• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ayaküstü muhabbet edememe

Kizim resmi gostercek guya. Pat diye tableti verdi adamin eline. O da gordu tabi. Sil cabuk su mesaji dedi. Fena yakalandim yine.
Bu arada konuyu sabote ettik ya. Konu sahibi bize saydirmiyordur insallah. :KK17:
 
earwenn .!.:
Yeni tanıştığım veya samimi olmadığım kişilerle konuşacak konu bulamıyorum, rahat olamıyorum. Aslında öğretmenim ve konuşmayı çok seven biriyim, ama bildiğim konuda =) Ayrıca ailem, yakınlarım veya arkadaşlarımla muhabbet ederken hiçbir problem yok, keza ilgi alanlarımdan bahsederken de gayet hoşsohbetim ve hiç tıkanmam. Fakat yeni girdiğim bir ortamda hayatta sosyalleşemiyorum. Ne bileyim mesela okulda çok kalabalık bir öğretmen kadrosuyuz, kendi branşım dışındaki hocalarla günaydın, iyi akşamlar, çay var mı nın dışında muhabbet kuramıyorum. Aslında bundan şikayetçi değildim, taa ki bu yüzden dışardan soğuk biri olarak görüldüğümü fark edene kadar. İstisnasız tanışıp sonradan samimi olduğum herkes bana seni başta soğuk, mesafeli biri sanırdım ancak öyle değilmişsin diyor. Bu lafı duymaktan çok sıkıldım. Tabii mesafeli duruşumu kaliteli olarak yorumlayanlar da var. Herkesle hemen samimi olan insanlar beni rahatsız ediyor. Ne çok soğuk olayım ne çok cıvık, ama ortasını tutturamıyorum.

Bir müddet yurt dışında da yaşadım. Dil sorunum olmamasına rağmen sırf "small talk" dedikleri ayak üstü sohbeti yapamadığım için çok zorlandım. Ki yurt dışında bu daha da büyük bir sorun. En büyük kabusum sokakta daha önce bir kez tanışmışlığım olan veya bir yakınım aracılığıyla tanıştırıldığım, iyi tanımadığım biriyle karşılaşmam. Sırf selamlaşınca ne konuşacağız diye düşündüğüm için bazen selam dahi vermediğim insanlar oluyor ve doğal olarak burnu büyük, soğuk gibi gözüküyorum. Benim gibi olanlar var mı, bu sorunu nasıl aştınuz veya aşmak için neler yapıyorsunuz?
Genişletmek için tıkla...

Elevator talking konusunda bende cok dertliyim.Hic basarili degilim o konuda.Dilim de iyi olmasina ragmen diyecek bisey bulamiyorum yani oyle sacma bir durumda kalakaliyorum.Aslinda Tr de bir tanidikla karsilassam skntim olmuyor ayakustu sohbette iyiyim Tr de.Cunku karsimdaki insanin yasantisini biliyorum onlardan bahsediyoruz selam kelam yoluma devam ediyorum.Ancak burda insanlar arasindaki bag cok farkli.Ortak bi kultur olmamasi ve bazi kelimelerin yoklugu nedeniyle bu sorunu yasadigimi saniyorum.Basin sagolsun,eline saglik,afiyet olsun gibi kelimelerin benzerleri var ama birebir onu karsilamiyor bana gore.Karsinizdaki kisinin yasantisini biliyorsaniz kizin nasil oglun nasil filan diye sorabilirsiniz sonra sohbetin devami gelir illa ki.
 
inoubliable .!.:
Kizim resmi gostercek guya. Pat diye tableti verdi adamin eline. O da gordu tabi. Sil cabuk su mesaji dedi. Fena yakalandim yine.
Bu arada konuyu sabote ettik ya. Konu sahibi bize saydirmiyordur insallah. :KK17:
Genişletmek için tıkla...
Yok canım niye saydirsin sayfalar çoğalttık :KK70:
Kötü bişey yapmadık ki :KK53:
 
