Babamı kaybettim:(((((

FallenAngel .!.:
İpek şu an öyle ağlıyorumki sana anlatamam.
Rabbim mekanını cennet eylesin.sana sabırlar versin.
hepimiz Allahtan geldik ve yine rabbimize geri döneceğiz.
yazacak bişeyde bulamıyorum.
Genişletmek için tıkla...

Saol canım evet diyecek bir şey yok.
Bir tek yine bir gün buluşacağız o insanı biraz teselli ediyor. Allah’ın takdiri ama çok tuhaf bir duygu. Hani çocuğun olmadan anlamıyorsun ya nasıl bir şey olduğunu bunu da aynen yaşamadan anlamıyormuşsun.
 
BenIpek .!.:
Yaklaşık 2 aylık tedavi sürecinin sonunda her şey iyiye giderken, biz artık iyileşti derken, babam hastaneden çıktıktan sonra bir sürü planlar yaparken her şey bir gecede oldu.. Böbrek sorunuyla başlayan bir süreç sonrasında akciğer mantarı ve zatürre….bir gece içinde bizi yalnız bıraktı ve sonsuzluğa gitti.
1 haziran pazar akşamı son kez telefonda konuştuğumu bilemezdim. bilseydim koşardım yanına sarılırdım boynuna nefes alırken. sabah 6 da telefon çok acı bir şekilde çaldı. Annem ağlıyordu. "Baban öldüüü" diye. Nasıl yani? Rüya mı acaba?? Nasıl giyinip çıktım evden bilmiyorum. Hastaneye vardım herkes ağlıyor, babam yoğun bakımda ve uyanma ihtimali sadece 10% olarak uyutulmuş. Yalvardım, yakardım göstermedi derken kafamı uzattığım an canım babamın ağzından kanlar geldiğini gördüm. O an anladım sanırım artık bizimle olmayacağını.
1 saat sonra içeri aldılar beni. babamın gözleri açık ve tavana bakıyordu. ama uyuyordu. Belli artık..
Elini tuttum sıcaktı, öptüm “bırakma bizi dayan baba” dedim. Olmadı.. Dayanamadı babacım..
3 kez kalbi durdu 4. De çalıştıramadılar..İnsan kendi babasından ürkmüyormuş, normalde mezarlığın kıyından geçerken tırsan ben morgda babamı öptüm, konuştum, gözlerini kendi ellerimle kapattım. Sonrası malum.. şimdi yapayalnızım. Bir tarafım hiç dolmayacak gibi, hep kanıyor.
Yaşayan arkadaşlar nasıl ve kadar zamanda atlattınız bunu?
Genişletmek için tıkla...

Başın sağolsun..
Öyle zor ki bu acıyı en derinden yaşadım 8 yıl önce babamın kollarımın arasında can vermesine şahit oldum.
Ama bir gün olsun onun gittiğini kabul edemedim.
Hala geceleri kapı tıkırtısına uyanıp babamı arıyorum.
Hala mezarına gittiğimde burda yatan babam diye kabullenemiyorum.
Benim için babam uzun bir tatile çıktı ve ben kavuşacağımız günü bekliyorum ..
 
mathilda55 .!.:
Başın sağolsun..
Öyle zor ki bu acıyı en derinden yaşadım 8 yıl önce babamın kollarımın arasında can vermesine şahit oldum.
Ama bir gün olsun onun gittiğini kabul edemedim.
Hala geceleri kapı tıkırtısına uyanıp babamı arıyorum.
Hala mezarına gittiğimde burda yatan babam diye kabullenemiyorum.
Benim için babam uzun bir tatile çıktı ve ben kavuşacağımız günü bekliyorum ..
Genişletmek için tıkla...

