İnşallah dediğiniz gibi olur. Karşı tarafta kutlu olsun, ben iki taraf için de üzülüyorum
İnşallah dediğiniz gibi olur. Karşı tarafta kutlu olsun, ben iki taraf için de üzülüyorumMuhakkak iyi niyetlilerdir ama iyi niyet tek başına bir işe yaramıyor bazen. Aksiyon gerekiyor, ailenin geleneğini bozmanız çok zor bunun için erkek arkadaşınızın onlarla ters düşmesi gerekecek. Bu onun içinde kolay değil.
Şahsen ben eşim içinde olsa bile bile ailemi karşıma almak istemem, o yüzden aynı hayat görüşüne sahip biriyle evlendim ve bu noktada sıkıntı yaşamıyorum.
Zamanla geçecektir olumsuz duygularınız.
Sğolun inşallah.bilmiyorum acaba Bi tek ben mi bu kadar yadırgıyorum diyorum, çünkü çevremde bunu normal karşılayacak birçok kız tanıyorum, o kadar iyiyken bunu mu takıyorsun, iyi bir şey istiyor senden vs diyorlar. Ama bana çok kötü bir durum gibi geliyor. Kime ne insanın dini Allah ile kul arasındadır. Hoşgörğ çok önemliAileleler yaşam tarzı farklıysa belki de böylesi daha iyidir ikiniz için de. Tesettürlü olup kadına, eğitimine önem verenler de var. Başörtüsü geri kafalı olduğunu göstermez ama baskı yapıyorlarsa değer vermiyorlarsa zaten mutlu olamazdınız. Umarım karşınıza mutlu olacağınız doğru kişi çıkar..
Her iki farklı aile yapısında da sorun oluyor ne yazık ki.Muhakkak iyi niyetlilerdir ama iyi niyet tek başına bir işe yaramıyor bazen. Aksiyon gerekiyor, ailenin geleneğini bozmanız çok zor bunun için erkek arkadaşınızın onlarla ters düşmesi gerekecek. Bu onun içinde kolay değil.
Şahsen ben eşim içinde olsa bile bile ailemi karşıma almak istemem, o yüzden aynı hayat görüşüne sahip biriyle evlendim ve bu noktada sıkıntı yaşamıyorum.
Zamanla geçecektir olumsuz duygularınız.
Siz o konuda şanslısınız. Ben hep diyorum o ailesinin karşısında oturup siz yanlışınız, siz hata ediyorsunuz diyebilseydi, diyebilecek biri olsaydı sıkıntı yaşayacağımı bile bile bırakmazdım onu. Defalarca da söyledim benim için sen önemlisin senin fikirlerin önemli dedim. Ama ailesine çok fazla bağlı, pişman olacağını da biliyorum çünkü şimdiden ailesinden illallah etmeye başladı, 3 sene sonra ne yaptım ben diye pişman olacak çok eminim ama iş işten geçecek. Olan ona olacak. Ben en çok ona üzülüyorum, kötü bir hayatı hak etmiyor ama iyi bir hayat yaşamayacak. Kendi fikri olsa o da kapalı bir kadın istemiyor, cahil okumayan çalışmayan birini istemiyor, ama ailesi onu esir almış gibiHer iki farklı aile yapısında da sorun oluyor ne yazık ki.
Biz eşimle uzun süren bir ilişkiden sonra evlendik. Haliyle pek söz hakları olmadı. Karışamadılar. Onlar da başta melektiler, bizde baskı olmaz derlerdi durur durur.
Ama o nikahtan sonra en melek kayınvalşdeye bile bir haller oluyor.
Bizim ailede kaç göç olma, akraba evliliği hiç yoktur. Kuzenlerim bana kalmaya gelirlerdi ilk zamanlar, kayınvalidem çok kızardı. Kız sonuçta ya kocanı kaparlarsa derdi.
Bizim ailede alkol normal bir içecektir mesela. Bunu en başından bilen kadın evlendik inceden doldurmaya çalıştı. İşte elalem ne dermiş de, ya gelen aile dostlarımızla alkollü masada kavga çıkarsa kocamı öldürürlerse nolurmuş o bilirmiş o zaman bana yapacağını. Bu kısımda eşim çok sert tepki gösterdi. Bekarken de içerdim noldu birden dedi evlenince olmazmış. Neticede bu kısımdan sonra çocuk da gelince bizde sular da kaynadı.
