• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Aşk Acısına Tavsiye verir misiniz

Valla çok haklısınız. Ben son konuşmamızda buna benzer bir şey söyledim. Ben erkek değilim bu ilişkiyi bir yere taşımaya uğraşamayacağım dedim.

Vicdan yapma sebebim ise ben kendi kendime yaptım. Bana ne kadar gidecek şey varsa yaptığımı ama gitmediğini falan söyledi. Belli kısma kadar doğru.
Manipüle ediyor seni hiç takma seninsuçlu hissettirmeye çalışıyor
 
ya bu ülkenin kizlarina ne iciriyorlar anlamiyorum. turk dizisi izleye izleye mi böyle oluyorlar?
adam size yalan söylemiş tam 10 ay.
yani iliski sandiginiz sey yalanmis.
hakli olarak öğrenince kötü laflar edip ayriliyorsunuz.
tebrikler. olmasi gereken zaten bu
ama
Sonra ayrıldık. Özür dilemem ve çabamla barıştık.
ben söylediğim şeyler için pişmandım gerçekten özür diledim. Sürekli geçmişe bakarak hareket etti.
Geri döner mi hiç bilmiyorum. Geri dönerse nasıl davranacağımı da bilmiyorum. Beklemek ve gitmek arasında kaldım.
yapmaniz gereken tek sey adamla tüm iletisim yollarini kapatmak ve en ufak bir hakaret duydugunuz iliskiyi nikah günü tarihi secmis bile olsaniz bitirmek.
hakaret etmek ne demek ya? babaniz annenize hakaret edebiliyor mu? eger cevap evetse o yüzden normalleştirmissinizdir "aile arasinda olur bazen" diye. ama devam etseniz anneniz gibi bir evliliginiz olur.
cidden istediğiniz bu mu?
unutursunuz merak etmeyin. bos zamanlarinizda "ben cidden buna mi layigim???" diye düşünün
 
Demeye çalıştığım bu zaten gelse bile dönmeyin.
Yalan yalandır, yalancı da yalancı..
Bu değişmez ve böyle biri de beklenmeye değmez, geri gelse bile kabul edilmez.
Onun gibisini bulmayın da zaten eminim çok daha iyi insanlar çıkar karşınıza..
Size değer vermiyor ki bencil kendine değer veren bir adam sizi yalanını ortaya çıkardığınız için silip kenara atmış suçlu olan o özür dileyen sizsiniz.
Bu durum sağlıklı değil zaten, biraz zaman geçip acınız hafiflediğinde göreceksiniz gerçekleri.

Sizin için diliyorum, umarım geri gelmez..
Haklısınız, sorduğumda o yalanın doğrusunu bana başında söylemiş olsaydı asla biz diye bir şey olmazdı beni tanıdıktan sonra söylemek istedim dedi o yüzden yalan söylediğini söylüyor. Böyle bir kılıfı var ama bir yerde doğru olmazdık.
Yalanı ben ortaya çıkarmadım. Kendisi oyun oynarken söyledi. Ama tabi ben şok. Kavga kıyamet. Sonra ağır cümleler kullandım. Tabi biraz da manipüle edildim. İzin verdim galiba buna. O zamana kadar kaybetme korkusu olmayan ben bir anda kaybetme korkusu sardı. Ben o yalan konusunda değil sonrasındaki hakaretlerim için özür diledim.
25 yaşındayım ama birine daha emek verecek mecalim yok.
Daha iyi insanlar çıksa da zor sevebilen biriyim nasıl severim diye düşünüyorum.
Umarım gelmez. Ben vazgeçtikten sonra gelmesi benim için de bir şey ifade etmeyecek artık.
 
Zamanla daha iyi olacaksın. Exten next olmaz geri dönme ona yazma kesinlikle. Arkadaşların varsa onlarla görüş kafa dağıt, her gün yürüyüş yap, komedi filmler izle, seni mutlu eden şeyleri yapmaya çalış. Zaman geçtikçe ben neye üzülmüşüm ya dersin.
İnşallah.
Yapmaya çalışacağım.
İnşallah öyle hissedeceğim günler hızlıca gelir.
 
