canım heralde en tecrübeliniz benim askerlik konusunda çünkü 6 yıldır bi ilişkim var askerliğini de bekledim ve döneli de 3 yıl oluyor.asama asama anlatmak gerekirse,ilk basta onun için de çok zor oluyor tabi baglanıyor sonra en ufak kavgada zaten burda emir altındayım,ben babamdan bile emir almadım bu zamana kadar,yok askerlik söyle böyle diyor buna sıgınıyor.üstelik benim erkek arkadasım istanbul da yaptı askerliğini düşünün yani.ama her şeye bir bahaneleri var,o zaman da burası büyük sehir oldugu için pasalarla komutanlarla iç içeyiz daha cok sıkıyolar diyodu.neyse gel gelelim askerden döndükten sonra sudan cıkmıs balıga dönüyorlar.hele de iş kuracaklarsa ve destekleyenleri de yoksa aman Allah ım
1 yıl boyunca sus pus oldu,cok görüşemezdik maddiyattan dolayı,onu geçtim msj bile atmazdı,ilgilenmezdi aklı hep işteydi.kafayı sıyırmıstı yani
2.yılda da işleri tam rayına oturmamıstı derken sonunda bu sorunlar birikti ve patlama yasadık ayrıldık.1,5 ay ayrı kaldıktan sonra yeniden barıstık ve onun aklı basına öyle bir gelmişti ki bambaska bi adam olmustu sanki
masallah cok iyiyiz şimdi
demem o ki bu sürecte senin elinden hiç ama hiçbi şey gelmiyo.bi erkeğin aklı basına zamanla geliyo.bu sürede sabredip beklemek de senin elinde beklememek de.sen şimdi arkadas gibi davran,yardımcı ol ona.benim kuzenim de hakkaride komando olarak yapmıstı,geldiğinde hafif sıyırmıstı.ama zamanla düzeldi,geçti,bitti.orda sürekli ölüm korkusuyla yasıyolar,sürekli sehit haberleri alıyorlar kolay değil doguda asker olmak.o yüzden sen şimdi hiç ilişkinizi işin içine karıstırma ama sırtını da dönüp gitme,onun izin verdiği kadarıyla yanında ol.kıymet bilen biriyse zaman zaten degerini daha iyi anlar