- 13 Kasım 2020
- 1.893
- 3.017
- Konu Sahibi Justalittlebityourheart
- #1
Herkese merhaba
Benim 10 senelik bir arkadaşım vardı, pandemi zamanı bana bir iş teklifiyle geldi. Patronu yeni iş kuracakmış sen de stajyer olarak işe başlasana dedi, o sektörde de hiç deneyimim yoktu. Neyse, bunu da biliyordu zaten, mülakat toplantı vs derken ben kendimi ifade ettim sektörde tecrübem olmadığını ve hiçbir ücret talep etmediğimi, zaten evden çalışacağımız için bir beklentimin olmadığını söyledim. Deneme süreci gibi. Neyse en büyük hatayı orada yaptım galiba. Yaptığım işi değersizleştirmiş oldum. Ardından bu arkadaşım sürekli patrondan yakınmaya başladı, her dakika ama. Ben de dedim ki hayır bu kadar memnun değilsen, bana niye referans olup da dahil ettin beni bu işe vs orada biraz atıştık. Sonrasında da bi arkadaşı varmış da hamileymiş de aslında onu aldırmak istiyormuş bu işe eli para görsün diye onu seviyormuş böyle saçma sapan muhabbetleri oldu ben de onu aldırsaydın o zaman dedim. Ama canım da sıkıldı bu muhabbetlerine daha neler neler de uzatmayacağım. Neyse bir de bu toplantı sırasında benim yaptığım işleri de patrona ben bunları bunları yaptım diye sununca dedim haaa işin rengi başkalaşıyor, bu patron da bana ihtiyaç olmadığı için yol verecek. Ardından ben bir aylık taskları tamamladığım gün arkadaşım, mesajla beni işten çıkardıklarını söyledi. Patronun kararı bir şey yapamazdım dedi. Patron ise, ortak kararımızdı dedi arkadaşımdan için. Ve benim anlamadığım nokta şuydu, ben zaten ücretsiz çalışmayı kabul etmiştim 1 ay boyunca, sürenin bile bitmesini beklemediler, sürenin bitmesine bir kaç gün kala bana bunu mesajla bildirdiler. Tabi ki şok oldum, hayır bu kadar acele olan neydi? Ödeme yok, sigorta vs bişe yok.. Ben de patrona mesajla bu şekilde bildirilmesinin iş etiğine uygun olmadığını söyledim. Arkadaşıma da aynısını söyledim, bir de toplantı sırasında yaptığından hiç hoşlanmadığımdan bahsettim konuşalım ki aramızda sorun kin vs kalmasın dedim ama bu açtı ağzını yumdu gözünü. Bana ekmek kapısı açmış, bana bilmem ne yapmış ben ise onu mahcup etmişim. Ya madem mahcup olduysan, benim yaptığım işi neden yayınlıyorsun? Neyse bana bu şekilde bir çok şey söyledi, ben de tek bir kuruş kazanmadığım halde hiçbir şey demedim sadece Allah kimseyi kimsenin minneti altında bırakmasın dedim. Buna da baya coştu neymiş minnet değil teşekkür beklemiş… Bana bir aylık işi yaptırıp, yayınlayıp, sonra benimle yaptığı işleri de tek başına yapmış gibi sundu. Sonra da teşekkür edecekmişim..Neyse tartıştık ettik görüşmek istersen de ben burdayım falan dedi ama bitti yani benim için o gün tamamen.
Ya neyse özet çok uzun oldu, bir sene geçti aradan, benim hayatımda çok şey değişti.. ve bu insanla gerçekten bir daha asla görüşmek istemiyorum çünkü benim hayatımın en zor dönemlerini hep daha zor hale getirmiştir sonrasında ise ben seni kardeşim gibi görüyorum sen benim canımsın seni çok seviyorum diye konuşmalar yapıp vicdanıma oynayıp her seferinde hayatıma tekrar girmiştir.