Bizim aileyle yakın şehirdeyiz. Onlardan uzak duruyoruz haliyle. Onun ailesi içer s.çar sen çocuğunu böyle bir ortamda mı büyüteceksind geldi bir ara. Ondan sonrasında eşimde bende bu konuyu uzatacaksa görüşmeyeceğimizi söyledik. Ufak küslüklerle beraber artık mesafeli soğuk bir hale geldi.
Ama ben çok üzüldüm, çok yıprandım.
Keşke diyorum bazen kendi aileme yakın birini sevseymişim. Daha kolay olurmuş. Eşim de diyor ben onlara yakın bir konumda değilim. Sen olmasan da yine bu yapıdan bir kadınla evlenirdim ben. Annem her türlü o hayal kırıklığını yaşayacaktı. Bunları düşünme ondan diyor. Ki benim eşim ailesi kapansın dese çıldırır, asla kapalı bir eş istemiyor. Bugün ben kendim kapanayım desen istemez. Yani gerçekten ailesinden uzak bir insan. Sizde durum da böyle değil. Sizde benimki gibi baskılar geldiğinde eşiniz de size yüklenecek belli ki. Hiç çekilmez.
Hiç onu aklamaya çalışma. Kendi aklı ypk mu? Benim üç yaşındaki oğlum bile karar aldıysa arkasında duruyor, inadını kıramıyorum.Siz o konuda şanslısınız. Ben heö
Siz o konuda şanslısınız. Ben hep diyorum o ailesinin karşısında oturup siz yanlışınız, siz hata ediyorsunuz diyebilseydi, diyebilecek biri olsaydı sıkıntı yaşayacağımı bile bile bırakmazdım onu. Defalarca da söyledim benim için sen önemlisin senin fikirlerin önemli dedim. Ama ailesine çok fazla bağlı, pişman olacağını da biliyorum çünkü şimdiden ailesinden illallah etmeye başladı, 3 sene sonra ne yaptım ben diye pişman olacak çok eminim ama iş işten geçecek. Olan ona olacak. Ben en çok ona üzülüyorum, kötü bir hayatı hak etmiyor ama iyi bir hayat yaşamayacak. Kendi fikri olsa o da kapalı bir kadın istemiyor, cahil okumayan çalışmayan birini istemiyor, ama ailesi onu esir almış gibi
Sorun aileler tanıştıktan sonra ortaya çıkmış olmalı, çünkü tesettürlü bir insanı istemiş olsaydı sizinle gelecek vaadeden bir yolun içine girebilecek kadar hayatınızda bulunmazdı. Ya da aileler tanışmadan önce hiç bu tesettüre girmek konusunda sizinle konuşup fikrini almışmıydı veya siz görüşünüzü belirttiniz mi hiç. Sonuçta eğer ailesi çok kaba katı insanlar olmuş olsaydı ki varsayımda bulunuyorum sizin aile yapınızı ve kendi aile yapısını bilip o şekilde hareket ederdi. Ailem böyle açık kabul etmez olmaz diyebilirdi. Son yaşananlardan sonra ne olmuşsa olmuş görünüyor. Fakat illa aile yapısına uygun olunması gerektiği konusunda hem fikir değilim sonuçta evet ailelerle evleniliyor denir ama evleneceğiniz kişinin fikri olgunluğu size ve ailesine olan tavrı sınırı çizgisi önemli.Tabi ilişki bazında bakıyorum, evli olan arkadaşlar bu gibi sorunların sonradan daha büyük bir problem haline dönüşüp dönüşmeyeceğini daha iyi bilir. Hakkınızda en hayırlısının olması dileklerimleArkadaşlar merhaba. Daha öncede defalarca sıkıntılarımı dile getirip konu açtım. Umarım bu son konum olur çünkü bitti artık
3 senelik bir birlikteliği vardı ben 26,o 25 yaşında. Aileler geçen sene tanıştı ve kimse kimseden memnun olmadı. Fikir farklılıkları kültürel farklılıklar vardı. Maddi sebeplerden dolayı da ailemin aşırı abartmayı ve beni çok üzmelerindne dolayı ailemin de payı var bu noktaya gelmemizde ama belkide ben çok iyi niyetliyim de karşı tarafı göremiyorum dur.