Demek zaman bile yetmiyor. Ben de diyorum çok taze diye sanırım böyle hissediyorum. 8 yıl geçmesine rağmen böyleyse..
Ben de eşime kaç kere ağzımdan kaçırdım: babamlara gidelim diye.
Hep öyle derdim annemlere gidelim demezdim..
Ya da hep arayacakmış gibi geliyor. Dur bir arıyayım yeni kan sonuçları çıktı mı diye. Sonra uyanıyorum. Çok tuhaf bir gel git durumu.
 
Başınız sağolsun mekanı cennet olsun

Acınızı yüreğimde hissettim inanın

Benım annem babam da uzakta aylar oldu görmeyeli bazen öyle özlüyorum kokularını

Bır gün bişey olursa onlara doyamamıs olacam:KK43:(((
 
Arkadaşlar. Bir kereye mahsus olmak kaydıyla 40 yasin okuyabilir misiniz? 1 kişi 1 tane okuması lazımmış.
Asmu 4 tane aldı annesi, kendi, kardeşi için. Şimdi 36 kaldı. Almak isteyen olur mu?
 
Fluttershy .!.:
Başınız sağolsun mekanı cennet olsun

Acınızı yüreğimde hissettim inanın

Benım annem babam da uzakta aylar oldu görmeyeli bazen öyle özlüyorum kokularını

Bır gün bişey olursa onlara doyamamıs olacam:KK43:(((
Genişletmek için tıkla...

Yarattığın en küçük anda yanlarına git. Ara sor, asla kırmamaya çalış. Gerçekten çok önemli.
Düşünsene bunu yaşayan insanlar neler vermez 1 kere görüp sarılmak için.
Rüyalarımda görmek için dua ediyorum. Onu bile 1 kere gördüm şimdiye kadar. Hayatta en önemli şey maneviyatmış.
 
BenIpek .!.:
Yarattığın en küçük anda yanlarına git. Ara sor, asla kırmamaya çalış. Gerçekten çok önemli.
Düşünsene bunu yaşayan insanlar neler vermez 1 kere görüp sarılmak için.
Rüyalarımda görmek için dua ediyorum. Onu bile 1 kere gördüm şimdiye kadar. Hayatta en önemli şey maneviyatmış.
Genişletmek için tıkla...

Öyle yapıyorum ama onlar öyle davranmıyor 7 sene oldum evlenelı kardeslerım ve babam hıc gelmedı annemde doğumlarımda sadece yalvarıyorum gelın dıye hep bı bahanelerı var

Ama ben yınede hergun 3 er defa hem annemi hem babamı arıyorum

Bayram seyran buldugum en küçük tatılde yanlarındayım

Keşke birazda onlar benı görmek için fırsat yaratsa bu kadar hasret kalmazdım:KK43:(((
 
Bende kendı derdın yetmezmıs gıbı dert anlatıyorum

Çok üzüldügümü bilmeni isterim Rabbım dayanma gucu versın
 
bulutefe .!.:
annemler saat 08.00 evden cıkmıslar kucuk kız kardesım sıtaj ıcın saat 9 evden cıkmıs ogıttıkten sonra yapmıs sanırım saat 13. 00 annemler grdu hangı şurla yaptı bılmıyorum ama emınım suurunu tamemen kaybetmıs olması lazım boyle bısey yapmak ıcın allah affetsın ınsallah yasadıklarını rabbım bılıyo ona gore merhamet etsn allah babalarımızın olenlerın mekanını cennet eylesın ınsallah ama babamı sonkez göememek opememek ıcımde ukde olarak kalıcak bır omur boyu sen gormussun ınan cok ıyı yapmıssın gormekle allah hepımıze sabır versın aminnn
Genişletmek için tıkla...
Canimin ici arkadasim mekani cennet olsunmesajin beni aglatdi
 