Artık o kadar doydum ki. Bitti yani. Neyse, bana mesaj atmış, evleniyorum sen de olsaydın seni çok seviyorum benim için şöyle değerlisin böylesin şöylesin senin de olmanı isterdim yazmış, ben de cevap olarak mutluluklar dilerim yazdım bir gülücükle. Beni silmiş her yerden. Neyse benim işime geldi, o kadar bezmiştim ki profiline girip silmek engellemek vs bile içimden gelmiyordu.
Ben sayfayı kapattım bitti, neyse başka bir arkadaşıma bu olaydan bahsediyordum, yazdığım mesaja “öküzlük etmişsin” dedi.
Ya ben gerçekten bazen anlamıyorum, şimdi benim bu yaptığım öküzlük mü??? Bana bunca şeyi yapmış, benim hayatımın en zor dönemini, daha da zor hale getirmiş. Bu mahcup etme lafına öyle içerledim ki, aylarca uyuyamadım ben. Bir de söylediği her şeyi yazmadım elbette ama bana neler neler dedi ki diyorum ya bunların seneler evveli de var. Şimdi evleniyor diye ben onu neden affedeceğim ki?? Benim de hayatımda yeni bir dönem başladı, tebrik etmedi arayıp sormadı. Mutlu gününde ben gelmişim aklına anlamadım valla. Onca laftan sözden sonra nasıl bakarız yüz yüze. Eskiden de öyle söylüyordu her şeyi, hep diyordum ki çocukluk işte.. yaşımız ufak olgunlaşacağız ama eşek kadar olduk bu kız hep aynı kız..
Ben olsam öyle mesaj atmazdım, bak üzülmüş pişman olmuş vs diyor arkadaşım ama içimden gelmeyen mesajı ne atıcam.. insanlar, kendi hayatlarında mutlu veya önemli olaylar yaşıyor diye illa eskiden yaptıklarını görmezden gelip tolere mi etmek gerekiyor.. ben gerçekten artık anlamıyorum. Zaten sınır çizme, hayır deme, sert olma konusunda problemler yaşıyorum. Böyle sorunlu ilişkiler, arkadaşlıklar da istemiyorum hayatımda. Bilmiyorum ki sizce hata mı ettim?
Benim 10 senelik bir arkadaşım vardı, pandemi zamanı bana bir iş teklifiyle geldi. Patronu yeni iş kuracakmış sen de stajyer olarak işe başlasana dedi, o sektörde de hiç deneyimim yoktu. Neyse, bunu da biliyordu zaten, mülakat toplantı vs derken ben kendimi ifade ettim sektörde tecrübem olmadığını ve hiçbir ücret talep etmediğimi, zaten evden çalışacağımız için bir beklentimin olmadığını söyledim. Deneme süreci gibi. Neyse en büyük hatayı orada yaptım galiba. Yaptığım işi değersizleştirmiş oldum. Ardından bu arkadaşım sürekli patrondan yakınmaya başladı, her dakika ama. Ben de dedim ki hayır bu kadar memnun değilsen, bana niye referans olup da dahil ettin beni bu işe vs orada biraz atıştık. Sonrasında da bi arkadaşı varmış da hamileymiş de aslında onu aldırmak istiyormuş bu işe eli para görsün diye onu seviyormuş böyle saçma sapan muhabbetleri oldu ben de onu aldırsaydın o zaman dedim. Ama canım da sıkıldı bu muhabbetlerine daha neler neler de uzatmayacağım. Neyse bir de bu toplantı sırasında benim yaptığım işleri de patrona ben bunları bunları yaptım diye sununca dedim haaa işin rengi başkalaşıyor, bu patron da bana ihtiyaç olmadığı için yol verecek. Ardından ben bir aylık taskları tamamladığım gün arkadaşım, mesajla beni işten çıkardıklarını söyledi. Patronun kararı bir şey yapamazdım dedi. Patron ise, ortak kararımızdı dedi arkadaşımdan için. Ve benim anlamadığım nokta şuydu, ben zaten ücretsiz çalışmayı kabul etmiştim 1 ay