Ayça Kaya 4-3-3-3 Diyeti ile Zayıflayalım...

ozgul0214 .!.:

Ben yanlış görmüşüm dün yazdın bugün tahlil yaptıracaksın sandım çok pardon. Eskiden çalışırdım bende 2 yıl önce işimi bıraktım kendi işimdi ama herşey o kadar zorlaştı ki psikolojim bozulmaya başladı agresif bir insan olmaya başladım artık hiç tahammülüm kalmamıştı. Üstüne bebek mevzularıda baş gösterince artık işin içinden çıkılmaz bir hale gelince pes ettim ve topladım tası taragı indirdim kepenkleri. Aslında başka bir iş düşündüm ama acele etmeme kararı aldım. Evimizi değiştirdik uzun bir tatile çıktık eşimle başbaşa. Herkesten herşeyden uzak atladık arabamıza gidebildiğimiz yere kadar gittik. konuştuk aglaştık sarıldık kucaklaştık ve sonunda sadece sevgimize sarıldık. Birbirimizi ne kadar çok sevdiğimizi bunun herşeyden daha güçlü ve önemli oldugunu bir kez daha anladık bu yüzden kendimizi yıpratmama kararı aldık. Birlikte yaşlanmak istiyoruz madem o zaman ihtiyarlıkta kımıldayamayacagımız günlerde konuşmak için gençken anı biriktirmeye karar verdik. Her fırsatı değerlendirdik. Bu arada ben evimin huzur verici ortamından ayrılıp tekrar iş hayatının verdiği o keşmekeşlige tekrar dönmeye cesaret edemedim. İlk zamanlar o kadar çok agladım ki o kadar çok kahroldum ki başta eşim ailem ve arkadaşlarımın desteğiyle toparlandım ara sıra aklıma gelip hüzünlensemde eşimin yüzüne bakınca elimde ne kadar değerli bişi oldugunu anlayıp gülümsüyorum. Çok şükür moralimde keyfimde yerinde Rabbim sevdiklerime saglıklı uzun ömürler versin yanımda olsunlar yeter. Başka bişey istemiyorum. Çok severek aşık olarak evlenen bir arkadaşım eşine tapardı adeta öyle büyük zorluklar yaşadılar ki. Çok tatlı bir çocukları vardı ama eşi bi anda bıraktı gitti evli başka bir kadınla. Öylece bir anda yüzüstü bıraktı gitti. O arkadaşım bana dediki ağlama krizlerimin birinde: Keşke mutlu bir evliliğim olsaydı beni seven bana sahip çıkan, rahatça yaslanabileceğim bir omuz da çocugum olmasaydı. Allah uzun ömür versin ama birkaç yıl sonra okul iş evlilik derken beni bırakıp gidecek ve ben yapayalnış kalacagım. Gerçi daha 35 yaşında tekrar evlenebilir ama ikna olmuyor aynı şeyleri bir daha yaşayamam ben diyor. Herkesin başına gelecek diye bişi yok tabii. Evli mutlu çocuklu olanlar yok mu var elbette bu çok uç bir örnek. Düşünüyorum bazen hangisi daha kötü acaba. Yalnız ve mutsuz bir anne olarak bir çocuk yetiştirmeye çalışmak mı, çocuksuz ama mutlu bir evlilik sürdürmekmi. Bunların hepsine sahip olanlar varmı belki var belki yok bunların hiçbirinin cevabı bende yok. Benim tek bildiğim şu Rabbim beni anne olmak için uygun görmedi. Kimbilir belki benden iyi bir anne olmazdı. Çok sorguladım bu benim kaderimse eşimin ne suçu vardı. Ama işte hayat böyle bişey bazılarını umdurur bazılarını güldürür. Demekki rabbim bizi eşimle birbirimize yazark böyle uygun gördü. Kadere razı olmaktan başka çarem varmı yok ben de boyun egdim kaderime ve bununla mutlu olmayı ögrendik. Bizim sınavımız bu eşimle benim sadece benim değil. Bizde isyan etmeden başbaşa verip hayaller kurup sonra bunları gerçekleştirmek için harcayacagız kalan ömrümüzü. Telaş etmeden hırs yapmadan. Bize biçilen hayat bu bizde sldık kabul ettik teşekkür ettik. Rabbimin bildiği bişey var. Hiçbirşey tesadüf değil. Her anın tadını çıkar giden gün geri gelmiyor. Ve hayat çok kısa tadını çıkarmaya bak. Sen istediğin kadar dertlen tasalan böyle yapınca düzelmiyoki.

