Aşk ve Arkadaşlık

Aylardır yazıp yazmamakta o kadar kararsız kaldım ki, aslında yeni üye değilim sırf bu konuyu yazmak için aldım bu nicki diğerini sık kullanırım çünkü...

Kafam o kadar karışık ki arkadaşlar bu yaz üçüncü yılını doldurucaz evliliğimizin. Ama evlenmeden evvel yaşadıklarım hala o kadar çok moralimi bozuyor ki umarım kendimi ifade edebilirim yazacaklarımla. Eşimi yaklaşık 4-5 yıldır tanıyordum, evlenmeden evvel ama kısmet 3 yıl öncesineymiş, ortak arkadaşımız sayesinde tanışmıştık. Bu zaman içinde arasıra arkadaşım ve ailesi eşimin tam aile erkeği olacağını ve evleneceği insanı çok mutlu edeceğini söylüyolardı, ortak arkadaşımızın aileside eşimle arkadaşımın aralarında bir şeyler olmasını istiyordu.

Aradan zaman geçti bizim aramızda bir şeyler olmaya başlamasından 2 yıl öncesinde bu düşünceleri geçti, hatta arkadaşım internette tanıştığı biriyle ciddi olarak görüşmeye başladı. Biz eşimle çıkmaya başlamadan evvel tanışıp yaklaşık 6 ay içinde biz çıkarkende evlendiler zaten.

Fakat bu arkadaşım ki kendisi kardeşim gibi gördüğüm maddi manevi her zaman yanında olduğum yeri geldiğinde aileme onu savunduğum arkadaşım, bizim beraber olmamızı istemedi, ilk başlarda bana kesin bir dille ayrıl dedi, bende ne olduğumu şaşırmış bir vaziyette ortada kaldım dediğim gibi çok şaşırdım ondan beklemediğim kelimelerdi bunlar, onun lafıyla ayrılmadım tabi ama bu kelime bende çok etkili oldu ve bu durum aramızda sorun oluşturdu ve biz ayrılma raddesine geldik, yine bu arkadaş ikimizinde üzüntülü halini görünce aramızı yaptı kısaca biz yine devam.

Ama her fırsatta bana eşimi ve ailesini kötülüyordu, hatta bu kötülemeyi ablamada yapıyordu benim canım ablamda bu arkadaşa inanıyordu msnde konuşup konuşup bana saldırıyordu resmen, bu arada ablam aşırı evhamlıdır ve üzerime çok düşer aşırı derece hemde panik atak bide, bu durumunuda çok iyi bilir. Aynı zamanda ortak bir arkadaşımızada aynı konuşmalar kısaca kendini bizi ayırmaya adamıştı.


Eşimin evlendikten sonra beni kimseyle görüştürmek istemeyeceğini, kıyafetlerime karışacağını, eşimin ailesinin bana özet olarak kök söktüreceğini ve nice kötülemeler.Diğer arkadaşımda eşimi tanımadığı için bu arkadaşımın laflarına inandı ve eşime tavır aldılar ben başlarda bir şey söylemedim ama zamanla arkadaşımın söyledikleri kafamı kurcalamaya başladı sonuç olarak onunla bir ömüre doğru gidiyorduk ve böyle böyle olacak mı dedim. Oda ne olduğunu şaşırdı ama en çok üzüldüğü nokta ailesi hakkında söylenenler oldu ve onlara gerçekten çok kızdı, konuşma onlarla kes arkadaşlığını demedi ama tepkisizde kalma demedi ben yinede anlarlar hatalarını dedim sustum. Eşim sadece özür bekledi onlardan evlendikten sonra ama bende bir şeyler kırılmıştı işte çünkü ben bu arkadaşlarımın her zaman her şekilde yanlarında oldum. Hata yapsalarda, yaralansalarda yaralarını sarmaya çalıştım.


Şimdi belki neden sustun konuşsaydın diyenler olabilir ama bizim o zaman eşimle tek problemimiz mesafeydi ikimiz farklı şehirlerdeydik çünkü ve eşim ilk defa benimle farklı şehirden bir birliktelik yaşıyordu ve kıskançlıkları vardı kaldı ki bende ilk defa bu kadar seviyor ve seviliyordum. Bu durum beni baya bi aptallaştırdı bilmiyorumkismile birde beklemediğim şoklardı.

Şuan ki durumda bu iki arkadaşımla görüşmüyorum olayların merkezi olan arkadaşımla görüşmeye korkuyorum evlenmeden böyle yaptı ya evlenince ne yapar diye düşünüyorum, ayırmayada çalışabilir çünkü onun sözleri benim için çok değerli oldu hep. Şimdi diyeceksiniz neden bu kadar çok yazdın da ne istiyosun benim derdim diğer arkadaşım en son bana sms attığında kızgınlıkla bir şeyler yazmıştı, bende eteğimdeki tüm taşları dökeyimde devam edecekse öyle devam etsin arkadaşlık yoksa dönüşü olmaz içimizde bir şeyler kalınca içten içe çürütür daha fena olur dedim ve döktürdüm. Ama ters tepti son oldu o sms ve en yakın arkadaşlarımı aşık oldum diye kaybettim.