Normalde tanıyıp tanıyabilrcrğim, ya da en azından bu yaşıma kadar karşıma çıkan en iyi niyetli erkek olarak tanıdım onu. Çok vicdanlı, tamamen vicdanıyla hareket eden, ve ben haksız olsam bile günlerce özür dileyip sırf benim bir damla göz yaşım akmasın diye çabalayan biriydi. İlk zamanlar öyleydi, aileler tanışana kadar her şey normaldi x hatta bulutların üzerinde gibiydim çünkü nasıl olur da bir erkek bu kadar iyi niyetli olabilir diyordum.
Neyse işte bizim aile yapıları çok farklı bizimkiler açık ve daha modern, kadının okumasını çalışmasını etlrlten bile daha çok ieterlerler desteklerlerxkızlara çok düçkünler haliyle bizleri erkek gibi yetiştirmişler. Karşı taraf ise tamamen türbanlı, 1 tane bile açık kadın ya da gelin yok, çok fazla grlenekçiler ve 50 yıl öncenin adetlerini şuan sürdürmeye çalışıyorlar. Haliyle aileler tanışınca Bi kriz yaşandı, bizimkiler benimseyemedi, hal böyle olunca çok abartmışlar ve karşı taraf baya kırılmış üzülmüş o zaman bizde istemiyoruz demişlerdi. Tabi ben ailemi çok suçladım, çünkü ailemde maddi takıntılarda var, okumuş olsun doktor mühendis olsun kafasındalar ve ben baya cephe aldım o kafa yapılarını bildiğim için. Bu arada erkek arkadaşım da 2 ünv mezunu ama iyi bir iş henüz bulmuş değildi ama bulacsğımdan emindim planları vs vardı temşibrl değildi.
Daha sonra türban meselesi çıktı, karşı tarafta gelinler evlenince kapanırmış, erkek arkadaşım söylediğinde başta biraz yatıştırdım durumları zamanla olabilir neden olmasın içimden gelirse kapanırım vs dedim. Sonra çok sık boğaz edilince ve özellikle ailelerin böyle bir şeye kendilerinde müdahale hakkı gördüklerini görünce iyice çıldırdım, zaman geçtikçe bu nasıl mantık nasıl insanlara bunu dayatabiliyorlar gibisinden düşündüm ve gittikçe artık sert tepkiler vermeye başladım ve asla kapanmayacağım ilerde de kapanmayacağım hatta beni bu fikirdeli insanlar dinden soğutuyor demeye başladım. Artık sürekli tartışır olduk.
En son sert şekilde asla kabul etmiyorum ayrılalım ya da bu meseleden vazgeç dedim. O da dedi ki eskiden olsaydı ailemi karşıma alırdım bu mesele için, ama aylardır görüyorum ki sen benim için hiçbir şey yapmıyorsun, verdiğim değerin karşılığını hiçbir zaman alamadım vs diyip bir sürü şey sıraladı. Evet aileler olayı beni çok yordu ve psikolojim bozuldu haliyle onu üzdüğüm zamanlarda çok oldu ama asla ayrılacağımız büyüklükte şeyler yapmadım yani hatam falan da olmadı yanlışım da olmadı, sadece olan durumlardan ve türban meselesinden, ailesinin farklı oluşundan dolayı tartışmaları patlamalarım oldu. O da konuyu şuna getiriyor, ben ailemi karşıma alırdım ama sen demiyorsun o yüzden almıyorum.
Neyse sonuç olarak kesin ve net olarak bitti. Bir taraftan kuş gibi hafifledim, şimdi çıkıp istediğimi giyebilecrğim, kafamı yastığa koyduğumda bu türban meselesi ne olacak demeyeceğim. Özgürlük böyle bir şey sanırım, zincirlerimden kopmuş gibiyim.
Ama bir taraftands öylr bir boşluk ve yalnızlık varki. Pişman olurum korkusu da var. Acaba ben toparsasaydım, mutlu bir birliktelik sürdürseydim zamanla bu türban olayı ortadan kalkar mıydı, nice aile var kapalı ama açık gelin de alıyorlar. Acaba diyorum halledeşilir miydi. Çünkü kötü bir huyu Bi şeyi yoktu bu devirde iyi insan değer veren insan bulmak zor iken o resmen attığım adıma kadar bakardı takılıpta düşmeyeyim diye. Çok fazla titredi üstüme. O yüzden Bi boşluğa düştüm şuan. Ne olacak nasıl olacak anlatamayacağım bir haldeyim.
