok hissediyorsunuz, hep içinizde bir burukluk oluyor, en mutlu günlerinizde babam da görseydi diye üzülüyorsunuz, babam olsaydı böyle olmazdı diyorsunuz her şeyde, hep derler ya gerçekten öyle baba insanın arkasında dağ gibi.
 
Yaklaşık 2 aylık tedavi sürecinin sonunda her şey iyiye giderken, biz artık iyileşti derken, babam hastaneden çıktıktan sonra bir sürü planlar yaparken her şey bir gecede oldu.. Böbrek sorunuyla başlayan bir süreç sonrasında akciğer mantarı ve zatürre….bir gece içinde bizi yalnız bıraktı ve sonsuzluğa gitti.
1 haziran pazar akşamı son kez telefonda konuştuğumu bilemezdim. bilseydim koşardım yanına sarılırdım boynuna nefes alırken. sabah 6 da telefon çok acı bir şekilde çaldı. Annem ağlıyordu. "Baban öldüüü" diye. Nasıl yani? Rüya mı acaba?? Nasıl giyinip çıktım evden bilmiyorum. Hastaneye vardım herkes ağlıyor, babam yoğun bakımda ve uyanma ihtimali sadece 10% olarak uyutulmuş. Yalvardım, yakardım göstermedi derken kafamı uzattığım an canım babamın ağzından kanlar geldiğini gördüm. O an anladım sanırım artık bizimle olmayacağını.
1 saat sonra içeri aldılar beni. babamın gözleri açık ve tavana bakıyordu. ama uyuyordu. Belli artık..
Elini tuttum sıcaktı, öptüm “bırakma bizi dayan baba” dedim. Olmadı.. Dayanamadı babacım..
3 kez kalbi durdu 4. De çalıştıramadılar..İnsan kendi babasından ürkmüyormuş, normalde mezarlığın kıyından geçerken tırsan ben morgda babamı öptüm, konuştum, gözlerini kendi ellerimle kapattım. Sonrası malum.. şimdi yapayalnızım. Bir tarafım hiç dolmayacak gibi, hep kanıyor.
Yaşayan arkadaşlar nasıl ve kadar zamanda atlattınız bunu?



ALLAH yardımcın olsun..
Ben bile okurken ağladım..
ALLAH size dayanma gücü versin..
Mekanı cenneti olsun
 
İpekçim, başın sağolsun Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun inşallah Allah geride kalan sizlere sabır ve sağlıklı uzun ömür versin inş..




iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
 
8 yıl önce kaybettim babamı. Kahramanimi. Ilk aşkımı. Acısı hiç geçmedi. Biliyorum geçmeyecek de.. kelimelerin en anlamsız olduğu zaman. . Mekanı cennet toprağı bol olsun canım
 
Başın sağolsun ipek..

2 defa büyük kalp krizi atlattık babamla.. 2 kere uzun süreler yoğun bakımda kaldı. 2 kere ümidimizi kesmişken hayata döndü. Artık saatli bomba gibi babam. Kalbi çok yorgun ufacık bir siniri dahi kaldıramıyor vücudu. 60 yaşında daha. Bize ilk acıyı 18 yıl önce 42 yaşındayken yaşattı. O zaman küçücük bir çocukken 1 ay yoğun bakımdan çıkamayınca annem bana babamın ölebileceğini yalnız kalabileceğimizi anlatmıştı.

Kısmen anlayabiliyorum acısını o nedenle. İyi ilişkilerim olmamasına rağmen acısı gerçekten çok başka.. Allah rahmet eylesin..
 
okurken kendimi tutamadım ve ağladım.böyle konularda gerçekten ne söylenilir bilmiyorum.çünkü ne söylesek boş.allah rahmet eylesin babanızı.sizede dayanma gücü versin.bir babayı kaybetmek bu hayatta yapayalnız kalmak demektir ama buna rağmen hayat devam ediyor.
 
Son düzenleme:
Yaklaşık 2 aylık tedavi sürecinin sonunda her şey iyiye giderken, biz artık iyileşti derken, babam hastaneden çıktıktan sonra bir sürü planlar yaparken her şey bir gecede oldu.. Böbrek sorunuyla başlayan bir süreç sonrasında akciğer mantarı ve zatürre….bir gece içinde bizi yalnız bıraktı ve sonsuzluğa gitti.
1 haziran pazar akşamı son kez telefonda konuştuğumu bilemezdim. bilseydim koşardım yanına sarılırdım boynuna nefes alırken. sabah 6 da telefon çok acı bir şekilde çaldı. Annem ağlıyordu. "Baban öldüüü" diye. Nasıl yani? Rüya mı acaba?? Nasıl giyinip çıktım evden bilmiyorum. Hastaneye vardım herkes ağlıyor, babam yoğun bakımda ve uyanma ihtimali sadece 10% olarak uyutulmuş. Yalvardım, yakardım göstermedi derken kafamı uzattığım an canım babamın ağzından kanlar geldiğini gördüm. O an anladım sanırım artık bizimle olmayacağını.
1 saat sonra içeri aldılar beni. babamın gözleri açık ve tavana bakıyordu. ama uyuyordu. Belli artık..
Elini tuttum sıcaktı, öptüm “bırakma bizi dayan baba” dedim. Olmadı.. Dayanamadı babacım..
3 kez kalbi durdu 4. De çalıştıramadılar..İnsan kendi babasından ürkmüyormuş, normalde mezarlığın kıyından geçerken tırsan ben morgda babamı öptüm, konuştum, gözlerini kendi ellerimle kapattım. Sonrası malum.. şimdi yapayalnızım. Bir tarafım hiç dolmayacak gibi, hep kanıyor.
Yaşayan arkadaşlar nasıl ve kadar zamanda atlattınız bunu?