Geçmişe takılmayın, geçeceğini biliyorsunuz neler geçmiyor. Bazı şeyler hafiflemese bunca insan nasıl yaşardı onu düşünün. Ve boş bırakmayın asla kendinizi, yürüyün, dizi izleyin, aklınıza geldiği an bambaşka şeylerle uğraşın. İnsan kendine ne iyi gelir bunu bilir. Siz de kendinizi keşfedin.
 
ya bu ülkenin kizlarina ne iciriyorlar anlamiyorum. turk dizisi izleye izleye mi böyle oluyorlar?
adam size yalan söylemiş tam 10 ay.
yani iliski sandiginiz sey yalanmis.
hakli olarak öğrenince kötü laflar edip ayriliyorsunuz.
tebrikler. olmasi gereken zaten bu
ama



yapmaniz gereken tek sey adamla tüm iletisim yollarini kapatmak ve en ufak bir hakaret duydugunuz iliskiyi nikah günü tarihi secmis bile olsaniz bitirmek.
hakaret etmek ne demek ya? babaniz annenize hakaret edebiliyor mu? eger cevap evetse o yüzden normalleştirmissinizdir "aile arasinda olur bazen" diye. ama devam etseniz anneniz gibi bir evliliginiz olur.
cidden istediğiniz bu mu?
unutursunuz merak etmeyin. bos zamanlarinizda "ben cidden buna mi layigim???" diye düşünün
Kötü laf söylemekle kalmadım. Ağır hakaret ettim.
Sakin olun.
Ben hakaret eden tarafım o geçmişe bakarak hareket eden taraf. Hareket yazmıştım. Bana herhangi bir hakareti olmadı şu zamana kadar. Sadece kötü biri olduğuma inanarak benden soğumaya çalışıyor.
İletişim yollarım zaten kapalı.
 
Geçmişe takılmayın, geçeceğini biliyorsunuz neler geçmiyor. Bazı şeyler hafiflemese bunca insan nasıl yaşardı onu düşünün. Ve boş bırakmayın asla kendinizi, yürüyün, dizi izleyin, aklınıza geldiği an bambaşka şeylerle uğraşın. İnsan kendine ne iyi gelir bunu bilir. Siz de kendinizi keşfedin.

Bazen kendime hatırlatıyorum insan anne babasının ölümüne alışıyor. Acısı hafifliyor.
Söylediklerinizi deneyeceğim. Teşekkür ederim.
 
Kuzum evliyken boşandık çoğumuz. Her şey geçiyor. Allah beterinden korumuş. Kendine başka uğraşlar bulursan daha iyi hissetmene yardımcı olur. Zihnini yeni bişeyle meşgul etmelisin.
Tek temennim bu vallahi. Daha beteri de olabilirdi.
Öyle yapacağım 8-6 çalışıyorum. Yeni bir meşguliyet bulacağım.
 
Haklısınız, sorduğumda o yalanın doğrusunu bana başında söylemiş olsaydı asla biz diye bir şey olmazdı beni tanıdıktan sonra söylemek istedim dedi o yüzden yalan söylediğini söylüyor. Böyle bir kılıfı var ama bir yerde doğru olmazdık.
Yalanı ben ortaya çıkarmadım. Kendisi oyun oynarken söyledi. Ama tabi ben şok. Kavga kıyamet. Sonra ağır cümleler kullandım. Tabi biraz da manipüle edildim. İzin verdim galiba buna. O zamana kadar kaybetme korkusu olmayan ben bir anda kaybetme korkusu sardı. Ben o yalan konusunda değil sonrasındaki hakaretlerim için özür diledim.
25 yaşındayım ama birine daha emek verecek mecalim yok.
Daha iyi insanlar çıksa da zor sevebilen biriyim nasıl severim diye düşünüyorum.
Umarım gelmez. Ben vazgeçtikten sonra gelmesi benim için de bir şey ifade etmeyecek artık.
Bu durum daha kötü ya, size farklı birini tanıtıp sevdirmiş sizi ağına düşürmek için kandırmış, sonra da kılıfına uydurmuş biz olmazdık diye.
Yürüsün gitsin karaktersiz.
Bakın 25 yaşındasınız daha çok gençsiniz duygularınız karışık psikolojik olarak travmalarınız var şuan geri gelse sizi kolayca kandırabilir.
Ama bir yorumda gördüm örgüt sempatizanı, yalancı ve karaktersizin tekiymiş.
Nasip nerdeyse o gelir sizi bulur.
Ama bunun için yolunuza bakmanız değmeyecek biri için haddinden fazla üzülmemeniz gerek.
Hayatınıza bakın, kitaplar okuyun, komik diziler / filmler izleyin, yeni şehirler/ülkeler görün (maddi imkanlar dahilinde)
Psikoloğa gidin, healing terapi var mesela travmalar için çok faydalı onu yaptırın.
Kısacası iyileşin, auranızı yükseltin ve mutlu olmaya bakın.

