- 30 Aralık 2023
- 9
- 2
- 25
-
- Konu Sahibi positivevibesonly
- #1
Artik ayrılmışsiniz ve geri dönüşü yok gibi
Siz kendinizi iyileştirmeye bakin
Aslinda bir uzmandan destek alsaniz sizin icin daha iyi olur gibi geldi bunu düşünmez misin
Kendinizi neden bu kadar suçluyorsunuz? Gerçekten sizin kafanızda idealize ettiğiniz gibi biri mi acaba (bence değil) belki de yarım kalmışlıklar yüzünden bu şekilde hissediyorsunuzdur. Yüklenmeyin kendinize bu kadar her şey olacağına varır.Herkese Merhaba, umarim iyisinizdir ve tecrubelerinizle bana da sifa olursunuz :) 2 yillik iliskim yaklasik 3 ay once bitti..Cok sevdigim, sevildigim, onunlayken mutlu oldugum bir iliskiydi. Ama ben son zamanlarda kendimi bunalmis, rutinden bikmis, kendimle bile mutlu hissetmiyordum ve bunu iliskimize de yansittim. Surekli yorgundum, tahammulsuz, sinirli, umursamaz.. Bunlari yazarken bile o kadar kotu hissediyorum ki kendimi.Bazen bu iliskinin bir sonu yok diye dusunurdum ve bunu dusunmek de sanirim omuzlarima tasimakta zorlandigim yukleri koyuyordu, birbirimize gore olmadigimizi, baska biriyle daha mutlu olacagini dusunurdum, yetistirilme sekillerimiz farkliydi, bazi deger yargilarimiz vs ama yine de cok sevdim onu, o da beni..Alistim, baglandim. Bizim sonumuz yok diye dusundugum icin daha negatif ve yorgun bi psikolojideydim sanirim, bu yuzden yaptigim hatalari o an farkedemedim. Yani daha anlayisli, daha sakin, daha pozitif bir kadin olabildirdim aslinda. Ileriye daha mutlu bir sekilde bakabilirdim. Gelecegi planlamaktansa daha cok ani yasamak istedim, O nasil biriydi derseniz, iliskimiz guzeldi sadece son zamanlarda yani son 4-5 ay bu sekildeydik, Daha az zaman ayirdik birbirimize sorunlarimizi oturup acik yureklilikle konusmadik, ben kafamda bana agir gelen, gelecekle alakali endiselerimi hic soylemedim, Zaten ben kendime de itiraf edemiyordum ki.. Kactim hep.. Ahmak ben, kendime o kadar kiziyorum ki. her neyse ben paramparcayim su an.3 ay kadar once bana artik bir gelecegi gormedigini, mutlu olmadigini soyledi ve gitti, giderken soyledigi bazi seyler bana hayatinda baska biri oldugu izlenimini verdi ama o anin sokuyla sormadim, aradan zaman gectikce sarfettigi cumlelerin anlami kafama dank etmeye basladi..Ben yeterince insan tanidim tarzi cumleler kurmustu :) Gecmisten birine gitti sanirim :) Ilk hafta ozur diledim aradim ama baktim gercekten istemiyor, biraktim. 3 aya yakindir hic bir sekilde iletisime gecmedim. Ben surekli kendimi suclar vaziyetteyim, hep benim yuzumden oldu ben mahvettim modunda geziyorum, onu da idealize ediyorum bunun bilincindeyim aslinda ama sanki hayatimin aski ellerimden kaydi gitti ben tutamadim diye.. Ozellikle regl zamanlarimda o duygu yukuyle bas edemiyorum, o kadar cok agliyorum ki ben bile sasiriyorum hala ayni siddettle nasil uzulebiliyorum diye. Kendimle bas edemiyorum. Ne istedigimi soracak olursaniz inanin karmakarisigim, onu istiyorum, bensiz mutluysa oyle kalsin istiyorum, kendimi suclu hissetmek istemiyorum, hatalarimi telafi etmek istiyorum, daha fazla dusunmek istemiyorum vs vs vs Bana fikirlerinizle, yorumlarinizla yol gosterir misiniz? Kendimi daha fazla suclayarak harap edersem sanirim sagligim da bozulacak..
3 ay az bir süre değil ki dolu dolu yaşandıysa.Üç ayda acınızın azalmamış olması bir sorun. Bir uznandan yardım almalısınız.
cok tesekkur ederim yorumunuz icin, evet derslerimi aldigimi dusunuyorum ama o ozlem sanki hic bitmeyecekmis gibi her gun aklimda, 'umut' etme asamasini gecemedim bir turlu, bir sekilde sanki yine beraber olacagiz hissi bir turlu gitmiyor sanki bu yuzden onume bakamiyorum anilara takili kalmis hissediyorum o kadar zor ki, ozellikle bu hafta tam 3. ayin olacagi hafta her sey daha da kotulesti tum o duygusal yogunluk karabasan gibi ustume coktu..birakmaya calisiyorum bu duygulari fakat basaramiyorum, 3 ay cok az bir sure dimi gercekten? ozellikle basit yuzeysel olmayan bir iliski icin bu kadar aci cekiyor olmam normal yani?Keşke ile başlayan cümle kurmuyoruz. Olması gereken olmuştur zaten.