Vallaha ben pazarcı teyzeler gibi oo bi sardırırım bakmışım beş dakka sonra kadınla kadeş olmuşuk:KK48:eskiden anneme kızardım herkesle muhabbet ediyor diye bende anamın kızı oldum şimcik:KK45:
 
sizde gariplik yok yeni tanıştığınız birine konsantre olamıyor yanında doğal davranamıyorsunuz nasılsın iiii ,sen bende ii, ee daha daha nasılsın....şeklinde gayet gergin sinir bozucu ve acaba bendemi sorun yaw seklinde düşündürüyor
 
earwenn .!.:
Yeni tanıştığım veya samimi olmadığım kişilerle konuşacak konu bulamıyorum, rahat olamıyorum. Aslında öğretmenim ve konuşmayı çok seven biriyim, ama bildiğim konuda =) Ayrıca ailem, yakınlarım veya arkadaşlarımla muhabbet ederken hiçbir problem yok, keza ilgi alanlarımdan bahsederken de gayet hoşsohbetim ve hiç tıkanmam. Fakat yeni girdiğim bir ortamda hayatta sosyalleşemiyorum. Ne bileyim mesela okulda çok kalabalık bir öğretmen kadrosuyuz, kendi branşım dışındaki hocalarla günaydın, iyi akşamlar, çay var mı nın dışında muhabbet kuramıyorum. Aslında bundan şikayetçi değildim, taa ki bu yüzden dışardan soğuk biri olarak görüldüğümü fark edene kadar. İstisnasız tanışıp sonradan samimi olduğum herkes bana seni başta soğuk, mesafeli biri sanırdım ancak öyle değilmişsin diyor. Bu lafı duymaktan çok sıkıldım. Tabii mesafeli duruşumu kaliteli olarak yorumlayanlar da var. Herkesle hemen samimi olan insanlar beni rahatsız ediyor. Ne çok soğuk olayım ne çok cıvık, ama ortasını tutturamıyorum.

Bir müddet yurt dışında da yaşadım. Dil sorunum olmamasına rağmen sırf "small talk" dedikleri ayak üstü sohbeti yapamadığım için çok zorlandım. Ki yurt dışında bu daha da büyük bir sorun. En büyük kabusum sokakta daha önce bir kez tanışmışlığım olan veya bir yakınım aracılığıyla tanıştırıldığım, iyi tanımadığım biriyle karşılaşmam. Sırf selamlaşınca ne konuşacağız diye düşündüğüm için bazen selam dahi vermediğim insanlar oluyor ve doğal olarak burnu büyük, soğuk gibi gözüküyorum. Benim gibi olanlar var mı, bu sorunu nasıl aştınuz veya aşmak için neler yapıyorsunuz?
Genişletmek için tıkla...

Demekki sürekli günlük hayattan konuşup,dedikodu yapıyorsunuz kendi çevrenizle..çünkü ben sanmıyorum siyaset,sanat,felsefe falan konuştuğunuzu..bunları zaten en iyi yeni tanıştığınız insanlarla konuşup,tartışabilirsiniz..sürekli komşunun kızı şunu yaptı,ben dün şurdan şunu aldım muhabbeti yapan toplumumuzun yarası bu yabanilik durumu...zaten kendi alanım dışındaki hocalarla konuşamıyorum demeniz bile sadece kendi bildikleriniz hakkında konuşabildiğinizi ve diğerleriyle konuşamayacak durumda olmanızda ne yazik ki henüz 2 cil konuşma denilen şu şunu dedi,amca kızı bunu yapmıştan sonra gelen konuşma seviyesine gelemediğinizin göstergesi..çoğu kişi sizin gibi buarada sizde bir tuhaflık yok bence..biraz kültürel birikiminizi artırırsanız bu problemi aşarsınız
 
