Şimdi desem ki hadi atla gel,
bir tek kendini al gelirken,
Özlemediğimden değil de,
yerimi bilmediğimden diyemem.
Şimdi desem ki, omuzuna ihtiyacı var başımın,
Yatağı delik deşik kuru bir pınardır,
düşürmekten korktuğum göz yaşım.
Herkese ağlar bir sana susarım.
Şimdi sorsam, ektiğim papatyalarım,
Büyüyor mu masal evimizde.
Biraz su,biraz bira, biraz güneş kat köküne.
Uzun kalırım belki kalbinde.
Artık farkındayım,
yıllık alışveriş listesi yapıyoruz birbirimizde.
Eğer sarılar düşüyorsa yeşilin üstüne,
birazı senden birazı benden, Eşitiz işte.
Şimdi desem ki sana,
Özledinse sende beni,
Al boyanı, fırçanı uç gel.
Renge ihtiyacı olan bir bahçe var bende..
Güler Ataş