Başınız sağ olsun. Allah rahmet eylesin. Ben bu acıyı 11 yaşında yaşadım. 18 senedir babasız bir hayat yaşıyorum. Çocukluğum, gençliğim, düğünüm, anneliğim hep onsuz geçti. Babam 48 yaşında vefat etti. Gözleri açık gitti. Çünkü daha 2 küçük kardeşim daha vardı. Hatırlar mısınız Babam ve oğlum flminde adam babasına sorar'' Oğlunun büyüdüğünü görememek nasıl bir duygu bilir misin?'' diye.. Çok zor bir durum. 1994 te emekli oldu. İzmir'e Anneannemlerin yanına taşındık.1995 te kanser teşhisi kondu. Babamla son anım şöyleydi; 1996 yılında koşu yarışmasında 1. olmuşum ve altın madalya kazanmıştım. Ama madalyamı okul törenle vermek istediği için evime götürememiştim. Babam bir havalarda kızım madalya kazınmış diye... Babam kendi zoruyla memlekete gitti küçük kardeşimle. Annem bizim okulumuz olduğu için bizimle kaldı. Bir ay geçmeden haber geldi. Babam kötüye gidiyor diye apar topar gittik. Babam nasıl çökmüş bir deri, bir kemik kalmıştı. Koştum hemen yatağın yanına elini öptüm beni gördü. ''Pınarım sen mi geldin? Hoş geldin. Nasılsın ? Madalyanı aldın mı diye? '' Evet babacım aldım dedim. O kadar yorgundu ki beni öpemedi bile.. 1 Eylül 1996 saat: 19.00 da babam Hakkın rahmetine kavuştu. Her zaman aklımda en ufak olumsuzlukta babam olsaydı böyle olmaz derim hep. Okulda öğretmenler sorardı ya Annen, baban ne iş yapar diye. Düğüm düğüm olurdu o cevap. Benim babam öldü demek. Kompozisyon sınavında hayatınızda en değer verdiğiniz kişiyi anlatın demişti. Babamı anlatırken kağıdı ağlamaktan sırıl sıklam olarak vermiştim. Hala hep aklımda, kalbimde ... SENİ ÇOK SEVİYORUM, ÇOK ÖZLEDİM BABACIM.
 
35PINAR .!.:
Başınız sağ olsun. Allah rahmet eylesin. Ben bu acıyı 11 yaşında yaşadım. 18 senedir babasız bir hayat yaşıyorum. Çocukluğum, gençliğim, düğünüm, anneliğim hep onsuz geçti. Babam 48 yaşında vefat etti. Gözleri açık gitti. Çünkü daha 2 küçük kardeşim daha vardı. Hatırlar mısınız Babam ve oğlum flminde adam babasına sorar'' Oğlunun büyüdüğünü görememek nasıl bir duygu bilir misin?'' diye.. Çok zor bir durum. 1994 te emekli oldu. İzmir'e Anneannemlerin yanına taşındık.1995 te kanser teşhisi kondu. Babamla son anım şöyleydi; 1996 yılında koşu yarışmasında 1. olmuşum ve altın madalya kazanmıştım. Ama madalyamı okul törenle vermek istediği için evime götürememiştim. Babam bir havalarda kızım madalya kazınmış diye... Babam kendi zoruyla memlekete gitti küçük kardeşimle. Annem bizim okulumuz olduğu için bizimle kaldı. Bir ay geçmeden haber geldi. Babam kötüye gidiyor diye apar topar gittik. Babam nasıl çökmüş bir deri, bir kemik kalmıştı. Koştum hemen yatağın yanına elini öptüm beni gördü. ''Pınarım sen mi geldin? Hoş geldin. Nasılsın ? Madalyanı aldın mı diye? '' Evet babacım aldım dedim. O kadar yorgundu ki beni öpemedi bile.. 1 Eylül 1996 saat: 19.00 da babam Hakkın rahmetine kavuştu. Her zaman aklımda en ufak olumsuzlukta babam olsaydı böyle olmaz derim hep. Okulda öğretmenler sorardı ya Annen, baban ne iş yapar diye. Düğüm düğüm olurdu o cevap. Benim babam öldü demek. Kompozisyon sınavında hayatınızda en değer verdiğiniz kişiyi anlatın demişti. Babamı anlatırken kağıdı ağlamaktan sırıl sıklam olarak vermiştim. Hala hep aklımda, kalbimde ... SENİ ÇOK SEVİYORUM, ÇOK ÖZLEDİM BABACIM.
Genişletmek için tıkla...

