bi tercih yapmıştım, çok yanlış bi tercih olduğunu anlamam çok şükür ki 5-6 ay sürdü. ondan sonra ayrılmaya hazırlanma, bunu uygulamaya geçirme süresi derken 10 ayın sonunda deli gibi sevdiğim insandan bıkmış bi şekilde kurtuldum. açıkçası iyi ki Rabbim bana çabuk göstermiş gerçek yüzünü diyorum çünkü bu tür şeyler yaşatabilecek kapasitedeydi. hamdolsun Allahıma
sonra aileme bıraktım seçmeyi. "siz seçin, uyuşursak evlenirim" dedim. tam 7 ay sonra eşim çıktı ortaya
ailem, muhteşem bi insan ve aile olduğunu, daha iyisini bulursam haber vermemi söyledi
sağolsun rahmetli babacıım uzuuuun uzun konuştu benimle. başta korktum çünkü önceki ilişkimden dilim yanmıştı. en sonunda sırf çeneleri kapansın dedim görüşmeye gittim. o gün verdiğim kararın hayatımda verdiğim en doğru karar olduğunu şimdi anlıyorum
severek de mutlu olabiliyor insanlar evet, ama ailenin onayı çok önemli bence. Allah katında da öyle çünkü. babacım nişanlandıktan sonra bi gün annemle konuşurken "kızım, benim isteğime saygı duydun, beni dinledin, öğrettiğimiz doğruları çok güzel uyguladın.. bunu yaptın ya daha ne isterim ben Allahımdan" demiş
daha nasıl bi dua isteyeyim ki ben. babamdan böyle muhteşem bi dua almışım daha ne isterim
ben de diyorum ki "babacım, annecim... iyi ki beni böyle bi insanla tanıştırdınız, iyi ki böyle bi evliliğim olmasına sebep oldunuz. Allah sizden razı olsun"
