- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Babamı kaybettim:(((((
- Konu Sahibi BenIpek
- Başlangıç Tarihi
- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.227
Ben hala konduramıyorum. Yani gerçek var babam yok hala şokta mıyım neyim ki rüya gibi geliyor. Babamın odasını boşalttılar evde hatırası kalmasın bunalım olmasın diye kimse. O kadar nostaljik şeyler çıktı ki.. bir şeyde kokusu vardı odada. Bulamadım neyde olduğunu kendimce bazı hatırlarını aldım ve son an çekilmiş resimleri. Hiç hafiflemedi. Sanırım acılar geçmiyor sadece nasıl baş edeceğini öğretiyor zaman.
- 18 Mayıs 2014
- 748
- 66
Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun.
İçime işledi yazdıklarınız
Allah bol bol sabır versin sizlere
Babacığının mekanı da cennet olsun huzur içinde yatsın
Bu acının yanında diğer acılar ne ki Allah yardımcınız olsun
- 5 Temmuz 2013
- 3.393
- 162
başın saolsun ipekçim allah mekanını cennet etsin..
sen anlattıkça yine benim senaryo gibi gözümün önünden geçti ve içim burkuldu..
baba sevgisi varmıdır ondan ötesi..
insan anne babasıyla ne kadar birlikte zaman geçirsede hep ama hep biraz daha istiyor bir arada olmak..
Ben de canım babamı
yaklaşık 2 sene önce kaybettim Her an aklımda her an gözümün önünde duran damlacık tettikte...
Ben de şu yaşıma kadar morgmuş mezarlıkmış gitmeyen ben morgda anım babamı görmeye girmiştim hiçte korkmadım o kadarda masum duruyorduki ahhhhhh
memlekete defneye giderken cenaze arabasına bindim tüm yol boyunca arkamdaydı canım benim beni hissetsin istedim..
ve ayrıca hayatı boyunca daima benimleydi hiçbir şeyimde yalnız bırakmadı beni bende o an onu yalnız bırakmadım...
hayat bi şekilde gçiyor ama inan eksiklik büyük..
anlattıkça şu an yeni yaşamış gibi hissettim ne diyebilirimki allah güç ve sabır versin bol bol dua okuyun hani derler ya tek istediği tek beklediği dua ynen öyle....
- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.227
12 temmuz 2012 de kaybettım bende..
aramız hıc baba kız gıbı degıldı,ben hep soğuktum kucuklugumden beri..
son konuşmamızda ben 2 buçuk aylık hamıleydım ve tatıldeydık,guneslenıyorken aradı babam..
belkıde ılk kez telde konuşuyorduk,ben hava atıyordum napalım havuz kenarında guneslenıyoruz dıye..
babamsa hastanede yatıyormuş,ben kendı coşkumdan bunu anlıyamadım bıle..
zaten o yıl sureklı yattı cıktı..anlasaydım da sıradan gelırdı bana bu..
sonra esımle konuştular futboldan..
nerden bılcektımkı onun son olduğunu..2 yıldır hergun aklımda,meger ne cok sevıyormusum onu..
allah rahmet eylesın senın babanında mekanı cennet olsun..
kım bılır ne yapıyorlar sımdı
Meğer ne çok gereksiz şey varmış mevzu yaptığımız..
Meğer ne kadar çok keşkeler oluyormuş..
Meğer ne çok acıyormuş insanın iliklerine kadar her yeri.
ben de her çocuk gibi babamın kahraman olduğunu düşünerek büyüdüm. ben de tam aksi annemden çok babama yakın oldum hep. babam işe giderken atkısını yastığımın üstüne koyardı kokusunu alayım diye. yine de uyanınca ağlardım babaaa diye...
- 28 Mayıs 2013
- 572
- 17
- 18 Kasım 2008
- 4.164
- 1.938
- 30 Aralık 2009
- 22.434
- 86.683
- 40
- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.227
- 16 Şubat 2013
- 8.646
- 3.016
- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.227
başın saolsun ipekçim allah mekanını cennet etsin..
sen anlattıkça yine benim senaryo gibi gözümün önünden geçti ve içim burkuldu..
baba sevgisi varmıdır ondan ötesi..
insan anne babasıyla ne kadar birlikte zaman geçirsede hep ama hep biraz daha istiyor bir arada olmak..
Ben de canım babamı
Her an aklımda her an gözümün önünde duran damlacık tettikte...
Ben de şu yaşıma kadar morgmuş mezarlıkmış gitmeyen ben morgda anım babamı görmeye girmiştim hiçte korkmadım o kadarda masum duruyorduki ahhhhhh
memlekete defneye giderken cenaze arabasına bindim tüm yol boyunca arkamdaydı canım benim beni hissetsin istedim..
ve ayrıca hayatı boyunca daima benimleydi hiçbir şeyimde yalnız bırakmadı beni bende o an onu yalnız bırakmadım...
hayat bi şekilde gçiyor ama inan eksiklik büyük..
anlattıkça şu an yeni yaşamış gibi hissettim ne diyebilirimki allah güç ve sabır versin bol bol dua okuyun hani derler ya tek istediği tek beklediği dua ynen öyle....