Ahh canım. Ben de ağladım zaten ağlayasım da var..
Çocukken olması çok daha feci. Ama belki bunun yaşı yok tam bilemiyorum. Ben bu yaşta yetim kaldım. Bir kolum bir kanadım kırıldı.
Ben anneyim ama başım sıkışınca babama sığınırdım. Kızım hastayken babama sorardım gece kaç olursa olsun arardım. Şimdi kpederime dilde dahi olsa o kelimeyi söylemek istemiyorum. O benim babama özel kalmalı ve sonsuza dek de demeyeceğim. Ay çok fena oldum.
 
BenIpek .!.:
Yaklaşık 2 aylık tedavi sürecinin sonunda her şey iyiye giderken, biz artık iyileşti derken, babam hastaneden çıktıktan sonra bir sürü planlar yaparken her şey bir gecede oldu.. Böbrek sorunuyla başlayan bir süreç sonrasında akciğer mantarı ve zatürre….bir gece içinde bizi yalnız bıraktı ve sonsuzluğa gitti.
1 haziran pazar akşamı son kez telefonda konuştuğumu bilemezdim. bilseydim koşardım yanına sarılırdım boynuna nefes alırken. sabah 6 da telefon çok acı bir şekilde çaldı. Annem ağlıyordu. "Baban öldüüü" diye. Nasıl yani? Rüya mı acaba?? Nasıl giyinip çıktım evden bilmiyorum. Hastaneye vardım herkes ağlıyor, babam yoğun bakımda ve uyanma ihtimali sadece 10% olarak uyutulmuş. Yalvardım, yakardım göstermedi derken kafamı uzattığım an canım babamın ağzından kanlar geldiğini gördüm. O an anladım sanırım artık bizimle olmayacağını.
1 saat sonra içeri aldılar beni. babamın gözleri açık ve tavana bakıyordu. ama uyuyordu. Belli artık..
Elini tuttum sıcaktı, öptüm “bırakma bizi dayan baba” dedim. Olmadı.. Dayanamadı babacım..
3 kez kalbi durdu 4. De çalıştıramadılar..İnsan kendi babasından ürkmüyormuş, normalde mezarlığın kıyından geçerken tırsan ben morgda babamı öptüm, konuştum, gözlerini kendi ellerimle kapattım. Sonrası malum.. şimdi yapayalnızım. Bir tarafım hiç dolmayacak gibi, hep kanıyor.
Yaşayan arkadaşlar nasıl ve kadar zamanda atlattınız bunu?
Genişletmek için tıkla...

: ((

Ipek canim suan ne soylesem biliyorum acini dindirmeye yetmez.. Rabbim sizlere bol sabir versin babaciginla insaAllah cennette kavusmak nasip olur.. Acisi hic dinmeyecek boslugu hic dolmayacak ama zamanla o aciyla yasamayi ogreneceksiniz.. cok üzüldüm gercekten :KK43:
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Duygularımı kaybettim galiba 😔???
Yorumlar
13
Görüntüleme
2K
Sadecebenbb
S
G
Annem aneroksiya oldu, yediklerini sürekli kusuyor, sizce annem mi haklı, babam mı
2 3 4
Yorumlar
73
Görüntüleme
3K
Acquaa
Acquaa
Kumsari
Bazen Allah seni kurtarıyor, sen ayrılık sanıyorsun
2 3
Yorumlar
59
Görüntüleme
8K
Sadecebenbb
S
K
eşim beni seviyor mu?
5 6 7
Yorumlar
124
Görüntüleme
13K
matilda1
M
O
Eşimin ailesi ile sorunum
8 9 10
Yorumlar
192
Görüntüleme
20K
solmelegi
S
X