- 3 Ekim 2015
- 247
- 139
24 yaşında kurtulduğuna şükret bence, ya 29unuza geldiğinizde ben yokum deseydi???? En güzel en iyi çağındasın. Seni yeni bir hayat, yeni bir macera bekliyor. Bence bu fırsatı kendini mahvetmeye değil bir an evvel toparlanıp daha önce onun yüzüden vazgeçtğin şeyleri yapmaya harca. Daha önce düşün bakalım onun yüzünden neler yapmıyordun?? Kimlerle görüşmüyordun, nerelere gitmiyordun. Al sana fırsat hepsini yap. Gidenin arkasından öfkeyle dolmak vs yaşanıyor elbet ama aslolan baharda çiçekler yine açar ve her gün güneş yeniden doğar aynı şekilde sen de uyan ve hayata saldır biraz.
Git dans kursuna yazıl, spora git, arkadaşlarınla buluş bol bol gez, daha önce gözlerin yere bakarken şimdi yanından geçen yakışıklılara şöyle bir alıcı gözüyle bak bakalımsonra da hayatının geri kalanını geçirmek istediğin erkeği bul ya da bulma senin kararın ama ilk terkedilen değilsin, olmayacaksın bunu da böyle bil. Bir dahaki sefere biriyle birlikteyken evli olmadığınızı ve bir gün ilişkinin bitebileceğini bil. 1 seneden uzun süre seninle çıkıp evlenmeyen erkekle de ne işin vardı zaten o da ayrı muamma :)
En önemli ve son sözüm: Sen kendini en çok seveceksin, ve sen kendini terk etmeyeceksin! Diğer herkes bir gün gider ama sen her zaman seninlesin.
Şimdi git yapacak birşeyler bul, ve ondan nefret etme o da bir insan ve insanlar çiğ süt emmiştir.
Değerli desteğiniz için teşekkür ederim. video oldukça uzunmuş :) yarın mutlaka seyredeceğim..
Ben beni 'ben' olduğum için sevdiğine inanmıştım. Çünkü ona kendimi olabildiğince açmıştım. Öyle de değer vermişti sevmişti bana bunu gerçekten hissetmiştim. Ama bende yanlış bir şeyler vardı belki de.. her ne ise ne desem bu saatten sonra faydasız.. tek dileğim, can yaktığı kadar canının yanmasıdır..
