• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ayaküstü muhabbet edememe

TheQueeninthenorth

Guru
Kayıtlı Üye
22 Kasım 2010
11.136
19.633
498
Yeni tanıştığım veya samimi olmadığım kişilerle konuşacak konu bulamıyorum, rahat olamıyorum. Aslında öğretmenim ve konuşmayı çok seven biriyim, ama bildiğim konuda =) Ayrıca ailem, yakınlarım veya arkadaşlarımla muhabbet ederken hiçbir problem yok, keza ilgi alanlarımdan bahsederken de gayet hoşsohbetim ve hiç tıkanmam. Fakat yeni girdiğim bir ortamda hayatta sosyalleşemiyorum. Ne bileyim mesela okulda çok kalabalık bir öğretmen kadrosuyuz, kendi branşım dışındaki hocalarla günaydın, iyi akşamlar, çay var mı nın dışında muhabbet kuramıyorum. Aslında bundan şikayetçi değildim, taa ki bu yüzden dışardan soğuk biri olarak görüldüğümü fark edene kadar. İstisnasız tanışıp sonradan samimi olduğum herkes bana seni başta soğuk, mesafeli biri sanırdım ancak öyle değilmişsin diyor. Bu lafı duymaktan çok sıkıldım. Tabii mesafeli duruşumu kaliteli olarak yorumlayanlar da var. Herkesle hemen samimi olan insanlar beni rahatsız ediyor. Ne çok soğuk olayım ne çok cıvık, ama ortasını tutturamıyorum.

Bir müddet yurt dışında da yaşadım. Dil sorunum olmamasına rağmen sırf "small talk" dedikleri ayak üstü sohbeti yapamadığım için çok zorlandım. Ki yurt dışında bu daha da büyük bir sorun. En büyük kabusum sokakta daha önce bir kez tanışmışlığım olan veya bir yakınım aracılığıyla tanıştırıldığım, iyi tanımadığım biriyle karşılaşmam. Sırf selamlaşınca ne konuşacağız diye düşündüğüm için bazen selam dahi vermediğim insanlar oluyor ve doğal olarak burnu büyük, soğuk gibi gözüküyorum. Benim gibi olanlar var mı, bu sorunu nasıl aştınuz veya aşmak için neler yapıyorsunuz?
 
Yeni tanıştığım veya samimi olmadığım kişilerle konuşacak konu bulamıyorum, rahat olamıyorum. Aslında öğretmenim ve konuşmayı çok seven biriyim, ama bildiğim konuda =) Ayrıca ailem, yakınlarım veya arkadaşlarımla muhabbet ederken hiçbir problem yok, keza ilgi alanlarımdan bahsederken de gayet hoşsohbetim ve hiç tıkanmam. Fakat yeni girdiğim bir ortamda hayatta sosyalleşemiyorum. Ne bileyim mesela okulda çok kalabalık bir öğretmen kadrosuyuz, kendi branşım dışındaki hocalarla günaydın, iyi akşamlar, çay var mı nın dışında muhabbet kuramıyorum. Aslında bundan şikayetçi değildim, taa ki bu yüzden dışardan soğuk biri olarak görüldüğümü fark edene kadar. İstisnasız tanışıp sonradan samimi olduğum herkes bana seni başta soğuk, mesafeli biri sanırdım ancak öyle değilmişsin diyor. Bu lafı duymaktan çok sıkıldım. Tabii mesafeli duruşumu kaliteli olarak yorumlayanlar da var. Herkesle hemen samimi olan insanlar beni rahatsız ediyor. Ne çok soğuk olayım ne çok cıvık, ama ortasını tutturamıyorum.