boyunca, sürenin bile bitmesini beklemediler, sürenin bitmesine bir kaç gün kala bana bunu mesajla bildirdiler. Tabi ki şok oldum, hayır bu kadar acele olan neydi? Ödeme yok, sigorta vs bişe yok.. Ben de patrona mesajla bu şekilde bildirilmesinin iş etiğine uygun olmadığını söyledim. Arkadaşıma da aynısını söyledim, bir de toplantı sırasında yaptığından hiç hoşlanmadığımdan bahsettim konuşalım ki aramızda sorun kin vs kalmasın dedim ama bu açtı ağzını yumdu gözünü. Bana ekmek kapısı açmış, bana bilmem ne yapmış ben ise onu mahcup etmişim. Ya madem mahcup olduysan, benim yaptığım işi neden yayınlıyorsun? Neyse bana bu şekilde bir çok şey söyledi, ben de tek bir kuruş kazanmadığım halde hiçbir şey demedim sadece Allah kimseyi kimsenin minneti altında bırakmasın dedim. Buna da baya coştu neymiş minnet değil teşekkür beklemiş… Bana bir aylık işi yaptırıp, yayınlayıp, sonra benimle yaptığı işleri de tek başına yapmış gibi sundu. Sonra da teşekkür edecekmişim..Neyse tartıştık ettik görüşmek istersen de ben burdayım falan dedi ama bitti yani benim için o gün tamamen.
Ya neyse özet çok uzun oldu, bir sene geçti aradan, benim hayatımda çok şey değişti.. ve bu insanla gerçekten bir daha asla görüşmek istemiyorum çünkü benim hayatımın en zor dönemlerini hep daha zor hale getirmiştir sonrasında ise ben seni kardeşim gibi görüyorum sen benim canımsın seni çok seviyorum diye konuşmalar yapıp vicdanıma oynayıp her seferinde hayatıma tekrar girmiştir.
Artık o kadar doydum ki. Bitti yani. Neyse, bana mesaj atmış, evleniyorum sen de olsaydın seni çok seviyorum benim için şöyle değerlisin böylesin şöylesin senin de olmanı isterdim yazmış, ben de cevap olarak mutluluklar dilerim yazdım bir gülücükle. Beni silmiş her yerden. Neyse benim işime geldi, o kadar bezmiştim ki profiline girip silmek engellemek vs bile içimden gelmiyordu.
Ben sayfayı kapattım bitti, neyse başka bir arkadaşıma bu olaydan bahsediyordum, yazdığım mesaja “öküzlük etmişsin” dedi.
Ya ben gerçekten bazen anlamıyorum, şimdi benim bu yaptığım öküzlük mü??? Bana bunca şeyi yapmış, benim hayatımın en zor dönemini, daha da zor hale getirmiş. Bu mahcup etme lafına öyle içerledim ki, aylarca uyuyamadım ben. Bir de söylediği her şeyi yazmadım elbette ama bana neler neler dedi ki diyorum ya bunların seneler evveli de var. Şimdi evleniyor diye ben onu neden affedeceğim ki?? Benim de hayatımda yeni bir dönem başladı, tebrik etmedi arayıp sormadı. Mutlu gününde ben gelmişim aklına anlamadım valla. Onca laftan sözden sonra nasıl bakarız yüz yüze. Eskiden de öyle söylüyordu her şeyi, hep diyordum ki çocukluk işte.. yaşımız ufak olgunlaşacağız ama eşek kadar olduk bu kız hep aynı kız..
Ben olsam öyle mesaj atmazdım, bak üzülmüş pişman olmuş vs diyor arkadaşım ama içimden gelmeyen mesajı ne atıcam.. insanlar, kendi hayatlarında mutlu veya önemli olaylar yaşıyor diye illa eskiden yaptıklarını görmezden gelip tolere mi etmek gerekiyor.. ben gerçekten artık anlamıyorum. Zaten sınır çizme, hayır deme, sert olma konusunda problemler yaşıyorum. Böyle sorunlu ilişkiler, arkadaşlıklar da istemiyorum hayatımda. Bilmiyorum ki sizce hata mı ettim?
