kızlar selam. Nasıl başlayacağımı bilmiyorum biraz uzun olabilir her neyse. Babam çok kısıtlayıcı bir insandır her istediğimi alır yapar ama dışarı çıkmama izin vermiyor, Şöyleki anlatmaya başlıyorum. 9. Sınıfta bir tane erkek sınıf arkadaşım vardı ve onunla samimi olmayan aramızda mesafe olan bir fotoğraf çekilmiştim, babamda telefonumu karışıtırırken bu fotoğrafı gördü. Evde annemde yoktu. Beni duvardan duvara vurdu saçlarımı yoldu, kafama hoparlörle vurdu, acısını hala hissederim. Babama böyle bir şey olmadığını açıklamaya çalıştım ama anlamadı benimle bir ay boyunca konuşmadı sonra yavaş yavaş konuşmaya başladı eski halimize döner gibi olduk, her aklıma geldiğinde çok üzülsemde eski hakimizie döndük. Ama bundan sonra ben çok kısıtlandım babam tarafından, zar zor dışarı çıkabiliyordum annem sağolsun gizli gizli arkadaşlarımla buluşmama izin veriyordu. Ama şuan ben 12. Sınıfım bu olayın üstünden 4 sene geçti ve babam hala aynı. Ben dışarı çıkmak için izin alınca bizim evde sürekli kavga çıkar annemle babam kavga eder. Artık yoruldum usandım yakın zamanda da şöyle bir olay yaşadım. Ben teyzemlere gittim, kuzenim falan var işte kuzenimde bana onlarda kalmam için yalvardı annemde babamdan izin aldı babam kalabilirsin dedi. Kaldım bir gece. Karne günüde bi kaç gün sonraydı, karne günü babamdan izin istedim arkadaşlarımla buluşmak için ama bana teyzenlerde kaldın ya15 tatil boyunca hiç bir yere gidemezsin, dedi. Gerçekten o kadar bu bana koyduki sabaha kadar gözlerim kanayana kadar ağladım. Ben artık bana karışılmasını isteniyorum korkumdan cevapta veremiyorum babama. Seneye Üniye geçiçem bu böyle devam ederse benim hayatım zehir olucak artık dayanamıyorum hiç bir şeye. Ne olur şehir dışına Üniye git demeyin. İçimi boşaltmak istedim.