Genişletmek için tıkla...

ozgul0214 .!.:

Ben yanlış görmüşüm dün yazdın bugün tahlil yaptıracaksın sandım çok pardon. Eskiden çalışırdım bende 2 yıl önce işimi bıraktım kendi işimdi ama herşey o kadar zorlaştı ki psikolojim bozulmaya başladı agresif bir insan olmaya başladım artık hiç tahammülüm kalmamıştı. Üstüne bebek mevzularıda baş gösterince artık işin içinden çıkılmaz bir hale gelince pes ettim ve topladım tası taragı indirdim kepenkleri. Aslında başka bir iş düşündüm ama acele etmeme kararı aldım. Evimizi değiştirdik uzun bir tatile çıktık eşimle başbaşa. Herkesten herşeyden uzak atladık arabamıza gidebildiğimiz yere kadar gittik. konuştuk aglaştık sarıldık kucaklaştık ve sonunda sadece sevgimize sarıldık. Birbirimizi ne kadar çok sevdiğimizi bunun herşeyden daha güçlü ve önemli oldugunu bir kez daha anladık bu yüzden kendimizi yıpratmama kararı aldık. Birlikte yaşlanmak istiyoruz madem o zaman ihtiyarlıkta kımıldayamayacagımız günlerde konuşmak için gençken anı biriktirmeye karar verdik. Her fırsatı değerlendirdik. Bu arada ben evimin huzur verici ortamından ayrılıp tekrar iş hayatının verdiği o keşmekeşlige tekrar dönmeye cesaret edemedim. İlk zamanlar o kadar çok agladım ki o kadar çok kahroldum ki başta eşim ailem ve arkadaşlarımın desteğiyle toparlandım ara sıra aklıma gelip hüzünlensemde eşimin yüzüne bakınca elimde ne kadar değerli bişi oldugunu anlayıp gülümsüyorum. Çok şükür moralimde keyfimde yerinde Rabbim sevdiklerime saglıklı uzun ömürler versin yanımda olsunlar yeter. Başka bişey istemiyorum. Çok severek aşık olarak evlenen bir arkadaşım eşine tapardı adeta öyle büyük zorluklar yaşadılar ki. Çok tatlı bir çocukları vardı ama eşi bi anda bıraktı gitti evli başka bir kadınla. Öylece bir anda yüzüstü bıraktı gitti. O arkadaşım bana dediki ağlama krizlerimin birinde: Keşke mutlu bir evliliğim olsaydı beni seven bana sahip çıkan, rahatça yaslanabileceğim bir omuz da çocugum olmasaydı. Allah uzun ömür versin ama birkaç yıl sonra okul iş evlilik derken beni bırakıp gidecek ve ben yapayalnış kalacagım. Gerçi daha 35 yaşında tekrar evlenebilir ama ikna olmuyor aynı şeyleri bir daha yaşayamam ben diyor. Herkesin başına gelecek diye bişi yok tabii. Evli mutlu çocuklu olanlar yok mu var elbette bu çok uç bir örnek. Düşünüyorum bazen hangisi daha kötü acaba. Yalnız ve mutsuz bir anne olarak bir çocuk yetiştirmeye çalışmak mı, çocuksuz ama mutlu bir evlilik sürdürmekmi. Bunların hepsine sahip olanlar varmı belki var belki yok bunların hiçbirinin cevabı bende yok. Benim tek bildiğim şu Rabbim beni anne olmak için uygun görmedi. Kimbilir belki benden iyi bir anne olmazdı. Çok sorguladım bu benim kaderimse eşimin ne suçu vardı. Ama işte hayat böyle bişey bazılarını umdurur bazılarını güldürür. Demekki rabbim bizi eşimle birbirimize yazark böyle uygun gördü. Kadere razı olmaktan başka çarem varmı yok ben de boyun egdim kaderime ve bununla mutlu olmayı ögrendik. Bizim sınavımız bu eşimle benim sadece benim değil. Bizde isyan etmeden başbaşa verip hayaller kurup sonra bunları gerçekleştirmek için harcayacagız kalan ömrümüzü. Telaş etmeden hırs yapmadan. Bize biçilen hayat bu bizde sldık kabul ettik teşekkür ettik. Rabbimin bildiği bişey var. Hiçbirşey tesadüf değil. Her anın tadını çıkar giden gün geri gelmiyor. Ve hayat çok kısa tadını çıkarmaya bak. Sen istediğin kadar dertlen tasalan böyle yapınca düzelmiyoki.