earwenn .!.:
Yeni tanıştığım veya samimi olmadığım kişilerle konuşacak konu bulamıyorum, rahat olamıyorum. Aslında öğretmenim ve konuşmayı çok seven biriyim, ama bildiğim konuda =) Ayrıca ailem, yakınlarım veya arkadaşlarımla muhabbet ederken hiçbir problem yok, keza ilgi alanlarımdan bahsederken de gayet hoşsohbetim ve hiç tıkanmam. Fakat yeni girdiğim bir ortamda hayatta sosyalleşemiyorum. Ne bileyim mesela okulda çok kalabalık bir öğretmen kadrosuyuz, kendi branşım dışındaki hocalarla günaydın, iyi akşamlar, çay var mı nın dışında muhabbet kuramıyorum. Aslında bundan şikayetçi değildim, taa ki bu yüzden dışardan soğuk biri olarak görüldüğümü fark edene kadar. İstisnasız tanışıp sonradan samimi olduğum herkes bana seni başta soğuk, mesafeli biri sanırdım ancak öyle değilmişsin diyor. Bu lafı duymaktan çok sıkıldım. Tabii mesafeli duruşumu kaliteli olarak yorumlayanlar da var. Herkesle hemen samimi olan insanlar beni rahatsız ediyor. Ne çok soğuk olayım ne çok cıvık, ama ortasını tutturamıyorum.

Bir müddet yurt dışında da yaşadım. Dil sorunum olmamasına rağmen sırf "small talk" dedikleri ayak üstü sohbeti yapamadığım için çok zorlandım. Ki yurt dışında bu daha da büyük bir sorun. En büyük kabusum sokakta daha önce bir kez tanışmışlığım olan veya bir yakınım aracılığıyla tanıştırıldığım, iyi tanımadığım biriyle karşılaşmam. Sırf selamlaşınca ne konuşacağız diye düşündüğüm için bazen selam dahi vermediğim insanlar oluyor ve doğal olarak burnu büyük, soğuk gibi gözüküyorum. Benim gibi olanlar var mı, bu sorunu nasıl aştınuz veya aşmak için neler yapıyorsunuz?
Genişletmek için tıkla...
Ya aynen bende böyleyim nedendir bu acaba banada hep oyle derler
 
WanttobeGeek1 .!.:
Demekki sürekli günlük hayattan konuşup,dedikodu yapıyorsunuz kendi çevrenizle..çünkü ben sanmıyorum siyaset,sanat,felsefe falan konuştuğunuzu..bunları zaten en iyi yeni tanıştığınız insanlarla konuşup,tartışabilirsiniz..sürekli komşunun kızı şunu yaptı,ben dün şurdan şunu aldım muhabbeti yapan toplumumuzun yarası bu yabanilik durumu...zaten kendi alanım dışındaki hocalarla konuşamıyorum demeniz bile sadece kendi bildikleriniz hakkında konuşabildiğinizi ve diğerleriyle konuşamayacak durumda olmanızda ne yazik ki henüz 2 cil konuşma denilen şu şunu dedi,amca kızı bunu yapmıştan sonra gelen konuşma seviyesine gelemediğinizin göstergesi..çoğu kişi sizin gibi buarada sizde bir tuhaflık yok bence..biraz kültürel birikiminizi artırırsanız bu problemi aşarsınız
Genişletmek için tıkla...

Güzel tespit olmuş kendimi hep eleştirdiğim bi durumdu ama bu kadar net itiraf edememiştim :D
 
WanttobeGeek1 .!.:
Kendinizi eleştirdiğiniz kadar farkındalık sahibi olduğunuza göre sizin birikiminiz çoktan artmaya başlamış
Genişletmek için tıkla...

Ama dedikodu yapmamak için ille bir birikim sahibi olmaya gerek yok bence. Dedikodu ve sürekli bahsettiğiniz şekilde o geldi ben gittim konularında konuşmak birikimsizlik ama daha çok da tembellik, boşvermişlik, kendini farklı dünyalara kapatmak bence. Yoksa başkalarının birikim sahibi olduğu ama bizim olmadığımız konularda da sohbet edebilmeliyiz. En azından soru sormayı bir şeyler kapmayı becerebilmeliyiz.
 