ALLAH yolunuzu kolaylaştırsın, kardeşimden bile küçüksünüz hepimiz geçtik bu hezeyanlardan, size geleceğinizden yazıyorum hayat bir defa yaşanıyor, olmayacak insanları yolunuza katıp hayatınızı heba etmeyin :)
 
Bu durum daha kötü ya, size farklı birini tanıtıp sevdirmiş sizi ağına düşürmek için kandırmış, sonra da kılıfına uydurmuş biz olmazdık diye.
Yürüsün gitsin karaktersiz.
Bakın 25 yaşındasınız daha çok gençsiniz duygularınız karışık psikolojik olarak travmalarınız var şuan geri gelse sizi kolayca kandırabilir.
Ama bir yorumda gördüm örgüt sempatizanı, yalancı ve karaktersizin tekiymiş.
Nasip nerdeyse o gelir sizi bulur.
Ama bunun için yolunuza bakmanız değmeyecek biri için haddinden fazla üzülmemeniz gerek.
Hayatınıza bakın, kitaplar okuyun, komik diziler / filmler izleyin, yeni şehirler/ülkeler görün (maddi imkanlar dahilinde)
Psikoloğa gidin, healing terapi var mesela travmalar için çok faydalı onu yaptırın.
Kısacası iyileşin, auranızı yükseltin ve mutlu olmaya bakın.

ALLAH yolunuzu kolaylaştırsın, kardeşimden bile küçüksünüz hepimiz geçtik bu hezeyanlardan, size geleceğinizden yazıyorum hayat bir defa yaşanıyor, olmayacak insanları yolunuza katıp hayatınızı heba etmeyin :)
Evet bunu hep söyledim. Ona da söyledim. Benden emin olduktan sonra gerçek kendisini göstermeye başladı. Bana kendini hep farklı gösterdi. Ben o baştaki insana aşık olmuştum. O da bu davranışları benden kaynaklı değiştiğini aramız normal olsa yine aynı davranacağını sürekli ben bu kıza çok vericiydim ama o bana hep it gibi davrandı gibi gibi şeyler söylüyor. (Birazı doğru ilişkinin başlarında çok takmıyordum, ona göre davranıyordum çünkü sevgim doğru orantılı ilerliyordu zaman geçtikçe seviyordum)
Bana herhangi bir kötü davranışı olmadı ama gerçekten psikolojik olarak çok yıprandım. Bu olayı hala ailemden saklıyorum. Bu kadar bana ters bir insanı nasıl seçtim diye kendimi suçluyorum. Ama ders oldu tabi bana da. Tek problemim gerçekten evleneceğim insanın o olduğunu sanmıştım. Ve bir çok planım beraberdi.
Seyehat yapmayı planlıyorum. Çalışırken daha az aklıma geliyor olabildiğince kendimi yoğun bir döneme sokacağım. Healding terapiyi araştıracağım ilk defa duydum. İnşallah iyileşirim. Haklısınız hayata bir defa geliyoruz, heba etmek içinde çok kısa.
 