Aynen dolma. İnsan kendi babasından korkmuyor. Bir sürü erkek akrabamız bakmadı. Bakmasını da istemedim zaten bana özel o an..
Benim kızım olduğu için cenaze arabasına binemedim arkasından izlemek çok acıydı..
Hele yıkanacağı vakit. Her yeri kap katıydı ve buz gibi..
Ayaklarını öptüm hakkını helal etmesini istedim. Canım babam benim
Allah senin babanı da rahmet eylesin canım.
- 16 Mayıs 2014
- 3.315
- 3.913
Şu anda şok evresini yaşıyorsunuz ilerleyen dönemde kabullenme başlayacak, bende ilk günler öyle olmuştum hatta ilk 1 hafta hiç uyku uyuyamamıştım gözlerimi kapadığımda gözümün önüne babamın yüzü geliyordu. Boğazıma bir yumru oturmuştu ve konuşamıyordum. Hatta ev ahalisi ve gelen eş, dost, akraba benim akli melekelerimi yitirdiğimi bile düşünmeye başlamış, çünkü ben anne yarın hastaneye gidicem bakalım doktor ne diyecek diyormuşum, belli bir süre sonra anne herkes geldi babam neden gelmiyor hala demeye başlamışım tabii bunlar yaşadığım o şokun etkisiyle olan şeyler.
- 13 Temmuz 2013
- 187
- 11
- 30 Aralık 2012
- 5.761
- 5.078
- 35
Başın sağolsun ablacığım.
Ben de 4 sene önce kaybettim babacığımı, Allah hepsine gani gani rahmet eylesin.. Çok zor bir olay, şu an böyle konuşuyorum ama o gün böyle demeyi bırakın, sürekli isyan ediyordum.. Niye benim babam diye? Bir de küçüktüm, 18 yaşında toy bir kızcağız...
2 sene sürdü atlatabilmem. Ancak 2 sene sonra normal insanlar gibi konuşup, yemek yiyebildim, uyuyabildim...
Ama insan atlatıyor emin ol. Hep böyle o acıyla yaşayacağını düşünüyor insan, ama o acı yerini tuhaf bir hisse bırakıyor, önceleri üzüntüyle andığın babanı artık iyi halleriyle anıyorsun.. ''Benim babam da çok severdi fasulyeyi'' gibi mesela.. Bu günler de gelecek emin ol.. Daha acın çok taze..
Ben bu dönemde İclal Aydın'ın Kağıt Kesikleri adlı kitabını okumuştum, edebiyat hocam önermişti.. Bence sen de okumalısın..
Acı'dan bahseden sağaltıcı bir kitap, yaralarına iyi gelir..
Şu an tek tavsiyem bu.
Sağlıkla kal.
Ben de 4 sene önce kaybettim babacığımı, Allah hepsine gani gani rahmet eylesin.. Çok zor bir olay, şu an böyle konuşuyorum ama o gün böyle demeyi bırakın, sürekli isyan ediyordum.. Niye benim babam diye? Bir de küçüktüm, 18 yaşında toy bir kızcağız...
2 sene sürdü atlatabilmem. Ancak 2 sene sonra normal insanlar gibi konuşup, yemek yiyebildim, uyuyabildim...
Ama insan atlatıyor emin ol. Hep böyle o acıyla yaşayacağını düşünüyor insan, ama o acı yerini tuhaf bir hisse bırakıyor, önceleri üzüntüyle andığın babanı artık iyi halleriyle anıyorsun.. ''Benim babam da çok severdi fasulyeyi'' gibi mesela.. Bu günler de gelecek emin ol.. Daha acın çok taze..
Ben bu dönemde İclal Aydın'ın Kağıt Kesikleri adlı kitabını okumuştum, edebiyat hocam önermişti.. Bence sen de okumalısın..
Acı'dan bahseden sağaltıcı bir kitap, yaralarına iyi gelir..
Şu an tek tavsiyem bu.
Sağlıkla kal.
Son düzenleyen: Moderatör:
İpekcim başınız sağolsun..
Mekanı cennet olsun..
Allah sizlere sabır wersin..
Çok acı, başıma gelmese de çok acı bişi..
Annem babasını kaybettiği zamanki acısını bildiğim için,
seni çok iyi anlıyorum bu yüzden.. Annem çok acı çekmişti..
Dualarımda olucak babanda, tekrar başınız sağolsun canım...
- 19 Ekim 2012
- 47.477
- 78.587
Benzer Konular
