Öncelikle Allah hepimizin yardımcısı olsun, istediğiniz kadar varlıklı olun, para su gini paçalarınızdan aksın, biraz tutumluluk damarınız varsa her şeyin ateş pahası olduğunu görmek çok zor olmuyor. Biz evimize giren paranın en başta bir kısmını ayırıyoruz ki kenarda az da olsa biraz birikebilsin her ay, bir anda sürpriz bir şey çıkarsa elimizin altında nakit olmalı diye düşünüyoruz.
Haftalık olarak ne yemek yenecek onu planlayıp ona göre alışveriş yapıyorum. Hafta içi sürekli markete gitmemek için, çünkü insanın aklı hemen çelinebiliyor. Temel ihtiyaçlar yumurta, süt, yağ, et vs haftalık ya da iki haftalık alınıyor. Et alındığında birer yemeklik olarak porsiyonluyorum. Bizdeki kural yapılan yemek o gece bitmeli, ertesi güne sarkınca yenmiyor. O yüzden neyden ne kadar yeriz artık bir fikrim oluştu. Pazarlar daha ucuz olsa da ben marketten alışveriş yapıyorum çünkü kimse kilolarca domates biber yemiyor. Kaldı mı çürüyor, israf oluyor. Kılık kıyafet düşkünü olmadığımızdan oraya para harcamıyoruz, ben bir şey alacaksam da ikinci el uygulamalarını kullanıyorum genellikle. Evde kuyruklular var onların masrafları her ay artıyor ancak idare ediyoruz. Faturalar her ay aşağı yukarı aynı geliyor, kışın odadan odaya geçerken donmayacağımız kadar yakıyoruz. Hiç öyle atletle dolaşıyoruz kadar yakmadık ona göre de fatura ödedik. Kendimiz için bir şey almak istersek de kendi bütçelerimize bakıp öyle alıyoruz.
Ben nakit kullanmamaya özen gösteriyorum çünkü kayıtsız bi yerlere gitmesi çok kolay. Atıyorum 100 tl bozulduğu anda harcanabiliyor. Onun yerine her hafta harcayacağım meblağı kafamda belirleyip, markete vs giderken banka uygulamasından o hafta içinde ne kadar harcadım, ne kadar bütçem kaldı hesaplayıp ona göre hareket ediyorum. Bu baya rahatlattı beni diyebilirim. Yurtdışında takip ettiğim bazı hesaplar var, zaruri ihtiyaçlar dışında harcama yapmama ayları yapıyorlar ama daha oraya gelemedim.