Merhaba herkese, ben 6yillik evli bir cocuk annesiyim. Esim uzun suredir( neredeyse dogum yaptigim donemden itibaren) ayri uyumayi tercih ediyor. Odanin havasiz oldugundan nefes alamadigindan sikayetci. Bazen uyumaya geldiginde oglumu (4yas)yanimda uyuyakalmis gorebiliyor yatagina goturdugu oluyor ama uyumaya niyeti yoksa bu durumu da bahane olarak kullanabiliyor ya da cocugu neden sen yatagina yatirmiyorsun diyebiliyor oglum cok zor uykuya daliyor bazen yanimda uyumak istiyor ama sıklıkla kendi yataginda uyur. Birliktelikte ciddi bir sikinti yok ama bazen birliktelikten sonra bile baska odada uyumayi tercih edebiliyor. Defalarca bu konuyu konustum. Tartıştım küstüm sakince anlattim öneri sundum ondan öneri istedim. Yatak odasini baska odaya tasiyalim dedi ama diger mobilya vb sığmaz onu kendi de biliyor her zaman da bahanesi hazir: nefes alamiyorum. Yani uyumadan once esimi hep takip etmekten sıkıldım gel yataginda uyu demek istemiyorum artik. Ben paylasimlarin sicakligin anlayisin birlikte uyumakla daha da artigini dusunuyor hissediyorum bana göre bu sekilde. Sizce ayri uyumak normal midir? Birlikte uyumak icin neler yapilabilir? Tamamen umursamaz mi davranmak daha iyi? Önerilere açığım teşekkür ederim.
