- Konu Sahibi PembePinkLila
- #1
Merhaba,
ben birkac ay önce de buraya baska bir baslikla yazmistim. Sevgilimdem ayrilmistim cünkü birtürlü fikirlerimiz birbirine uyusmuyordu. Benim dediklerimi hic anlamazdi ve ciddi anlamda iki farkli insandik.
Neyse velhasil biz yine birlestik cünkü birbirimizi cok seviyoruz. Ve yine.... ayni seyler.... ben cok dikkatli ve incefikirli bir insanimdir. Hayatimda her sey disziplinle yürütmeye calisiyorumdur. Karsimdakinleri her daim cok iyi anlamaya calisiyorumdur. Gelecegimi cok ciddiye alirim. O ise kiskanc, kompleksli, dikkatsiz, yarini düsünmeden yasar.
Benim artik her yaptigi hata gözüme batmaya basliyordu. Misal olarak söyleyeyim: Araba sürüyor, herkes sirada arabasiyla beklerken, benimkisi tek sol taraftan sürüyor herkesi gecmek icin sonra araya sikismak istiyor. Benim icin bir rezillik onun icin gayet normal. Bu cok kücük bir örnek ama bunlar bile artik son demlerimizde iyicene gözüme batmaya baslamisti. Sonra beni ellemeden duramiyordu. Elleme istemiyorum diyordum. Ben evlilige kadar fazla yakinlik istemiyorum diyordum. Agladigim günler oldu bu sebepten dolayi cünkü asiri istedi var. Ne diyordu bu? Yaa askim ben ne yapayim, duramiyorum iste, seni cok seviyorum. Tabii hosuma gitmiyor degildi ama her defasinda bir sekilde bana yanasmaya calisiyordu hatta bu yanasmada kalmiyordu daha da fazla ilerliyordu. Benim istemedigimi bildigi halde. Sonra tabii ki özürler falan filan.
En büyük ayrilik sebebim ama gelecekle, bugünle, her konuda olan fikir farkliligimizdi.
Velhasil: Ben yine ayrildim bir bucuk ay önce. Ama yapamiyorum. Istemiyorum. Beynim diyorki HAYIRRRRRRR!!!!! ama kalbim diyor ki EVETTTTTTT!!!!!
Bu nasil bir izdiraptir?
Bana bir bucuk aydir mesaj atiyor o da her defasinda suclamalar yaziyor ama sonunda "seni seviyorum" diyor. Benimle cözüm bulmak yerine bana diyor ki "artik benim burada kalmam icin hicbir sebep yok. her tarafta hatiralarin var. ben Misir´a gidecegim. orada kalacagim bundan sonra. sen de benden kurtulmus olursun, zaten bunu istemiyor muydun?" Ben seni cok sevdim ama sen beni hic sevmedin. Kendi kariyerin icin beni biraktin. Sen askin ne oldugunu anlamadin. Tadamadin. Sen yoksan benim icin hic kimse yok."
Ben de ona geri yazdim ve dedim ki gidersen ve okulunu da birakirsan bu yüzden, sen benim icin öldün. seni asil o zaman silerim dedim.
O da bana dedi ki: Ben bunlari yapmasam burada kalsam da sen ben sildin.
Ama öyle degil iste. Birlikte cözüm bulmayi calissak. Benim icin SAVASSA. KACMASA ben cözüm bulmaya hazirim. Ama ondan askim tamam her seyi basaracagiz. Hayatimizi kurmak icin ugrasacagiz sözlerini bekliyorum. Ama yok. O illaki takti kafaya. Gidecekmis, beni sevdiginden, beni daha fazla rahatsiz etmek istemediginden dolayi gitmek istiyormus. Benim hayatima daha fazla karismak istemiyormus. zaten ben onu sevmiyormusum. ben yoksa hayati bitmistir onun vs.
Ben 1,5 aydir konusmuyorum. Gecen hafta bir kere konustum sadece telefonda. o gidince askini bana ispatladigini düsünüyor. insan bu kadar mi dik kafali olur yaa ... agliyorum dayanamiyorum artik. niye anlamiyor? ben sadece onun okumasini, düzgün haysiyetli biri, beni mutlu eden biri olmasini istemistim. bunu herkes istemez mi? rabbim eline imkanlarini da vermisti. niye problemlerin oldugu yerden onlari cözmeye calismiyor? o kadar hafta konusmadim onunla ayrildim diyerek. hala mi giderek bir seyleri beni kurtaracagini sanar?