Genişletmek için tıkla...

ozgul0214 .!.:

Ben yanlış görmüşüm dün yazdın bugün tahlil yaptıracaksın sandım çok pardon. Eskiden çalışırdım bende 2 yıl önce işimi bıraktım kendi işimdi ama herşey o kadar zorlaştı ki psikolojim bozulmaya başladı agresif bir insan olmaya başladım artık hiç tahammülüm kalmamıştı. Üstüne bebek mevzularıda baş gösterince artık işin içinden çıkılmaz bir hale gelince pes ettim ve topladım tası taragı indirdim kepenkleri. Aslında başka bir iş düşündüm ama acele etmeme kararı aldım. Evimizi değiştirdik uzun bir tatile çıktık eşimle başbaşa. Herkesten herşeyden uzak atladık arabamıza gidebildiğimiz yere kadar gittik. konuştuk aglaştık sarıldık kucaklaştık ve sonunda sadece sevgimize sarıldık. Birbirimizi ne kadar çok sevdiğimizi bunun herşeyden daha güçlü ve önemli oldugunu bir kez daha anladık bu yüzden kendimizi yıpratmama kararı aldık. Birlikte yaşlanmak istiyoruz madem o zaman ihtiyarlıkta kımıldayamayacagımız günlerde konuşmak için gençken anı biriktirmeye karar verdik. Her fırsatı değerlendirdik. Bu arada ben evimin huzur verici ortamından ayrılıp tekrar iş hayatının verdiği o keşmekeşlige tekrar dönmeye cesaret edemedim. İlk zamanlar o kadar çok agladım ki o kadar çok kahroldum ki başta eşim ailem ve arkadaşlarımın desteğiyle toparlandım ara sıra aklıma gelip hüzünlensemde eşimin yüzüne bakınca elimde ne kadar değerli bişi oldugunu anlayıp gülümsüyorum. Çok şükür moralimde keyfimde yerinde Rabbim sevdiklerime saglıklı uzun ömürler versin yanımda olsunlar yeter. Başka bişey istemiyorum. Çok severek aşık olarak evlenen bir arkadaşım eşine tapardı adeta öyle büyük zorluklar yaşadılar ki. Çok tatlı bir çocukları vardı ama eşi bi anda bıraktı gitti evli başka bir kadınla. Öylece bir anda yüzüstü bıraktı gitti. O arkadaşım bana dediki ağlama krizlerimin birinde: Keşke mutlu bir evliliğim olsaydı beni seven bana sahip çıkan, rahatça yaslanabileceğim bir omuz da çocugum olmasaydı. Allah uzun ömür versin ama birkaç yıl sonra okul iş evlilik derken beni bırakıp gidecek ve ben yapayalnış kalacagım. Gerçi daha 35 yaşında tekrar evlenebilir ama ikna olmuyor aynı şeyleri bir daha yaşayamam ben diyor. Herkesin başına gelecek diye bişi yok tabii. Evli mutlu çocuklu olanlar yok mu var elbette bu çok uç bir örnek. Düşünüyorum bazen hangisi daha kötü acaba. Yalnız ve mutsuz bir anne olarak bir çocuk yetiştirmeye çalışmak mı, çocuksuz ama mutlu bir evlilik sürdürmekmi. Bunların hepsine sahip olanlar varmı belki var belki yok bunların hiçbirinin cevabı bende yok. Benim tek bildiğim şu Rabbim beni anne olmak için uygun görmedi. Kimbilir belki benden iyi bir anne olmazdı. Çok sorguladım bu benim kaderimse eşimin ne suçu vardı. Ama işte hayat böyle bişey bazılarını umdurur bazılarını güldürür. Demekki rabbim bizi eşimle birbirimize yazark böyle uygun gördü. Kadere razı olmaktan başka çarem varmı yok ben de boyun egdim kaderime ve bununla mutlu olmayı ögrendik. Bizim sınavımız bu eşimle benim sadece benim değil. Bizde isyan etmeden başbaşa verip hayaller kurup sonra bunları gerçekleştirmek için harcayacagız kalan ömrümüzü. Telaş etmeden hırs yapmadan. Bize biçilen hayat bu bizde sldık kabul ettik teşekkür ettik. Rabbimin bildiği bişey var. Hiçbirşey tesadüf değil. Her anın tadını çıkar giden gün geri gelmiyor. Ve hayat çok kısa tadını çıkarmaya bak. Sen istediğin kadar dertlen tasalan böyle yapınca düzelmiyoki.

Genişletmek için tıkla...

Hurdunya .!.:

11.gün 649 cikti, oldu galiba....

Genişletmek için tıkla...