Merhabalar,

Mantık çerçevesinde düşünüp severken bir ilişkimi bitirdim. Niye bitirdin diye sorarsanız, bir kavgamız oldu. 10 aydır bana yalan söylediğini öğrendim. Ve çok büyük tartıştık. Bende hakaret içerikli ağır cümleler kullandım. Çünkü aşırı kırıldım ve salak gibi hissettim kendimi. O zamana kadar hiç böyle bir şeyim olmadı. Sonra ayrıldık. Özür dilemem ve çabamla barıştık. O zaman kendisi tamamen bitirme taraftarıydı.
Devam ettik 2 ay boyunca sanki tek taraflı çabaladım gibi hissettim. Ben yaptım o yıktı, dengesiz davranmaya, düşünmeden konuşmaya, eskisi gibi ilgili olmamaya, eskiden yaptığı hiçbir şeyi yapmamaya, her şeye parlamaya başlamıştı. O kavgadan sonra seni kaybetmekten korkmuyorum, akışına bıraktım, yorgunum çabalamak istemiyorum artık gibi cümleler konuştu. O süreçte ailesel (gerçek ailesel problemler hepsine şahidim) problemleri oldu, gerçekten hem fiziksel hem mentalite olarak çöktü ve destek oldum asla ilişki detayı hakkında konuşmadım.
Ama son süreçte sürekli kavga olması, sürekli ilişki hakkında kötü konuşması, tek taraflı çabaladığımı düşünmem ve benim farklı biri olduğuma kendini inandırması ile ayrılma kararı aldım. Aslında ben değişmesini istedim. Değişmedi, bu duruma benim sayemde geldiğini söyledi. Ama ben söylediğim şeyler için pişmandım gerçekten özür diledim. Sürekli geçmişe bakarak hareket etti.
4 gün oldu. Vazgeçtim ama hala ağır geliyor. Modum hiç yok. İştahım tamamen kapandı. Sürekli ağlamak istiyorum. Sürekli uyumak istiyorum. Normalde kafamı yastığa koyduğum gibi uyuyan biriyim ama uyku tutmuyor. Geceleri en az 5-6 kere uyanıyorum. Uyandığımda içimde bir huzursuzluk oluyor. Sürekli kendime telkinde bulunuyorum ama duygularıma sahip çıkamıyorum. Aslında daha önce aldatılmıştım. Travmatik takıntılı bir ilişkimdi. Tercih edildiğime üzülüyordum ama bu seferde tam tersine son zamana kadar sağlıklı bir ilişkiydi ama şimdi aldatılmışım kadar çok üzülüyorum.

Ayrıldığımdan kaynaklı beni suçladığından eminim. Oysa o beni itti bu duruma. Ona bunu anlatamıyorum. Geri döner mi hiç bilmiyorum. Geri dönerse nasıl davranacağımı da bilmiyorum. Beklemek ve gitmek arasında kaldım.

Bu durumu nasıl atlatabilirim? Tecrübelerinize ihtiyacım var.
Her türlü acıya en iyi gelen şey meşguliyettir. Zihninizi başka şeylerle meşgul edeceksiniz. Mesela hiç yeteneğinizin olmadığı bir hobi dalıyla ilgilenin.
 
Merhabalar,

Mantık çerçevesinde düşünüp severken bir ilişkimi bitirdim. Niye bitirdin diye sorarsanız, bir kavgamız oldu. 7 aydır bana yalan söylediğini öğrendim. Ve çok büyük tartıştık. Bende hakaret içerikli ağır cümleler kullandım. Çünkü aşırı kırıldım ve salak gibi hissettim kendimi. O zamana kadar hiç böyle bir şeyim olmadı. Sonra ayrıldık. Özür dilemem ve çabamla barıştık. O zaman kendisi tamamen bitirme taraftarıydı.
Devam ettik 2 ay boyunca sanki tek taraflı çabaladım gibi hissettim. Ben yaptım o yıktı, dengesiz davranmaya, düşünmeden konuşmaya, eskisi gibi ilgili olmamaya, eskiden yaptığı hiçbir şeyi yapmamaya, her şeye parlamaya başlamıştı. O kavgadan sonra seni kaybetmekten korkmuyorum, akışına bıraktım, yorgunum çabalamak istemiyorum artık gibi cümleler konuştu. O süreçte ailesel (gerçek ailesel problemler hepsine şahidim) problemleri oldu, gerçekten hem fiziksel hem mentalite olarak çöktü ve destek oldum asla ilişki detayı hakkında konuşmadım.
Ama son süreçte sürekli kavga olması, sürekli ilişki hakkında kötü konuşması, tek taraflı çabaladığımı düşünmem ve benim farklı biri olduğuma kendini inandırması ile ayrılma kararı aldım. Aslında ben değişmesini istedim. Değişmedi, bu duruma benim sayemde geldiğini söyledi. Ama ben söylediğim şeyler için pişmandım gerçekten özür diledim. Sürekli geçmişe bakarak hareket etti.
4 gün oldu. Vazgeçtim ama hala ağır geliyor. Modum hiç yok. İştahım tamamen kapandı. Sürekli ağlamak istiyorum. Sürekli uyumak istiyorum. Normalde kafamı yastığa koyduğum gibi uyuyan biriyim ama uyku tutmuyor. Geceleri en az 5-6 kere uyanıyorum. Uyandığımda içimde bir huzursuzluk oluyor. Sürekli kendime telkinde bulunuyorum ama duygularıma sahip çıkamıyorum. Aslında daha önce aldatılmıştım. Travmatik takıntılı bir ilişkimdi. Tercih edildiğime üzülüyordum ama bu seferde tam tersine son zamana kadar sağlıklı bir ilişkiydi ama şimdi aldatılmışım kadar çok üzülüyorum.