LÜTFEN YARDIM EDIN. FIKIR VERIN BANA. BITMEK ÜZEREYIM
ben birkac ay önce de buraya baska bir baslikla yazmistim. Sevgilimdem ayrilmistim cünkü birtürlü fikirlerimiz birbirine uyusmuyordu. Benim dediklerimi hic anlamazdi ve ciddi anlamda iki farkli insandik.
Neyse velhasil biz yine birlestik cünkü birbirimizi cok seviyoruz. Ve yine.... ayni seyler.... ben cok dikkatli ve incefikirli bir insanimdir. Hayatimda her sey disziplinle yürütmeye calisiyorumdur. Karsimdakinleri her daim cok iyi anlamaya calisiyorumdur. Gelecegimi cok ciddiye alirim. O ise kiskanc, kompleksli, dikkatsiz, yarini düsünmeden yasar.
Benim artik her yaptigi hata gözüme batmaya basliyordu. Misal olarak söyleyeyim: Araba sürüyor, herkes sirada arabasiyla beklerken, benimkisi tek sol taraftan sürüyor herkesi gecmek icin sonra araya sikismak istiyor. Benim icin bir rezillik onun icin gayet normal. Bu cok kücük bir örnek ama bunlar bile artik son demlerimizde iyicene gözüme batmaya baslamisti. Sonra beni ellemeden duramiyordu. Elleme istemiyorum diyordum. Ben evlilige kadar fazla yakinlik istemiyorum diyordum. Agladigim günler oldu bu sebepten dolayi cünkü asiri istedi var. Ne diyordu bu? Yaa askim ben ne yapayim, duramiyorum iste, seni cok seviyorum. Tabii hosuma gitmiyor degildi ama her defasinda bir sekilde bana yanasmaya calisiyordu hatta bu yanasmada kalmiyordu daha da fazla ilerliyordu. Benim istemedigimi bildigi halde. Sonra tabii ki özürler falan filan.
En büyük ayrilik sebebim ama gelecekle, bugünle, her konuda olan fikir farkliligimizdi.
Velhasil: Ben yine ayrildim bir bucuk ay önce. Ama yapamiyorum. Istemiyorum. Beynim diyorki HAYIRRRRRRR!!!!! ama kalbim diyor ki EVETTTTTTT!!!!!
Bu nasil bir izdiraptir?
Bana bir bucuk aydir mesaj atiyor o da her defasinda suclamalar yaziyor ama sonunda "seni seviyorum" diyor. Benimle cözüm bulmak yerine bana diyor ki "artik benim burada kalmam icin hicbir sebep yok. her tarafta hatiralarin var. ben Misir´a gidecegim. orada kalacagim bundan sonra. sen de benden kurtulmus olursun, zaten bunu istemiyor muydun?" Ben seni cok sevdim ama sen beni hic sevmedin. Kendi kariyerin icin beni biraktin. Sen askin ne oldugunu anlamadin. Tadamadin. Sen yoksan benim icin hic kimse yok."
Ben de ona geri yazdim ve dedim ki gidersen ve okulunu da birakirsan bu yüzden, sen benim icin öldün. seni asil o zaman silerim dedim.
O da bana dedi ki: Ben bunlari yapmasam burada kalsam da sen ben sildin.
Ama öyle degil iste. Birlikte cözüm bulmayi calissak. Benim icin SAVASSA. KACMASA ben cözüm bulmaya hazirim. Ama ondan askim tamam her seyi basaracagiz. Hayatimizi kurmak icin ugrasacagiz sözlerini bekliyorum. Ama yok. O illaki takti kafaya. Gidecekmis, beni sevdiginden, beni daha fazla rahatsiz etmek istemediginden dolayi gitmek istiyormus. Benim hayatima daha fazla karismak istemiyormus. zaten ben onu sevmiyormusum. ben yoksa hayati bitmistir onun vs.
Ben 1,5 aydir konusmuyorum. Gecen hafta bir kere konustum sadece telefonda. o gidince askini bana ispatladigini düsünüyor. insan bu kadar mi dik kafali olur yaa ... agliyorum dayanamiyorum artik. niye anlamiyor? ben sadece onun okumasini, düzgün haysiyetli biri, beni mutlu eden biri olmasini istemistim. bunu herkes istemez mi? rabbim eline imkanlarini da vermisti. niye problemlerin oldugu yerden onlari cözmeye calismiyor? o kadar hafta konusmadim onunla ayrildim diyerek. hala mi giderek bir seyleri beni kurtaracagini sanar?
LÜTFEN YARDIM EDIN. FIKIR VERIN BANA. BITMEK ÜZEREYIM
bu kadar ufak tefek 
eger cıddı sorunlar yok ıse yazık etmeyın derım 