Hurdunya .!.:

Canim benim ne güzel anlatmissin, sahsen
Ben de hayattaki her günün, her anin kiymetini bilenlerden oldugumj düşünüyorum.
erken yasta sacma bir sebepten babami kaybedince öğrendim ne yazik ki, uzun yillar gelemedim kendime ama sonra asik oldum, hayat baska bir anlam kazandi. Ve sansima ruh esim diyebilecegim bir adam cikti kaarsima. Biraz zor, biraz dik ama aslinda tam da genc bir kizken benim hayal ettigim adam
Yillar gecti, mayista 8.yilimiz dolacak, dun gibi.. bebek konusuna gelirsek, belki su an hayata tutunmaya calisan bebeklerimj tum sevgimle kucakliyorum o ayri ama, ben de ozellikle su tedavilere basladiktan sonra olmazsa olmaz degil dedim hep, yani hayatimin merkezi degildi bu konu. Saglikliyiz cok sukur diye duaundum ben hep. Ama esim cok istiyor, basindan beri hep istedi, uzun yillar ben istemedigim icin denemedik bile. Lakin bi zamandir onun icin canimi disime taktim.. ben nasil bir anne olurum, biraz deli dolu, fazlaca duygusal.. bilmiyorum. Ama eminim esim iyi bir baba olacak, gecen temmuz ayinda aniden onun da babasini kaybettik ve bu sebeple daha da cok istiyorum bebegimiz olmasini. Düşünmeye vakti kalmayacak..
benim en buyuk hayalim dunyayi gezmek, bi miktar gezdik, ama ben hippiler gibi gezmek istiyorum, sirt cantasi ve en fazla birer gunluk programlarla.. belki bi gun bidigi da aramiza katip baslariz
Bahsetmis miydim animsamiyorum, bir karavan aldik, susledik pusledik hazirladik, ona da terapi gibi oldu, nisan gibi baslayacagizkisa turlara, yolumuz denizliye deduser bigun, cunku benim kuzenim var orda.. imkanlar musaitse ki cok buyuk butceler gerekmiyor, kesinlikle tavsiye ederim.
Gelelim senin iyi bir anne olamayacagini dusunmene, buna katilmiyorum. Her kadin baska baska ozelliklerle baska degerler katar cocuklarina, yani her kadin elbeyye iyi bir annedir de.. kendine haksizlik etme.. siz boyle mutlusunuz, bunu kabul etmissiniz, tamam iste onemli olan o karari verebilmek. Zira biliyorsun caresi cok.. istemediyseniz baska turlusunu, ne mutlu size, iki kisinin birbirine yetmesi ne olaganustu bir duygudur. Hayat birbirinizden hicc ayirmasin sizi güzel gönüllü arkadasim.. bahar geliyor, guzel haberleri de getirecektir beraberinde..

Genişletmek için tıkla...

rose7634 .!.:

Yazın beni çok duygulandırdı canım çok duygulandım gerçekten mutlu olmak ve onunla yetinebilmek varolana şükretmek .
İnan bana çocuğu olupta mutsuz olanlar oluyor kaynım mesala iki çocuğu var ilk karısıyla aldattığı için ayrıldı ikinciye evlendi anlaşamadı ayrılıyorlar ama olan çocuklara oluyor.Çocuklar travma üstüne travma yaşıyorlar derslerinde başarısızlar ,davranışlar desen keza öyle.İşte öyle çocuklu olupta kıymetini bilende yok

Genişletmek için tıkla...

ozgul0214 .!.:

Ahh canım harika çook sevindim. Sağlıkla al kucagına inşallah. Sonuç yüksek ikiz bile olabilir. Ne dersin bi taşla iki kuş :) sizin için çok sevindim canım. tek rar tekrar hayırlı olsun

Genişletmek için tıkla...

Hurdunya .!.:

Hic bilmiyorum, persembe tekrarlayacagiz testi.. hele bi onu da görelim.. temkin o kadar icime islemis ki, adamakilli sevinemedim bile.. hayirlisi insallah..

Genişletmek için tıkla...

ozgul0214 .!.:

heyy güsel anne nasıl gidiyor bakalım hamilelık :)

Genişletmek için tıkla...

Hurdunya .!.:

Ayy canım benim, iyiyim şükürler olsun. 3 defa tekrarladık testi. 15 gün 5762 çıktı. 31 marta ultrason randevusu verdi doktor, bir de keseyi kalp atışını görelim de o zaman moda gireceğim. İnan içim içine sığmıyor ama hep durduruyorum kendimi. Hayırlısı olsun..
sen nasılsın?

Genişletmek için tıkla...

ozgul0214 .!.:

maşallah maşallah inşallah bi aksilik olmayacak sağ salim alacaksın kucagına bebişini. rahatla birazcık canım benim yaaa. Ne güzel hamileliği içindeki canlıyı hissedebilmek bu duyguyu yaşamak çok güzel olmalı. Keseyide göreceksin kalp atışlarınıda duyacaksın inşallahhhh

Genişletmek için tıkla...

masumm .!.:

bende kitap var ama ben bi türlü uygulayamadım
kh sayısı çok protein sayısı az geliyor bana

Genişletmek için tıkla...