Babamı kaybettim:(((((

Ahh canım. Ben de ağladım zaten ağlayasım da var..
Çocukken olması çok daha feci. Ama belki bunun yaşı yok tam bilemiyorum. Ben bu yaşta yetim kaldım. Bir kolum bir kanadım kırıldı.
Ben anneyim ama başım sıkışınca babama sığınırdım. Kızım hastayken babama sorardım gece kaç olursa olsun arardım. Şimdi kpederime dilde dahi olsa o kelimeyi söylemek istemiyorum. O benim babama özel kalmalı ve sonsuza dek de demeyeceğim. Ay çok fena oldum.

Küçükken gerçekten çok zor oluyor. Ona en çok ihtiyacım olduğu anlarda hep yalnızdım. Bir yanım hep buruk, hayatta hep ürkektim. Kız çocuklar için çok önemlidir. Hep hayalimde babam var. Evime gelmiş, onun ellerini, ayaklarını öpüyorum. Sarılıyorum. Hayatta yaslanamadğın bir babanın olmaması çok zor... Erkek kardeşim askere gitti. Yemin törenine annemle gittik. Törenden sonra izin almak için kuyruğa girdiğimde sadece ben bayandım. Bütün babalar gelmişti. Oğlunun yanına. Ben çok üzülmüştüm ama anneme yansıtmadım üzülmesin diye. Ama içim yanıp kavrulmuştu o zaman da.
 
Küçükken gerçekten çok zor oluyor. Ona en çok ihtiyacım olduğu anlarda hep yalnızdım. Bir yanım hep buruk, hayatta hep ürkektim. Kız çocuklar için çok önemlidir. Hep hayalimde babam var. Evime gelmiş, onun ellerini, ayaklarını öpüyorum. Sarılıyorum. Hayatta yaslanamadğın bir babanın olmaması çok zor... Erkek kardeşim askere gitti. Yemin törenine annemle gittik. Törenden sonra izin almak için kuyruğa girdiğimde sadece ben bayandım. Bütün babalar gelmişti. Oğlunun yanına. Ben çok üzülmüştüm ama anneme yansıtmadım üzülmesin diye. Ama içim yanıp kavrulmuştu o zaman da.

Canım bunun sırrını bilemiyoruz işte. Ben de Pazar günü kızımı parka götürdüm. Babamla hep gittiğimiz yerdi. Babamın kızımla güvercinlere yem vermesi, kayık yapıp havuzda yüzdürmeleri canlandı gözümde. Baktım benim babamdan çok çok yaşlı insanlar torunlarını sallıyorlar. Babam 59 yaşındaydı. Bu hep böyle olur sanırım her ölüm erken ölümdür. Ama gerçekten çocukluk döneminde baba kahramandır çocuk gözünde. Bu durum için çok üzüldüm ama Allah’ın takdiri demekten başka bir şey gelmiyor elden. Keşke daha farklı olsaydı her şey.
 
Herşeyden önce korktuğum tek şey anne, baba,kardeşlerimin ölümü..

Allah bu acıyı kimseye yaşatmasın.

İnanın çok üzüldüm, gözlerim dolu dolu okudum.

Mekanı cennet olsun, Rabbim size sabır versin.:KK50::KK50:
 
ne desem bilemedim şimdi canım. başınız sağ olsun.
Yaklaşık 2 aylık tedavi sürecinin sonunda her şey iyiye giderken, biz artık iyileşti derken, babam hastaneden çıktıktan sonra bir sürü planlar yaparken her şey bir gecede oldu.. Böbrek sorunuyla başlayan bir süreç sonrasında akciğer mantarı ve zatürre….bir gece içinde bizi yalnız bıraktı ve sonsuzluğa gitti.
1 haziran pazar akşamı son kez telefonda konuştuğumu bilemezdim. bilseydim koşardım yanına sarılırdım boynuna nefes alırken. sabah 6 da telefon çok acı bir şekilde çaldı. Annem ağlıyordu. "Baban öldüüü" diye. Nasıl yani? Rüya mı acaba?? Nasıl giyinip çıktım evden bilmiyorum. Hastaneye vardım herkes ağlıyor, babam yoğun bakımda ve uyanma ihtimali sadece 10% olarak uyutulmuş. Yalvardım, yakardım göstermedi derken kafamı uzattığım an canım babamın ağzından kanlar geldiğini gördüm. O an anladım sanırım artık bizimle olmayacağını.
1 saat sonra içeri aldılar beni. babamın gözleri açık ve tavana bakıyordu. ama uyuyordu. Belli artık..
Elini tuttum sıcaktı, öptüm “bırakma bizi dayan baba” dedim. Olmadı.. Dayanamadı babacım..
3 kez kalbi durdu 4. De çalıştıramadılar..İnsan kendi babasından ürkmüyormuş, normalde mezarlığın kıyından geçerken tırsan ben morgda babamı öptüm, konuştum, gözlerini kendi ellerimle kapattım. Sonrası malum.. şimdi yapayalnızım. Bir tarafım hiç dolmayacak gibi, hep kanıyor.
Yaşayan arkadaşlar nasıl ve kadar zamanda atlattınız bunu?
 