WanttobeGeek1 .!.:
Demekki sürekli günlük hayattan konuşup,dedikodu yapıyorsunuz kendi çevrenizle..çünkü ben sanmıyorum siyaset,sanat,felsefe falan konuştuğunuzu..bunları zaten en iyi yeni tanıştığınız insanlarla konuşup,tartışabilirsiniz..sürekli komşunun kızı şunu yaptı,ben dün şurdan şunu aldım muhabbeti yapan toplumumuzun yarası bu yabanilik durumu...zaten kendi alanım dışındaki hocalarla konuşamıyorum demeniz bile sadece kendi bildikleriniz hakkında konuşabildiğinizi ve diğerleriyle konuşamayacak durumda olmanızda ne yazik ki henüz 2 cil konuşma denilen şu şunu dedi,amca kızı bunu yapmıştan sonra gelen konuşma seviyesine gelemediğinizin göstergesi..çoğu kişi sizin gibi buarada sizde bir tuhaflık yok bence..biraz kültürel birikiminizi artırırsanız bu problemi aşarsınız
Genişletmek için tıkla...
Ya bu kişiden değil de karşıdaki kişiden kaynaklanıyor olabilir.Ortam dedikodu yapıyor da ondan ısınamıyor belki.Iısnamayınca da konuşacak birşey bulamıyor belki..Ben de işyerinde soğuk görülecek tarzdayım.Ben de bazen konuşacak bir şey bulamam..Son zamanlarda çok yalnız kaldım içe kapandım.Hani ne konuşsak boş gibi geliyor bazı konular.Normalde de konuşkan değilim onun etkisi var.Eskiden biraz daha konuşkandım o ayrı..Ama işyerindeki dedikodudan hoşlanmadığım için biraz uzağım ve soğuğum mesela.Bence sadece ürkek bir ceylan:)
 
dansmarue .!.:
Ama dedikodu yapmamak için ille bir birikim sahibi olmaya gerek yok bence. Dedikodu ve sürekli bahsettiğiniz şekilde o geldi ben gittim konularında konuşmak birikimsizlik ama daha çok da tembellik, boşvermişlik, kendini farklı dünyalara kapatmak bence. Yoksa başkalarının birikim sahibi olduğu ama bizim olmadığımız konularda da sohbet edebilmeliyiz. En azından soru sormayı bir şeyler kapmayı becerebilmeliyiz.
Genişletmek için tıkla...

Hiçbir kültürel birikimi olmayan insanın konuşacak tek konusu ya o gün ne yaptığını anlatmak ya dedikodu olur, başka ne konuşabilir ki? Susmaktan çatlar insan :) bu birikimi olan insan dedikodu yapmıyor anlamına gelmiyor,onlarda yapıyor gayet..gıybet tatlı bir zehir :))

Bence cahillik tehlikeli değil,cahil insan istediğinde kendini geliştirir ama sizinde bahsettiğiniz o ufku dar insan prototipi çok tehlikeli..ne birşey anlar ne de bilmediğini kabul eder..tüm dünya bilmemkimin geliniyle,bilmemkaç gram altından ibaret zannederek,göçüp gider dünyadan..buarada uni mezunu olmak öğretim almaktır,ben eğitimli olmaktan bahsediyorum.o aileden ,cevreden ya da kendi gayretiyle gelir
 
tulipa .!.:
Ya bu kişiden değil de karşıdaki kişiden kaynaklanıyor olabilir.Ortam dedikodu yapıyor da ondan ısınamıyor belki.Iısnamayınca da konuşacak birşey bulamıyor belki..Ben de işyerinde soğuk görülecek tarzdayım.Ben de bazen konuşacak bir şey bulamam..Son zamanlarda çok yalnız kaldım içe kapandım.Hani ne konuşsak boş gibi geliyor bazı konular.Normalde de konuşkan değilim onun etkisi var.Eskiden biraz daha konuşkandım o ayrı..Ama işyerindeki dedikodudan hoşlanmadığım için biraz uzağım ve soğuğum mesela.Bence sadece ürkek bir ceylan:)
Genişletmek için tıkla...