Bir müddet yurt dışında da yaşadım. Dil sorunum olmamasına rağmen sırf "small talk" dedikleri ayak üstü sohbeti yapamadığım için çok zorlandım. Ki yurt dışında bu daha da büyük bir sorun. En büyük kabusum sokakta daha önce bir kez tanışmışlığım olan veya bir yakınım aracılığıyla tanıştırıldığım, iyi tanımadığım biriyle karşılaşmam. Sırf selamlaşınca ne konuşacağız diye düşündüğüm için bazen selam dahi vermediğim insanlar oluyor ve doğal olarak burnu büyük, soğuk gibi gözüküyorum. Benim gibi olanlar var mı, bu sorunu nasıl aştınuz veya aşmak için neler yapıyorsunuz?
Ben de aynıyım.Sorunu aşmak için hiiç uğraşmadım çünkü bana göre olması gereken budur,sorun değildir.Bin saat tanımadığım kimseyle ne konuşcam.Böyle memnunum.
 
yeni tanıştığınla ne konuşabilirsin ki :KK64: Eeeeee daha daha nasılsınızlar vardı yıllar önce :KK70: sonra eeeeee daha daha nasılsınız :KK1:
Bence iyisiniz böyle bende konuşamam öyle bakma burda car car öttüğüme :eek:
Bir de 5. dk dan sonra canımmmmmmmmmmmmmm ,hayatımmmm ,balım diyenler var mesela iyi ki böyle değilim de diyebilirsiniz ,şükür sebebi olur bazıları size :KK50:
Bu kulaklar dakika bir gol bir GÜLÜM diyeni de duydu :110:
 
Ben de öğretmenim tayın oldugum da Yenı gırdıgım ortam da benımle konusmayan ınsanlara sınır oluyorum yahu yenı gelmısım nıye muhabbet edıp aranıza almıyorsunuz.Tanımıyoruz ne konusacagız dıyıp demekkı sızın gıbı ısın ıcınden cıkıyorlar.Bız de köseye kıvrılıp uslu uslu oturalım mı sonrada bıze suc starsınız kınseyle ılıişkısı yok dıye.
 
Yeni tanıştığım veya samimi olmadığım kişilerle konuşacak konu bulamıyorum, rahat olamıyorum. Aslında öğretmenim ve konuşmayı çok seven biriyim, ama bildiğim konuda =) Ayrıca ailem, yakınlarım veya arkadaşlarımla muhabbet ederken hiçbir problem yok, keza ilgi alanlarımdan bahsederken de gayet hoşsohbetim ve hiç tıkanmam. Fakat yeni girdiğim bir ortamda hayatta sosyalleşemiyorum. Ne bileyim mesela okulda çok kalabalık bir öğretmen kadrosuyuz, kendi branşım dışındaki hocalarla günaydın, iyi akşamlar, çay var mı nın dışında muhabbet kuramıyorum. Aslında bundan şikayetçi değildim, taa ki bu yüzden dışardan soğuk biri olarak görüldüğümü fark edene kadar. İstisnasız tanışıp sonradan samimi olduğum herkes bana seni başta soğuk, mesafeli biri sanırdım ancak öyle değilmişsin diyor. Bu lafı duymaktan çok sıkıldım. Tabii mesafeli duruşumu kaliteli olarak yorumlayanlar da var. Herkesle hemen samimi olan insanlar beni rahatsız ediyor. Ne çok soğuk olayım ne çok cıvık, ama ortasını tutturamıyorum.

Bir müddet yurt dışında da yaşadım. Dil sorunum olmamasına rağmen sırf "small talk" dedikleri ayak üstü sohbeti yapamadığım için çok zorlandım. Ki yurt dışında bu daha da büyük bir sorun. En büyük kabusum sokakta daha önce bir kez tanışmışlığım olan veya bir yakınım aracılığıyla tanıştırıldığım, iyi tanımadığım biriyle karşılaşmam. Sırf selamlaşınca ne konuşacağız diye düşündüğüm için bazen selam dahi vermediğim insanlar oluyor ve doğal olarak burnu büyük, soğuk gibi gözüküyorum. Benim gibi olanlar var mı, bu sorunu nasıl aştınuz veya aşmak için neler yapıyorsunuz?
karsı taraftan elektrık alamadıysann bulamıyorsundur konu canım
 
Back