Aynı yollardan geçenler lütfen yardım eder misiniz, çok ihtiyacım var nefesim kesiliyor bazen. Bazen de diyorum ki acaba ben mi böyle birini çok üzdüm acaba şimdi üzgün mü ağlıyor mu mutsuz mu bi taraftan da onu düşünüp üzülüyorum. Çünkü senden sonra asla başkasıyls evlenmem başkası olmaz diyordu, hayatım da zehir olur ama senle de olmuyor diyordu. Şimdi onu da düşünüyorum ya hayatı bahsettiği gibi berbat olursa. Kafam çok karışık anlayacağınız
Haklısınız biliyorum. Aynı şeyi o da aylardır söylüyordu, mutsuz olacaksın diyordu. Mutsuz olacağını biliyorum o yüzden içim rahat değil diyordu,Hiç onu aklamaya çalışma. Kendi aklı ypk mu? Benim üç yaşındaki oğlum bile karar aldıysa arkasında duruyor, inadını kıramıyorum.
Kapalı eş düşünen biri nasıl öyle bir evlilik yapmaya çalışırsa aynı şey açık eş isteyen içinde geçerli. Demek ki ailesinden çok farklı bir hayat istemiyor özetle.
Benim eşim annesiyle on günde, haftada bir telefonla konur, bayramdan bayrama görüşürüz ona rağmen ben o bayramlarda bunalıyorum. Siz bir de bu kadar düşkün, ailesinin sözünden etkilenen adam için üzülme bile. Evlensen hayatın cehenneme döner çok net bu.
Unutmaya çalışın. Bunu yaparken de ailesini canavar sevgilinizi bapsın yazık garip diye masumlaştırmayım. Denge kuramayan, hayat arkadaşını dahi kendi kriterinde seçip ailesinin karşısına çıkaramayan birinden size mutluluk gelmez zaten
Haklısınız. Hayretler içinde izliyordum ailesini. Büyük şehirde yaşamalarına rağmen 100 yıl öncenin geleneklerini olduğu gibi yaşamalarını hayretler içinde seyrediyorum. Hayat değişti dünya değişti hiç mi bir adım öteye gidemediniz, heyret ediyordum. Doğma büyüme istanbulda lar, annesi babası bile doğma büyüme istanbulda. Küçük bir yerde, köyde va yetişmiş olsalardı Bi nebze belki dersim ki çevre etkilemiştir gelişmemiilerdir. Ama öyle de değil ki, hiç mi yani 1 adımda mı ileriye gidemediniz. Hayat değişti dünya değişti 100 yıl öncenin adetin şuan yaşayamazsın. Erkek arkadaşım haftada en az 1 kitap bitiren, iki eli kanda olsa kitap saatini asla aksatmayan biri. O yapıdaki biri bile gelişemediyse armut dibine düşer lafı çok doğruymuşAsla pişman olmazsınız. Biraz üzülürsünüz sadece o da zamanla geçer. Size zorla bir şey yaptırmaya kalkan bir aileyle asla mutlu olmazsınız. Böyleleri "kadının karnından sıpayı, sırtından sopayı eksik etmeyeceksin" kafasında olurlar. Senin için özgürlüğün ve kendi hayatın önemli değilse, önemli olan o adam ise bir şey diyemem. Ama ailevi yapıma göre çok mutsuz bir evlilik olur seninki.
Sğolun inşallah.bilmiyorum acaba Bi tek ben mi bu kadar yadırgıyorum diyorum, çünkü çevremde bunu normal karşılayacak birçok kız tanıyorum, o kadar iyiyken bunu mu takıyorsun, iyi bir şey istiyor senden vs diyorlar. Ama bana çok kötü bir durum gibi geliyor. Kime ne insanın dini Allah ile kul arasındadır. Hoşgörğ çok önemli
Üzüldüm sizin adınıza, ama güçlü oluşunuza da sevindim. Ben üsteleyince hep diyordu ki ailemi bir kenara mı atayım, bu yaşıma kadar bana baktılar kötü niyetli değiller şimdi onları bırakayım mı diyordu. Her yolu denedim anlatmak için, niyetimin böyle olmadığını ama bir türlü anlatamadım. Bende istemem benim yüzümden ailesi ile arası bozulsun. Ama kimse Bi kapanma meselesi için evladını hiçe saymaz ya da 0züntüden ölmez. Bir türlü bunu anlatamadım ben. Atanırsan başka şehir de tercih et dedim, her yeri yaz ki neresi gelirse gidersin, mecburi görevden sonra yine dönersin dedim. Hayır dedi sadece istanbulu yazacağım dedi. Ya sırf ailesi onsuz kalmasın diye, kardeşine yardımcı olmak in ailesine destek olmak için yok dedi. Sen bu kafayla sürünürsün dedim ben de. Ailesinin maddi ihtiyacı yok. 4 ev kirası alıyor ve anne baba çalışıyor. Benim zoruma gidiyordu ama onun zoruna gitmiyordu demek kiSiz henüz 25 yaşındasınız. Çok gençsiniz. Daha karşınıza niceleri çıkacaktır, bunu unutmayın.