Hep mi karşısındaki kişiler? Yabancı bir ülkede bile aynısı olmuş diyor? Zaten karşıdan kaynaklı olsa,hanımefendi buraya ben konuşamıyorum diye konu açmazdı ki?
 
earwenn .!.:
Yeni tanıştığım veya samimi olmadığım kişilerle konuşacak konu bulamıyorum, rahat olamıyorum. Aslında öğretmenim ve konuşmayı çok seven biriyim, ama bildiğim konuda =) Ayrıca ailem, yakınlarım veya arkadaşlarımla muhabbet ederken hiçbir problem yok, keza ilgi alanlarımdan bahsederken de gayet hoşsohbetim ve hiç tıkanmam. Fakat yeni girdiğim bir ortamda hayatta sosyalleşemiyorum. Ne bileyim mesela okulda çok kalabalık bir öğretmen kadrosuyuz, kendi branşım dışındaki hocalarla günaydın, iyi akşamlar, çay var mı nın dışında muhabbet kuramıyorum. Aslında bundan şikayetçi değildim, taa ki bu yüzden dışardan soğuk biri olarak görüldüğümü fark edene kadar. İstisnasız tanışıp sonradan samimi olduğum herkes bana seni başta soğuk, mesafeli biri sanırdım ancak öyle değilmişsin diyor. Bu lafı duymaktan çok sıkıldım. Tabii mesafeli duruşumu kaliteli olarak yorumlayanlar da var. Herkesle hemen samimi olan insanlar beni rahatsız ediyor. Ne çok soğuk olayım ne çok cıvık, ama ortasını tutturamıyorum.

Bir müddet yurt dışında da yaşadım. Dil sorunum olmamasına rağmen sırf "small talk" dedikleri ayak üstü sohbeti yapamadığım için çok zorlandım. Ki yurt dışında bu daha da büyük bir sorun. En büyük kabusum sokakta daha önce bir kez tanışmışlığım olan veya bir yakınım aracılığıyla tanıştırıldığım, iyi tanımadığım biriyle karşılaşmam. Sırf selamlaşınca ne konuşacağız diye düşündüğüm için bazen selam dahi vermediğim insanlar oluyor ve doğal olarak burnu büyük, soğuk gibi gözüküyorum. Benim gibi olanlar var mı, bu sorunu nasıl aştınuz veya aşmak için neler yapıyorsunuz?
Genişletmek için tıkla...
inanın hiç yalnız değilsiniz bu konuda. O kadar çok var ki bu konuda problem yaşayan. Bunun en büyük nedenide o kalıplaşmış klişe muhabbetleri sorgulamaktan, saçma bulmaktan kaynaklanıyor. İnsanların geneli ne yapıyor Selam, nasılsın, çolukçocuk nasıl, havalar nasıl, okulda dersler nasıl, işe alıştın mı vs. Laf olsun torba dolsun muhabbetler. Kendi adıma bunları düşününce saçma ve klişe bulduğum için kullanmakta sorun yaşıyorum. Yani aslında umurunda bile değil onların orda havaların nasıl olduğu, karşısındaki de biliyor umurunda olmadığını ama karşılıklı bir danışıklı dövüşle iki tarafta sanki umurlarındaymış numarası yapıyor, çok eğleniyormuş gibi gülüşüyor, yalandan mutlaka görüşelim cnm deyip, sanki birbilerini çok seviyor gibi öpüşüp ayrılıyorlar. bu sahte sahnenin üzerine düşününce zor geliyor bilincinde olarak o sahneyi oynamak. Ya hiç düşünmeyeceksin ezbere oynayacaksın ya da sadece selam verip geçeceksin çok yakın sohbet edeceğin biri değilse.
 
WanttobeGeek1 .!.:
Hep mi karşısındaki kişiler? Yabancı bir ülkede bile aynısı olmuş diyor? Zaten karşıdan kaynaklı olsa,hanımefendi buraya ben konuşamıyorum diye konu açmazdı ki?
Genişletmek için tıkla...
Yani normal hayatnın boş olduğunu sanmıyorum.Çekingenlik bu bence başka bir şey değil.Ne bileyim yaşadığım için anlıyorum içe kapanma dönemlerimden biliyorum.Yakın kişileri tehlike görmüyor uzak kişileri tehlike görüyor.Psikolojik olduğunu düşünüyorum.Tavsiyeler verilince işe yarayabilir..Ben eskiden böyle bir sorun yaşamıyordum ne konuşuyıordum hiç hatırlamıyorum nedense..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Muhafazakar eş ailesi ve mecburiyetler
9 10 11
Yorumlar
207
Görüntüleme
10K
Yayburcumm
Y
Back