Ayrıldığımdan kaynaklı beni suçladığından eminim. Oysa o beni itti bu duruma. Ona bunu anlatamıyorum. Geri döner mi hiç bilmiyorum. Geri dönerse nasıl davranacağımı da bilmiyorum. Beklemek ve gitmek arasında kaldım.

Bu durumu nasıl atlatabilirim? Tecrübelerinize ihtiyacım var.
Aylarca aptal yerine konulduğunuz bi ilişkinin acısını çekmeniz kendinize yaptığınız bi saygısızlıktır, kendinize değer vermeyi öncelikli tutun, acınız hafifler
 
Merhabalar,

Mantık çerçevesinde düşünüp severken bir ilişkimi bitirdim. Niye bitirdin diye sorarsanız, bir kavgamız oldu. 7 aydır bana yalan söylediğini öğrendim. Ve çok büyük tartıştık. Bende hakaret içerikli ağır cümleler kullandım. Çünkü aşırı kırıldım ve salak gibi hissettim kendimi. O zamana kadar hiç böyle bir şeyim olmadı. Sonra ayrıldık. Özür dilemem ve çabamla barıştık. O zaman kendisi tamamen bitirme taraftarıydı.
Devam ettik 2 ay boyunca sanki tek taraflı çabaladım gibi hissettim. Ben yaptım o yıktı, dengesiz davranmaya, düşünmeden konuşmaya, eskisi gibi ilgili olmamaya, eskiden yaptığı hiçbir şeyi yapmamaya, her şeye parlamaya başlamıştı. O kavgadan sonra seni kaybetmekten korkmuyorum, akışına bıraktım, yorgunum çabalamak istemiyorum artık gibi cümleler konuştu. O süreçte ailesel (gerçek ailesel problemler hepsine şahidim) problemleri oldu, gerçekten hem fiziksel hem mentalite olarak çöktü ve destek oldum asla ilişki detayı hakkında konuşmadım.
Ama son süreçte sürekli kavga olması, sürekli ilişki hakkında kötü konuşması, tek taraflı çabaladığımı düşünmem ve benim farklı biri olduğuma kendini inandırması ile ayrılma kararı aldım. Aslında ben değişmesini istedim. Değişmedi, bu duruma benim sayemde geldiğini söyledi. Ama ben söylediğim şeyler için pişmandım gerçekten özür diledim. Sürekli geçmişe bakarak hareket etti.
4 gün oldu. Vazgeçtim ama hala ağır geliyor. Modum hiç yok. İştahım tamamen kapandı. Sürekli ağlamak istiyorum. Sürekli uyumak istiyorum. Normalde kafamı yastığa koyduğum gibi uyuyan biriyim ama uyku tutmuyor. Geceleri en az 5-6 kere uyanıyorum. Uyandığımda içimde bir huzursuzluk oluyor. Sürekli kendime telkinde bulunuyorum ama duygularıma sahip çıkamıyorum. Aslında daha önce aldatılmıştım. Travmatik takıntılı bir ilişkimdi. Tercih edildiğime üzülüyordum ama bu seferde tam tersine son zamana kadar sağlıklı bir ilişkiydi ama şimdi aldatılmışım kadar çok üzülüyorum.

Ayrıldığımdan kaynaklı beni suçladığından eminim. Oysa o beni itti bu duruma. Ona bunu anlatamıyorum. Geri döner mi hiç bilmiyorum. Geri dönerse nasıl davranacağımı da bilmiyorum. Beklemek ve gitmek arasında kaldım.