Ben 34 yaşındayım ve dört yıllık ilişkimi 1 haftalık nişanlıyken bitirdim. Ailem onunla evlenmeme karşıydı, güzellikle ailemi ikna ettim. Benim yuva kurmama engel olduklarını düşünürüm diye sağ olsunlar kabul ettiler. Ailenin hakkı asla ödenmez...
Birlikte kararlaştırdığımız, aileler herkes birlikteyken sözleştiğimiz bazı önemli konuları yapmaktan vazgeçti. Nişan takıldıktan sonra ağzımızın içine bakan aile burnunu kaldırdı. Daha 1 haftalık nişanlıyken tavrını değiştiren aile, evlenince neler yapmazdı. Ben çok şükür çalışan bir insanım. Bu aile evlerine ilk gittiğimde bana iş yaptırmaya kalktı. Evde bekar kızları olduğu halde. Ben zaten yardım ediyorken hem de. Şunu şöyle yap bunu böyle yap, şurada şu var, burada bu var gibi... Sanki kırk yıldır gelinleriyim. Ailesinin ve ahalinin içinde verdiği sözlerden annem üzülür diye döndü. Ben büyük bir fedakarlık yapıp ailemi ikna etmişken onun ailesinden yana bir tutum takınması, size anlatamam, o kadar zoruma gitti ki. Kendimi dünyanın en aptal insanı hissettim. Ayrılalım, bana söz verdin sözünden dönüyorsun dedim, aileme danışmadan verdim o sözleri pişmanım, ailenle tekrar konuşalım bu konuları ilerde sorun olmasın dedi. Ben de dalga geçer gibi kendimi ve ailemi daha fazla zor durumda bırakmak istemediğim için ayrılmaya karar verdim. Üç gün telefonda ağladı ailemle senin aranda kalıyorum yapma böyle diye. Benim için kılını bile kıpırdatmadığını, ailesinin isteklerinin ağır bastığını ve kendi ailesini ikna etmeye yanaşmadığını da görünce, bu işten bir hayır gelmeyeceğini anladım ve daha 1 haftalık nişanlıyken, herkes bizleri tebrik edip hayırlı olsun derken, attım nişanı. Ben nişanı atarken ailesi bir gram dahi üzülmedi üstelik.
Yani demem o ki asla sevgilim bensiz ne yapar, onu üzdüm mü falan diye düşünmeyin. Senden başkasıyla evlenmem lafı klasiktir. Hemen hemen her erkek söyler. Benim eski nişanlım da hem sevgiliyken hem nişanlıyken söylüyordu. Hatta nişanı atma insan içine çıkamam, kimsenin yüzüne bakamam diyordu. İnsan içine de çıkıyor, gezip dolaşıyor da. Öyle de olsun zaten. Hayat herkes için devam ediyor. Ama ailesi ve kendi keyfi benden daha ağır bastı ve bir haftada verdiği sözlerden döndü. Sizde de aynı şekilde ailesinin istekleri daha ağır basmış. Evlenmeye can atan adam, aileler bir yere kadar diyen adam ailesinin sözüne gitti.
Ben 34 yaşında, dört senelik ilişkimi, nişanımı bitirdiysem ve arkama dönüp bakmadıysam siz hayli hayli yaparsınız.
Evet çok güç sevdiğiniz, alıştığınız insandan ayrılmak, bir daha onunla konuşup görüşemeyecek olmak. Ama bu hayatı siz yaşıyorsunuz.
Geriye dönüp baktığımda şunu fark ettim: O kadar fedakarlıkta bulunmuşum ki... Bu artık benim görevim olmuş. Nasıl olsa yapıyorum diye karşı taraf hep kendi istekleri olsun diye uğraşmış. Bunu ilişki içerisinde gördüğüm zamanlar da oldu. Hep denir ya, basiretim bağlandı diye. Bende de öyle oldu. Gerçekleri, olanı biteni görmem için nişan gerekiyormuş belki de, bilemiyorum. Ama şükrediyorum ya evlendikten sonra bunlar olsaydı diye. Bizde de kültür farklılığı had safhadaydı. Bir şekilde hallolur birbirimizi sevip yuva kurduktan sonra diyordum. O iş öyle olmuyormuş. Aileler tanıştıktan yaklaşık iki hafta sonra ayrıldık.
