Aşırı ölüm korkusu

bence doktora gitmelisin, yoksa daha kötü bir duruma gelebilirsin, durum küçükken önlem al derim
 
Ölümü ara sıra akla getirmek iyidir.
Dediğiniz gibi büyük günahlardan, kalp kırmaktan, insanlara ve hayvanlara saygısızlıktan, lüks ve israftan kaçınmanıza vesile olur.
Ama sizinki takıntı halini almış. Psikologla görüşüp altında yatan sebebi bulmanız gerekir. Bu şekilde hayat çok zor olur çünkü..

Ölüm sandığınız kadar kötü bir şey değil ki. Aslında ölerek bu dünyaya geldiğimizi biliyor musunuz?
Siz şimdi bir sıvının içinde aylarca yaşayabilir misiniz? Her doğum bir ölümdür.. :KK66:
 
Destek alın.
Ölüm herkes için bir gerçek zaten.
Hepimiz bir gün ölümü tadacağız, bu muhakkak.
Tabii ki amellerimize dikkat etmek zorundayız.
Ancak hayat bunlardan ibaret değil.

İnsanlar hiç ölmeyecekmiş gibi bu dünyanın nimetlerinden yararlanacak, yarın ölecekmiş gibi de ahiret için birikimini yapacak.
Aradaki ince çizgiyi aşmamak gerek bence, yoksa dediğiniz gibi, derin düşünceler insanı sapkınlığa da sürükler, deliliğe de.

Destek alın, tek tavsiyem.
 
Ölüm bir son değil bir başlangıç.Madem inancında var bunu bilmen lazım.
İyi bir insan olursan iyilik ile yasarsan ölüm de sana güzel gelir.
Ahiretin de güzel olur.

Allah in ne kadar merhametli olduğunu ,rahmetinin ne kadar bol olduğunu düşün .Rahmetine sığın merhametine inan.

Yakınların ölebilir herşey bizim için inan onda da Allah o dayanma gücünü veriyor.
Yaşamadan bilemiyorsun o gücün sende var olduğunu.Fakat daha böyle birşey gerçekleşmeden günlerini olmayan birşey için zehir etmene gerek yok.

Sen bu dünyaya geldi isen elbette yaşayacak ,mutlu olacaksin aynı zamanda ahiretin içinde çalışacaksın.
 
Bende de olum korkusu vardi. Yemek yerdim bogazima takildi zannederdim. Bastan asagiya titrerdim, tansiyonum duserdi. Baya bir zaman, hatta birkac yil ugrastim bunla. Bazende nefesimi kontrol ederdim az mi diye boyle psikolojik hareketler iste. Ama doktora gitmeden yendim. Artik yemek yerken bogazima mi takildi diye dusunmuyorum. Cunku diyorumki kuruntu yapiyorsun, bogazina takilmadi sen oyle hissediyorsun diyorum kendime. Oyle derken gecti sonradan.
 
Ölüm ölene bayram, bayrama sevinmek var.
Oh ne güzel,bayramda tahta ata binmek var.....

der büyük üstad....
 
kediburcukadini .!.:
Canım merhaba ben de birkaç sene önce yaşadıklarının aynısını yaşadım hatta geceleri oturup ağlıyordum bu yüzden ve asla uyuyamıyordum ölüm aklımdan çıkmıyordu eşimin annemin diğer sevdiklerimin cenazelerini düşünerek ağlıyordum ya da kendi cenazemde onları düşünüp. Şehrimde bulunan çok iyi bir psikiyatra gittim ve ileri derece panik atak teşhisi kondu buna göre ilaç tedavisi ve düzenli kontrol verdi. O ilaçlar ve doktorum bana o kadar iyi geldi ki şuan o yaşadıgım duygulardan hiç eser yok sakın psikoloğa ya da psikiyatra gidersem bir şey değişmeyecek diye düşünme yaşayan biri olarak kesinlikle gitmeni öneriyorum aksi takdirde tek başına aşabileceğin bir problem değil bu yaşayan bilir. İnsan kafayı yemiş gibi oluyor. Hayatı kendine zehir etme asla.
Genişletmek için tıkla...
Aynen bende bunları yaşıyorum kendi cenazem de yakınları mı düşünüp aglıyorum yada onların öldğgünü düşünüp aglıyorum
 
Ölüm bir yok oluş değilki, aslında öteki aleme doğuştur,
Yeter ki ameller güzel olsun :)

Destek alın derim kaygilarinizi yenmeniz için.
Bunun yanında da namaz kılmayı ihmal etmeyin namaz kilinca ferahlık gelir.
 
Mutlaka psikologa gidin. Ölüm gerçeğini değiştirmez ama sizin bakış açınızı değiştirir.
 
Aleynaclk .!.:
Bende de olum korkusu vardi. Yemek yerdim bogazima takildi zannederdim. Bastan asagiya titrerdim, tansiyonum duserdi. Baya bir zaman, hatta birkac yil ugrastim bunla. Bazende nefesimi kontrol ederdim az mi diye boyle psikolojik hareketler iste. Ama doktora gitmeden yendim. Artik yemek yerken bogazima mi takildi diye dusunmuyorum. Cunku diyorumki kuruntu yapiyorsun, bogazina takilmadi sen oyle hissediyorsun diyorum kendime. Oyle derken gecti sonradan.
Genişletmek için tıkla...
Evet bende aynı şeyleri yaşadım 7 8 yıl önce ve nasıl kendi kendime yendigimi yazdıklarınızı okuyunca hatirladim
Derin nefes alıp veriyordum rahatlayana kadar
Sonra kendime telkin veriyordum kokrtuum ve düşündüğüm.seylerle ilgili..
Öyle öyle azaldı ve geçti.
Allah kimseye yasatmasin çok kötü bir durum ve inançla da pek ilgisi yok bence bazen yaşanan büyük sorunlar ve içe kapanık bir insan olmak bunlara yol açabiliyor.
 
