- 30 Ocak 2012
- 109
- 2
- 296
Ben genelde annemle babamın ilişkisine müdahale etmem, onlar birbirlerini çok seven bi çift değil bunu biliyorum, hayatı götürmek için birlikteler. 10 yıl önce boşandılar, 4 yıl ayrı kaldıktan sonra tekrar barıştılar; nedeni kardeşim ve bizdik bizi boynu bükük bi orda bi burda yaşatmamak içindi.Neyse ozamandan beri evde en çok büyüyen hararete neden olan konu annemin ailesi. Çünkü o boşanma sürecinden sonra annem ailesinden çok destek gördü. Kızkardeşlerini bizden daha çok seviyor. Bütün hayatı onlarla paylaşıyo ve bunu açık açık gösteriyo. Lütfen sana öyle geliyodur bi anne böyle yapmaz demeyin, onu tanıyorum önceki ve sonraki halini biliyorum. Ona göre biz babamın soyundanız onlara çekmişiz onlara benziyoruz ki bu laflardan onlardan nefret ettiğini anlamışınızdır, sanki o doğurmadı bizi. Bunu yıllardır takmamaya çalıştım hep tamam biliyorum onlar daha değerli onun için ama bizde çocuklarıyız aynı evde yaşamak zorundayız. Aksi gibi babamında bizi düşkünlüğü hiç yoktur hiçte olmadı zaten, karnımızı doyursa yettiğini düşündü.
Buara ikisiylede aram fena halde bozuk konuşmuyoruz ve benim tahammülüm kalmadı bu evde yaşamaya. Hele şimdi okul bitti henüz iş yok ve evde oturmak zorundayım. (daha önceki topikte babamın ne kadar baskıcı olduğunu sokağa adım atamadığımı yazmıştım). Napmam gerektiğini bilmiyorum onlarla konuşmak istemiyorum. Bu ev beni daraltıyo, boğuyo. Gerçekten bıktım artık.
Durum dışardan bu kadar anlatmayla size nasıl görünür bilmiyorum ama benim gerçekten desteğe ihtiyacım var
Buara ikisiylede aram fena halde bozuk konuşmuyoruz ve benim tahammülüm kalmadı bu evde yaşamaya. Hele şimdi okul bitti henüz iş yok ve evde oturmak zorundayım. (daha önceki topikte babamın ne kadar baskıcı olduğunu sokağa adım atamadığımı yazmıştım). Napmam gerektiğini bilmiyorum onlarla konuşmak istemiyorum. Bu ev beni daraltıyo, boğuyo. Gerçekten bıktım artık.
Durum dışardan bu kadar anlatmayla size nasıl görünür bilmiyorum ama benim gerçekten desteğe ihtiyacım var