Aile önemli. Feci derecede önemli. Çok çok önemli olan bir şey daha var ki o da evleneceğiniz insanın ailesi de dahil milletin sözüne gitmemesi. Sizin düşüncelerinize, isteklerinize saygı gösterip sizi önemsemesi. Çünkü bundan sonraki hayatında siz olacaksınız. Yeni bir yuva kuruluyor. Bu demek değil herkes ailesini satsın. Yeri geldiğinde ailelere dur demeyi bilmek gerekir. Ben bildim ancak o bilemedi. Sizde de öyle olmuş. O yüzden acınızı yaşayın ve önünüze bakın. Dünya o insan üzerine kurulmadı. Kendi değerinizi bilin.
Bilmiyorum bana farklı biri gibi geldi. Çok sevdiğine inandım hiç onun gibi biri girmedi hayatımda, çevremde de görmedim hiç kimsenin eş i sevgilisi onun gibi davranmıyordu eşlerine. Bilmiyorum yaBenimde nişanlım aynı sevgılın gıbı ustume titrer ölürdü aşkımdan sen olmasan kimseyle evlenmem derdi.aile cok önemli bende ailesı yuzunden attım arkamda durmadı ben nişanı attıktan 2.5 ay sonra başkasıyla elele kolkola görüldü yalan inanma ve vicdan yapma sakın.seni gercekten sevseydş arkanda durur senı değiştirmeye çalışmaz oldugu gıbı kabullenirdi.zor bi durum için acıyacak ama sonradan daha fazla üzülmektense şimdiden bitmesi iyi olmuş bunun tek careside zaman...
Canım İnan bana aşağı yukarı aynı şeyleri yaşadım benım nişanlım tapıyordu bana ama megersem hepsi göz boyamaymış üzme kendini ve zamana bırak.Allah karşına umarım gönlünce bırını çıkartır.Bilmiyorum bana farklı biri gibi geldi. Çok sevdiğine inandım hiç onun gibi biri girmedi hayatımda, çevremde de görmedim hiç kimsenin eş i sevgilisi onun gibi davranmıyordu eşlerine. Bilmiyorum ya
Başka birini düşünemiyorum bile. Bu hislerim değişir mi bilmiyorum ama birini bir daha hayatıma hiçbir zaman alamayacakmışım gibi hissediyorumCanım İnan bana aşağı yukarı aynı şeyleri yaşadım benım nişanlım tapıyordu bana ama megersem hepsi göz boyamaymış üzme kendini ve zamana bırak.Allah karşına umarım gönlünce bırını çıkartır.
Şuan daha cok yeni güvenin inancın kırıldı zamanla unutacaksın ve tekrar seveceksin sadece zaman...Başka birini düşünemiyorum bile. Bu hislerim değişir mi bilmiyorum ama birini bir daha hayatıma hiçbir zaman alamayacakmışım gibi hissediyorum
Atanırsan başka şehir de tercih et dedim, her yeri yaz ki neresi gelirse gidersin, mecburi görevden sonra yine dönersin dedim. Hayır dedi sadece istanbulu yazacağım dedi. Ya sırf ailesi onsuz kalmasın diye, kardeşine yardımcı olmak in ailesine destek olmak için yok dedi. Sen bu kafayla sürünürsün dedim ben de. Ailesinin maddi ihtiyacı yok. 4 ev kirası alıyor ve anne baba çalışıyor. Benim zoruma gidiyordu ama onun zoruna gitmiyordu demek ki
Benimde nişanlım aynı sevgılın gıbı ustume titrer ölürdü aşkımdan sen olmasan kimseyle evlenmem derdi.aile cok önemli bende ailesı yuzunden attım arkamda durmadı ben nişanı attıktan 2.5 ay sonra başkasıyla elele kolkola görüldü yalan inanma ve vicdan yapma sakın.seni gercekten sevseydş arkanda durur senı değiştirmeye çalışmaz oldugu gıbı kabullenirdi.zor bi durum için acıyacak ama sonradan daha fazla üzülmektense şimdiden bitmesi iyi olmuş bunun tek careside zaman...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?