Meraklimaydonoz .!.:
Evet bende aynı şeyleri yaşadım 7 8 yıl önce ve nasıl kendi kendime yendigimi yazdıklarınızı okuyunca hatirladim
Derin nefes alıp veriyordum rahatlayana kadar
Sonra kendime telkin veriyordum kokrtuum ve düşündüğüm.seylerle ilgili..
Öyle öyle azaldı ve geçti.
Allah kimseye yasatmasin çok kötü bir durum ve inançla da pek ilgisi yok bence bazen yaşanan büyük sorunlar ve içe kapanık bir insan olmak bunlara yol açabiliyor.
Genişletmek için tıkla...


Aynen psikolojik bir durum ya bide ben ilkokul 4 teyken derste nefesim kesilmisti, o zamandan sonra bende olum korkusu baslamisti dusun 10 yasinda ben elimi agzima goturuyordum ne kadar kuvvetli nefes alip veriyorum diye bakiyordum. Ramazanlarim ne kadar zor geciyordu cunku su icemiyordum oyle hissettigimde iftara kadar ha oldum ha ölüyorum diyordum. 2 kere doktora gittim bogazimda birseymi var diye baktirdim hicbirsey yoktu doktor bide detayli gostermisti icin rahatlamisti ve ben o zaman demistim iste hicbirsey yok kafandan atman gerekiyor dedim kendi kendime ve oyle yavas yavas beynime soz gecirdim. Ilac icmeyen biriyim o yuzden ilacsiz benim bunu atlatmam gerekiyor dedim ve Allah a sukurler olsun yendim. Gene arada bir aklima gelir yemek yerken ama “aman bogazina birsey takilmadi” deyip geciyorum :KK54: Bide bir tavsiye oyle bir dusunce gelince akliniza marketten naneli falan sekerler oluyor, onlardan alin. Ben kullanmistim. Hemen agzima aliyordum sekeri o bogazimi rahatlatiyordu ferah oluyordu. Hala daha evde paket paket var o sekerlerden arada bir atarim agzima sanki bogazimi temizliyor gibi geliyor bana
 
Malesef bende de var bu ve beni cok uzuyor.c9k zorlanıyorum ve psikolog konusunda ayni senin gibi dusunuyorum olume care yok sonucta diye.of of
 
İnsan olmak genel olarak zor yanı herkesin bi sınavı var. Ölümü anmak ona göre kalp kırmamak güzel ama insanın hayatının her anında olması bir sorun. Şahsi tavsiyem yardım alabilirsin.Bol bol dua et. Annenden babandan dua iste
 
Korkunuzun üzerine giderek psikoterapi almaya başlamanızı ve ölüm korkusu üzerine varoluşçuluk ile alakalı okumalar yapmanızı öneririm. Irvin Yalom'un tam da bu noktaya parmak basan bir kitabı var.
 
Tatlim bence her insan ölümü dusunmeli korkmali ama sende biraz psikolojik olarak cok etkilemis Allahi ne kadsr cok dusunursen obur dunya icin korkular basliyor kendimizle yuzlesmeler günahlarımız bunlari cogu insan yasiyordur yanlis bir yolda degilsin dunyanun bos ve anlamsiz oldugunu anlamissin en azidnan ama bir yerde dur demelisin kendine cunku suan once bu dunyada mutlu olmayi basarabilmelisin ve ahiret icin once burdan gecmelisin yani yasama sevinciyle dolsun icin ölümü dusunmeyi simdilik otele biraz psikolojinu duzelt yasamayi sev ölüm zaten kendini hatirlatir
 
Her canlı ölümü tadacak dünya fani yarın ölecekmiş gibi bu dünya için hiç ölmeyecekmiş gibi öbür dünya için çalış demişler insan öleceğini bilerek yaşar ama zamanı bilmez bilse katlanamaz Allah ölümün bile hayırlısını versin her insan korkar ölümden ölmekten sevdiklerini kaybetmekten ölüm bir rahmettir yaradana geri dönüştür kabullenmek gerekir yalan dünyaya kanıp yaşamak gerek bu düzen böyle kurulmuş değiştirmeye kimsenin gücü yetmemiş
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Nhessa
7 - 13 Nisan 2025 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
511
Nhessa
Nhessa
G
Anneme annelik yapıyorum, çok yoruldum
2 3 4
Yorumlar
60
Görüntüleme
4K
Ktrmtm
Ktrmtm
S
İzmir Meme Büyütme ve Dikleştirme Ameliyat Öncesi ve Sonrası Sürecim
3 4 5
Yorumlar
91
Görüntüleme
11K
Suslucicek35
S
Justalittlebityourheart
Arkadaşlık ilişkilerinden çok sıkıldım
2 3
Yorumlar
53
Görüntüleme
3K
Janet Suhh
J
Z
çok uzunca iç dökme, her şeyden biraz
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
5K
SARILARIN FILIZ
SARILARIN FILIZ
Back
X