Herşeyden önce korktuğum tek şey anne, baba,kardeşlerimin ölümü..

Allah bu acıyı kimseye yaşatmasın.

İnanın çok üzüldüm, gözlerim dolu dolu okudum.

Mekanı cennet olsun, Rabbim size sabır versin.:KK50::KK50:

Teşekkür ederim. Ama buraya yazmak gerçekten ama gerçekten çok çok iyi geldi.
 
daha cocuklugumdan beri beni dusuncesiyle bile aglatabilen tek sey olum... Cocukken her dilek tut dediklerinde tuttugum tek sey olumsuzluktu buyudukce sevdiklerimizle saglikli upuzun bir omure cevirdi.. Eskiden daha kisa omurler surerlermis insanlar, hep anlatirlar gitgide uzuyor insan omru diye, ne mutlu ki bize dolu dolu gunler gecirebiliyoruz sevdiklerimizle, simdi gelip buraya yazip yazmama arasinda cok kaldm her yazi yazildiginda yaran desinir mi diye, ama yaninizdayiz bil istedim genede... Allah kalanlara uzun saglikli omurler verir insallah, mekani cennet olsun babanin.
 
canım Allah rahmet eylesin sizlere sabır versin. kendini bırakma lütfen .. Rabbine sığın annene destek olmaya çalış ..
ben de 3 Yasin alıyorum inşallah ..
 
Yaklaşık 2 aylık tedavi sürecinin sonunda her şey iyiye giderken, biz artık iyileşti derken, babam hastaneden çıktıktan sonra bir sürü planlar yaparken her şey bir gecede oldu.. Böbrek sorunuyla başlayan bir süreç sonrasında akciğer mantarı ve zatürre….bir gece içinde bizi yalnız bıraktı ve sonsuzluğa gitti.
1 haziran pazar akşamı son kez telefonda konuştuğumu bilemezdim. bilseydim koşardım yanına sarılırdım boynuna nefes alırken. sabah 6 da telefon çok acı bir şekilde çaldı. Annem ağlıyordu. "Baban öldüüü" diye. Nasıl yani? Rüya mı acaba?? Nasıl giyinip çıktım evden bilmiyorum. Hastaneye vardım herkes ağlıyor, babam yoğun bakımda ve uyanma ihtimali sadece 10% olarak uyutulmuş. Yalvardım, yakardım göstermedi derken kafamı uzattığım an canım babamın ağzından kanlar geldiğini gördüm. O an anladım sanırım artık bizimle olmayacağını.
1 saat sonra içeri aldılar beni. babamın gözleri açık ve tavana bakıyordu. ama uyuyordu. Belli artık..
Elini tuttum sıcaktı, öptüm “bırakma bizi dayan baba” dedim. Olmadı.. Dayanamadı babacım..
3 kez kalbi durdu 4. De çalıştıramadılar..İnsan kendi babasından ürkmüyormuş, normalde mezarlığın kıyından geçerken tırsan ben morgda babamı öptüm, konuştum, gözlerini kendi ellerimle kapattım. Sonrası malum.. şimdi yapayalnızım. Bir tarafım hiç dolmayacak gibi, hep kanıyor.
Yaşayan arkadaşlar nasıl ve kadar zamanda atlattınız bunu?
Öyle bir yazmışsınki .. Bittimm......
Bu yaşadıklarını 2 ay yaşadım, şükür uyandı babam.. Ama iki ay ağladım, yalvardım, öptm, konuştum.. Evet ben kaybetmedim ama inan seni çok iyi anlıyorum.. Keşke yanında olabilsek, ağla arkadaşım akıt acını diebilsek..rabbim size sabır versin, babanın mekanı cennet kabri nur olsun inşallah :KK43:
 
X