Ben de okurken acını kalbimde hissettim cnm.Allah mekanını cennet eylesin inş.sana da sabır versin.zor bir süreç,atlatman için bol bol dua etmelisin babana.gittiği yerde daha mutlu olacağını düşün.belki bir nebze kalbini rahatlatır
 
Ahhh BenIpek, okurken içim acıdı, her baba acısında insanın yarası yine kanar mı, okurken acım yine tazelendi:KK50:
Allah sabır versin, babanın ruhu nurla dolsun, Allah rahmet ve merhametini esirgemesin inşaallah:KK43:

Acı unutulmuyor, zamanla kabuk bağlıyor sadece, ilk zamanlar zor çok zor:KK50: o kadar çok ağlıyorsun ki bir süre sonra gözyaşların bitiyor, ben epey bir süre kendime gelemedim, babamsız ilk bayram kötüydü, ayaklarım zor gitti eve, sofrada yeri bomboştu, sevdiği hiçbirşeyi yiyemedim, boğazıma düğümlendi herşey:KK43: evin ruhu da gitti onla birlikte, baba ocağı kavramı bitti, babasız ocak tütmüyormuş, babasızlık bunu öğretti bana:KK50:

Yine de şanslılardanız, sende kendini öyle teselli et, pek çok çocuk babasını tanıyamadan kaybediyor, en azından bizler kocaman erişkin insanlarız, sevgilerini uzun yıllar tadarak yaşadık.

Çok özleyecek, hiç unutmayacaksın ama onsuz yaşamaya da devam edeceksin, Allah hepinize sabır, metanet versin.
 
İnanın acınızı içimde hissettim Allah sabırlar versin başınız sağ olsun:KK43::KK43::KK43:
 
Bir iki sayfadan sonra okuyamadım. Kaldıramadım, bana buradan bile çok ağır geldi bu içten yazın. Çok kötü oldum. Ne denir ki? Allah mekanını cennet etsin. Babamı kaybetmedim ama korkusunu yaşadım. 2,5 yıl. Ağlamadığım gece yoktu. Senin acın ile eşdeğer tutulamaz ama korkusu bile yetiyordu insanı alt üst etmeye. Allah yardımcınız olsun, yazamıyorum daha fazla..
 
Son düzenleme:
Yaklaşık 2 aylık tedavi sürecinin sonunda her şey iyiye giderken, biz artık iyileşti derken, babam hastaneden çıktıktan sonra bir sürü planlar yaparken her şey bir gecede oldu.. Böbrek sorunuyla başlayan bir süreç sonrasında akciğer mantarı ve zatürre….bir gece içinde bizi yalnız bıraktı ve sonsuzluğa gitti.
1 haziran pazar akşamı son kez telefonda konuştuğumu bilemezdim. bilseydim koşardım yanına sarılırdım boynuna nefes alırken. sabah 6 da telefon çok acı bir şekilde çaldı. Annem ağlıyordu. "Baban öldüüü" diye. Nasıl yani? Rüya mı acaba?? Nasıl giyinip çıktım evden bilmiyorum. Hastaneye vardım herkes ağlıyor, babam yoğun bakımda ve uyanma ihtimali sadece 10% olarak uyutulmuş. Yalvardım, yakardım göstermedi derken kafamı uzattığım an canım babamın ağzından kanlar geldiğini gördüm. O an anladım sanırım artık bizimle olmayacağını.
1 saat sonra içeri aldılar beni. babamın gözleri açık ve tavana bakıyordu. ama uyuyordu. Belli artık..
Elini tuttum sıcaktı, öptüm “bırakma bizi dayan baba” dedim. Olmadı.. Dayanamadı babacım..
3 kez kalbi durdu 4. De çalıştıramadılar..İnsan kendi babasından ürkmüyormuş, normalde mezarlığın kıyından geçerken tırsan ben morgda babamı öptüm, konuştum, gözlerini kendi ellerimle kapattım. Sonrası malum.. şimdi yapayalnızım. Bir tarafım hiç dolmayacak gibi, hep kanıyor.
Yaşayan arkadaşlar nasıl ve kadar zamanda atlattınız bunu?

Allah sabir versin.baba kiz cocuklar icin baska bir sey bambaska bir sevgi.cektigi izdiraplar gunahlarinin kefareti olsun.yattigi yerde huzur bulsun.cok cok aglamayin.birgun bulusacaginizi bilip ferahlatmaya calisin az da olsa yureginizi.hepimizin gidecegi yer.Allah sonumuzu gizel eylesin.sevdiklerimizle birlikte bizi cennetine alsin insallah.
 
X