Herkese Merhaba, umarim iyisinizdir ve tecrubelerinizle bana da sifa olursunuz :) 2 yillik iliskim yaklasik 3 ay once bitti..Cok sevdigim, sevildigim, onunlayken mutlu oldugum bir iliskiydi. Ama ben son zamanlarda kendimi bunalmis, rutinden bikmis, kendimle bile mutlu hissetmiyordum ve bunu iliskimize de yansittim. Surekli yorgundum, tahammulsuz, sinirli, umursamaz.. Bunlari yazarken bile o kadar kotu hissediyorum ki kendimi.Bazen bu iliskinin bir sonu yok diye dusunurdum ve bunu dusunmek de sanirim omuzlarima tasimakta zorlandigim yukleri koyuyordu, birbirimize gore olmadigimizi, baska biriyle daha mutlu olacagini dusunurdum, yetistirilme sekillerimiz farkliydi, bazi deger yargilarimiz vs ama yine de cok sevdim onu, o da beni..Alistim, baglandim. Bizim sonumuz yok diye dusundugum icin daha negatif ve yorgun bi psikolojideydim sanirim, bu yuzden yaptigim hatalari o an farkedemedim. Yani daha anlayisli, daha sakin, daha pozitif bir kadin olabildirdim aslinda. Ileriye daha mutlu bir sekilde bakabilirdim. Gelecegi planlamaktansa daha cok ani yasamak istedim, O nasil biriydi derseniz, iliskimiz guzeldi sadece son zamanlarda yani son 4-5 ay bu sekildeydik, Daha az zaman ayirdik birbirimize sorunlarimizi oturup acik yureklilikle konusmadik, ben kafamda bana agir gelen, gelecekle alakali endiselerimi hic soylemedim, Zaten ben kendime de itiraf edemiyordum ki.. Kactim hep.. Ahmak ben, kendime o kadar kiziyorum ki. her neyse ben paramparcayim su an.3 ay kadar once bana artik bir gelecegi gormedigini, mutlu olmadigini soyledi ve gitti, giderken soyledigi bazi seyler bana hayatinda baska biri oldugu izlenimini verdi ama o anin sokuyla sormadim, aradan zaman gectikce sarfettigi cumlelerin anlami kafama dank etmeye basladi..Ben yeterince insan tanidim tarzi cumleler kurmustu :) Gecmisten birine gitti sanirim :) Ilk hafta ozur diledim aradim ama baktim gercekten istemiyor, biraktim. 3 aya yakindir hic bir sekilde iletisime gecmedim. Ben surekli kendimi suclar vaziyetteyim, hep benim yuzumden oldu ben mahvettim modunda geziyorum, onu da idealize ediyorum bunun bilincindeyim aslinda ama sanki hayatimin aski ellerimden kaydi gitti ben tutamadim diye.. Ozellikle regl zamanlarimda o duygu yukuyle bas edemiyorum, o kadar cok agliyorum ki ben bile sasiriyorum hala ayni siddettle nasil uzulebiliyorum diye. Kendimle bas edemiyorum. Ne istedigimi soracak olursaniz inanin karmakarisigim, onu istiyorum, bensiz mutluysa oyle kalsin istiyorum, kendimi suclu hissetmek istemiyorum, hatalarimi telafi etmek istiyorum, daha fazla dusunmek istemiyorum vs vs vs Bana fikirlerinizle, yorumlarinizla yol gosterir misiniz? Kendimi daha fazla suclayarak harap edersem sanirim sagligim da bozulacak..