Şimdi yaprak dökümü gibi gidiyor elimden arkadaşlarım, şuan da başka bir arkadaşım gidiyo elimden 2. arkadaşımla ortak arkadaşım uzaklaşıyo iyice. Soruyorum benim suçum neydi sevmek mi sevilmek istemek mi?


Bu arada olayın baş kahramanı olan arkadaşımın ortaya attığı laflar 1 e 1000 katılan laflardı, eşimle çok ama çok mutluyum, aileside kendi evlatları gibi görüyor beni. Zamanında eşime düşman olan ablam ise kendi kardeşi gibi görüyo eşimi. Son bir not biliyorum çok yazdım sonradan öğrendiğim bir şey baş kahraman arkadaşım yıllar önce eşime arkadaşlık teklif etmiş ve reddedilmiş.Aslında o kadar çok şey var ki yazacak... :sinifsinif:


Gözlerinizi yorduğum için şimdiden özür dilerim, sabır gösterip okuduğunuz içinde teşekkür ederim.

arkadaşın seni kıskandığı için ayırmaya calışmış eşinde gözü varmış resmen bence arakdaşalrın için hiç üzülme sen elşinle mutlumusun oan bak senin mutluluğun zaten onlara en güzel cvp dır bence o arakdaşın mutsuz olduğu için belkide seninde mutsuz olmanı istedi
arkadaş ve sevgili yada eşler çok sorun oluyor benimde başıma benzer olaylar oldu benm sizden tek farkım arkadaşlarım haklı çıktı şimdi onları üzdüğümemi yanayım onları kaybettğimemi
siz evlenmişsiniz ilk önceliğin eşin ailen olucak tabikide onlar sadce arkadaşnmı dostun değilmiş onun için üzülme

arakdaşının neden bu kadar fenalık yaptığı belli aslında reddedilmek zoruna gitmiş.şimdi seni böyle mutlu görmek kıskandırıyordur.kendı hayatında ters giden durumlar var ise bu daha da çok kıskanmasına sebeb oluyordur...ama eşinle mutlusun,ailesi seni sevip benımsemiş ablanda anlamış yaptığı hatayı eşini kardeşi gibi sevıyormuş.. bunlar göz onunde alarak arkadaşını kaybettığın için üzülme bence o seni kaybettiği için üzülsün...

Çenebaz .!.:

Açıkcası kişiler bende biraz çorba oldu :bbo:

Şimdi diyelim sizi tanıştıran kişi Ayşe,
Ayşe'nin ailesi Fatma ile eşiniz arasında bir şeyler olsun istiyor,
Fatma sizi ayırmak için elinden geleni yapıyor,
Başka bir arkadaşınız Zeynep de Fatma'ya inanıyor, evliliğinizi onaylamıyor ve bu yüzden kopuyorsunuz

Doğru mu anlamışım ???

Eğer böyleyse Fatma ile zaten görüşmeyin, belli ki ondan size dost olmaz.
Ama Ayşe ve Zeynep'le durumu netleştirebilir yine de anlamıyorlarsa yoll verirsiniz.
Benim fikrim ve her zaman uyguladığım budur, gidene yol veririm ama durumu açıklayıp netleştirdikten sonra.
Kimseyi hayatımda zorla tutacak halim yok, zaten benim zorlamamla oluyorsa bunun adı dostluk değil tek taraflı ödün verme.
Biliyorum insan eski dostları hep etrafında olsun istiyor, ama bu istek karşılıklı olmadıkça malesef kıymetli olmuyor.

Genişletmek için tıkla...

Çok haklısınız durumu çok karışık anlatmışım, ama sizin gittiğiniz yoldan devam edersem anlatmaya bizi tanıştıran Ayşe, Ayşe ve ailesi geçmişte eşimle aralarında bir şeyler olmasını istiyor ama eşim Ayşeye arkadaş gözüyle bakıyor. Bu olaylardan 2 yıl sonra Ayşe internette biriyle tanışıyor ve ciddi olarak görüşüyolar. Bizde eşimle o sıralar flört etmeye başlıyoruz ama Ayşe ikimizin beraber olmaması için elinden geleni yapıyor ve Fatmayı kendi tarafına çekiyor. O sıralarda eşimle mesafe yüzünden problemler yaşadığımız için ben çok pasif kalmıştım bu durumda.

Şöyle ki eşimin ailesiyle tanışmaya gittiğimde, ablama evden kaçmış olabileceğimi söyleyebiliyor ki ablam panikatak ve bunu çok çok iyi biliyor. Bizim daha birbirimizi yeterince tanımadığımızı düşünüyor (ki 4-5 yıldır tanışıyoruz) ve bu arada kendisi 6 ay içinde internetten tanıştığı biriyle evleniyor.