Bu durumu nasıl atlatabilirim? Tecrübelerinize ihtiyacım var.
İliklerine kadar o acıyı yaşayacaksın malesef zaman zaman zaman... sadece iyi gelen şeylere yönelin şunu kendinize kabul ettirin artık bitti hayatıma bakmam lazım yanlız kalmayın size iyi gelen insanlarla konusun ama bu mevzuyu degil sürekli onu konusmak unutmamaktır konuyu okumadım ama kafanıza takılan en ufak soru işareti zaten sorundur sizi haketse bu durumda olmazdınız herşey geçiyor mutlu gün de mutsuz günde o yüzden siz kıymetlisiniz kendinize iyi bakın gerisi hallolur 🤗
 
Her türlü acıya en iyi gelen şey meşguliyettir. Zihninizi başka şeylerle meşgul edeceksiniz. Mesela hiç yeteneğinizin olmadığı bir hobi dalıyla ilgilenin.
Doğru, çalışırken çok az aklıma geliyor ama evdeyken... Korkunç hissi tarif bile edemem.
En iyisi bir meşguliyet bulup eve yorgun gelip direkt uyumak.
 
Aylarca aptal yerine konulduğunuz bi ilişkinin acısını çekmeniz kendinize yaptığınız bi saygısızlıktır, kendinize değer vermeyi öncelikli tutun, acınız hafifler
Onu yapmaya çalışıyorum. Hatta kendime çok kızıyorum en fazla eleştiriyi kendime yapıyorum. Çünkü ben eskiden olsa kimsenin gözünün yaşına bakmazdım. Niye bu kadar kırılgan oldum. Niye ona böyleyim diye çok sorguluyorum.
 
Gerçekten saçmalamayın lütfen duygularınıza hislerimize saygı duyuyorum ama dönmesini beklemeyin adam örgüt sempatisi duyan anasıyla aynı evde yaşamayı düşünen toksik bir herifin teki her hareketi faulken nasıl sağlıklı bir ilişkiyi bu. Bunları kendinize hatırlatın lütfen
 
İliklerine kadar o acıyı yaşayacaksın malesef zaman zaman zaman... sadece iyi gelen şeylere yönelin şunu kendinize kabul ettirin artık bitti hayatıma bakmam lazım yanlız kalmayın size iyi gelen insanlarla konusun ama bu mevzuyu degil sürekli onu konusmak unutmamaktır konuyu okumadım ama kafanıza takılan en ufak soru işareti zaten sorundur sizi haketse bu durumda olmazdınız herşey geçiyor mutlu gün de mutsuz günde o yüzden siz kıymetlisiniz kendinize iyi bakın gerisi hallolur 🤗
Yaşayacağım biliyorum. Yalnız kalmamaya ve kafamı meşgul etmeye çalışacağım. Konuyu arkadaş çevreme anlatmadım henüz. Sadece ailem biliyor. Bir süre arkadaşlarıma anlatmam muhtemelen.
Hak etse bu durumda olmazdık. Ama işte...
 
Gerçekten saçmalamayın lütfen duygularınıza hislerimize saygı duyuyorum ama dönmesini beklemeyin adam örgüt sempatisi duyan anasıyla aynı evde yaşamayı düşünen toksik bir herifin teki her hareketi faulken nasıl sağlıklı bir ilişkiyi bu. Bunları kendinize hatırlatın lütfen

Sağlıklı bir ilişkiydi, sevdiğinden emindim, herhangi bir kavgamız yoktu, uyumluyduk. En önemlisi de güven sadakat vardı. Bu devirde gerçekten bulunması en zor şeylerden biri.

Annesi için son konuşmamızda bana kafanda ne kurdun falan dedi. Böyle bir şeye sen tamam desen ben der miyim babam var, babam yoksa abim var bize sıra gelinceye kadar maksimum aynı sitede otururuz. O bizim saçma bir psikolojiyle konuşmamızdı dedi. Ama sevgilimin annesine aşırı değer verdiğinin farkındayım, bunu da inkar etmiyor zaten. Bu anne olayı ve siyasi parti zaten bizim sonumuzu getirdi. Tekrar söylüyorum korumak için söylemiyorum örgüt sempatizanlığı yoktu. Gizli mesajlarını okuduğumda sövmüş bu muhabbete falan. Bu konuları düşününce evet en mantıklısı olan oldu.
 
Back