Bence oturup konuşun, beklentilerinizi ve hayal kirikliklarinizi anlatın. Güzel ilişkinizi yıpratmayin. Bir güne göre değil genele göre değerlendirin.Normalde 14 Şubat olayı benim için önemli degil. Ama o gün eşim bana evlenme teklifi ettiği için bizim için özel olmuştu. Geçen sene 14 şubatta beni evlenme teklifi ettiği yere götürüp tekrar evlenme teklifi etmişti. Bunu her sene yaparım ki falan dedi laf arasında. Bu sene de 14 şubattan konu açılınca şey dedim ya hediye falan olayına girme ama beraber zaman geçirsek belki yemek yesek hayır demem dedim. Hatta bunu geçen hafta konuştuk. Dün ben çalışıyordum. Normalde böyle özel günlerde iş yerine çiçek gönderir ya da çıkışıma elinde çiçeklerle gelir. Böyle bir beklentim vardı ondan. Ama yapmadı. Evde bir şey hazırlamistir umuduyla eve gittim kapıyı açtı uykulu uykulu sonra geri gitti yatağa başım ağrıyor dedi yemek yaptım ilaç verdim falan yedi eline sağlık dedi yine yattı. Normalde biz böyle bir çift değiliz evde bile hep dip dibeyizdir. Bir sarılmaz mı insan. 10 senelik evli arkadaşlarim bile bir çiçek almışlar eşlerinden hiç değilse bu gün bizim için özel en azından bir sarılmak çok mu zordu. Konuşmuyorum şuan onunla. Kendimi çok değersiz hissettim. Ona bir cüzdan almıştım iç kısmına de el yazımla bir not kazıttım. Ama vermek gelmedi içimden duruyor çantamda öyle. Sordum sen birşeye mi kızdın dedim yooo nerden çıkardın dedi. Çözemedim anlayacağınız. Bir yandan da diyorum bir güne göre değerlendirme. Konuşmak da saçma geliyor benim sevgililer günümü kutlamadın diye. Yani ne dertler var biliyorum ama değersiz hissetmiş olmam saçma mı acaba biriyle dertlesmeye çok ihtiyacım var insan içindeyken göremiyor bazı şeyleri