Ayrıca anahtar kilit bir çift de değilmişsiniz. Şimdi bitmese 4 sene sonra bitecekti. Hep şu anda kalın çünkü başka bir an yok.
Son olarak bu ilişkide yapmamanız gereken neydi, yapmanız gereken neydi işte bunlardan ders çıkarmak çok çok önemli. Dersinizi aldığınız hiçbir konu bir daha sınav olarak karşınıza çıkmaz.
Yolunuz açık olsun.
Tesekkur ederim yorumunuz icin, evet yanimda kalmak, bu iliski icin cabalamak istese cabalardi, bunlari dusunerek icimi rahatlatmaya calisiyorum, ben telafi etmeye calisip ozur diledigimde bir sans verebilirdi bana.. ayrilirken soyledikleriyle de cok kirmisti beni ama gercekten duygusal olarak rollercoster'dan inemedim bir turlu, gecmisi dusunup su ana odaklanamiyorum resmen, bi kere soyle demistim onu uzmustum, soyle yapmistim onu kirmistim diye diye kendimi paraliyorum. calisma hayatim bile etkilendi bu durumdan, kacamiyorum. Hala onu aramak geliyor icimden ama ne fayda eder ki? daha da kotuye gider belki durumum, ayriligin ilk anlarina tekrar donerim belki iletisime gecersem...Hiç üzme ve suçlama kendini neden dersen. Sonuçta o zamanda senin piskolojin iyi degilmis. Gerçekten güçlü bir iliski, yaninda ve arkanda duracak adam olsaydi o pisman oldugun haftada hoş görür yeniden bir şans verirdiniz iliskinize. Ilk firsatta kacmis resmen. Benim öyle iliskilerim olduki senin yaptigin bin türlüsünü yaptim adama. Ama kalan kaliyor, yaninda olmak isteyen oluyor.
Hepimizin hayatinda kötü dönemleri oluyor iliskiye odaklanamiyoruz hepimizin sevgiliside gitmiyor yani. Yani demem o ki boşuna kendini yipratiyorsun gercekten guclu bir iliski degilmis sizinkisi. Simdi bitmeseydi 1 yil sonra bitecekti.
3 ay birini unutmak icin çok çok az bir zaman. Kendine zaman ver ve yoluna bak
evet kesinlikle yuzeysel basit bir iliski degildi, acimin bu kadar derin olmasinin tek avundurucu yani bu sanirim..3 ay az bir süre değil ki dolu dolu yaşandıysa.
kesinlikle tamamen zamana biraktim, su an biraz da ailevi sikintilarimiz mevcut evde, iyice siginacak bir yer beni yatistiracak bir limana ihtiyac duyar vaziyetteyim ki bu, durumumu daha da kotulestirdi, yapayalniz hissediyorum kendimi, kapana sikismis gibi.. evet surekli kendimi yargilayip suclu buluyorum bunu birakmam lazim ama nasil yapicak bilemiyorum, Eger iliski icinde elimden gelen her seyi yapmis olsaydim yani gercekten onu hic kirmasaydim belki su an hala devam ediyor olacaktik ama tabi her seyi dogru yaptigim halde de bitirmek isteyebilirdi..kafam o kadar allak bullak ki.. umut ediyorum hala, arasam kendimi anlatsam ozur dilesem tekrar tekrar diye ama kendimi vazgeciyorum bu fikirden.. daha kotu olmaktan korkuyorum...peki icimdeki bu umudu nasil bitirecegim...Sizi anlıyorum yas yaşıyorsunuz... Bu çok insani değil mi... Kendi içinizde muhasebe yapıyorsunuz... İki kişinin yani iki iradenin olduğu yerde tek taraflı bir suçlu arayışı sizin yas sürecinden çıkmanızı zorlaştırabilir... Unutmayın adı üstünde ilişki 2 kişinin ortak olduğu bir sistemde tek suçlu taraf siz olamazsınız... Kaldı ki ilişki bir başarı yada başarısızlık değil ki bi suçlu olsun ortada... İlişkiler evrimleşir her ilişki kendine hastır...Sizi bağımlı hale getirmiş bu kişi kendine öyle hissettirdi bana durumunuz... Bu ayrılığı bir davaya dönüştürüp hakim gibi kendinizi sorgulamak kendinizi yargılamak duygularınızın karmaşasında kendi kendinizi idam etmiş olmak değil mi... Evet zor bi süreç ama sizinle bi alakası yok... Olması gereken olur bitmesi gereken biter... İzin verin zaman yaralarınızı onarsın sadece kendinize odaklanın...